Мlтвы њ ўмeршихъ
|
Молитви за померлих
|
|
|
|
Мlтва на и3сх0дъ души2
|
Молитва на ісход душі
|
|
ВLко гDи вседержи1телю, џ§е гDа нaшегw ї}са хrтA, и4же всBмъ человёкwмъ хотsй сп7сти1сz, и3 въ рaзумъ и4стины пріити2: не хотsй смeрти грёшному, но nбращeніz и3 животA: м0лимсz, и3 ми1ли сz ти2 дёемъ, дyшу рабA твоегw2 [и4м>къ], t всsкіz ќзы разрэши2, и3 t всsкіz клsтвы свободи2, њстaви прегрэшє1ніz є3мY, ±же t ю4ности, вёдwмаz и3 невёдwмаz, въ дёлэ и3 сл0вэ, и3 чи1стw и3сповBданнаz, и3ли2 забвeніемъ, и3ли2 студ0мъ ўтає1наz. тh бо є3ди1нъ є3си2 разрэшazй св‰занныz, и3 и3справлszй сокрушє1нныz, надeжда неначaємымъ, могjй њставлsти грэхи2 всsкому человёку, на тS ўповaніе и3мyщему. є4й, чlвэколюби1вый гDи, повели2, да tпyститсz t ќзъ плотски1хъ и3 грэх0вныхъ, и3 пріими2 въ ми1ръ дyшу рабA твоегw2 сегw2 [и4м>къ], и3 пок0й ю5 въ вёчныхъ nби1телехъ со с™hми твои1ми, бlгодaтію є3динор0днагw сн7а твоегw2, гDа бGа и3 сп7са нaшегw ї}са хrтA: съ ни1мже бlгословeнъ є3си2, съ прес™hмъ и3 бlги1мъ, и3 животворsщимъ твои1мъ д¦омъ, нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Влади́ко Го́споди Вседержи́телю, О́тче Го́спода на́шего Ісу́са Христа́, І́же всім челові́ком хотя́й спасти́ся, і в ра́зум і́стини прийти́; не хотя́й сме́рти грі́шному, но обраще́нія і живота́; мо́лимся і ми́лі ся Ті ді́єм, ду́шу раба́ Твоєго́ [ім'я] от вся́кия у́зи разріши́ і от вся́кия кля́тви свободи́, оста́ви прегріше́нія єму́, яже от ю́ности, ві́домая і неві́домая, в ді́лі і сло́ві, і чи́сто іспові́данная, іли́ забве́нієм, іли́ студо́м утає́ная. Ти бо єди́н єси́ разріша́яй св'я́занния і ісправля́яй сокруше́нния, наде́жда ненача́ємим, моги́й оставля́ти гріхи́ вся́кому челові́ку, на Тя упова́ніє іму́щему. Єй, человіколюби́вий Го́споди, повели́, да отпу́ститься от уз плотськи́х і гріхо́вних, і прийми́ в мир ду́шу раба́ Твоєго́ сего́ [ім'я], і поко́й ю в ві́чних оби́телех со святи́ми Твої́ми, благода́тію Єдиноро́днаго Си́на Твоєго́, Го́спода Бо́га і Спа́са на́шего Ісу́са Христа́, с Ни́мже благослове́н єси́, с Пресвяти́м і Благи́м і Животворя́щим Твої́м Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Мlтва њ всsкомъ ўс0пшемъ.
|
Молитва за всякого померлого
|
|
Помzни2, гDи б9е нaшъ, въ вёрэ и3 надeжди животA вёчнагw, престaвльшагосz рабA твоего [и4м>къ] и3, ћкw бlгъ и3 чlвэколю1бецъ, tпущazй грэхи2, и3 потреблszй непр†вды, њслaби, њстaви, и3 прости2 вс‰ вHльнаz є3гw согрэшє1ніz и3 невHльнаz: и3збaви є3го2 вёчныz мyки, и3 nгнS геeнскагw, и3 дaруй є3мY причaстіе и3 наслаждeніе вёчныхъ твои1хъ бlги1хъ, ўгот0ванныхъ лю1бzщымъ тS. Ѓще бо и3 согрэши2, но не tступи2 t тебE, и3 несумнённw во nц7A, и3 сн7а, и3 с™aго д¦а, бGа тS въ трbцэ слaвимаго вёрова, и3 є3ди1ницу въ трbцэ, и3 трbцу во є3ди1нствэ, правослaвнw дaже до послёднzгw своегw2 и3здыхaніz и3сповёда. Тёмже млcтивъ томY бyди, и3 вёру, ћже въ тS, вмёстw дёлъ вмэни2, и3 со с™hми твои1ми ћкw щeдръ ўпок0й: нёсть бо человёка, и4же поживeтъ и3 не согрэши1тъ: но ты2 є3ди1нъ є3си2 кромЁ всsкагw грэхA, и3 прaвда твоS, прaвда во вёки: и3 ты2 є3си2 є3ди1нъ бGъ млcти и3 щедр0тъ, и3 чlвэколю1біz: и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Пом'яни́, Го́споди Бо́же наш, в ві́рі і наде́жді живота́ ві́чнаго преста́вльшагося раба́ Твоєго [ім'я] і, я́ко Благ і Человіколю́бець, отпуща́яй гріхи́ і потребля́яй непра́вди, осла́би, оста́ви, і прости́ вся во́льная єго́ согріше́нія і нево́льная, ізба́ви єго́ ві́чния му́ки і огня́ геє́нськаго, і да́руй єму́ прича́стіє і наслажде́ніє ві́чних Твої́х благи́х, угото́ванних лю́б'ящим Тя. А́ще бо і согріши́, но не отступи́ от Тебе́, і несумні́нно во Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, Бо́га Тя в Тро́йці сла́вимаго, ві́рова, і Єди́ницю в Тро́йці і Тро́йцю во Єди́нстві, правосла́вно да́же до послі́дняго своєго́ іздиха́нія іспові́да. Ті́мже ми́лостив тому́ бу́ди, і ві́ру я́же в Тя вмі́сто діл вміни́, і со святи́ми Твої́ми я́ко щедр упоко́й, ність бо челові́ка, і́же поживе́ть і не согріши́ть; но Ти єди́н єси́ кромі́ вся́каго гріха́, і пра́вда Твоя́, пра́вда во ві́ки, і Ти єси́ єди́н Бог ми́лости і щедро́т, і человіколю́бія, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Мlтвы њ ўмeршихъ без8 покаsніz, прпdбному паjсію вели1кому
|
Молитви за померлих без покаяння, преподобному Паїсію Великому
|
|
|
|
Тропaрь, глaсъ в7:
|
Тропар, глас 2
|
|
Бжcтвеною люб0вію t ю4ности распалsемь, прпdбне, всS крaснаz ћже въ мjрэ возненави1дэ, хrтA є3ди1нагw возлюби1лъ є3си2. Сегw2 рaди въ пустhню всели1сz, и3дёже спод0бисz бжcтвенагw посэщeніz, є3г0же неуд0бь зрёти и3 ѓгGльскима nчи1ма, падE поклони1сz. Вели1кій же дародaтель, ћкw чlвэколю1бецъ, речE къ тебЁ: не ўжасaйсz, возлю1бленный м0й, дэлA твоS ўг0дна мнЁ. СE, даю2 тебЁ дaръ: њ к0емъ ли1бо грёшницэ пом0лишисz, tпyстzтсz є3мY грэси2. Тh же въ чcтотЁ сeрдца твоегw2 возгорёсz, пріeмъ в0ду и3 прикоснyсz неприкосновeнному, ўмы2 н0зэ є3гw2. И# в0ду пи1въ, дaромъ чудeсъ њбогати1сz, грёшники t мyки моли1твою своeю и3збавлsти, болsщыz и3сцэлsти, q прпdбне џтче паjсіе, и3 бэс0въ t чlвёкъ tгонsти, и4бо t си1хъ грёшникwвъ пeрвый є4смь ѓзъ. Молю1 тz, да ўм0лиши и4же тебЁ њбэтовA, да дaстъ ми2 врeмz покаsніz, и3 прости1тъ моE согрэшeніе, ћкw бlгjй и3 чlвэколю1бецъ, да со всёми и3 ѓзъ воспою2 є3мY: ґллилyіа.
|
Боже́cтвенною любо́вію от ю́ности распала́єм, преподо́бне, вся кра́сная я́же в ми́рі возненави́ді, Христа́ Єди́наго возлюби́л єси́. Сего́ ра́ди в пусти́ню всели́ся, іді́же сподо́бися Боже́ственаго посіще́нія, Єго́же неудо́б зрі́ти і а́нгельськима очи́ма, паде́ поклони́ся. Вели́кий же Дарода́тель, я́ко Человіколю́бець, рече́ к тебі́: не ужаса́йся, возлю́бленний Мой, ді́ла твоя́ уго́дна Мні. Се даю́ тебі́ дар: о ко́єм ли́бо грі́шниці помо́лишися, отпу́стяться єму́ грісі́. Ти же в чистоті́ се́рдця твоєго́ возгорі́ся, приє́м во́ду і прикосну́ся Неприкоснове́нному, уми́ но́зі Єго́. І во́ду пив, да́ром чуде́с обогати́ся, грі́шники от му́ки моли́твою своє́ю ізбавля́ти, боля́щия ісціля́ти, о преподо́бне о́тче Паї́сіє, і бісо́в от челові́к отгоня́ти, і́бо от сих грі́шников пе́рвий єсьм аз. Молю́ тя, да умо́лиши І́же тебі́ обітова́, да дасть мі вре́м'я покая́нія, і прости́ть моє́ согріше́ніє, я́ко Благи́й і Человіколю́бець, да со всі́ми і аз воспою́ єму́: аллилу́я.
|
Кондaкъ, глaсъ в7:
|
Кондак, глас 2
|
|
Житeйскихъ м0лвъ њстaвль, без8м0лвное житіE воз8люби1лъ є3си2, кrтлю под0бzсz всeми џбразы, съ ни1мже тS почитaемъ, џтче nтцeвъ паjсіе.
|
Жите́йських молв оста́вль, безмо́лвноє житіє́ возлюби́л єси́, Крести́телю подо́б'яся все́ми о́брази, с ни́мже тя почита́єм, о́тче отце́в Паї́сіє.
|
Мlтва прпdбному паjсію вели1кому.
|
Молитва преподобному Паїсію Великому
|
|
Страстeй побэди1телz, душaмъ пом0щника, њ всёхъ молeбника, всBмъ сп7сeніz ходaтаz и3 настaвника, и3з8 глубины2 сeрдца воздыхaz, ўсeрднw и3 плaменнw м0лимъ тS, паjсіе прпdбне! Внемли1 и3 помози2 нaмъ, не њтри1нь и3 не прeзри нaсъ, но ѓбіе ўслhши въ смирeніи сeрдца притекaющихъ къ тебЁ. Ты2, прпdбне, къ сп7сeнію бли1жнихъ прилёжнw стреми1лсz и3 мн0гихъ грёшникwвъ къ свёту сп7сeніz привeлъ є3си2. П0двиги чрезмёрніи ўспокоeніемъ считaлъ по себЁ, пречyдне, и3, люб0вію ко гDу всегдA горs, kвлeніz хrтA сп7са спод0билсz є3си2, и3 є3мY, за людeй ўмeршему, люб0вію подражaz, и3 њб8 њтрeкшихсz t хrтA моли1лсz є3си2. Ўслhши нaсъ, паjсіе прехвaльне, и4бо недост0йни є3смы2 моли1тисz њ даровaніи нaмъ вели1кой млcти госп0дней, понeже грёшни є3смы2, и3 ўстA њсквернeнныz и3 сердцA њтzгощeнныz и4мемъ, и3 под8 брeменемъ прегрэшeній стрaждемъ, и3 не достигaетъ мlтва нaша до гDа. Сегw2 рaди помоли1сz за нaсъ мольб0ю твоeю крёпкою и3 бGопріsтною, с™hй паjсіе, да и3збaвлени бyдутъ скончaвшіисz без8 покаsніz ср0дники, бли1жніи и3 знaеміи нaши t мyки вёчныz, и3 мlтву твою2 во бlговолeніи пріи1метъ сп7съ нaшъ и3 млcрдіе своe вмёстw д0брыхъ дёлъ и4хъ дaстъ и5мъ, свободи1тъ и5хъ, вёруемъ, t страдaній и3 всели1тъ въ селeніzхъ првdныхъ, и3 нaсъ въ покаsніи скончaтисz ўдост0итъ, да прослaвимъ вкyпэ всес™0е и3 великолёпое и4мz nц7A, и3 сн7а, и3 с™aгw д¦а, во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Страсте́й побіди́теля, душа́м помо́щника, о всіх моле́бника, всім спасе́нія хода́тая і наста́вника, із глубини́ се́рдця воздиха́я, усе́рдно і пла́менно мо́лим тя, Паї́сіє Преподо́бне! Внемли́ і помози́ нам, не отри́нь і не пре́зри нас, но а́біє усли́ши в смире́нії се́рдця притека́ющих к тебі́. Ти, преподо́бне, к спасе́нію бли́жніх прилі́жно стреми́лся і мно́гих грі́шников к сві́ту спасе́нія приве́л єси́. По́двиги чрезмі́рнії успокоє́нієм счита́л по себі́, пречу́дне, і, любо́вію ко Го́споду всегда́ горя́, явле́нія Христа́ Спа́са сподо́бился єси́, і Єму́, за люде́й Уме́ршему, любо́вію подража́я, і об отре́кшихся от Христа́ моли́лся єси́. Усли́ши нас, Паї́сіє прехва́льне, і́бо недосто́йні єсьми́ моли́тися о дарова́нії нам вели́кой ми́лости Госпо́дней, поне́же грі́шні єсьми́, і уста́ оскверне́нния і сердця́ отягоще́нния і́мем, і под бре́менем прегріше́ній стра́ждем, і не достига́єть моли́тва на́ша до Го́спода. Сего́ ра́ди помоли́ся за нас мольбо́ю твоє́ю крі́пкою і богоприя́тною, святи́й Паї́сіє, да ізба́влені бу́дуть сконча́вшіїся без покая́нія сро́дники, бли́жнії і зна́ємії на́ші от му́ки ві́чния, і моли́тву твою́ во благоволе́нії при́йметь Спас наш і милосе́рдіє Своє́ вмі́сто до́брих діл їх дасть їм, свободи́ть їх, ві́руєм, от страда́ній і всели́ть в селе́ніях пра́ведних, і нас в покая́нії сконча́тися удосто́їть, да просла́вим вку́пі всесвято́є і великолі́поє і́м'я Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Мlтвы њ ўмeршихъ без8 кRщeніz, м§нку ўaру
|
Молитви за померлих нехрещеними, мученику Уару
|
|
|
|
Тропaрь, глaсъ д7:
|
Тропар, глас 4
|
|
В0инствомъ свzтhхъ стrтотeрпєцъ стрaждущихъ зак0ннэ, зрS џнэхъ, показaлъ є3си2 мyжески крёпость свою2. И# ўстреми1всz на стrть в0лею, и3 ўмрeти вожделЁ за хrтA, и4же пріsлъ є3си2 п0честь побёды твоегw2 страдaніz, ўaре, моли2 сп7сти1сz душaмъ нaшымъ.
|
Во́їнством святи́х страстоте́рпець стра́ждущих зако́нні, зря о́ніх, показа́л єси́ му́жеськи крі́пость свою́. І устреми́вся на страсть во́лею, і умре́ти вожделі́ за Христа́, І́же прия́л єси́ по́честь побі́ди твоєго́ страда́нія, Уа́ре, моли́ спасти́ся душа́м на́шим.
|
Кондaкъ, глaсъ д7:
|
Кондак, глас 4
|
|
ХrтY послёдуz, м§нче ўaре, тогw2 и3спи1въ чaшу, и3 вэнцeмъ мучeніz ўвzзeсz, и3 со ѓгGлы ликовствyеши, моли2 непрестaннw за дyшы нaшz.
|
Христу́ послі́дуя, му́чениче Уа́ре, Того́ іспи́в ча́шу, і вінце́м муче́нія ув'язе́ся, і со А́нгели ликовству́єши, моли́ непреста́нно за ду́ші на́ша.
|
Мlтва м§нику ўaру
|
Молитва мученику Уару
|
|
Њ с™hй м§нче ўaре досточyдный, рeвностію по вLцэ хrтY разжигaемь, нбcнагw цRS пред8 мучи1телемъ и3сповёдалъ є3си2, и3 нhнэ цRковь почитaетъ тS, ћкw прославлsемаго t вLки хrтA слaвою нбcною, и3же даровA тебЁ бlгодaть вели1кагw къ немy дерзновeніz, и3 нhнэ предстои1ши є3мY со ѓгGлы, и3 въ вhшнихъ ликyеши, и3 зри1ши ћснw с™yю трbцу, и3 свётомъ безначaльнагw сіsніz наслаждaешисz. Воспомzни2 и3 нaшихъ ср0дникwвъ томлeніе, ўмeршихъ въ нечeстіи, пріими2 нaше прошeніе, и3 ћкоже клеопaтринъ р0дъ невёрний мlтвами твои1ми t вёчныхъ мyкъ свободи1лъ є3си2, тaкw воспомzни1 є3ли1цы противоб0жнэ погребє1нныz, ўмeршыz некрещє1нныz [и4м>къ], потщи1сz и3спроси1ти џнымъ t вёчныz тьмы2 и3збавлeніе, да вси2 є3ди1нэми ўсты2 и3 є3ди1нэмъ сeрдцемъ восхвaлимъ премилосeрднаго творцA во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
О святи́й му́чениче Уа́ре досточу́дний, ре́вностію по Влади́ці Христу́ разжига́єм, Небе́снаго Царя́ пред мучи́телем іспові́дал єси́, і ни́ні Це́рков почита́єть тя, я́ко прославля́ємаго от Влади́ки Христа́ сла́вою Небе́сною, Іже дарова́ тебі́ благода́ть вели́каго к Нему дерзнове́нія, і ни́ні предстої́ши Єму́ со А́нгели, і в ви́шніх лику́єши, і зри́ши я́сно Святу́ю Тро́йцю, і сві́том Безнача́льнаго Сія́нія наслажда́єшися. Воспом'яни́ і на́ших сро́дников томле́ніє, уме́рших в нече́стії, прийми́ на́ше проше́ніє, і я́коже Клеопа́трин род неві́рний моли́твами твої́ми от ві́чних мук свободи́л єси́, та́ко воспом'яни́ єли́ци противобо́жні погребе́нния, уме́ршія некреще́нними [імена], потщи́ся іспроси́ти о́ним от ві́чния тьми ізбавле́ніє, да всі єди́німи усти́ і єди́нім се́рдцем восхва́лим Премилосе́рднаго Творця́ во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Заупок0йнаz літjz
|
Заупокійна літія (для звершення мирянами)
|
|
Мlтвами с™hхъ nтє1цъ нaшихъ, гDи ї}се хrтE б9е нaшъ, поми1луй нaсъ. Ґми1нь. С™hй б9е, с™hй крёпкій, с™hй безсмeртный, поми1луй нaсъ. [Три1жды.] Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, и3 нhнэ и пrнw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь. Прес™az трbце, поми1луй нaсъ: гDи, њчcти грэхи2 нaша: вLко, прости2 беззакHніz н†ша: с™hй, посэти2 и3 и3сцэли2 нeмwщи нaшz, и4мене твоегw2 рaди. ГDи, поми1луй. [Три1жды.] Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, и3 нhнэ и3 пrнw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь. Џ§е нaшъ, и4же є3си на нб7сёхъ: да с™и1тсz и4мz твоE, да пріи1детъ цrтвіе твоE, да бyдетъ в0лz твоs, ћко на нб7си2 и3 на земли2. Хлёбъ нaшъ насyщный дaждь нaмъ днeсь: и3 њстaви нaмъ д0лги нaша, ћкоже и3 мы2 њставлsемъ должникHмъ нaшымъ: и3 не введи2 нaсъ во и3скушeніе, но и3збaви нaсъ t лукaвагw.
|
Моли́твами святи́х оте́ць на́ших, Го́споди Ісу́се Христе́, Бо́же наш, поми́луй нас. Амі́нь. Святи́й Бо́же, Святи́й Крі́пкий, Святи́й Безсме́ртний, поми́луй нас. [Тричі] Сла́ва Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь. Пресвята́я Тро́йце, поми́луй нас: Го́споди, очи́сти гріхи́ на́ша; Влади́ко, прости́ беззако́нія на́ша; Святи́й, посіти́ і ісціли́ не́мощі на́ша, і́мене Твоєго́ ра́ди. Го́споди, поми́луй. [Тричі] Сла́ва Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь. О́тче наш, І́же єси́ на Небесі́х, да святи́ться і́м'я Твоє́, да при́йдеть Ца́рствіє Твоє́, да бу́деть во́ля Твоя́, я́ко на Небесі́ і на землі́. Хліб наш насу́щний даждь нам днесь; і оста́ви нам до́лги на́ша, я́коже і ми оставля́єм должнико́м на́шим; і не введи́ нас во іскуше́ніє, но ізба́ви нас от лука́ваго.
|
Тропари3, глaсъ д7:
|
Тропарі, глас 4:
|
|
Со дyхи првdныхъ скончaвшихсz, дyшу рабA твоегw2 [и3ли2: рабы2 твоеS], сп7се, ўпок0й, сохранsz ю55 во бlжeннэй жи1зни, ћже ў тебє2, чlвэколю1бче. Въ пок0ищи твоeмъ, гDи, и3дёже вси2 с™jи твои2 ўпокоевaютсz, ўпок0й и3 дyшу рабA твоегw2 [и3ли2: рабы2 твоеS], ћко є3ди1н є3си2 чlвэколю1бецъ. Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у. Ты2 є3си2 бGъ, сошeдый во ѓдъ, и3 ќзы њковaнныхъ разрэши1вый, сaмъ и3 дyшу рабA твоегw2 [и3ли2: рабы2 твоеS] ўпок0й. И# нhнэ и3 пrнw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь. Е#ди1на чcтаz и3 непор0чнаz дв7о, бGа без8 сёмене р0ждшаz, моли2 сп7сти1сz души2 єгw2 [и3ли2: єS]. ГDи поми1луй. [в7i.]
|
Со ду́хи пра́ведних сконча́вшихся, ду́шу раба́ Твоєго́ [або: раби́ Твоєя́], Спа́се, упоко́й, сохраня́я ю во блаже́нній жи́зні, я́же у Тебе́, Человіколю́бче. В поко́їщи Твоє́м, Го́споди, іді́же всі святі́ї Твої́ упокоєва́ються, упоко́й і ду́шу раба́ Твоєго́ [або: раби́ Твоєя́], я́ко єди́н єси́ Человіколю́бець. Сла́ва Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху. Ти єси́ Бог, соше́дий во ад, і у́зи окова́нних разріши́вий, Сам і ду́шу раба́ Твоєго́ [або: раби́ Твоєя́] упоко́й. І ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь. Єди́на Чи́стая і Непоро́чная Ді́во, Бо́га без сі́мені ро́ждшая, моли́ спасти́ся душі́ єго́ [або: єя́]. Го́споди поми́луй. [12 разів]
|
Мlтва
|
Молитва
|
|
Помzни2 гDи б9е нaшъ, въ вёрэ и3 надeжди животA вёчнагw, престaвльшагосz рабA твоего2 [и3ли2: престAвльшуюсz рабу твою] [и4м>къ] и3 ћкw бlгъ и3 чlвэколю1бецъ, tпущazй грэхи2, и3 потреблszй непр†вды, њслaби, њстaви, и3 прости2 вс‰ вHльнаz є3гw2 [и3ли2: еS] согрэшє1ніz и3 невHльнаz: и3збaви є3го2 [и3ли2: ю5] вёчныz мyки, и3 nгнS геeнскагw, и3 дaруй є3мY [и3ли2: е4й] причaстіе и3 наслаждeніе вёчныхъ твои1хъ бlги1хъ, ўгот0ванныхъ лю1бzщымъ тS. Ѓще бо и3 согрэши2, но не tступи2 t тебE, и3 несумнённw во nц7A, и3 сн7а, и3 с™aго д¦а, бGа тS въ трbцэ слaвимаго вёрова, и3 є3ди1ницу въ трbцэ, и3 трbцу во є3ди1нствэ, правослaвнw дaже до послёднzгw своегw2 и3здыхaніz и3сповёда. Тёмже млcтивъ томY [и3ли2: т0й] бyди, и3 вёру, ћже въ тS, вмёстw дёлъ вмэни2, и3 со с™hми твои1ми ћкw щeдръ ўпок0й: нёсть бо человёка, и4же поживeтъ и3 не согрэши1тъ: но ты2 є3ди1нъ є3си2 кромЁ всsкагw грэхA, и3 прaвда твоS, прaвда во вёки: и3 ты2 є3си2 є3ди1нъ бGъ млcти и3 щедр0тъ, и3 чlвэколю1біz: и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Пом'яни́, Го́споди Бо́же наш, в ві́рі і наде́жді живота́ ві́чнаго, преста́вльшагося раба́ Твоєго́ [або: преста́вльшуюся рабу Твою] [імена́] і я́ко Благ і Человіколю́бець, отпуща́яй гріхи́ і потребля́яй непра́вди, осла́би, оста́ви, і прости́ вся во́льная єго́ [або: ея́] согріше́нія і нево́льная; ізба́ви єго́ [або: ю] ві́чния му́ки, і огня́ геє́нськаго, і да́руй єму́ [або: єй] прича́стіє і наслажде́ніє ві́чних Твої́х благи́х, угото́ванних лю́б'ящим Тя. А́ще бо і согріши́, но не отступи́ от Тебе́, і несумні́нно во Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, Бо́га Тя в Тро́йці сла́вимаго ві́рова, і єди́ницю в Тро́йці, і Тро́йцю во єди́нстві, правосла́вно да́же до послі́дняго своєго́ іздиха́нія іспові́да. Ті́мже ми́лостив тому́ [або: той] бу́ди, і ві́ру, я́же в Тя, вмі́сто діл вміни́, і со святи́ми Твої́ми я́ко Щедр упоко́й, ність бо челові́ка, і́же поживе́ть і не согріши́ть, но Ти єди́н єси́ кромі́ вся́каго гріха́, і пра́вда Твоя́, пра́вда во ві́ки; і Ти єси́ єди́н Бог ми́лости і щедро́т, і человіколю́бія, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
ЧCтнёйшую...
|
Честнійшую...
|
|
ЧCтнёйшую херув‡мъ и3 слaвнэйшую без8 сравнeніz серафи6мъ, без8 и3стлёніz бGа сл0ва р0ждшую, сyщую бцdу тS величaемъ. Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, и3 нhнэ и3 пrнw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь. ГDи, поми1луй. [Три1жды.] ГDи, ї}се хrтE, сн7е б9ій, мlтвами пречcтыz твоеS м™ре, прпdбныхъ и3 бGон0сныхъ nтє1цъ нaшихъ и3 всёхъ с™hхъ поми1луй и3 ўпок0й дyшу рабA твоегw2 [и3ли2: рабы2 твоеS] [и4м>къ], в безконє1чныz вёки, ћкw бlгъ и3 чlвэколю1бецъ. Ґми1нь. Вёчнаz пaмzть. [Три1жды.]
|
Честні́йшую Херуви́м і сла́внійшую без сравне́нія Cерафи́м, без істлі́нія Бо́га Сло́ва ро́ждшую, су́щую Богоро́дицю Тя велича́єм. Сла́ва Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь. Го́споди, поми́луй. [Тричі.] Го́споди, Ісу́се Христе́, Си́не Бо́жий, моли́твами Пречи́стия Твоєя́ Ма́тере, преподо́бних і богоно́сних оте́ць на́ших і всіх святи́х поми́луй і упоко́й ду́шу раба́ Твоєго́ [або: раби́ Твоєя́] [ім'я], в безконе́чния ві́ки, я́ко Благ і Человіколю́бець. Амі́нь. Ві́чная па́м'ять. [Тричі.]
|
