Друге послання до Солунян святого апостола Павла
|
Къ солyнzнwмъ 2-е
|
Глава 1
|
Главa №
|
1
|
1
|
(Зач. 274) Па́вел і Силуа́н і Тимофе́й, це́ркві Солу́нстій о Бо́зі Отці́ на́шем і Го́споді Ісу́сі Христі́; | (За? ©о7д7.) Пavелъ и3 сілуaнъ и3 тімоfeй, цRкви солyнстэй, њ бз7э nц7Ё нaшемъ и3 гDэ ї}сэ хrтЁ: |
2
|
2
|
благода́ть вам і мир от Бо́га Отця́ на́шего і Го́спода Ісу́са Христа́. | блгdть вaмъ и3 ми1ръ t бGа nц7A нaшегw, и3 гDа ї}са хrтA. |
3
|
3
|
Благодари́ти до́лжні єсьми́ Бо́га всегда́ о вас, бра́тіє, я́коже досто́йно єсть, я́ко превозраста́єть ві́ра ва́ша, і мно́житься любо́в єди́наго коєго́ждо всіх вас друг ко дру́гу; | Благодари1ти д0лжни є3смы2 бGа всегдA њ вaсъ, брaтіе, ћкоже дост0йно є4сть, ћкw превозрастaетъ вёра вaша, и3 мн0житсz люб0вь є3ди1нагw коегHждо всёхъ вaсъ дрyгъ ко дрyгу: |
4
|
4
|
я́ко самі́м нам хвали́тися о вас в це́рквах Бо́жиїх, о терпі́нії ва́шем і ві́рі во всіх гоне́ніїх ва́ших і ско́рбіх, я́же приє́млете, | ћкw самBмъ нaмъ хвали1тисz њ вaсъ въ цRквахъ б9іихъ, њ терпёніи вaшемъ и3 вёрэ во всёхъ гонeніихъ вaшихъ и3 ск0рбехъ, ±же пріeмлете, |
5
|
5
|
показа́ніє пра́веднаго суда́ Бо́жия, во є́же сподо́битися вам Ца́рствія Бо́жия, єго́же ра́ди і стра́ждете. | показaніе првdнагw судA б9іz, во є4же спод0битисz вaмъ цrтвіz б9іz, є3гHже рaди и3 стрaждете. |
6
|
6
|
А́ще у́бо пра́ведно у Бо́га, возда́ти скорб оскорбля́ющим вас, | Ѓще ќбw првdно ў бGа, воздaти ск0рбь њскорблsющымъ вaсъ, |
7
|
7
|
а вам оскорбля́ємим отра́ду с на́ми, во открове́нії Го́спода Ісу́са с небесе́, со а́нгели си́ли Своєя́, | ґ вaмъ њскорблsємымъ tрaду съ нaми, во tкровeніи гDа ї}са съ нб7сE, со ѓгGлы си1лы своеS, |
8
|
8
|
во огні́ пла́менні даю́щаго отмще́ніє не ві́дущим Бо́га і не послу́шающим благовіствова́нія Го́спода на́шего Ісу́са Христа́; | во nгни2 плaменнэ даю1щагw tмщeніе не вёдущымъ бGа и3 не послyшающымъ бlговэствовaніz гDа нaшегw ї}са хrтA: |
9
|
9
|
і́же му́ку при́ймуть, поги́бель ві́чную, от лиця́ Госпо́дня і от сла́ви крі́пости Єго́, | и5же мyку пріи1мутъ, поги1бель вёчную, t лицA гDнz и3 t слaвы крёпости є3гw2, |
10
|
10
|
єгда́ при́йдеть просла́витися во святи́х Свої́х і ди́вен би́ти во всіх ві́ровавших, (Зач.) я́ко уві́рися свиді́тельство на́ше в вас, в день он. | є3гдA пріи1детъ прослaвитисz во с™hхъ свои1хъ и3 ди1венъ бhти во всёхъ вёровавшихъ, (За?.) ћкw ўвёрисz свидётелство нaше въ вaсъ, въ дeнь w4нъ. |
11
|
11
|
За сіє́ і мо́лимся всегда́ о вас, да ви сподо́бить зва́нію Бог наш і іспо́лнить вся́ко благоволе́ніє бла́гости і ді́ло ві́ри в си́лі, | За сіE и3 м0лимсz всегдA њ вaсъ, да вы2 спод0битъ звaнію бGъ нaшъ и3 и3сп0лнитъ всsко бlговолeніе бlгости и3 дёло вёры въ си1лэ, |
12
|
12
|
я́ко да просла́виться і́м'я Го́спода на́шего Ісу́са Христа́ в вас, і ви в нем, по благода́ті Бо́га на́шего і Го́спода Ісу́са Христа́. | ћкw да прослaвитсz и4мz гDа нaшегw ї}са хrтA въ вaсъ, и3 вы2 въ нeмъ, по блгdти бGа нaшегw и3 гDа ї}са хrтA. |
Глава 2
|
Главa в7
|
1
|
1
|
(Зач. 275) Мо́лим же ви, бра́тіє, о прише́ствії Го́спода на́шего Ісу́са Христа́ і на́шем собра́нії о Нем, | (За? ©о7е7.) М0лимъ же вы2, брaтіе, њ пришeствіи гDа нaшегw ї}са хrтA и3 нaшемъ собрaніи њ нeмъ, |
2
|
2
|
не ско́ро подвиза́тися вам от ума́, ні ужаса́тися ніже́ ду́хом, ніже́ сло́вом, ні посла́нієм а́ки от нас по́сланним, я́ко уже́ настої́ть день Христо́в. | не ск0рw подвизaтисz вaмъ t ўмA, ни ўжасaтисz нижE дyхомъ, нижE сл0вомъ, ни послaніемъ ѓки t нaсъ п0сланнымъ, ћкw ўжE настои1тъ дeнь хrт0въ. |
3
|
3
|
Да нікто́же вас прельсти́ть ні по єди́ному же о́бразу; я́ко а́ще не при́йдеть отступле́ніє пре́жде, і откри́ється челові́к беззако́нія, син поги́белі, | Да никт0же вaсъ прельсти1тъ ни по є3ди1ному же w4бразу: ћкw ѓще не пріи1детъ tступлeніе прeжде, и3 tкрhетсz человёкъ беззак0ніz, сhнъ поги1бели, |
4
|
4
|
проти́вник і превознося́йся па́че вся́каго глаго́лемаго бо́га і́ли чти́лища, я́коже єму́ сі́сти в Це́ркві Бо́жієй а́ки бо́гу, показу́ющу себе́, я́ко бог єсть. | проти1вникъ и3 превозносsйсz пaче всsкагw глаг0лемагw б0га и4ли чти1лища, ћкоже є3мY сёсти въ цeркви б9іей ѓки б0гу, показyющу себE, ћкw б0гъ є4сть. |
5
|
5
|
Не по́мните ли, я́ко єще́ живи́й у вас, сія́ глаго́лах вам? | Не п0мните ли, ћкw є3щE живhй ў вaсъ, сі‰ глаг0лахъ вaмъ; |
6
|
6
|
І ни́ні удержава́ющеє ві́сте, во є́же яви́тися єму́ в своє́ єму́ вре́м'я. | И# нн7э ўдержавaющее вёсте, во є4же kви1тисz є3мY въ своE є3мY врeмz. |
7
|
7
|
Та́йна бо уже́ ді́ється беззако́нія, то́чію держа́й ни́ні до́ндеже от среди́ бу́деть; | Тaйна бо ўжE дёетсz беззак0ніz, т0чію держsй нн7э д0ндеже t среды2 бyдетъ: |
8
|
8
|
і тогда́ яви́ться беззако́нник, єго́же Госпо́дь Ісу́с убіє́ть ду́хом уст Свої́х, і упраздни́ть явле́нієм прише́ствія Своєго́, | и3 тогдA kви1тсz беззак0нникъ, є3г0же гDь ї}съ ўбіeтъ д¦омъ ќстъ свои1хъ, и3 ўпраздни1тъ kвлeніемъ пришeствіz своегw2, |
9
|
9
|
Єго́же єсть прише́ствіє по ді́йству сатанину́ во вся́цій си́лі і зна́меніїх і чудесі́х ло́жних, | є3гHже є4сть пришeствіе по дёйству сатанинY во всsцэй си1лэ и3 знaменіихъ и3 чудесёхъ л0жныхъ, |
|
10
|
і во вся́кой льсті непра́вди в погиба́ющих, зане́ любве́ і́стини не прия́ша, во є́же спасти́ся їм. | и3 во всsкой льсти2 непрaвды въ погибaющихъ, занE любвE и4стины не пріsша, во є4же спасти1сz и5мъ. |
11
|
11
|
І сего́ ра́ди по́слеть їм Бог ді́йство льсти, во є́же ві́ровати їм лжі, | И# сегw2 рaди п0слетъ и5мъ бGъ дёйство льсти2, во є4же вёровати и5мъ лжи2, |
12
|
12
|
да суд при́ймуть всі не ві́ровавшії і́стині, но благоволи́вшії в непра́вді. | да сyдъ пріи1мутъ вси2 не вёровавшіи и4стинэ, но благоволи1вшіи въ непрaвдэ. |
13
|
13
|
(Зач. 276) Ми же до́лжні єсьми́ благодари́ти Бо́га всегда́ о вас, бра́тіє возлю́бленная от Го́спода, я́ко ізбра́л єсть вас Бог от нача́ла во спасе́ніє во святи́ні Ду́ха і ві́ри і́стини, | (За? ©о7ѕ7.) Мh же д0лжни є3смы2 благодари1ти бGа всегдA њ вaсъ, брaтіе возлю1бленнаz t гDа, ћкw и3збрaлъ є4сть вaсъ бGъ t начaла во спcніе во с™hни д¦а и3 вёры и4стины, |
14
|
14
|
в не́же призва́ вас благовіствова́нієм на́шим, в получе́ніє сла́ви Го́спода на́шего Ісу́са Христа́. | въ нeже призвA вaсъ бlговэствовaніемъ нaшимъ, въ получeніе слaвы гDа нaшегw ї}са хrтA. |
15
|
15
|
Ті́мже у́бо, бра́тіє, сто́йте і держі́те преда́нія, ї́мже научи́стеся іли́ сло́вом, іли́ посла́нієм на́шим. | Тёмже u5бо, брaтіе, ст0йте и3 держи1те пред†ніz, и5мже научи1стесz и3ли2 сл0вомъ, и3ли2 послaніемъ нaшимъ. |
16
|
16
|
Сам же Госпо́дь наш Ісу́с Христо́с, і Бог і Оте́ць наш, возлюби́вий нас і да́вий утіше́ніє ві́чно і упова́ніє бла́го в благода́ті, | Сaмъ же гDь нaшъ ї}съ хrт0съ, и3 бGъ и3 nц7ъ нaшъ, возлюби1вый нaсъ и3 дaвый ўтэшeніе вёчно и3 ўповaніе бlго въ блгdти, |
17
|
17
|
да уті́шить сердця́ ва́ша і да утверди́ть [да утверди́ть вас] во вся́цім сло́ві і ді́лі бла́зі. | да ўтёшитъ сердцA в†ша и3 да ўтверди1тъ [да ўтверди1тъ вaсъ] во всsцэмъ сл0вэ и3 дёлэ блaзэ. |
Глава 3
|
Главa G
|
1
|
1
|
Про́чеє, молі́теся о нас, бра́тіє, да сло́во Госпо́днє тече́ть і сла́виться, я́коже і в вас, | Пр0чее, моли1тесz њ нaсъ, брaтіе, да сл0во гDне течeтъ и3 слaвитсz, ћкоже и3 въ вaсъ, |
2
|
2
|
і да ізба́вимся от злих і лука́вих челові́к; не всіх бо єсть ві́ра. | и3 да и3збaвимсz t ѕлhхъ и3 лукaвыхъ человBкъ: не всёхъ бо є4сть вёра. |
3
|
3
|
Ві́рен же єсть Госпо́дь, І́же утверди́ть вас і сохрани́ть от лука́ваго. | Вёренъ же є4сть гDь, и4же ўтверди1тъ вaсъ и3 сохрани1тъ t лукaвагw. |
4
|
4
|
Упова́єм же на Го́спода о вас, я́ко, я́же повеліва́єм вам, і творите́ і сотворите́. | Ўповaемъ же на гDа њ вaсъ, ћкw, ±же повелэвaемъ вaмъ, и3 творитE и3 сотворитE. |
5
|
5
|
Госпо́дь же да іспра́вить сердця́ ва́ша в любо́в Бо́жию і в терпі́ніє Христо́во. | ГDь же да и3спрaвитъ сердцA в†ша въ люб0вь б9ію и3 въ терпёніе хrт0во. |
6
|
6
|
(Зач. 277) Повеліва́єм же вам, бра́тіє, о і́мені Го́спода на́шего Ісу́са Христа́, отлуча́тися вам от вся́каго бра́та безчи́нно ходя́ща, а не по преда́нію, є́же прия́ша от нас; | (За? ©о7з7.) Повелэвaемъ же вaмъ, брaтіе, њ и4мени гDа нaшегw ї}са хrтA, tлучaтисz вaмъ t всsкагw брaта безчи1ннw ходsща, ґ не по предaнію, є4же пріsша t нaсъ: |
7
|
7
|
са́мі бо ві́сте, ка́ко лі́по єсть вам подо́битися нам; я́ко не безчи́нновахом у вас, | сaми бо вёсте, кaкw лёпо є4сть вaмъ под0битисz нaмъ: ћкw не безчи1нновахомъ ў вaсъ, |
8
|
8
|
ніже́ ту́не хліб ядо́хом у кого́, но в труді́ і по́двизі, нощ і день ді́лающе, да не отягчи́м нікого́же от вас; | нижE тyне хлёбъ kд0хомъ ў когw2, но въ трудЁ и3 п0двизэ, н0щь и3 дeнь дёлающе, да не њтzгчи1мъ никогHже t вaсъ: |
9
|
9
|
не я́ко не і́мами вла́сти, но да себе́ о́браз да́ми вам, во є́же уподо́битися нам. | не ћкw не и4мамы влaсти, но да себE w4бразъ дaмы вaмъ, во є4же ўпод0битисz нaмъ. |
10
|
10
|
І́бо єгда́ бі́хом у вас, сіє́ завіщава́хом вам; я́ко а́ще кто не хо́щеть ді́лати ніже́ да ясть. | И$бо є3гдA бёхомъ ў вaсъ, сіE завэщавaхомъ вaмъ: ћкw ѓще кто2 не х0щетъ дёлати нижE да ћстъ. |
11
|
11
|
Сли́шим бо ні́кия безчи́нно ходя́щия у вас, нічто́же ді́лающия, но лука́вно обходя́щия; | Слhшимъ бо нBкіz безчи1ннw ходsщыz ў вaсъ, ничт0же дёлающыz, но лукaвнw њбходsщыz: |
12
|
12
|
такови́м запреща́єм і мо́лим о Го́споді на́шем Ісу́сі Христі́, да с безмо́лвієм ді́лающе, свой хліб ядя́ть. | таковы6мъ запрещaемъ и3 м0лимъ њ гDэ нaшемъ ї}сэ хrтЁ, да съ безм0лвіемъ дёлающе, св0й хлёбъ kдsтъ. |
13
|
13
|
Ви же, бра́тіє, не стужа́йте, до́броє творя́ще. | Вh же, брaтіе, не стужaйте, д0брое творsще. |
14
|
14
|
А́ще же кто не послу́шаєть словесе́ на́шего посла́нієм, cего́ назна́менуйте і не приміша́йтеся єму́, да посрами́ться; | Ѓще же кто2 не послyшаетъ словесE нaшегw послaніемъ, сего2 назнaменуйте и3 не примэшaйтесz є3мY, да посрами1тсz: |
15
|
15
|
і не а́ки врага́ імі́йте єго́, но наказу́йте я́коже бра́та. | и3 не ѓки врагA и3мёйте є3го2, но наказyйте ћкоже брaта. |
16
|
16
|
Сам же Госпо́дь ми́ра да дасть вам мир всегда́ во вся́цім о́бразі; Госпо́дь со всі́ми ва́ми. | Сaмъ же гDь ми1ра да дaстъ вaмъ ми1ръ всегдA во всsцэмъ w4бразэ: гDь со всёми вaми. |
17
|
17
|
Цілова́ніє моє́ю руко́ю Па́влею, є́же єсть зна́меніє во вся́цім посла́нії, си́це пишу́; | Цэловaніе моeю рук0ю пavлею, є4же є4сть знaменіе во всsцэмъ послaніи, си1це пишY: |
18
|
18
|
благода́ть Го́спода на́шего Ісу́са Христа́ со всі́ми ва́ми. Амі́нь. | блгdть гDа нaшегw ї}са хrтA со всёми вaми. Ґми1нь. |