|
Каfjсма Gi.
|
Кафизма 13
|
|
Paл0мъ §а.
|
Псалом 91
|
| №.Pал0мъ пёсни, въ дeнь суббHтный, ч7№.в7.Бlго є4сть и3сповёдатисz гDеви и3 пёти и4мени твоемY, вhшній:G.возвэщaти заyтра млcть твою2 и3 и4стину твою2 на всsку н0щь,д7.въ десzтострyннэмъ pалти1ри съ пёснію въ гyслехъ.є7.Ћкw возвесели1лъ мS є3си2, гDи, въ творeніи твоeмъ, и3 въ дёлэхъ рукY твоє1ю возрaдуюсz.ѕ7.Ћкw возвели1чишасz дэлA тво‰, гDи: ѕэлw2 ўглуби1шасz помышлє1ніz тво‰.з7.Мyжъ безyменъ не познaетъ, и3 неразуми1въ не разумёетъ си1хъ.}.ВнегдA прозzб0ща грBшницы ћкw травA, и3 проник0ша вси2 дёлающіи беззак0ніе, ћкw да потребsтсz въ вёкъ вёка:f7.тh же вhшній во вёкъ, гDи.‹.Ћкw сE, врази2 твои2, гDи, ћкw сE, врази2 твои2 поги1бнутъ, и3 разhдутсz вси2 дёлающіи беззак0ніе.№i.И# вознесeтсz ћкw є3динор0га р0гъ м0й, и3 стaрость моS въ є3лeи масти1тэ:в7i.и3 воззрЁ џко моE на враги2 мо‰, и3 востаю1щыz на мS лукaвнующыz ўслhшитъ ќхо моE.Gi.Првdникъ ћкw фjніxъ процвэтeтъ: ћкw кeдръ, и4же въ лівaнэ, ўмн0житсz.д7i.Насаждeни въ домY гDни во дв0рэхъ бGа нaшегw процвэтyтъ:є7i.є3щE ўмн0жатсz въ стaрости масти1тэ, и3 благопріeмлюще бyдутъ.ѕ7i.Да возвэстsтъ, ћкw прaвъ гDь бGъ нaшъ, и3 нёсть непрaвды въ нeмъ. | 1Псало́м пі́сні, в день субо́тний, 91.2Благо єсть іспові́датися Го́сподеві і пі́ти і́мені Твоєму́, Ви́шній;3возвіща́ти зау́тра ми́лость Твою́ і і́стину Твою́ на вся́ку нощ,4в десятостру́ннім псалти́рі с пі́снію в гу́слех.5Я́ко возвесели́л м'я єси́, Го́споди, в творе́нії Твоє́м, і в ді́ліх руку́ Твоє́ю возра́дуюся.6Я́ко возвели́чишася діла́ Твоя́, Го́споди; зіло́ углуби́шася помишле́нія Твоя́.7Муж безу́мен не позна́єть, і неразуми́в не разумі́єть сих.8Внегда́ прозябо́ща грі́шници я́ко трава́, і пронико́ша всі ді́лающії беззако́ніє, я́ко да потреб'я́ться в вік ві́ка;9Ти же Ви́шній во вік, Го́споди.10Я́ко се вразі́ Твої́, Го́споди, я́ко се вразі́ Твої́ поги́бнуть і рази́дуться всі ді́лающії беззако́ніє.11І вознесе́ться я́ко єдиноро́га рог мой, і ста́рость моя́ в єле́ї масти́ті;12і воззрі́ о́ко моє́ на враги́ моя́, і востаю́щия на м'я лука́внующия усли́шить у́хо моє́.13Пра́ведник, я́ко фі́ніx процвіте́ть, я́ко кедр, і́же в Лива́ні, умно́житься.14Насажде́ні в дому́ Госпо́дні во дво́ріх Бо́га на́шего процвіту́ть;15єще́ умно́жаться в ста́рості масти́ті, і благоприє́млюще бу́дуть.16Да возвістя́ть, я́ко прав Госпо́дь Бог наш, і ність непра́вди в Нем. |
|
Paл0мъ §в.
|
Псалом 92
|
| Въ дeнь предсуббHтный, внегдA насели1сz землS, хвалA пёсни дв7ду, ч7в7.№.ГDь воцRи1сz, въ лёпоту њблечeсz: њблечeсz гDь въ си1лу и3 препоsсасz: и4бо ўтверди2 вселeнную, ћже не подви1житсz.в7.Гот0въ пrт0лъ тв0й tт0лэ: t вёка ты2 є3си2.G.Воздвиг0ша рёки, гDи, воздвиг0ша рёки глaсы сво‰:д7.в0змутъ рёки сотрє1ніz сво‰, t гласHвъ в0дъ мн0гихъ.є7.Ди6вны высwты2 мwрск‡z: ди1венъ въ выс0кихъ гDь.ѕ7.СвидBніz тво‰ ўвёришасz ѕэлw2. Д0му твоемY подобaетъ с™hнz, гDи, въ долготY днjй. | В день предсубо́тний, внегда́ насели́ся земля́, хвала́ пі́сні Дави́ду, 92.1Госпо́дь воцари́ся, в лі́поту облече́ся; облече́ся Госпо́дь в си́лу і препоя́сася; і́бо утверди́ вселе́нную, я́же не подви́житься.2Гото́в престо́л Твой отто́лі; от ві́ка Ти єси́.3Воздвиго́ша рі́ки, Го́споди, воздвиго́ша рі́ки гла́си своя́;4во́зьмуть рі́ки сотре́нія своя́, от гласо́в вод мно́гих.5Ди́вни висоти́ морські́я; ди́вен в висо́ких Госпо́дь.6Свиді́нія Твоя́ уві́ришася зіло́. До́му Твоєму́ подоба́єть святи́ня, Го́споди, в долготу́ дній. |
|
Paл0мъ §г.
|
Псалом 93
|
| Pал0мъ дв7ду, въ четвeртый суббHты, ч7G.№.БGъ tмщeній гDь, бGъ tмщeній не њбинyлсz є4сть.в7.Вознеси1сz, судsй земли2, воздaждь воздаsніе гHрдымъ.G.Док0лэ грBшницы, гDи, док0лэ грBшницы восхвaлzтсz;д7.Провэщaютъ и3 возглаг0лютъ непрaвду, возглаг0лютъ вси2 дёлающіи беззак0ніе;є7.Лю1ди тво‰, гDи, смири1ша, и3 достоsніе твоE њѕл0биша:ѕ7.вдови1цу и3 си1ра ўмори1ша, и3 пришeлца ўби1ша,з7.и3 рёша: не ќзритъ гDь, нижE ўразумёетъ бGъ їaкwвль.}.Разумёйте же, безyмніи въ лю1дехъ, и3 бyіи нёкогда, ўмудри1тесz:f7.насаждeй ќхо, не слhшитъ ли; и3ли2 создaвый џко, не сматрsетъ ли;‹.наказyzй kзhки, не њбличи1тъ ли, ўчaй человёка рaзуму;№i.ГDь вёсть помышлє1ніz человёчєскаz, ћкw сyть сyєтна.в7i.Бlжeнъ человёкъ, є3г0же ѓще накaжеши, гDи, и3 t зак0на твоегw2 научи1ши є3го2:Gi.ўкроти1ти є3го2 t днjй лю1тыхъ, д0ндеже и3зрhетсz грёшному ћма.д7i.Ћкw не tри1нетъ гDь людjй свои1хъ, и3 достоsніz своегw2 не њстaвитъ:є7i.д0ндеже прaвда њбрати1тсz на сyдъ, и3 держaщіисz є3S вси2 прaвіи с®цемъ.ѕ7i.Кто2 востaнетъ ми2 на лукaвнующыz; и3ли2 кто2 спредстaнетъ ми2 на дёлающыz беззак0ніе;з7i.Ѓще не гDь пом0глъ бы ми2, вмaлэ всели1ласz бы во ѓдъ душA моS.}i.Ѓще глаг0лахъ: подви1жесz ногA моS, млcть твоS, гDи, помогaше ми2:f7i.по мн0жеству болёзней мои1хъ въ сeрдцы моeмъ, ўтэшє1ніz тво‰ возвесели1ша дyшу мою2.к7.Да не пребyдетъ тебЁ прест0лъ беззак0ніz, созидazй трyдъ на повелёніе.к7а.Ўловsтъ на дyшу првdничу, и3 кр0вь непови1нную њсyдzтъ.к7в.И# бhсть мнЁ гDь въ прибёжище, и3 бGъ м0й въ п0мощь ўповaніz моегw2:к7г.и3 воздaстъ и5мъ гDь беззак0ніе и4хъ, и3 по лукaвствію и4хъ погуби1тъ | гDь бGъ*.Слaва: | Псало́м Дави́ду, в четве́ртий субо́ти, 93.1Бог отмще́ній Госпо́дь, Бог отмще́ній не обину́лся єсть.2Вознеси́ся, судя́й землі́, возда́ждь воздая́ніє го́рдим.3Доко́лі грі́шници, Го́споди, доко́лі грі́шници восхва́ляться?4Провіща́ють і возглаго́лють непра́вду, возглаго́лють всі ді́лающії беззако́ніє?5Лю́ди Твоя́, Го́споди, смири́ша, і достоя́ніє Твоє́ озло́биша:6вдови́цю і си́ра умори́ша, і прише́лця уби́ша,7і рі́ша: не у́зрить Госпо́дь, ніже́ уразумі́єть Бог Іа́ковль.8Разумі́йте же, безу́мнії в лю́дех, і бу́її ні́когда, умудрі́теся;9насажде́й у́хо, не сли́шить ли? Іли́ созда́вий о́ко, не сматря́єть ли?10Наказу́яй язи́ки, не обличи́ть ли, уча́й челові́ка ра́зуму?11Госпо́дь вість помишле́нія челові́чеськая, я́ко суть су́єтна.12Блаже́н челові́к, єго́же а́ще нака́жеши, Го́споди, і от зако́на Твоєго́ научи́ши єго́;13укроти́ти єго́ от дній лю́тих, до́ндеже ізри́ється грі́шному я́ма.14Я́ко не отри́неть Госпо́дь люді́й Свої́х, і достоя́нія Своєго́ не оста́вить;15до́ндеже пра́вда обрати́ться на суд, і держа́щіїся єя́ всі пра́вії се́рдцем.16Кто воста́неть мі на лука́внующия? Іли́ кто спредста́неть мі на ді́лающия беззако́ніє?17А́ще не Госпо́дь помо́гл би мі, вма́лі всели́лася би во ад душа́ моя́.18А́ще глаго́лах: подви́жеся нога́ моя́, ми́лость Твоя́, Го́споди, помога́ше мі:19по мно́жеству болі́зней мої́х в се́рдці моє́м, утіше́нія Твоя́ возвесели́ша ду́шу мою́.20Да не пребу́деть Тебі́ престо́л беззако́нія, созида́яй труд на повелі́ніє.21Улов'я́ть на ду́шу пра́ведничу, і кров непови́нную осу́дять.22І бисть мні Госпо́дь в прибі́жище, і Бог мой в по́мощ упова́нія моєго́;23і возда́сть їм Госпо́дь беззако́ніє їх, і по лука́вствію їх погуби́ть я Госпо́дь Бог наш.Сла́ва: |
|
Paл0мъ §д.
|
Псалом 94
|
| ХвалA пёсни дв7ду, не надпи1санъ ў є3врє1й, ч7д7.№.Пріиди1те, возрaдуемсz гDеви, воскли1кнемъ бGу сп7си1телю нaшему:в7.предвари1мъ лицE є3гw2 во и3сповёданіи, и3 во pалмёхъ воскли1кнемъ є3мY:G.ћкw бGъ вeлій гDь, и3 цRь вeлій по всeй земли2:д7.ћкw въ руцЁ є3гw2 вси2 концы6 земли2, и3 высwты2 г0ръ тогw2 сyть.є7.Ћкw тогw2 є4сть м0ре, и3 т0й сотвори2 є5, и3 сyшу рyцэ є3гw2 создaстэ.ѕ7.Пріиди1те, поклони1мсz и3 припадeмъ є3мY, и3 восплaчемсz пред8 гDемъ сотв0ршимъ нaсъ:з7.ћкw т0й є4сть бGъ нaшъ, и3 мы2 лю1діе пaжити є3гw2 и3 џвцы руки2 є3гw2. Днeсь ѓще глaсъ є3гw2 ўслhшите,}.не њжесточи1те сердeцъ вaшихъ, ћкw въ прогнёваніи, по дни2 и3скушeніz въ пустhни:f7.въ џньже* и3скуси1ша мS nтцы2 вaши, и3скуси1ша мS, и3 ви1дэша дэлA мо‰.‹.Четhредесzть лётъ негодовaхъ р0да тогw2, и3 рёхъ: пrнw заблуждaютъ сeрдцемъ, тjи же не познaша путjй мои1хъ:№i.ћкw клsхсz во гнёвэ моeмъ, ѓще вни1дутъ въ пок0й м0й. | Хвала́ пі́сні Дави́ду, не надпи́сан у євре́й, 94.1Прийді́те, возра́дуємся Го́сподеві, воскли́кнем Бо́гу Спаси́телю на́шему;2предвари́м лице́ Єго́ во іспові́данії, і во псалмі́х воскли́кнем Єму́;3я́ко Бог ве́лій Госпо́дь, і Цар ве́лій по всей землі́;4я́ко в руці́ Єго́ всі конці́ землі́, і висоти́ гор Того́ суть.5Я́ко Того́ єсть мо́ре, і Той сотвори́ є, і су́шу ру́ці Єго́ созда́сті.6Прийді́те, поклоні́мся і припаде́м Єму́, і воспла́чемся пред Го́сподем сотво́ршим нас;7я́ко Той єсть Бог наш, і ми лю́діє па́житі Єго́ і о́вці руки́ Єго́. Днесь а́ще глас Єго́ усли́шіте,8не ожесточі́те серде́ць ва́ших, я́ко в прогні́ванії, по дні іскуше́нія в пусти́ні;9в о́ньже* іскуси́ша М'я отці́ ва́ші, іскуси́ша М'я, і ви́діша діла́ Моя́.10Чети́редесять літ негодова́х ро́да того́, і ріх: при́сно заблужда́ють се́рдцем, ті́ї же не позна́ша путі́й Мої́х;11я́ко кля́хся во гні́ві Моє́м, а́ще вни́дуть в поко́й Мой. |
|
Paл0мъ §є.
|
Псалом 95
|
| ХвалA пёсни дв7ду, внегдA д0мъ созидaшесz по плэнeніи, не надпи1санъ ў є3врє1й, ч7е7.№.Восп0йте гDеви пёснь н0ву, восп0йте гDеви всS землS:в7.восп0йте гDеви, благослови1те и4мz є3гw2: благовэсти1те дeнь t днE спcніе є3гw2.G.Возвэсти1те во kзhцэхъ слaву є3гw2, во всёхъ лю1дехъ чудесA є3гw2.д7.Ћкw вeлій гDь и3 хвaленъ ѕэлw2, стрaшенъ є4сть над8 всёми бHги.є7.Ћкw вси2 б0зи kзы6къ бёсове: гDь же небесA сотвори2.ѕ7.И#сповёданіе и3 красотA пред8 ни1мъ, с™hнz и3 великолёпіе во с™и1лэ є3гw2.з7.Принеси1те гDеви, nтeчєствіz kзы6къ, принеси1те гDеви слaву и3 чeсть.}.Принеси1те гDеви слaву и4мени є3гw2: возми1те жє1ртвы и3 входи1те во дворы2 є3гw2.f7.Поклони1тесz гDеви во дворЁ с™ёмъ є3гw2: да подви1житсz t лицA є3гw2 всS землS.‹.Рцhте во kзhцэхъ, ћкw гDь воцRи1сz: и4бо и3спрaви вселeнную, ћже не подви1житсz: сyдитъ лю1демъ прaвостію.№i.Да возвеселsтсz нб7сA, и3 рaдуетсz землS: да подви1житсz м0ре и3 и3сполнeніе є3гw2:в7i.возрaдуютсz полS, и3 вс‰ ±же на ни1хъ: тогдA возрaдуютсz вс‰ древA дубр†внаzGi.t лицA гDнz, ћкw грzдeтъ, ћкw грzдeтъ суди1ти земли2: суди1ти вселeннэй въ прaвду, и3 лю1демъ и4стиною своeю. | Хвала́ пі́сні Дави́ду, внегда́ дом созида́шеся по пліне́нії, не надпи́сан у євре́й, 95.1Воспо́йте Го́сподеві піснь но́ву, воспо́йте Го́сподеві вся земля́;2воспо́йте Го́сподеві, благослові́те і́м'я Єго́; благовісті́те день от дне спасе́ніє Єго́.3Возвісті́те во язи́ціх сла́ву Єго́, во всіх лю́дех чудеса́ Єго́.4Я́ко ве́лій Госпо́дь і хва́лен зіло́, стра́шен єсть над всі́ми бо́ги.5Я́ко всі бо́зі — язи́к бі́сове; Госпо́дь же небеса́ сотвори́.6Іспові́даніє і красота́ пред Ним, святи́ня і великолі́піє во святи́лі Єго́.7Принесі́те Го́сподеві, оте́чествія язи́к, принесі́те Го́сподеві сла́ву і честь.8принесі́те Го́сподеві сла́ву і́мені Єго́; возмі́те же́ртви і вході́те во двори́ Єго́.9Поклоні́теся Го́сподеві во дворі́ святі́м Єго́. Да подви́житься от лиця́ Єго́ вся земля́.10Рці́те во язи́ціх, я́ко Госпо́дь воцари́ся; і́бо іспра́ви вселе́нную, я́же не подви́житься; су́дить лю́дем пра́востію.11Да возвеселя́ться небеса́, і ра́дується земля́; да подви́житься мо́ре і ісполне́ніє єго́;12возра́дуються поля́ і вся я́же на них; тогда́ возра́дуються вся древа́ дубра́вная13от лиця́ Госпо́дня, я́ко гряде́ть, я́ко гряде́ть суди́ти землі́; суди́ти вселе́нній в пра́вду і лю́дем і́стиною Своє́ю. |
|
Paл0мъ §ѕ.
|
Псалом 96
|
| Pал0мъ дв7ду, є3гдA землS є3гw2 ўстроsшесz, не надпи1санъ ў є3врє1й, ч7ѕ7.№.ГDь воцRи1сz, да рaдуетсz землS, да веселsтсz џстрови мн0зи.в7.W$блакъ и3 мрaкъ w4крестъ є3гw2: прaвда и3 судбA и3справлeніе пrт0ла є3гw2.G.Џгнь пред8 ни1мъ пред8и1детъ и3 попали1тъ w4крестъ враги2 є3гw2.д7.Њсвэти1ша мHлніz є3гw2 вселeнную: ви1дэ и3 подви1жесz землS.є7.Г0ры ћкw в0скъ растazша t лицA гDнz, t лицA гDа всеS земли2.ѕ7.Возвэсти1ша нб7сA прaвду є3гw2, и3 ви1дэша вси2 лю1діе слaву є3гw2.з7.Да постыдsтсz вси2 клaнzющіисz и3стук†ннымъ, хвaлzщіисz њ јдwлэхъ свои1хъ: поклони1тесz є3мY, вси2 ѓгGли є3гw2.}.Слhша и3 возвесели1сz сіHнъ, и3 возрaдовашасz дщє1ри їудє1йскіz, судeбъ рaди твои1хъ, гDи:f7.ћкw ты2 гDь вhшній над8 всeю землeю, ѕэлw2 превознeслсz є3си2 над8 всёми бHги.‹.Лю1бzщіи гDа, ненави1дите ѕл†z: храни1тъ гDь дyшы прпdбныхъ свои1хъ, и3з8 руки2 грёшничи и3збaвитъ |.№i.Свётъ возсіS првdнику, и3 пр†вымъ с®цемъ весeліе.в7i.Весели1тесz, првdніи, њ гDэ, и3 и3сповёдайте пaмzть с™hни є3гw2.Слaва: | Псало́м Дави́ду, єгда́ земля́ єго́ устроя́шеся, не надпи́сан у євре́й, 96.1Госпо́дь воцари́ся, да ра́дується земля́, да веселя́ться о́строві мно́зі.2О́блак і мрак о́крест Єго́; пра́вда і судьба́ — ісправле́ніє Престо́ла Єго́.3Огнь пред Ним преди́деть і попали́ть о́крест враги́ Єго́.4Освіти́ша мо́лнія Єго́ вселе́нную; ви́ді і подви́жеся земля́.5Го́ри, я́ко воск, раста́яша от лиця́ Госпо́дня, от лиця́ Го́спода всея́ землі́.6Возвісти́ша небеса́ пра́вду Єго́, і ви́діша всі лю́діє сла́ву Єго́.7Да постидя́ться всі кла́няющіїся істука́нним, хва́лящіїся о і́доліх свої́х; поклоні́теся Єму́, всі а́нгели Єго́.8Сли́ша і возвесели́ся Сіо́н, і возра́довашася дще́рі іуде́йськия, суде́б ра́ди Твої́х, Го́споди;9я́ко Ти Госпо́дь Ви́шній над все́ю земле́ю, зіло́ превозне́слся єси́ над всі́ми бо́ги.10Лю́б'ящії Го́спода, ненави́діте зла́я; храни́ть Госпо́дь ду́ші преподо́бних Свої́х, із руки́ грі́шничі ізба́вить я.11Світ возсія́ пра́веднику, і пра́вим се́рдцем весе́ліє.12Веселі́теся, пра́веднії, о Го́споді, і іспові́дайте па́м'ять святи́ні Єго́.Сла́ва: |
|
Paл0мъ §з.
|
Псалом 97
|
| Pал0мъ дв7ду, ч7з7.№.Восп0йте гDеви пёснь н0ву, ћкw ди6вна сотвори2 гDь: сп7сE є3го2 десни1ца є3гw2 и3 мhшца с™az є3гw2.в7.СказA гDь спcніе своE, пред8 kзы6ки tкры2 прaвду свою2.G.ПомzнY млcть свою2 їaкwву и3 и4стину свою2 д0му ї}леву: ви1дэша вси2 концы6 земли2 спcніе бGа нaшегw.д7.Воскли1кните бGови, всS землS, восп0йте и3 рaдуйтесz и3 п0йте.є7.П0йте гDеви въ гyслехъ, въ гyслехъ и3 глaсэ pал0мстэ,ѕ7.въ трубaхъ к0ваныхъ и3 глaсомъ трубы2 р0жаны: воструби1те пред8 цReмъ гDемъ.з7.Да подви1житсz м0ре и3 и3сполнeніе є3гw2, вселeннаz и3 вси2 живyщіи на нeй.}.Рёки восплeщутъ рук0ю вкyпэ, г0ры возрaдуютсzf7.t лицA гDнz, ћкw грzдeтъ, ћкw и4детъ суди1ти земли2: суди1ти вселeннэй въ прaвду, и3 лю1демъ прaвостію. | Псало́м Дави́ду, 97.1Воспо́йте Го́сподеві піснь но́ву, я́ко ди́вна сотвори́ Госпо́дь; спасе́ Єго́ десни́ця Єго́ і ми́шця свята́я Єго́.2Сказа́ Госпо́дь спасе́ніє Своє́, пред язи́ки откри́ пра́вду Свою́.3Пом'яну́ ми́лость Свою́ Іа́кову і і́стину Свою́ до́му Ізра́їлеву; ви́діша всі конці́ землі́ спасе́ніє Бо́га на́шего.4Воскли́кніте Бо́гові, вся земля́, воспо́йте і ра́дуйтеся і по́йте.5По́йте Го́сподеві в гу́слех, в гу́слех і гла́сі псало́мсті,6в труба́х ко́ваних і гла́сом труби́ ро́жани; вострубі́те пред Царе́м Го́сподем.7Да подви́житься мо́ре і ісполне́ніє єго́, вселе́нная і всі живу́щії на ней.8Рі́ки воспле́щуть руко́ю вку́пі, го́ри возра́дуються9от лиця́ Госпо́дня, я́ко гряде́ть, я́ко і́деть суди́ти землі́; суди́ти вселе́нній в пра́вду, і лю́дем пра́востію. |
|
Paл0мъ §и.
|
Псалом 98
|
| Pал0мъ дв7ду, ч7}.№.ГDь воцRи1сz, да гнёваютсz лю1діе: сэдsй на херувjмэхъ, да подви1житсz землS.в7.ГDь въ сіHнэ вели1къ, и3 выс0къ є4сть над8 всёми людьми2.G.Да и3сповёдzтсz и4мени твоемY вели1кому, ћкw стрaшно и3 с™о є4сть.д7.И# чeсть царeва сyдъ лю1битъ: ты2 ўгот0валъ є3си2 правоты6, сyдъ и3 прaвду во їaкwвэ ты2 сотвори1лъ є3си2.є7.Возноси1те гDа бGа нaшего и3 покланsйтесz подн0жію нHгу є3гw2, ћкw с™о є4сть.ѕ7.Мwmсeй и3 ґарHнъ во їерeехъ є3гw2, и3 самуи1лъ въ призывaющихъ и4мz є3гw2: призывaху гDа, и3 т0й послyшаше и5хъ.з7.Въ столпЁ w4блачнэ гlаше къ ни6мъ: ћкw хранsху свидBніz є3гw2 и3 повелBніz є3гw2, ±же дадE и5мъ.}.ГDи б9е нaшъ, ты2 послyшалъ є3си2 и5хъ: б9е, ты2 млcтивъ бывaлъ є3си2 и5мъ, и3 мщaz на вс‰ начин†ніz и4хъ.f7.Возноси1те гDа бGа нaшего и3 покланsйтесz въ горЁ с™ёй є3гw2: ћкw с™ъ гDь бGъ нaшъ. | Псало́м Дави́ду, 98.1Госпо́дь воцари́ся — да гні́ваються лю́діє; сідя́й на херуви́міх — да подви́житься земля́.2Госпо́дь в Сіо́ні вели́к і висо́к єсть над всі́ми людьми́.3Да іспові́дяться і́мені Твоєму́ вели́кому, я́ко стра́шно і свя́то єсть.4І честь царе́ва суд лю́бить; Ти угото́вал єси́ правоти́, суд і пра́вду во Іа́кові Ти сотвори́л єси́.5Возносі́те Го́спода Бо́га на́шего і покланя́йтеся подно́жію но́гу Єго́, я́ко свя́то єсть.6Моїсе́й і Ааро́н во ієре́ех Єго́, і Самуї́л в призива́ющих і́м'я Єго́; призива́ху Го́спода, і Той послу́шаше їх.7В столпі́ о́блачні глаго́лаше к ним, я́ко храня́ху свиді́нія Єго́ і повелі́нія Єго́, я́же даде́ їм.8Го́споди Бо́же наш, Ти послу́шал єси́ їх; Бо́же, Ти ми́лостив бива́л єси́ їм і мща́я на вся начина́нія їх.9Возносі́те Го́спода Бо́га на́шего і покланя́йтеся в горі́ святі́й Єго́; я́ко Свят Госпо́дь Бог наш. |
|
Paл0мъ §f.
|
Псалом 99
|
| Pал0мъ дв7ду во и3сповёданіе, ч7f7.№.Воскли1кните бGови всS землS:в7.раб0тайте гDеви въ весeліи, вни1дите пред8 ни1мъ въ рaдости.G.Ўвёдите, ћкw гDь т0й є4сть бGъ нaшъ: т0й сотвори2 нaсъ, ґ не мы2: мh же лю1діе є3гw2 и3 џвцы пaжити є3гw2.д7.Вни1дите во вратA є3гw2 во и3сповёданіи, во дворы2 є3гw2 въ пёніихъ: и3сповёдайтесz є3мY, хвали1те и4мz є3гw2.є7.Ћкw бlгъ гDь, въ вёкъ млcть є3гw2, и3 дaже до р0да и3 р0да и4стина є3гw2. | Псало́м Дави́ду во іспові́даніє, 99.1Воскли́кніте Бо́гові, вся земля́;2рабо́тайте Го́сподеві в весе́лії, вни́діте пред Ним в ра́дості.3Уві́діте, я́ко Госпо́дь — Той єсть Бог наш; Той сотвори́ нас, а не ми; ми же лю́діє Єго́ і о́вці па́житі Єго́.4Вни́діте во врата́ Єго́ во іспові́данії, во двори́ Єго́ в пі́ніїх; іспові́дайтеся Єму́, хвалі́те і́м'я Єго́.5Я́ко Благ Госпо́дь, в вік ми́лость Єго́, і да́же до ро́да і ро́да і́стина Єго́. |
|
Paл0мъ R.
|
Псалом 100
|
| Pал0мъ дв7ду, R.№.Млcть и3 сyдъ воспою2 тебЁ, гDи:в7.пою2 и3 разумёю въ пути2 непор0чнэ: когдA пріи1деши ко мнЁ; прехождaхъ въ неѕл0біи сeрдца моегw2 посредЁ д0му моегw2.G.Не предлагaхъ пред8 nчи1ма мои1ма вeщь законопрестyпную: творsщыz преступлeніе возненави1дэхъ:д7.не прильпE мнЁ сeрдце стропти1во: ўклонsющагосz t менє2 лукaваго не познaхъ.є7.Њклеветaющаго тaй и4скреннzго своего2, сего2 и3згонsхъ: г0рдымъ џкомъ и3 несhтымъ сeрдцемъ, съ си1мъ не kдsхъ.ѕ7.Џчи мои2 на вBрныz земли2, посаждaти | со мн0ю: ходsй по пути2 непор0чну, сeй ми2 служaше.з7.Не живsше посредЁ д0му моегw2 творsй гордhню: глаг0лzй непрaвєднаz не и3справлsше пред8 nчи1ма мои1ма.}.Воyтріz и3збивaхъ вс‰ грBшныz земли2, є4же потреби1ти t грaда гDнz вс‰ дёлающыz беззак0ніе.Слaва: | Псало́м Дави́ду, 100.1Ми́лость і суд воспою́ Тебі́, Го́споди;2пою́ і разумі́ю в путі́ непоро́чні; когда́ при́йдеши ко мні? Прехожда́х в незло́бії се́рдця моєго́ посреді́ до́му моєго́.3Не предлага́х пред очи́ма мої́ма вещ законопресту́пную; творя́щия преступле́ніє возненави́діх;4не прильпе́ мні се́рдце стропти́во; уклоня́ющагося от мене́ лука́ваго не позна́х.5Оклевета́ющаго тай і́скренняго своєго́, cего́ ізгоня́х; го́рдим о́ком і неси́тим се́рдцем, с сим не ядя́х.6О́чі мої́ на ві́рния землі́, посажда́ти я со мно́ю; ходя́й по путі́ непоро́чну, сей мі служа́ше.7Не живя́ше посреді́ до́му моєго́ творя́й горди́ню; глаго́ляй непра́ведная не ісправля́ше пред очи́ма мої́ма.8Воу́трія ізбива́х вся грі́шния землі́, є́же потреби́ти от гра́да Госпо́дня вся ді́лающия беззако́ніє.Сла́ва: |
|
По Gi-й каfjсмэ, Трис™0е. И# по Џ§е нaшъ: Тaже тропари2, глaсъ }:
|
Після 13-ї кафизми, Трисвято́є. І по О́тче наш: тропарі, глас 8:
|
|
Џкомъ бlгоутр0бнымъ, гDи, ви1ждь моE смирeніе, ћкw помaлэ жи1знь моS и3ждивaетсz, и3 t дёлъ нёсть мнЁ сп7сeніz. Сегw2 рaди молю1сz: џкомъ бlгоутр0бнымъ гDи, ви1ждь моE смирeніе, и3 сп7си1 мz. Слaва: Ћкw судіи2 предстоsщу, попецhсz душE, и3 стрaшнагw днE чaсъ помышлsй: сyдъ бо немлcтивъ є4сть не сотв0ршымъ млcти. возопjй u5бо хrтY бGу: сердцевёдче, согрэши1хъ, прeжде дaже не њсyдиши, поми1луй мS. И# нhнэ: Стрaшнагw твоегw2 и3 гр0знагw и3 неумhтнагw судA хrтE, во ўмЁ пріeмъ дeнь и3 чaсъ трепeщу ћкw ѕлодёй, студA дэлA и3 дэ‰ніz и3мёz лю6таz, ±же є3ди1нъ ѓзъ содёzхъ прилёжнw. Тёмже стрaхомъ припaдаю тебЁ, вопіS болёзненнw: мlтвами р0ждшіz тS многомлcтиве, сп7си1 мz. |
О́ком благоутро́бним, Го́споди, виждь моє́ смире́ніє, я́ко пома́лі жизнь моя́ іждива́ється, і от діл ність мні спасе́нія. Сего́ ра́ди молю́ся: о́ком благоутро́бним, Го́споди, виждь моє́ смире́ніє, і спаси́ м'я. Сла́ва: Я́ко Судії́ предстоя́щу, попеци́ся душе́, і стра́шнаго дне час помишля́й; суд бо неми́лостив єсть не сотво́ршим ми́лости. Возопи́й у́бо Христу́ Бо́гу; Сердцеві́дче, согріши́х, пре́жде да́же не осу́диши, поми́луй м'я. І ни́ні: Стра́шнаго Твоєго́ і гро́знаго і неуми́тнаго Суда́, Христе́, во умі́ приє́м день і час трепе́щу, я́ко злоді́й, студа́ діла́ і дія́нія імі́я лю́тая, я́же єди́н аз соді́ях прилі́жно. Ті́мже стра́хом припа́даю Тебі́, вопія́ болі́зненно: моли́твами Ро́ждшия Тя, Многоми́лостиве, спаси́ м'я. |
|
ГDи поми1луй, м7. И3 мlтва:
|
Го́споди поми́луй, 40 разів. І молитва:
|
|
ГDи с™hй, и4же въ вhшнихъ живhй, и3 всеви1дzщимъ твои1мъ џкомъ призирazй на всю2 твaрь, тебЁ приклони1хомъ вhю души2 и3 тэлесE, и3 тебЁ м0лимсz с™hй с™hхъ: простри2 рyку твою2 неви1димую t с™aгw жили1ща твоегw2, и3 бlгослови2 вс‰ ны2. И# ѓще что2 къ тебЁ согрэши1хомъ в0лею и3 нев0лею, ћкw бlгъ и3 чlвэколю1бецъ бGъ прости2, дaруzй нaмъ и3 ми6рнаz бlг†z тво‰. твоe бо є4сть є4же ми1ловати и3 сп7сaти б9е нaшъ, и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ и3 при1снw,и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь. |
Го́споди Святи́й, І́же в ви́шніх живи́й і всеви́дящим Твої́м о́ком призира́яй на всю твар, Тебі́ приклони́хом ви́ю душі́ і тілесе́, і Тебі́ мо́лимся, Святи́й святи́х: простри́ ру́ку Твою́ неви́димую от Свята́го жили́ща Твоєго́ і благослови́ вся ни. І а́ще что к Тебі́ согріши́хом во́лею і нево́лею, я́ко Благ і Человіколю́бець Бог прости́, да́руяй нам і ми́рная блага́я Твоя́. Твоє́ бо єсть є́же ми́ловати і спаса́ти, Бо́же наш, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в, амі́нь. |
