|
Каfjсма №.
|
Кафизма 1
|
|
Pал0мъ №.
|
Псалом 1
|
| Pал0мъ дв7ду, №.№.Бlжeнъ мyжъ, и4же не и4де на совётъ нечести1выхъ, и3 на пути2 грёшныхъ не стA, и3 на сэдaлищи губи1телей не сёде:в7.но въ зак0нэ гDни в0лz є3гw2, и3 въ зак0нэ є3гw2 поучи1тсz дeнь и3 н0щь.G.И# бyдетъ ћкw дрeво насаждeное при и3сх0дищихъ в0дъ, є4же пл0дъ св0й дaстъ во врeмz своE, и3 ли1стъ є3гw2 не tпадeтъ: и3 вс‰, є3ли6ка ѓще твори1тъ, ўспёетъ.д7.Не тaкw нечести1віи, не тaкw: но ћкw прaхъ, є3г0же возметaетъ вётръ t лицA земли2.є7.Сегw2 рaди не воскрeснутъ нечести1віи на сyдъ, нижE грBшницы въ совётъ првdныхъ.ѕ7.Ћкw вёсть гDь пyть првdныхъ, и3 пyть нечести1выхъ поги1бнетъ. | Псало́м Дави́ду, 1.1Блаже́н муж, і́же не і́де на сові́т нечести́вих, і на путі́ грі́шних не ста, і на сіда́лищі губи́телей не сі́де;2но в зако́ні Госпо́дні во́ля єго́, і в зако́ні Єго́ поучи́ться день і нощ.3І бу́деть я́ко дре́во насажде́нноє при ісхо́дищих вод, є́же плод свой дасть во вре́м'я своє́, і лист єго́ не отпаде́ть, і вся, єли́ка а́ще твори́ть, успі́єть.4Не та́ко нечести́вії, не та́ко: но я́ко прах, єго́же возмета́єть вітр от лиця́ землі́.5Сего́ ра́ди не воскре́снуть нечести́вії на суд, ніже́ грі́шници в сові́т пра́ведних.6Я́ко вість Госпо́дь путь пра́ведних, і путь нечести́вих поги́бнеть. |
|
Pал0мъ в7.
|
Псалом 2
|
| Pал0мъ дв7ду, в7.№.Вскyю шатaшасz kзhцы, и3 лю1діе поучи1шасz тщє1тнымъ;в7.Предстaша цaріе зeмстіи, и3 кн‰зи собрaшасz вкyпэ на гDа и3 на хrтA є3гw2.G.Раст0ргнемъ* ќзы и4хъ и3 tвeржемъ* t нaсъ и4го и4хъ.д7.Живhй на нб7сёхъ посмэeтсz и5мъ, и3 гDь поругaетсz и5мъ.є7.ТогдA возгlетъ къ ни6мъ гнёвомъ свои1мъ и3 ћростію своeю смzтeтъ |:ѕ7.ѓзъ же постaвленъ є4смь цRь t негw2 над8 сіHномъ, гор0ю с™0ю є3гw2,з7.возвэщazй повелёніе гDне. ГDь речE ко мнЁ: сн7ъ м0й є3си2 ты2, ѓзъ днeсь роди1хъ тS:}.проси2 t менє2, и3 дaмъ ти2 kзhки достоsніе твоE, и3 њдержaніе твоE концы2 земли2:f7.ўпасeши | жезл0мъ желёзнымъ, ћкw сосyды скудє1льничи сокруши1ши |.‹.И# нн7э, цaріе, разумёйте, накажи1тесz вси2 судsщіи земли2.№i.Раб0тайте гDеви со стрaхомъ, и3 рaдуйтесz є3мY со трeпетомъ.в7i.Пріими1те наказaніе, да не когдA прогнёваетсz гDь, и3 поги1бнете t пути2 првdнагw, є3гдA возгори1тсz вск0рэ ћрость є3гw2: бlжeни вси2 надёющіисz нaнь. | Псало́м Дави́ду, 2.1Вску́ю шата́шася язи́ци, і лю́діє поучи́шася тще́тним?2Предста́ша ца́ріє зе́мстії, і кня́зі собра́шася вку́пі на Го́спода і на Христа́ Єго́.3Расто́ргнем* у́зи їх і отве́ржем* от нас і́го їх.4Живи́й на небесі́х посміє́ться їм, і Госпо́дь поруга́ється їм.5Тогда́ возглаго́леть к ним гні́вом Свої́м і я́ростію Своє́ю см'яте́ть я;6Аз же поста́влен єсьм Цар от Него́ над Сіо́ном, горо́ю свято́ю Єго́,7возвіща́яй повелі́ніє Госпо́днє. Госпо́дь рече́ ко Мні: Син Мой єси́ Ти, Аз днесь роди́х Тя;8проси́ от Мене́, і дам Ті язи́ки достоя́ніє Твоє́, і одержа́ніє Твоє́ конці́ землі́;9упасе́ши я жезло́м желі́зним, я́ко сосу́ди скуде́льничі сокруши́ши я.10І ни́ні, ца́ріє, разумі́йте, накажі́теся* всі судя́щії землі́.11Рабо́тайте Го́сподеві со стра́хом і ра́дуйтеся Єму́ со тре́петом.12Приймі́те наказа́ніє, да не когда́ прогні́вається Госпо́дь, і поги́бнете от путі́ пра́веднаго, єгда́ возгори́ться вско́рі я́рость Єго́; блаже́нні всі наді́ющіїся Нань. |
|
Pал0мъ G.
|
Псалом 3
|
| №.Pал0мъ дв7ду, внегдA tбэгaше t лицA ґвессалHма сhна своегw2, G.в7.ГDи, чт0 сz ўмн0жиша стужaющіи ми2; мн0зи востаю1тъ на мS,G.мн0зи глаг0лютъ души2 моeй: нёсть спcніz є3мY въ бз7э є3гw2.д7.Тh же, гDи, застyпникъ м0й є3си2, слaва моS, и3 возносsй главY мою2.є7.Глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, и3 ўслhша мS t горы2 с™hz своеS.ѕ7.Ѓзъ ўснyхъ, и3 спaхъ, востaхъ, ћкw гDь застyпитъ мS.з7.Не ўбою1сz t тeмъ людjй, w4крестъ напaдающихъ на мS.}.Воскrни2, гDи, сп7си1 мz, б9е м0й: ћкw ты2 порази1лъ є3си2 вс‰ враждyющыz ми2 всyе, зyбы грёшникwвъ сокруши1лъ є3си2.f7.ГDне є4сть спcніе, и3 на лю1дехъ твои1хъ блгcвeніе твоE.Слaва: | 1Псало́м Дави́ду, внегда́ отбіга́ше от лиця́ Авессало́ма, си́на своєго́, 3.2Го́споди, что ся умно́жиша стужа́ющії мі? Мно́зі востаю́ть на м'я,3мно́зі глаго́лють душі́ моє́й: ність спаcе́нія єму́ в Бо́зі єго́.4Ти же, Го́споди, засту́пник мой єси́, сла́ва моя́, і вознося́й главу́ мою́.5Гла́сом мої́м ко Го́споду воззва́х, і усли́ша м'я от гори́ святи́я Своєя́.6Аз усну́х, і спах, воста́х, я́ко Госпо́дь засту́пить м'я.7Не убою́ся от тем люді́й, о́крест напа́дающих на м'я.8Воскресни́, Го́споди, спаси́ м'я, Бо́же мой: я́ко Ти порази́л єси́ вся вражду́ющия мі всу́є, зу́би грі́шников сокруши́л єси́.9Госпо́днє єсть спасе́ніє, і на лю́дех Твої́х благослове́ніє Твоє́.Сла́ва: |
|
Pал0мъ д7.
|
Псалом 4
|
| №.Въ конeцъ, въ пёснехъ, pал0мъ дв7ду, д7.в7.ВнегдA призвaти ми2, ўслhша мS бGъ прaвды моеS: въ ск0рби распространи1лъ мS є3си2: ўщeдри мS и3 ўслhши моли1тву мою2.G.Сhнове человёчестіи, док0лэ тzжкосeрдіи; вскyю лю1бите суетY и3 и4щете лжи2;д7.И# ўвёдите, ћкw ўдиви2 гDь прпdбнаго своего2. ГDь ўслhшитъ мS, внегдA воззвaти ми2 къ немY.є7.Гнёвайтесz, и3 не согрэшaйте, ±же глаг0лете въ сердцaхъ вaшихъ, на л0жахъ вaшихъ ўмили1тесz:ѕ7.пожри1те жeртву прaвды и3 ўповaйте на гDа.з7.Мн0зи глаг0лютъ: кто2 kви1тъ нaмъ бlг†z; знaменасz на нaсъ свётъ лицA твоегw2, гDи.}.Дaлъ є3си2 весeліе въ сeрдцы моeмъ: t плодA пшени1цы, вінA и3 є3лeа своегw2 ўмн0жишасz:f7.въ ми1рэ вкyпэ ўснY и3 почjю, ћкw ты2, гDи, є3ди1наго на ўповaніи всели1лъ мS є3си2. | 1В коне́ць, в пі́снех, псало́м Дави́ду, 4.2Внегда́ призва́ти мі, усли́ша м'я Бог пра́вди моєя́; в ско́рбі распространи́л м'я єси́; уще́дри м'я і усли́ши моли́тву мою́.3Си́нове челові́честії, доко́лі тяжкосе́рдії? Вску́ю лю́бите суєту́ і і́щете лжі?4І уві́дите, я́ко удиви́ Госпо́дь преподо́бнаго Своєго́. Госпо́дь усли́шить м'я, внегда́ воззва́ти мі к Нему́.5Гні́вайтеся, і не согріша́йте, я́же глаго́лете в сердця́х ва́ших, на ло́жах ва́ших умилі́теся;6пожрі́те же́ртву пра́вди і упова́йте на Го́спода.7Мно́зі глаго́лють: кто яви́ть нам блага́я? Зна́менася на нас світ лиця́ Твоєго́, Го́споди.8Дал єси́ весе́ліє в се́рдці моє́м; от плода́ пшени́ці, вина́ і єле́я своєго́ умно́жишася;9в ми́рі вку́пі усну́ і почи́ю, я́ко Ти, Го́споди, єди́наго на упова́нії всели́л м'я єси́. |
|
Pал0мъ є7.
|
Псалом 5
|
| №.Њ наслёдствующемъ, pал0мъ дв7ду, є7.в7.Глаг0лы мо‰ внуши2, гDи, разумёй звaніе моE.G.Вонми2 глaсу молeніz моегw2, цRю2 м0й и3 б9е м0й: ћкw къ тебЁ помолю1сz, гDи.д7.Заyтра ўслhши глaсъ м0й: заyтра предстaну ти2, и3 ќзриши мS:є7.ћкw бGъ не хотsй беззак0ніz ты2 є3си2: не присели1тсz къ тебЁ лукaвнуzй,ѕ7.нижE пребyдутъ беззакHнницы пред8 nчи1ма твои1ма: возненави1дэлъ є3си2 вс‰ дёлающыz беззак0ніе,з7.погуби1ши вс‰ глаг0лющыz лжY: мyжа кровeй и3 льсти1ва гнушaетсz гDь.}.Ѓзъ же мн0жествомъ млcти твоеS вни1ду въ д0мъ тв0й, поклоню1сz ко хрaму с™0му твоемY, въ стрaсэ твоeмъ.f7.ГDи, настaви мS прaвдою твоeю, вр†гъ мои1хъ рaди и3спрaви пред8 тоб0ю пyть м0й.‹.Ћкw нёсть во ўстёхъ и4хъ и4стины, сeрдце и4хъ сyетно, гр0бъ tвeрстъ гортaнь и4хъ, љзы6ки свои1ми льщaху.№i.Суди2 и5мъ, б9е, да tпадyтъ t мhслей свои1хъ: по мн0жеству нечeстіz и4хъ и3зри1ни |, ћкw преwгорчи1ша тS, гDи.в7i.И# да возвеселsтсz вси2 ўповaющіи на тS, во вёкъ возрaдуютсz, и3 всели1шисz въ ни1хъ: и3 похвaлzтсz њ тебЁ лю1бzщіи и4мz твоE.Gi.Ћкw ты2 блгcви1ши првdника, гDи, ћкw nрyжіемъ бlговолeніz вэнчaлъ є3си2 нaсъ. | 1О наслі́дствующем, псало́м Дави́ду, 5.2Глаго́ли моя́ внуши́, Го́споди, разумі́й зва́ніє моє́.3Воньми́ гла́су моле́нія моєго́, Царю́ мой і Бо́же мой, я́ко к Тебі́ помолю́ся, Го́споди.4Зау́тра усли́ши глас мой, зау́тра предста́ну Ті, і у́зриши м'я;5я́ко Бог не хотя́й беззако́нія Ти єси́, не присели́ться к Тебі́ лука́внуяй,6ніже́ пребу́дуть беззако́нници пред очи́ма Твої́ма; возненави́діл єси́ вся ді́лающия беззако́ніє,7погуби́ши вся глаго́лющия лжу; му́жа крове́й і льсти́ва гнуша́ється Госпо́дь.8Аз же мно́жеством ми́лости Твоєя́ вни́ду в дом Твой, поклоню́ся ко хра́му свято́му Твоєму́, в стра́сі Твоє́м.9Го́споди, наста́ви м'я пра́вдою Твоє́ю, враг мої́х ра́ди іспра́ви пред Тобо́ю путь мой.10Я́ко ність во усті́х їх і́стини, се́рдце їх су́єтно, гроб отве́рст горта́нь їх, язи́ки свої́ми льща́ху.11Суди́ їм, Бо́же, да отпаду́ть от ми́слей свої́х; по мно́жеству нече́стія їх ізри́ни я, я́ко преогорчи́ша Тя, Го́споди.12І да возвеселя́ться всі упова́ющії на Тя, во вік возра́дуються, і всели́шися в них, і похва́ляться о Тебі́ лю́б'ящії і́м'я Твоє́.13Я́ко Ти благослови́ши пра́ведника, Го́споди, я́ко ору́жієм благоволе́нія вінча́л єси́ нас. |
|
Pал0мъ ѕ7.
|
Псалом 6
|
| №.Въ конeцъ, въ пёснехъ њ nсмёмъ, pал0мъ дв7ду, ѕ7.в7.ГDи, да не ћростію твоeю њбличи1ши менE, нижE гнёвомъ твои1мъ накaжеши менE.G.Поми1луй мS, гDи, ћкw нeмощенъ є4смь: и3зцэли1 мz, гDи, ћкw смzт0шасz кHсти мо‰,д7.и3 душA моS смzтeсz ѕэлw2: и3 ты2, гDи, док0лэ;є7.Њбрати1сz, гDи, и3збaви дyшу мою2, сп7си1 мz рaди млcти твоеS:ѕ7.ћкw нёсть въ смeрти поминazй тебE, во ѓдэ же кто2 и3сповёстсz тебЁ;з7.Ўтруди1хсz воздыхaніемъ мои1мъ, и3змhю на всsку н0щь л0же моE, слезaми мои1ми постeлю мою2 њмочY.}.Смzтeсz t ћрости џко моE, њбетшaхъ во всёхъ вразёхъ мои1хъ.f7.Tступи1те t менє2, вси2 дёлающіи беззак0ніе, ћкw ўслhша гDь глaсъ плaча моегw2,‹.ўслhша гDь молeніе моE, гDь моли1тву мою2 пріsтъ.№i.Да постыдsтсz и3 смzтyтсz вси2 врази2 мои2, да возвратsтсz и3 ўстыдsтсz ѕэлw2 вск0рэ.Слaва: | 1В коне́ць, в пі́снех о осьмі́м, псало́м Дави́ду, 6.2Го́споди, да не я́ростію Твоє́ю обличи́ши мене́, ніже́ гні́вом Твої́м нака́жеши мене́.3Поми́луй м'я, Го́споди, я́ко не́мощен єсьм; ізціли́ м'я, Го́споди, я́ко см'ято́шася ко́сті моя́,4і душа́ моя́ см'яте́ся зіло́; і Ти, Го́споди, доко́лі?5Обрати́ся, Го́споди, ізба́ви ду́шу мою́, спаси́ м'я ра́ди ми́лости Твоєя́;6я́ко ність в сме́рті помина́яй Тебе́, во а́ді же кто іспові́сться Тебі́?7Утруди́хся воздиха́нієм мої́м, ізми́ю на вся́ку нощ ло́же моє́, слеза́ми мої́ми посте́лю мою́ омочу́.8См'яте́ся от я́рости о́ко моє́, обетша́х во всіх вразі́х мої́х.9Отступі́те от мене́, всі ді́лающії беззако́ніє, я́ко усли́ша Госпо́дь глас пла́ча моєго́,10усли́ша Госпо́дь моле́ніє моє́, Госпо́дь моли́тву мою́ прия́т.11Да постидя́ться і см'яту́ться всі вразі́ мої́, да возвратя́ться і устидя́ться зіло́ вско́рі.Сла́ва: |
|
Pал0мъ з7.
|
Псалом 7
|
| №.Pал0мъ дв7ду, є3г0же воспётъ гDеви њ словесёхъ хусjевыхъ, сhна їеменjина, з7.в7.ГDи б9е м0й, на тS ўповaхъ, сп7си1 мz t всёхъ гонsщихъ мS и3 и3збaви мS:G.да не когдA похи1титъ ћкw лeвъ дyшу мою2, не сyщу и3збавлsющу, нижE спасaющу.д7.ГDи б9е м0й, ѓще сотвори1хъ сіE, ѓще є4сть непрaвда въ рукY моє1ю,є7.ѓще воздaхъ воздаю1щымъ ми2 ѕл†, да tпадY u5бо t вр†гъ мои1хъ т0щъ:ѕ7.да поженeтъ ќбw врaгъ дyшу мою2, и3 да пости1гнетъ, и3 поперeтъ въ зeмлю жив0тъ м0й, и3 слaву мою2 въ пeрсть всели1тъ.з7.Воскrни2, гDи, гнёвомъ твои1мъ, вознеси1сz въ концaхъ вр†гъ твои1хъ, и3 востaни, гDи б9е м0й, повелёніемъ, и4мже заповёдалъ є3си2,}.и3 с0нмъ людjй њбhдетъ тS: и3 њ т0мъ на высотY њбрати1сz.f7.ГDь сyдитъ лю1демъ: суди1 ми, гDи, по прaвдэ моeй и3 по неѕл0бэ моeй на мS.‹.Да скончaетсz ѕл0ба грёшныхъ, и3 и3спрaвиши првdнаго, и3спытazй сердцA и3 ўтрHбы, б9е, првdнw.№i.П0мощь моS t бGа, сп7сaющагw пр†выz сeрдцемъ.в7i.БGъ суди1тель првdнъ, и3 крёпокъ, и3 долготерпэли1въ, и3 не гнёвъ наводsй на всsкъ дeнь.Gi.Ѓще не њбратитeсz, nрyжіе своE њчи1ститъ, лyкъ св0й напрzжE, и3 ўгот0ва и5,д7i.и3 въ нeмъ ўгот0ва сосyды смє1ртныz, стрёлы сво‰ сгарaємымъ содёла.є7i.СE, болЁ непрaвдою, зачaтъ болёзнь и3 роди2 беззак0ніе:ѕ7i.р0въ и3зры2 и3 и3скопA и5, и3 падeтъ въ ћму, ю4же содёла.з7i.Њбрати1тсz болёзнь є3гw2 на главY є3гw2, и3 на вeрхъ є3гw2 непрaвда є3гw2 сни1детъ.}i.И#сповёмсz гDеви по прaвдэ є3гw2 и3 пою2 и4мени гDа вhшнzгw. | 1Псало́м Дави́ду, єго́же воспі́т Го́сподеві о словесі́х Хусі́євих, си́на Іємені́їна, 7.2Го́споди Бо́же мой, на Тя упова́х, спаси́ м'я от всіх гоня́щих м'я і ізба́ви м'я;3да не когда́ похи́тить, я́ко лев, ду́шу мою́, не су́щу ізбавля́ющу, ніже́ спаса́ющу.4Го́споди Бо́же мой, а́ще сотвори́х сіє́, а́ще єсть непра́вда в руку́ моє́ю,5а́ще возда́х воздаю́щим мі зла, да отпаду́ у́бо от враг мої́х тощ;6да пожене́ть у́бо враг ду́шу мою́, і да пости́гнеть, і попере́ть в зе́млю живо́т мой, і сла́ву мою́ в персть всели́ть.7Воскресни́, Го́споди, гні́вом Твої́м, вознеси́ся в конця́х враг Твої́х, і воста́ни, Го́споди Бо́же мой, повелі́нієм, і́мже запові́дал єси́,8і сонм люді́й оби́деть Тя, і о том на висоту́ обрати́ся.9Госпо́дь су́дить лю́дем; суди́ мі, Го́споди, по пра́вді моє́й і по незло́бі моє́й на м'я.10Да сконча́ється зло́ба грі́шних, і іспра́виши пра́веднаго, іспита́яй сердця́ і утро́би, Бо́же, пра́ведно.11По́мощ моя́ от Бо́га, спаса́ющаго пра́вия се́рдцем.12Бог суди́тель пра́веден, і крі́пок, і долготерпіли́в, і не гнів наводя́й на всяк день.13А́ще не обратите́ся, ору́жіє своє́ очи́стить, лук Свой напряже́, і угото́ва ї,14і в нем угото́ва сосу́ди сме́ртния, стрі́ли Своя́ сгара́ємим соді́ла.15Се, болі́ непра́вдою, зача́т болі́знь і роди́ беззако́ніє;16ров ізри́ і іскопа́ ї, і паде́ть в я́му, ю́же соді́ла.17Обрати́ться болі́знь єго́ на главу́ єго́, і на верх єго́ непра́вда єго́ сни́деть.18Іспові́мся Го́сподеві по пра́вді Єго́ і пою́ і́мені Го́спода Ви́шняго. |
|
Pал0мъ }.
|
Псалом 8
|
| №.Въ конeцъ, њ точи1лэхъ, pал0мъ дв7ду, }.в7.ГDи гDь нaшъ, ћкw чyдно и4мz твоE по всeй земли2, ћкw взsтсz великолёпіе твоE превhше нб7съ.G.И#з8 ќстъ младeнєцъ и3 ссyщихъ соверши1лъ є3си2 хвалY, вр†гъ твои1хъ рaди, є4же разруши1ти врагA и3 мeстника.д7.Ћкw ўзрю2 небесA, дэлA пє1рстъ твои1хъ, лунY и3 ѕвёзды, ±же ты2 њсновaлъ є3си2:є7.что2 є4сть человёкъ, ћкw п0мниши є3го2; и3ли2 сhнъ человёчь, ћкw посэщaеши є3го2;ѕ7.Ўмaлилъ є3си2 є3го2 мaлымъ чи1мъ t ѓгGлъ, слaвою и3 чeстію вэнчaлъ є3си2 є3го2:з7.и3 постaвилъ є3си2 є3го2 над8 дёлы рукY твоє1ю, вс‰ покори1лъ є3си2 под8 н0зэ є3гw2:}.џвцы и3 волы2 вс‰, є3щe же и3 скоты2 польск‡z,f7.пти6цы небє1сныz и3 ры6бы морск‡z, преходsщыz стєзи2 морск‡z.‹.ГDи гDь нaшъ, ћкw чyдно и4мz твоE по всeй земли2.Слaва: | 1В коне́ць, о точи́ліх, псало́м Дави́ду, 8.2Го́споди Госпо́дь наш, я́ко чу́дно і́м'я Твоє́ по всей землі́, я́ко взя́тся великолі́піє Твоє́ преви́ше небе́с.3Із уст младе́нець і ссу́щих соверши́л єси́ хвалу́, враг Твої́х ра́ди, є́же разруши́ти врага́ і ме́стника.4Я́ко узрю́ небеса́, діла́ перст Твої́х, луну́ і зві́зди, я́же Ти основа́л єси́;5что єсть челові́к, я́ко по́мниши єго́? іли́ син челові́ч, я́ко посіща́єши єго́?6Ума́лил єси́ єго́ ма́лим чим от а́нгел, сла́вою і че́стію вінча́л єси́ єго́;7і поста́вил єси́ єго́ над ді́ли руку́ Твоє́ю, вся покори́л єси́ под но́зі єго́;8о́вці і воли́ вся, єще́ же і скоти́ польські́я,9пти́ці небе́сния і ри́би морські́я, преходя́щия стезі́ морські́я.10Го́споди Госпо́дь наш, я́ко чу́дно і́м'я Твоє́ по всей землі́.Сла́ва: |
|
По №-й каfjсмэ, Трис™0е. И# по Џ§е нaшъ: И# тропари2 сі‰, глaсъ №:
|
Після 1-ї кафизми Трисвято́є; і по О́тче наш: тропарі, глас 1:
|
|
Въ беззак0ніихъ зачaвсz ѓзъ блyдный, не дерзaю взирaти на высотY нбcную, но дерзaz на чlвэколю1біе твоE, зовY: б9е, њчи1сти мS грёшнаго, и3 сп7си1 мz. Ѓще првdникъ є3двA сп7сaетсz, ѓзъ гдЁ kвлю1сz грёшный; тzготы2 и3 зн0z дневнaгw не понес0хъ, но съ наeмники є3динонадесsтагw часA сопричти1 мz б9е, и3 сп7си1 мz. Слaва: Њб8‰тіz џ§а tвeрсти ми2 потщи1сz, блyднw моE и3жди1хъ житіE, на богaтство неиждивaемое взирazй щедр0тъ твои1хъ сп7се: нhнэ њбнищaвшее моE да не прeзриши сeрдце, тебё бо гDи, ўмилeніемъ зовY: согрэши1хъ на нб7о и3 пред8 тоб0ю. И# нhнэ: Ўповaніе хrтіaнъ прес™az дв7о, є3г0же родилA є3си2 бGа пaче ўмa же и3 сл0ва, непрестaннw моли2 съ г0рними си1лами, дaти њставлeніе грэхHвъ нaмъ всBмъ, и3 и3справлeніе житіS, вёрою и3 люб0вію при1снw тS чтyщымъ. |
В беззако́ніїх зача́вся аз, блу́дний, не дерза́ю взира́ти на висоту́ небе́сную, но дерза́я на человіколю́біє Твоє́, зову́: Бо́же, очи́сти м'я, грі́шнаго, і спаси́ м'я. А́ще пра́ведник єдва́ спаса́ється, аз гді явлю́ся грі́шний? Тяготи́ і зно́я дневна́го не понесо́х, но с нає́мники єдинонадеся́таго часа́ сопричти́ м'я, Бо́же, і спаси́ м'я. Сла́ва: Об'я́тія О́тча отве́рсти мі потщи́ся, блу́дно моє́ іжди́х житіє́, на бога́тство неіждива́ємоє взира́яй щедро́т Твої́х, Спа́се; ни́ні обнища́вшеє моє́ да не пре́зриши се́рдце, Тебі́ бо, Го́споди, умиле́нієм зову́: согріши́х на не́бо і пред Тобо́ю. І ни́ні: Упова́ніє христия́н, Пресвята́я Ді́во, Єго́же родила́ єси́ Бо́га па́че ума́ же і сло́ва, непреста́нно моли́ с го́рними си́лами да́ти оставле́ніє гріхо́в нам всім і ісправле́ніє житія́, ві́рою і любо́вію при́сно Тя чту́щим. |
|
ГDи поми1луй, м7. И# мlтва:
|
|
|
ВLко вседержи1телю, непостижи1ме, начaло свёта, и3 преyмнаz си1ло, и4же v3постaснагw сл0ва nц7ъ, и3 є3диноси1льнагw твоегw2 д¦а и3спусти1тель: млcрдныz рaди млcти, и3 неизречeнныz бlгости, не презрёвый человёческагw є3стествA, тьм0ю грэхA содержи1магw, но б9eственными свёты сщ7eнныхъ твои1хъ ўчeній, зак0номъ и3 прbр0ки свэти1вый мjру, послэди1 же нaмъ того2 є3динор0днаго твоего2 сн7а бlговоли1вый пл0тію возсіsти, и3 ко њсіsнію нaсъ твоегw2 просвэщeніz настaвити: да бyдутъ ќши твои2 внeмлющэ глaсу молeніz нaшегw, и3 дaруй нaмъ б9е, во бдённомъ и3 трeзвенномъ сeрдцэ всю2 настоsщагw житіS н0щь прейти2, њжидaющымъ пришeствіz сн7а твоегw2, и3 бGа нaшегw, судіи2 всёхъ, да не возлежaще и3 спsще, но б0дрствующе и3 воздви1жени въ дёланіе зaповэдей твои1хъ њбрsщемсz, и3 въ рaдость є3гw2 совни1демъ, и3дёже прaзднующихъ глaсъ непрестaнный, и3 неизречeннаz слaдость зрsщихъ твоегw2 лицA добр0ту неизглаг0ланную. Ћкw бlгъ и3 чlвэколю1бецъ бGъ є3си2, и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь. |
Влади́ко Вседержи́телю, непостижи́ме, Нача́ло сві́та і преу́мная Си́ло, І́же іпоста́снаго Сло́ва Оте́ць, і Єдиноси́льнаго Твоєго́ Ду́ха іспусти́тель; милосе́рдния ра́ди ми́лости і неізрече́нния бла́гости, не презрі́вий челові́чеськаго єстества́, тьмо́ю гріха́ содержи́маго, но Боже́ственними сві́ти свяще́нних Твої́х уче́ній, Зако́ном і проро́ки світи́вий ми́ру, посліди́ же нам Того́ Єдиноро́днаго Твоєго́ Си́на благоволи́вий пло́тію возсія́ти і ко осія́нію нас Твоєго́ просвіще́нія наста́вити; да бу́дуть у́ші Твої́ вне́млющі гла́су моле́нія на́шего, і да́руй нам, Бо́же, во бді́нном і тре́звенном се́рдці всю настоя́щаго житія́ нощ прейти́, ожида́ющим прише́ствія Си́на Твоєго́ і Бо́га на́шего, Судії́ всіх, да не возлежа́ще і сп'я́ще, но бо́дрствующе і воздви́жені в ді́ланіє за́повідей Твої́х обря́щемся, і в ра́дость Єго́ совни́дем, іді́же пра́зднующих глас непреста́нний і неізрече́нная сла́дость зря́щих Твоєго́ лиця́ добро́ту неізглаго́ланную. Я́ко Благ і Человіколю́бець Бог єси́, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в, амі́нь. |
