|
Каfjсма з7i.
|
Кафизма 17
|
|
Paл0мъ р}i.
|
Псалом 118
|
| Ґллилyіа, R}‹.№.Бlжeни непор0чніи въ пyть*, ходsщіи въ зак0нэ гDни.в7.Бlжeни и3спытaющіи свидBніz є3гw2, всёмъ с®цемъ взhщутъ є3го2.G.Не дёлающіи бо беззак0ніz въ путeхъ є3гw2 ходи1ша.д7.Ты2 заповёдалъ є3си2 зaпwвэди тво‰ сохрани1ти ѕэлw2:є7.дабы2 и3спрaвилисz путіE мои2, сохрани1ти њправд†ніz тво‰.ѕ7.ТогдA не постыжyсz, внегдA призрёти ми2 на вс‰ зaпwвэди тво‰.з7.И#сповёмсz тебЁ въ прaвости сeрдца, внегдA научи1тимисz судбaмъ прaвды твоеS.}.Њправд†ніz тво‰ сохраню2: не њстaви менE до ѕэлA.f7.Въ чес0мъ и3спрaвитъ ю3нёйшій пyть св0й; внегдA сохрани1ти словесA тво‰.‹.Всёмъ сeрдцемъ мои1мъ взыскaхъ тебE: не tри1ни менE t зaповэдій твои1хъ.№i.Въ сeрдцы моeмъ скрhхъ словесA тво‰, ћкw да не согрэшY тебЁ.в7i.Блгcвeнъ є3си2, гDи: научи1 мz њправдaніємъ твои6мъ.Gi.Ўстнaма мои1ма возвэсти1хъ вс‰ судбы6 ќстъ твои1хъ.д7i.На пути2 свидёній твои1хъ наслади1хсz, ћкw њ всsкомъ богaтствэ.є7i.Въ зaповэдехъ твои1хъ поглумлю1сz, и3 ўразумёю пути6 тво‰.ѕ7i.Во њправдaніихъ твои1хъ поучyсz: не забyду словeсъ твои1хъ.з7i.Воздaждь рабY твоемY: живи1 мz, и3 сохраню2 словесA тво‰.}i.Tкрhй џчи мои2, и3 ўразумёю чудесA t зак0на твоегw2.f7i.Пришлeцъ ѓзъ є4смь на земли2: не скрhй t менє2 зaпwвэди тво‰.к7.Возлюби2 душA моS возжелaти судбы6 тво‰ на всsкое врeмz.к7а.Запрети1лъ є3си2 гHрдымъ: пр0клzти ўклонsющіисz t зaповэдій твои1хъ.к7в.Tими2 t менє2 пон0съ* и3 ўничижeніе, ћкw свидёній твои1хъ взыскaхъ.к7г.И$бо сэд0ша кн‰зи и3 на мS клеветaху, рaбъ же тв0й глумлsшесz во њправдaніихъ твои1хъ:к7д.и4бо свидBніz тво‰ поучeніе моE є4сть, и3 совёти мои2 њправд†ніz тво‰.к7є.ПрильпE земли2 душA моS: живи1 мz по словеси2 твоемY.к7ѕ.Пути6 мо‰ возвэсти1хъ, и3 ўслhшалъ мS є3си2: научи1 мz њправдaніємъ твои6мъ.к7з.Пyть њправдaній твои1хъ вразуми1 ми, и3 поглумлю1сz въ чудесёхъ твои1хъ.к7и.ВоздремA душA моS t ўнhніz: ўтверди1 мz въ словесёхъ твои1хъ.к7f.Пyть непрaвды tстaви t менє2 и3 зак0номъ твои1мъ поми1луй мS.l.Пyть и4стины и3зв0лихъ и3 судбы6 тво‰ не забhхъ.lа.Прилэпи1хсz свидёніємъ твои6мъ, гDи, не посрами2 менE.lв.Пyть зaповэдій твои1хъ тек0хъ, є3гдA разшири1лъ є3си2 сeрдце моE.lг.Законоположи2 мнЁ, гDи, пyть њправдaній твои1хъ, и3 взыщY и5 вhну:lд.вразуми1 мz, и3 и3спытaю зак0нъ тв0й и3 сохраню2 и5 всёмъ сeрдцемъ мои1мъ.lє.Настaви мS на стезю2 зaповэдій твои1хъ, ћкw тyю восхотёхъ.lѕ.Приклони2 сeрдце моE во свидBніz тво‰, ґ не въ лихои1мство.lз.Tврати2 џчи мои2 є4же не ви1дэти суеты2: въ пути2 твоeмъ живи1 мz.lи.Постaви рабY твоемY сл0во твоE въ стрaхъ тв0й.lf.Tими2 поношeніе моE, є4же непщевaхъ: ћкw судбы6 тво‰ бlги.м7.СE, возжелaхъ зaпwвэди тво‰: въ прaвдэ твоeй живи1 мz.м7а.И# да пріи1детъ на мS млcть твоS, гDи, спcніе твоE по словеси2 твоемY:м7в.и3 tвэщaю поношaющымъ ми2 сл0во, ћкw ўповaхъ на словесA тво‰.м7г.И# не tими2 t ќстъ мои1хъ словесE и4стинна до ѕэлA, ћкw на судбы6 тво‰ ўповaхъ:м7д.и3 сохраню2 зак0нъ тв0й вhну, въ вёкъ и3 въ вёкъ вёка.м7є.И# хождaхъ въ широтЁ, ћкw зaпwвэди тво‰ взыскaхъ:м7ѕ.и3 глаг0лахъ њ свидёніихъ твои1хъ пред8 цари6 и3 не стыдsхсz:м7з.и3 поучaхсz въ зaповэдехъ твои1хъ, ±же возлюби1хъ ѕэлw2:м7и.и3 воздвиг0хъ рyцэ мои2 къ зaповэдемъ твои6мъ, ±же возлюби1хъ, и3 глумлsхсz во њправдaніихъ твои1хъ.м7f.Помzни2 словесA тво‰ рабY твоемY, и4хже ўповaніе дaлъ ми2 є3си2.н7.Т0 мz ўтёши во смирeніи моeмъ, ћкw сл0во твоE живи1 мz.н7а.Г0рдіи законопреступовaху до ѕэлA: t зак0на же твоегw2 не ўклони1хсz.н7в.Помzнyхъ судбы6 тво‰ t вёка, гDи, и3 ўтёшихсz.н7г.Печaль пріsтъ мS t грBшникъ, њставлsющихъ зак0нъ тв0й.н7д.ПBта бsху мнЁ њправд†ніz тво‰ на мёстэ пришeлствіz моегw2.н7є.Помzнyхъ въ нощи2 и4мz твоE, гDи, и3 сохрани1хъ зак0нъ тв0й.н7ѕ.Сeй бhсть мнЁ, ћкw њправдaній твои1хъ взыскaхъ.н7з.Чaсть моS є3си2, гDи: рёхъ сохрани1ти зак0нъ тв0й.н7и.Помоли1хсz лицY твоемY всёмъ сeрдцемъ мои1мъ: поми1луй мS по словеси2 твоемY.н7f.Помhслихъ пути6 тво‰ и3 возврати1хъ н0зэ мои2 во свидBніz тво‰.….Ўгот0вихсz и3 не смути1хсz сохрани1ти зaпwвэди тво‰.…а.Ќжz грBшникъ њбzзaшасz мнЁ, и3 зак0на твоегw2 не забhхъ.…в.Полyнощи востaхъ и3сповёдатисz тебЁ њ судбaхъ прaвды твоеS.…г.Причaстникъ ѓзъ є4смь всBмъ боsщымсz тебє2 и3 хранsщымъ зaпwвэди тво‰.…д.Млcти твоеS, гDи, и3сп0лнь землS: њправдaніємъ твои6мъ научи1 мz.…є.Бlгость сотвори1лъ є3си2 съ раб0мъ твои1мъ, гDи, по словеси2 твоемY:…ѕ.бlгости и3 наказaнію и3 рaзуму научи1 мz, ћкw зaповэдемъ твои6мъ вёровахъ.…з.Прeжде дaже не смири1тимисz, ѓзъ прегрэши1хъ: сегw2 рaди сл0во твоE сохрани1хъ.…и.Бlгъ є3си2 ты2, гDи: и3 бlгостію твоeю научи1 мz њправдaніємъ твои6мъ.…f.Ўмн0жисz на мS непрaвда г0рдыхъ: ѓзъ же всёмъ сeрдцемъ мои1мъ и3спытaю зaпwвэди тво‰.o7.Ўсыри1сz ћкw млеко2 сeрдце и4хъ: ѓзъ же зак0ну твоемY поучи1хсz.o7а.Бlго мнЁ, ћкw смири1лъ мS є3си2, ћкw да научyсz њправдaніємъ твои6мъ.o7в.Бlгъ мнЁ зак0нъ ќстъ твои1хъ пaче тhсzщъ злaта и3 сребрA.Слaва:o7г.Рyце твои2 сотвори1стэ мS и3 создaстэ мS: вразуми1 мz, и3 научyсz зaповэдемъ твои6мъ.o7д.Боsщіисz тебє2 ќзрzтъ мS и3 возвеселsтсz, ћкw на словесA тво‰ ўповaхъ.o7є.Разумёхъ, гDи, ћкw прaвда судбы6 тво‰, и3 вои1стинну смири1лъ мS є3си2.o7ѕ.Бyди же млcть твоS, да ўтёшитъ мS, по словеси2 твоемY рабY твоемY:o7з.да пріи1дутъ мнЁ щедрHты тво‰, и3 жи1въ бyду, ћкw зак0нъ тв0й поучeніе моE є4сть.o7и.Да постыдsтсz г0рдіи, ћкw непрaведнw беззак0нноваша на мS: ѓзъ же поглумлю1сz* въ зaповэдехъ твои1хъ.o7f.Да њбратsтъ мS боsщіисz тебє2 и3 вёдzщіи свидBніz тво‰.п7.Бyди сeрдце моE непор0чно во њправдaніихъ твои1хъ, ћкw да не постыжyсz.п7а.И#зчезaетъ во спcніе твоE душA моS, на словесA тво‰ ўповaхъ:п7в.и3зчез0ша џчи мои2 въ сл0во твоE, глаг0люще: когдA ўтёшиши мS;п7г.занE бhхъ ћкw мёхъ на слaнэ: њправдaній твои1хъ не забhхъ.п7д.Коли1кw є4сть днjй рабA твоегw2; когдA сотвори1ши ми2 t гонsщихъ мS сyдъ;п7є.Повёдаша мнЁ законопрест{пницы глумлє1ніz, но не ћкw зак0нъ тв0й, гDи.п7ѕ.Вс‰ зaпwвэди тво‰ и4стина: непрaведнw погнaша мS, помози1 ми.п7з.Вмaлэ не скончaша менE на земли2: ѓзъ же не њстaвихъ зaповэдій твои1хъ.п7и.По млcти твоeй живи1 мz, и3 сохраню2 свидBніz ќстъ твои1хъ.п7f.Во вёкъ, гDи, сл0во твоE пребывaетъ на нб7си2.§.Въ р0дъ и3 р0дъ и4стина твоS: њсновaлъ є3си2 зeмлю, и3 пребывaетъ.§а.Ўчинeніемъ твои1мъ пребывaетъ дeнь: ћкw всsчєскаz рабHтна тебЁ.§в.Ћкw ѓще бы не зак0нъ тв0й поучeніе моE бhлъ, тогдA ќбw поги1блъ бhхъ во смирeніи моeмъ:§г.во вёкъ не забyду њправдaній твои1хъ, ћкw въ ни1хъ њживи1лъ мS є3си2.§д.Тв0й є4смь ѓзъ, сп7си1 мz: ћкw њправдaній твои1хъ взыскaхъ.§є.МенE ждaша грBшницы погуби1ти мS: свидBніz тво‰ разумёхъ.§ѕ.Всsкіz кончи1ны ви1дэхъ конeцъ: широкA зaповэдь твоS ѕэлw2.§з.К0ль возлюби1хъ зак0нъ тв0й, гDи: вeсь дeнь поучeніе моE є4сть.§и.Пaче вр†гъ мои1хъ ўмудри1лъ мS є3си2 зaповэдію твоeю, ћкw въ вёкъ моS є4сть.§f.Пaче всёхъ ўчaщихъ мS разумёхъ, ћкw свидBніz тво‰ поучeніе моE є4сть.R.Пaче стaрєцъ разумёхъ, ћкw зaпwвэди тво‰ взыскaхъ.R№.T всsкагw пути2 лукaва возбрани1хъ ногaмъ мои6мъ, ћкw да сохраню2 словесA тво‰:Rв7.t судeбъ твои1хъ не ўклони1хсz, ћкw ты2 законоположи1лъ ми2 є3си2.RG.К0ль сладк† гортaни моемY словесA тво‰: пaче мeда ўстHмъ мои6мъ.Rд7.T зaповэдій твои1хъ разумёхъ: сегw2 рaди возненави1дэхъ всsкъ пyть непрaвды.Rє7.Свэти1лникъ ногaма мои1ма зак0нъ тв0й, и3 свётъ стезsмъ мои6мъ.Rѕ7.Клsхсz и3 постaвихъ сохрани1ти судбы6 прaвды твоеS.Rз7.Смири1хсz до ѕэлA: гDи, живи1 мz по словеси2 твоемY.R}.ВHльнаz ќстъ мои1хъ бlговоли1 же, гDи, и3 судбaмъ твои6мъ научи1 мz.Rf7.ДушA моS въ рукY твоє1ю* вhну, и3 зак0на твоегw2 не забhхъ.р‹.Положи1ша грBшницы сёть мнЁ: и3 t зaповэдій твои1хъ не заблуди1хъ.р№i.Наслёдовахъ свидBніz тво‰ во вёкъ, ћкw рaдованіе сeрдца моегw2 сyть:рв7i.приклони1хъ сeрдце моE сотвори1ти њправд†ніz тво‰ въ вёкъ за воздаsніе.рGi.Законопрест{пныz возненави1дэхъ, зак0нъ же тв0й возлюби1хъ.рд7i.Пом0щникъ м0й и3 застyпникъ м0й є3си2 ты2: на словесA тво‰ ўповaхъ.рє7i.Ўклони1тесz t менє2, лукaвнующіи, и3 и3спытaю зaпwвэди бGа моегw2.рѕ7i.Заступи1 мz по словеси2 твоемY, и3 жи1въ бyду: и3 не посрами2 менE t чazніz моегw2:рз7i.помози1 ми, и3 сп7сyсz, и3 поучyсz во њправдaніихъ твои1хъ вhну.р}i.Ўничижи1лъ є3си2 вс‰ tступaющыz t њправдaній твои1хъ: ћкw непрaведно помышлeніе и4хъ.рf7i.Преступaющыz непщевaхъ вс‰ грBшныz земли2: сегw2 рaди возлюби1хъ свидBніz тво‰.рк7.Пригвозди2 стрaху твоемY плHти мо‰: t судeбъ бо твои1хъ ўбоsхсz.рк7а.Сотвори1хъ сyдъ и3 прaвду: не предaждь менE њби1дzщымъ мS.рк7в.Воспріими2 рабA твоего2 во бlго, да не њклеветaютъ менE г0рдіи.рк7г.Џчи мои2 и3зчез0стэ во спcніе твоE и3 въ сл0во прaвды твоеS:рк7д.сотвори2 съ раб0мъ твои1мъ по млcти твоeй, и3 њправдaніємъ твои6мъ научи1 мz.рк7є.Рaбъ тв0й є4смь ѓзъ: вразуми1 мz, и3 ўвёмъ свидBніz тво‰.рк7ѕ.Врeмz сотвори1ти гDеви: разори1ша зак0нъ тв0й.рк7з.Сегw2 рaди возлюби1хъ зaпwвэди тво‰ пaче злaта и3 топaзіа.рк7и.Сегw2 рaди ко всBмъ зaповэдемъ твои6мъ направлsхсz, всsкъ пyть непрaвды возненави1дэхъ.рк7f.Ди6вна свидBніz тво‰: сегw2 рaди и3спытA | душA моS.рl.Kвлeніе словeсъ твои1хъ просвэщaетъ и3 вразумлsетъ младeнцы.рlа.ЎстA мо‰ tверз0хъ и3 привлек0хъ дyхъ, ћкw зaповэдій твои1хъ желaхъ.Слaва:рlв.При1зри на мS и3 поми1луй мS, по судY лю1бzщихъ и4мz твоE.рlг.Стwпы2 мо‰ напрaви по словеси2 твоемY, и3 да не њбладaетъ мн0ю всsкое беззак0ніе:рlд.и3збaви мS t клеветы2 человёческіz, и3 сохраню2 зaпwвэди тво‰.рlє.ЛицE твоE просвэти2 на рабA твоего2 и3 научи1 мz њправдaніємъ твои6мъ.рlѕ.И#схHдища водн†z и3звед0стэ џчи мои2, понeже не сохрани1хъ зак0на твоегw2.рlз.Првdнъ є3си2, гDи, и3 прaви суди2 твои2:рlи.заповёдалъ є3си2 прaвду свидBніz тво‰, и3 и4стину ѕэлw2.рlf.И#стazла мS є4сть рeвность твоS: ћкw забhша словесA тво‰ врази2 мои2.рм7.Разжжeно сл0во твоE ѕэлw2, и3 рaбъ тв0й возлюби2 є5.рм7а.Ю#нёйшій ѓзъ є4смь и3 ўничижeнъ: њправдaній твои1хъ не забhхъ.рм7в.Прaвда твоS прaвда во вёкъ, и3 зак0нъ тв0й и4стина.рм7г.СкHрби и3 нyжди њбрэт0ша мS: зaпwвэди тво‰ поучeніе моE.рм7д.Прaвда свидBніz тво‰ въ вёкъ: вразуми1 мz, и3 жи1въ бyду.рм7є.Воззвaхъ всёмъ сeрдцемъ мои1мъ, ўслhши мS, гDи: њправд†ніz тво‰ взыщY.рм7ѕ.Воззвaхъ ти2, сп7си1 мz, и3 сохраню2 свидBніz тво‰.рм7з.Предвари1хъ въ безг0діи и3 воззвaхъ: на словесA тво‰ ўповaхъ.рм7и.Предвари1стэ џчи мои2 ко ќтру, поучи1тисz словесє1мъ твои6мъ.рм7f.Глaсъ м0й ўслhши, гDи, по млcти твоeй: по судбЁ твоeй живи1 мz.рн7.Прибли1жишасz гонsщіи мS беззак0ніемъ: t зак0на же твоегw2 ўдали1шасz.рн7а.Бли1з8 є3си2 ты2, гDи, и3 вси2 путіE твои2 и4стина.рн7в.И#спeрва познaхъ t свидёній твои1хъ, ћкw въ вёкъ њсновaлъ | є3си2.рн7г.Ви1ждь смирeніе моE и3 и3зми1 мz: ћкw зак0на твоегw2 не забhхъ.рн7д.Суди2 сyдъ м0й и3 и3збaви мS: словесE рaди твоегw2 живи1 мz.рн7є.Далeче t грBшникъ спcніе, ћкw њправдaній твои1хъ не взыскaша.рн7ѕ.ЩедрHты тво‰ мнHги, гDи: по судбЁ твоeй живи1 мz.рн7з.Мн0зи и3згонsщіи мS и3 стужaющіи ми2: t свидёній твои1хъ не ўклони1хсz.рн7и.Ви1дэхъ неразумэвaющыz и3 и3стazхъ: ћкw словeсъ твои1хъ не сохрани1ша.рн7f.Ви1ждь, ћкw зaпwвэди тво‰ возлюби1хъ: гDи, по млcти твоeй живи1 мz.р….Начaло словeсъ твои1хъ и4стина, и3 во вёкъ вс‰ судбы6 прaвды твоеS.р…а.Кн‰зи погнaша мS тyне: и3 t словeсъ твои1хъ ўбоsсz сeрдце моE.р…в.Возрaдуюсz ѓзъ њ словесёхъ твои1хъ, ћкw њбрэтazй корhсть мн0гу.р…г.Непрaвду возненави1дэхъ и3 њмерзи1хъ: зак0нъ же тв0й возлюби1хъ.р…д.Седмери1цею днeмъ хвали1хъ тS њ судбaхъ прaвды твоеS.р…є.Ми1ръ мн0гъ лю1бzщымъ зак0нъ тв0й, и3 нёсть и5мъ соблaзна.р…ѕ.Чazхъ спcніz твоегw2, гDи, и3 зaпwвэди тво‰ возлюби1хъ.р…з.Сохрани2 душA моS свидBніz тво‰ и3 возлюби2 | ѕэлw2.р…и.Сохрани1хъ зaпwвэди тво‰ и3 свидBніz тво‰, ћкw вси2 путіE мои2 пред8 тоб0ю, гDи.р…f.Да прибли1житсz молeніе моE пред8 тS, гDи: по словеси2 твоемY вразуми1 мz.рo7.Да вни1детъ прошeніе моE пред8 тS: гDи, по словеси2 твоемY и3збaви мS.рo7а.Tрhгнутъ ўстнЁ мои2 пёніе, є3гдA научи1ши мS њправдaніємъ твои6мъ.рo7в.Провэщaетъ љзhкъ м0й словесA тво‰, ћкw вс‰ зaпwвэди тво‰ прaвда.рo7г.Да бyдетъ рукA твоS є4же спcти1 мz, ћкw зaпwвэди тво‰ и3зв0лихъ.рo7д.Возжелaхъ спcніе твоE, гDи, и3 зак0нъ тв0й поучeніе моE є4сть.рo7є.ЖивA бyдетъ душA моS и3 восхвaлитъ тS: и3 судбы6 тво‰ пом0гутъ мнЁ.рo7ѕ.Заблуди1хъ ћкw nвчA поги1бшее: взыщи2 рабA твоего2, ћкw зaповэдій твои1хъ не забhхъ.Слaва: | Аллилу́я, 118.1Блаже́нні непоро́чнії в путь*, ходя́щії в зако́ні Госпо́дні.2Блаже́нні іспита́ющії свиді́нія Єго́, всім се́рдцем взи́щуть Єго́.3Не ді́лающії бо беззако́нія в путе́х Єго́ ходи́ша.4Ти запові́дал єси́ за́повіді Твоя́ сохрани́ти зіло́;5да́би іспра́вилися путіє́ мої́, сохрани́ти оправда́нія Твоя́.6Тогда́ не постижу́ся, внегда́ призрі́ти мі на вся за́повіді Твоя́.7Іспові́мся Тебі́ в пра́вості се́рдця, внегда́ научи́тимися судьба́м пра́вди Твоєя́.8Оправда́нія Твоя́ сохраню́; не оста́ви мене́ до зіла́.9В чесо́м іспра́вить юні́йшій путь свой? Внегда́ сохрани́ти словеса́ Твоя́.10Всім се́рдцем мої́м взиска́х Тебе́; не отри́ни мене́ от за́повідій Твої́х.11В се́рдці моє́м скрих словеса́ Твоя́, я́ко да не согрішу́ Тебі́.12Благослове́н єси́, Го́споди; научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.13Устна́ма мої́ма возвісти́х вся судьби́ уст Твої́х.14На путі́ свиді́ній Твої́х наслади́хся, я́ко о вся́ком бога́тстві.15В за́повідех Твої́х поглумлю́ся, і уразумі́ю путі́ Твоя́.16Во оправда́ніїх Твої́х поучу́ся; не забу́ду слове́с Твої́х.17Возда́ждь рабу́ Твоєму́; живи́ м'я, і сохраню́ словеса́ Твоя́.18Откри́й о́чі мої́, і уразумі́ю чудеса́ от зако́на Твоєго́.19Пришле́ць аз єсьм на землі́; не скрий от мене́ за́повіді Твоя́.20Возлюби́ душа́ моя́ возжела́ти судьби́ Твоя́ на вся́коє вре́м'я.21Запрети́л єси́ го́рдим; про́кляті уклоня́ющіїся от за́повідій Твої́х.22Отими́ от мене́ поно́с* і унічиже́ніє, я́ко свиді́ній Твої́х взиска́х.23І́бо сідо́ша кня́зі і на м'я клевета́ху, раб же Твой глумля́шеся во оправда́ніїх Твої́х;24і́бо свиді́нія Твоя́ — поуче́ніє моє́ єсть, і сові́ти мої́ — оправда́нія Твоя́.25Прильпе́ землі́ душа́ моя́; живи́ м'я по словесі́ Твоєму́.26Путі́ моя́ возвісти́х, і усли́шал м'я єси́; научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.27Путь оправда́ній Твої́х вразуми́ мі, і поглумлю́ся в чудесі́х Твої́х.28Воздрема́ душа́ моя́ от уни́нія; утверди́ м'я в словесі́х Твої́х.29Путь непра́вди отста́ви от мене́ і зако́ном Твої́м поми́луй м'я.30Путь і́стини ізво́лих і судьби́ Твоя́ не заби́х.31Приліпи́хся свиді́нієм Твої́м, Го́споди, не посрами́ мене́.32Путь за́повідій Твої́х теко́х, єгда́ разшири́л єси́ се́рдце моє́.33Законоположи́ мні, Го́споди, путь оправда́ній Твої́х, і взищу́ ї ви́ну;34Вразуми́ м'я, і іспита́ю зако́н Твой, і сохраню́ ї всім се́рдцем мої́м.35Наста́ви м'я на стезю́ за́повідій Твої́х, я́ко ту́ю восхоті́х.36Приклони́ се́рдце моє́ во свиді́нія Твоя́, а не в лихої́мство.37Отврати́ о́чі мої́, є́же не ви́діти суєти́; в путі́ Твоє́м живи́ м'я.38Поста́ви рабу́ Твоєму́ сло́во Твоє́ в страх Твой.39Отими́ поноше́ніє моє́, є́же непщева́х; я́ко судьби́ Твоя́ бла́гі.40Се, возжела́х за́повіді Твоя́; в пра́вді Твоє́й живи́ м'я.41І да при́йдеть на м'я ми́лость Твоя́, Го́споди, спасе́ніє Твоє́ по словесі́ Твоєму́;42і отвіща́ю поноша́ющим мі сло́во, я́ко упова́х на словеса́ Твоя́.43І не отими́ от уст мої́х словесе́ і́стинна до зіла́, я́ко на судьби́ Твоя́ упова́х;44і сохраню́ зако́н Твой ви́ну, в вік і в вік ві́ка.45І хожда́х в широті́, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х;46і глаго́лах о свиді́ніїх Твої́х пред царі́ і не стидя́хся;47і поуча́хся в за́повідех Твої́х, я́же возлюби́х зіло́;48і воздвиго́х ру́ці мої́ к за́повідем Твої́м, я́же возлюби́х, і глумля́хся во оправда́ніїх Твої́х.49Пом'яни́ словеса́ Твоя́ рабу́ Твоєму́, ї́хже упова́ніє дал мі єси́.50То м'я уті́ши во смире́нії моє́м, я́ко сло́во Твоє́ живи́ м'я.51Го́рдії законопреступова́ху до зіла́; от зако́на же Твоєго́ не уклони́хся.52Пом'яну́х судьби́ Твоя́ от ві́ка, Го́споди, і уті́шихся.53Печа́ль прия́т м'я от грі́шник, оставля́ющих зако́н Твой.54Пі́та бя́ху мні оправда́нія Твоя́ на мі́сті прише́льствія моєго́.55Пом'яну́х в нощі́ і́м'я Твоє́, Го́споди, і сохрани́х зако́н Твой.56Сей бисть мні, я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.57Часть моя́ єси́, Го́споди; ріх сохрани́ти зако́н Твой.58Помоли́хся лицю́ Твоєму́ всім се́рдцем мої́м; поми́луй м'я по словесі́ Твоєму́.59Поми́слих путі́ Твоя́ і возврати́х но́зі мої́ во свиді́нія Твоя́.60Угото́вихся і не смути́хся сохрани́ти за́повіді Твоя́.61У́жя грі́шник об'яза́шася мні, і зако́на Твоєго́ не заби́х.62Полу́нщі воста́х іспові́датися Тебі́ о судьба́х пра́вди Твоєя́.63Прича́стник аз єсьм всім боя́щимся Тебе́ і храня́щим за́повіді Твоя́.64Ми́лости Твоєя́, Го́споди, іспо́лнь земля́; оправда́нієм Твої́м научи́ м'я.65Благость сотвори́л єси́ с рабо́м Твої́м, Го́споди, по словесі́ Твоєму́;66бла́гості, і наказа́нію, і ра́зуму научи́ м'я, я́ко за́повідем Твої́м ві́ровах.67Пре́жде да́же не смири́тимися, аз прегріши́х; сего́ ра́ди сло́во Твоє́ сохрани́х.68Благ єси́ Ти, Го́споди; і бла́гостію Твоє́ю научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.69Умно́жися на м'я непра́вда го́рдих; аз же всім се́рдцем мої́м іспита́ю за́повіді Твоя́.70Усири́ся, я́ко млеко́, се́рдце їх; аз же зако́ну Твоєму́ поучи́хся.71Благо мні, я́ко смири́л м'я єси́, я́ко да научу́ся оправда́нієм Твої́м.72Благ мні зако́н уст Твої́х па́че ти́сящ зла́та і сребра́.Сла́ва:73Ру́це Твої́ сотвори́сті м'я і созда́сті м'я; вразуми́ м'я, і научу́ся за́повідем Твої́м.74Боя́щіїся Тебе́ у́зрять м'я і возвеселя́ться, я́ко на словеса́ Твоя́ упова́х.75Разумі́х, Го́споди, я́ко пра́вда судьби́ Твоя́, і воі́стину смири́л м'я єси́.76Бу́ди же ми́лость Твоя́, да уті́шить м'я, по словесі́ Твоєму́ рабу́ Твоєму́;77да при́йдуть мні щедро́ти Твоя́, і жив бу́ду, я́ко зако́н Твой поуче́ніє моє́ єсть.78Да постидя́ться го́рдії, я́ко непра́ведно беззако́нноваша на м'я; аз же поглумлю́ся* в за́повідех Твої́х.79Да обратя́ть м'я боя́щіїся Тебе́ і ві́дящії свиді́нія Твоя́.80Бу́ди се́рдце моє́ непоро́чно во оправда́ніїх Твої́х, я́ко да не постижу́ся.81Ізчеза́єть во спасе́ніє Твоє́ душа́ моя́, на словеса́ Твоя́ упова́х;82ізчезо́ша о́чі мої́ в сло́во Твоє́, глаго́люще: когда́ уті́шиши м'я?83зане́ бих я́ко міх на сла́ні; оправда́ній Твої́х не заби́х.84Коли́ко єсть дній раба́ Твоєго́? Когда́ сотвори́ши мі от гоня́щих м'я суд?85Пові́даша мні законопресту́пници глумле́нія, но не я́ко зако́н Твой, Го́споди.86Вся за́повіді Твоя́ — і́стина; непра́ведно погна́ша м'я, помози́ мі.87Вма́лі не сконча́ша мене́ на землі́; аз же не оста́вих за́повідій Твої́х.88По ми́лості Твоє́й живи́ м'я, і сохраню́ свиді́нія уст Твої́х.89Во вік, Го́споди, сло́во Твоє́ пребива́єть на небесі́.90В род і род і́стина Твоя́; основа́л єси́ зе́млю, і пребива́єть.91Учине́нієм Твої́м пребива́єть день; я́ко вся́чеськая рабо́тна Тебі́.92Я́ко а́ще би не зако́н Твой поуче́ніє моє́ бил, тогда́ у́бо поги́бл бих во смире́нії моє́м;93во вік не забу́ду оправда́ній Твої́х, я́ко в них оживи́л м'я єси́.94Твой єсьм аз, спаси́ м'я; я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.95Мене́ жда́ша грі́шници погуби́ти м'я; свиді́нія Твоя́ разумі́х.96Вся́кия кончи́ни ви́діх коне́ць; широка́ за́повідь Твоя́ зіло́.97Коль возлюби́х зако́н Твой, Го́споди; весь день поуче́ніє моє́ єсть.98па́че враг мої́х умудри́л м'я єси́ за́повідію Твоє́ю, я́ко в вік моя́ єсть.99па́че всіх уча́щих м'я разумі́х, я́ко свиді́нія Твоя́ поуче́ніє моє́ єсть.100па́че ста́рець разумі́х, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х.101От вся́каго путі́ лука́ва возбрани́х нога́м мої́м, я́ко да сохраню́ словеса́ Твоя́;102от суде́б Твої́х не уклони́хся, я́ко Ти законоположи́л мі єси́.103Коль сладка́ горта́ні моєму́ словеса́ Твоя́; па́че ме́да усто́м мої́м.104От за́повідій Твої́х разумі́х; сего́ ра́ди возненави́діх всяк путь непра́вди.105Світи́льник нога́ма мої́ма зако́н Твой, і світ стезя́м мої́м.106Кля́хся і поста́вих сохрани́ти судьби́ пра́вди Твоєя́.107Смири́хся до зіла́; Го́споди, живи́ м'я по словесі́ Твоєму́.108Во́льная уст мої́х благоволи́ же, Го́споди, і судьба́м Твої́м научи́ м'я.109Душа́ моя́ в руку́ Твоє́ю* ви́ну, і зако́на Твоєго́ не заби́х.110Положи́ша грі́шници сіть мні; і от за́повідій Твої́х не заблуди́х.111Наслі́довах свиді́нія Твоя́ во вік, я́ко ра́дованіє се́рдця моєго́ суть;112приклони́х се́рдце моє́ сотвори́ти оправда́нія Твоя́ в вік за воздая́ніє.113Законопресту́пния возненави́діх, зако́н же Твой возлюби́х.114Помо́щник мой і Засту́пник мой єси́ Ти; на словеса́ Твоя́ упова́х.115Уклоні́теся от мене́, лука́внующії, і іспита́ю за́повіді Бо́га моєго́.116Заступи́ м'я по словесі́ Твоєму́, і жив бу́ду; і не посрами́ мене́ от ча́янія моєго́;117помози́ мі, і спасу́ся, і поучу́ся во оправда́ніїх Твої́х ви́ну.118Уничижи́л єси́ вся отступа́ющия от оправда́ній Твої́х; я́ко непра́ведно помишле́ніє їх.119Преступа́ющия непщева́х вся грі́шния землі́; сего́ ра́ди возлюби́х свиді́нія Твоя́.120Пригвозди́ стра́ху Твоєму́ пло́ті моя́; от суде́б бо Твої́х убоя́хся.121Сотвори́х суд і пра́вду; не преда́ждь мене́ оби́дящим м'я.122Восприйми́ раба́ Твоєго́ во бла́го, да не оклевета́ють мене́ го́рдії.123О́чі мої́ ізчезо́сті во спасе́ніє Твоє́ і в сло́во пра́вди Твоєя́;124сотвори́ с рабо́м Твої́м по ми́лості Твоє́й і оправда́нієм Твої́м научи́ м'я.125Раб Твой єсьм аз; вразуми́ м'я, і уві́м свиді́нія Твоя́.126Вре́м'я сотвори́ти Го́сподеві; разори́ша зако́н Твой.127Сего́ ра́ди возлюби́х за́повіді Твоя́ па́че зла́та і топа́зія.128Сего́ ра́ди ко всім за́повідем Твої́м направля́хся, всяк путь непра́вди возненави́діх.129Ди́вна свиді́нія Твоя́; сего́ ра́ди іспита́ я душа́ моя́.130Явле́ніє слове́с Твої́х просвіща́єть і вразумля́єть младе́нці.131Уста́ моя́ отверзо́х і привлеко́х дух, я́ко за́повідій Твої́х жела́х.Сла́ва:132При́зри на м'я і поми́луй м'я, по суду́ лю́б’ящих і́м'я Твоє́.133Стопи́ моя́ напра́ви по словесі́ Твоєму́, і да не облада́єть мно́ю вся́коє беззако́ніє;134ізба́ви м'я от клевети́ челові́чеськия, і сохраню́ за́повіді Твоя́.135Лице́ Твоє́ просвіти́ на раба́ Твоєго́ і научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.136Ісхо́дища водна́я ізведо́сті о́чі мої́, поне́же не сохрани́х зако́на Твоєго́.137Пра́веден єси́, Го́споди, і пра́ві суди́ Твої́;138запові́дал єси́ пра́вду свиді́нія Твоя́, і і́стину зіло́.139Іста́яла м'я єсть ре́вность Твоя́, я́ко заби́ша словеса́ Твоя́ вразі́ мої́.140Разжже́но сло́во Твоє́ зіло́, і раб Твой возлюби́ є.141Юні́йшій аз єсьм і унічиже́н; оправда́ній Твої́х не заби́х.142Пра́вда Твоя́ — пра́вда во вік, і зако́н Твой — і́стина.143Ско́рбі і ну́жди обріто́ша м'я; за́повіді Твоя́ — поуче́ніє моє́.144Пра́вда свиді́нія Твоя́ — в вік; вразуми́ м'я, і жив бу́ду.145Воззва́х всім се́рдцем мої́м, усли́ши м'я, Го́споди; оправда́нія Твоя́ взищу́.146Воззва́х Ті, спаси́ м'я, і сохраню́ свиді́нія Твоя́.147Предвари́х в безго́дії і воззва́х; на словеса́ Твоя́ упова́х.148Предвари́сті о́чі мої́ ко у́тру поучи́тися словесе́м Твої́м.149Глас мой усли́ши, Го́споди, по ми́лості Твоє́й; по судьбі́ Твоє́й живи́ м'я.150Прибли́жишася гоня́щії м'я беззако́нієм; от зако́на же Твоєго́ удали́шася.151Близ єси́ Ти, Го́споди, і всі путіє́ Твої́ — і́стина.152Іспе́рва позна́х от свиді́ній Твої́х, я́ко в вік основа́л я єси́.153Виждь смире́ніє моє́ і ізми́ м'я, я́ко зако́на Твоєго́ не заби́х.154Суди́ суд мой і ізба́ви м'я; словесе́ ра́ди Твоєго́ живи́ м'я.155Дале́че от грі́шник спасе́ніє, я́ко оправда́ній Твої́х не взиска́ша.156Щедро́ти Твоя́ мно́гі, Го́споди; по судьбі́ Твоє́й живи́ м'я.157Мно́зі ізгоня́щії м'я і стужа́ющії мі; от свиді́ній Твої́х не уклони́хся.158Ви́діх неразуміва́ющия і іста́ях, я́ко слове́с Твої́х не сохрани́ша.159Виждь, я́ко за́повіді Твоя́ возлюби́х; Го́споди, по ми́лості Твоє́й живи́ м'я.160Нача́ло слове́с Твої́х — і́стина, і во вік вся судьби́ пра́вди Твоєя́.161Кня́зі погна́ша м'я ту́не; і от слове́с Твої́х убоя́ся се́рдце моє́.162Возра́дуюся аз о словесі́х Твої́х, я́ко обріта́яй кори́сть мно́гу.163Непра́вду возненави́діх і омерзи́х; зако́н же Твой возлюби́х.164Седмери́цею днем хвали́х Тя о судьба́х пра́вди Твоєя́.165Мир мног лю́б'ящим зако́н Твой, і ність їм собла́зна.166Ча́ях спаcе́нія Твоєго́, Го́споди, і за́повіді Твоя́ возлюби́х.167Сохрани́ душа́ моя́ свиді́нія Твоя́ і возлюби́ я зіло́.168Сохрани́х за́повіді Твоя́ і свиді́нія Твоя́, я́ко всі путіє́ мої́ пред Тобо́ю, Го́споди.169Да прибли́житься моле́ніє моє́ пред Тя, Го́споди; по словесі́ Твоєму́ вразуми́ м'я.170Да вни́деть проше́ніє моє́ пред Тя; Го́споди, по словесі́ Твоєму́ ізба́ви м'я.171Отри́гнуть устні́ мої́ пі́ніє, єгда́ научи́ши м'я оправда́нієм Твої́м.172Провіща́єть язи́к мой словеса́ Твоя́, я́ко вся за́повіді Твоя́ — пра́вда.173Да бу́деть рука́ Твоя́ є́же спасти́ м'я, я́ко за́повіді Твоя́ ізво́лих.174Возжела́х спасе́ніє Твоє́, Го́споди, і зако́н Твой поуче́ніє моє́ єсть.175Жива́ бу́деть душа́ моя́ і восхва́лить Тя; і судьби́ Твоя́ помо́гуть мні.176Заблуди́х, я́ко овча́ поги́бшеє; взищи́ раба́ Твоєго́, я́ко за́повідій Твої́х не заби́х.Сла́ва: |
|
По з7i-й каfjсмэ, Трис™0е. И# по Џ§е нaшъ: Тaже тропари2, глaсъ в7:
|
Після 17-ї кафизми, Трисвято́є. І по О́тче наш: тропарі, глас 2:
|
|
Согрэши1хъ къ тебЁ сп7се, ћкw блyдный сhнъ, пріими1 мz џ§е кaющагосz, и3 поми1луй мS б9е. Слaва: ЗовY къ тебЁ хrтE сп7се, мытарeвымъ глaсомъ: њчи1сти мS ћкоже џнаго, и3 поми1луй мS б9е. И# нhнэ: Бцdе, не прeзри мS, трeбующа заступлeніz твоегw2: на тs бо ўповA душA моS, поми1луй мS. |
Согріши́х к Тебі́, Спа́се, я́ко блу́дний син, прийми́ м'я, О́тче, ка́ющагося, і поми́луй м'я, Бо́же. Сла́ва: Зову́ к Тебі́, Христе́ Спа́се, митаре́вим гла́сом: очи́сти м'я, я́коже о́наго, і поми́луй м'я, Бо́же. І ни́ні: Богоро́дице, не пре́зри м'я, тре́бующа заступле́нія Твоєго́; на Тя бо упова́ душа́ моя́, поми́луй м'я. |
|
ГDи поми1луй, м7. И3 мlтва:
|
Го́споди поми́луй, 40 разів. І молитва:
|
|
ВLко гDи вседержи1телю и3 тв0рче всёхъ, щедр0тъ nц7ъ, и3 млcти бGъ, t земли2 создaвый человёка, и3 показaвый є3го2 по w4бразу твоемY и3 по под0бію, да и3 тёмъ прослaвитсz великолёпое и4мz твоE на земли2, и3 и3ст0ргнена ќбw преступлeніемъ твои1хъ зaповэдей, пaки на лyчшее возсоздaвый є3го2 во хrтЁ твоeмъ, и3 возведhй на нб7сA: бlгодарю1 тz, ћкw ўмн0жилъ є3си2 на мнЁ вели1чіе твоE, и3 не прeдалъ мS є3си2 врагHмъ мои6мъ въ конeцъ, и3ст0ргнути мS и4щущымъ въ пр0пасть ѓдову: нижE њстaвилъ мS є3си2 поги1бнути со беззак0ньми мои1ми. Нhнэ ќбw, многомлcтиве и3 любобlже гDи, не хотsй смeрти грёшнагw, но њбращeніz њжидazй, и3 пріeмлzй, и4же низвeржєнныz и3справлszй, сокрушє1нныz и3сцэлszй, њбрати2 и3 менE къ покаsнію, и3 низвeрженнаго и3спрaви, и3 сокрушeннаго и3сцэли2: помzни2 тво‰ щедрHты, и3 є4же t вёка твою2 непостижи1мую бlгость, и3 мо‰ безмBрнаz забyди беззакHніz, ±же дёломъ и3 сл0вомъ и3 мhслію соверши1хъ, разрэши2 њслэплeніе сeрдца моегw2, и3 дaждь ми2 слeзы ўмилeніz на њчищeніе сквeрны мhсли моеS. Ўслhши гDи, вонми2 чlвэколю1бче, њчи1сти бlгоутр0бне, и3 t мучи1тельства во мнЁ цaрствующихъ страстeй, nкаsнную мою2 дyшу свободи2: и3 не ктомY да содержи1тъ мS грёхъ, нижE да возм0жетъ на мS бори1тель дeмwнъ, нижE къ своемY хотёнію да ведeтъ мS, но держaвною твоeю рук0ю, є3гw2 владhчества и3схи1тивый мS, ты2 цrтвуй во мнЁ, бlгjй и3 чlвэколюби1вый гDи, и3 всего2 твоего2 бhти, и3 жи1ти мнЁ пр0чее по твоeй бlговоли2 в0ли. И# подaждь ми2 неизречeнною бlгостію, сeрдца њчищeніе, ќстъ хранeніе, правотY дэsній, мудровaніе смирeнное, ми1ръ помыслHвъ, тишинY душeвныхъ мои1хъ си1лъ, рaдость дух0вную, люб0вь и4стинную, долготерпёніе, бlгость, кр0тость, вёру нелицемёрну, воздержaніе њбдержaтельное, и3 всёхъ мS бlги1хъ плодHвъ и3сп0лни, даровaніемъ с™aгw твоегw2 д¦а. И# не возведи2 менE въ преполовeніе днjй мои1хъ, нижE неиспрaвлену и3 негот0ву дyшу мою2 восхи1тиши: но соверши1 мz твои1мъ совершeнствомъ, и3 тaкw мS настоsщагw житіS и3зведи2, ћкw да невозбрaннw прошeдъ нач†ла и3 вл†сти тьмы2, твоeю бlгодaтію ўзрю2 и3 ѓзъ непристyпныz твоеS слaвы добр0ту неизречeнную, со всёми с™hми твои1ми: въ ни1хже њс™и1сz, и3 прослaвисz всечcтн0е и3 великолёпое и4мz твоE, nц7A, и3 сн7а, и3 с™aгw д¦а, нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь. |
Влади́ко Го́споди Вседержи́телю і Тво́рче всіх, щедро́т Оте́ць, і ми́лости Бог, от землі́ созда́вий челові́ка і показа́вий єго́ по о́бразу Твоєму́ і по подо́бію, да і тім просла́виться великолі́поє і́м'я Твоє́ на землі́, і істо́ргнена у́бо преступле́нієм Твої́х за́повідей, па́ки на лу́чшеє возсозда́вий єго́ во Христі́ Твоє́м, і возведи́й на Небеса́; благодарю́ Тя, я́ко умно́жил єси́ на мні вели́чіє Твоє́ і не пре́дал м'я єси́ враго́м мої́м в коне́ць істо́ргнути м'я і́щущим в про́пасть а́дову, ніже́ оста́вил м'я єси́ поги́бнути со беззако́ньми мої́ми. Ни́ні у́бо, многоми́лостиве і любоблаже Го́споди, не хотя́й сме́рти грі́шнаго, но обраще́нія ожида́яй, і приє́мляй, І́же низве́рженния ісправля́яй, сокруше́нния ісціля́яй, обрати́ і мене́ к покая́нію, і низве́рженнаго іспра́ви, і сокруше́ннаго ісціли́; пом'яни́ Твоя́ щедро́ти і є́же от ві́ка Твою́ непостижи́мую бла́гость, і моя́ безмі́рная забу́ди беззако́нія, я́же ді́лом, і сло́вом, і ми́слію соверши́х, разріши́ осліпле́ніє се́рдця моєго́ і даждь мі сле́зи умиле́нія на очище́ніє скве́рни ми́слі моєя́. Усли́ши, Го́споди, воньми́, Человіколю́бче, очи́сти, Благоутро́бне, і от мучи́тельства во мні ца́рствующих страсте́й окая́нную мою́ ду́шу свободи́; і не ктому́ да содержи́ть м'я гріх, ніже́ да возмо́жеть на м'я бори́тель де́мон, ніже́ к своєму́ хоті́нію да веде́ть м'я, но держа́вною Твоє́ю руко́ю, єго́ влади́чества ісхи́тивий м'я, Ти ца́рствуй во мні, благи́й і человіколюби́вий Го́споди, і всего́ Твоєго́ би́ти, і жи́ти мні про́чеє по Твоє́й благоволи́ во́лі. І пода́ждь мі неізрече́нною бла́гостію се́рдця очище́ніє, уст хране́ніє, правоту́ дія́ній, мудрова́ніє смире́нноє, мир помисло́в, тишину́ душе́вних мої́х сил, ра́дость духо́вную, любо́в і́стинную, долготерпі́ніє, бла́гость, кро́тость, ві́ру нелицемі́рну, воздержа́ніє обдержа́тельноє і всіх м'я благи́х плодо́в іспо́лни дарова́нієм Свята́го Твоєго́ Ду́ха. І не возведи́ мене́ в преполове́ніє дній мої́х, ніже́ неіспра́влену і негото́ву ду́шу мою́ восхи́тиши; но соверши́ м'я Твої́м соверше́нством, і та́ко м'я настоя́щаго житія́ ізведи́, я́ко да невозбра́нно проше́д нача́ла і вла́сті тьми, Твоє́ю благода́тію узрю́ і аз непристу́пния Твоєя́ сла́ви добро́ту неізрече́нную, со всі́ми святи́ми Твої́ми; в ни́хже освяти́ся, і просла́вися всечи́стно́є і великолі́поє і́м'я Твоє́, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в, амі́нь. |
