|
Каfjсма д7.
|
Кафизма 4
|
|
Pал0мъ к7д.
|
Псалом 24
|
| Pал0мъ дв7ду, к7д7.№.Къ тебЁ, гDи, воздвиг0хъ дyшу мою2, б9е м0й, на тS ўповaхъ, да не постыжyсz во вёкъ, нижE да посмэю1тмисz врази2 мои2:в7.и4бо вси2 терпsщіи тS не постыдsтсz.G.Да постыдsтсz беззак0ннующіи вотщE.д7.Пути6 тво‰, гDи, скажи1 ми и3 стезsмъ твои6мъ научи1 мz.є7.Настaви мS на и4стину твою2 и3 научи1 мz: ћкw ты2 є3си2 бGъ сп7съ м0й, и3 тебE терпёхъ вeсь дeнь.ѕ7.Помzни2 щедрHты тво‰, гDи, и3 млcти тво‰, ћкw t вёка сyть.з7.ГрBхъ ю4ности моеS и3 невёдэніz моегw2 не помzни2: по млcти твоeй помzни1 мz ты2, рaди бlгости твоеS, гDи.}.Бlгъ и3 прaвъ гDь, сегw2 рaди законоположи1тъ согрэшaющымъ на пути2.f7.Настaвитъ крHткіz на сyдъ, научи1тъ крHткіz путє1мъ свои6мъ.‹.Вси2 путіE гDни млcть и3 и4стина, взыскaющымъ завёта є3гw2 и3 свидёніz є3гw2.№i.Рaди и4мене твоегw2, гDи, и3 њчcти грёхъ м0й, мн0гъ бо є4сть.в7i.Кт0 є3сть человёкъ боsйсz гDа; законоположи1тъ є3мY на пути2, є3г0же и3зв0ли.Gi.ДушA є3гw2 во благи1хъ водвори1тсz, и3 сёмz є3гw2 наслёдитъ зeмлю.д7i.Держaва гDь боsщихсz є3гw2, и3 завётъ є3гw2 kви1тъ и5мъ.є7i.Џчи мои2 вhну ко гDу, ћкw т0й и3ст0ргнетъ t сёти н0зэ мои2.ѕ7i.При1зри на мS и3 поми1луй мS, ћкw є3динор0дъ и3 ни1щь є4смь ѓзъ.з7i.СкHрби сeрдца моегw2 ўмн0жишасz, t нyждъ мои1хъ и3зведи1 мz.}i.Ви1ждь смирeніе моE и3 трyдъ м0й, и3 њстaви вс‰ грэхи2 мо‰.f7i.Ви1ждь враги2 мо‰, ћкw ўмн0жишасz, и3 ненавидёніемъ непрaведнымъ возненави1дэша мS.к7.Сохрани2 дyшу мою2 и3 и3збaви мS, да не постыжyсz, ћкw ўповaхъ на тS.к7а.Неѕл0бивіи и3 прaвіи прилэплsхусz мнЁ, ћкw потерпёхъ тS, гDи.к7в.И#збaви, б9е, ї}лz t всёхъ скорбeй є3гw2. | Псало́м Дави́ду, 24.1К Тебі́, Го́споди, воздвиго́х ду́шу мою́, Бо́же мой, на Тя упова́х, да не постижу́ся во вік, ніже́ да посмію́тьмися вразі́ мої́;2і́бо всі терп'я́щії Тя не постидя́ться.3Да постидя́ться беззако́ннующії вотще́.4Путі́ Твоя́, Го́споди, скажи́ мі і стезя́м Твої́м научи́ м'я.5Наста́ви м'я на і́стину Твою́ і научи́ м'я; я́ко Ти єси́ Бог спас мой, і Тебе́ терпі́х весь день.6Пом'яни́ щедро́ти Твоя́, Го́споди, і ми́лості Твоя́, я́ко от ві́ка суть.7Гріх ю́ности моєя́ і неві́дінія моєго́ не пом'яни́; по ми́лості Твоє́й пом'яни́ м'я Ти, ра́ди бла́гости Твоєя́, Го́споди.8Благ і прав Госпо́дь, сего́ ра́ди законоположи́ть согріша́ющим на путі́.9Наста́вить кро́ткия на суд, научи́ть кро́ткия путе́м Свої́м.10Всі путіє́ Госпо́дні ми́лость і і́стина, взиска́ющим заві́та Єго́ і свиді́нія Єго́.11Ра́ди і́мене Твоєго́, Го́споди, і очи́сти гріх мой, мног бо єсть.12Кто єсть челові́к боя́йся Го́спода? Законоположи́ть єму́ на путі́, єго́же ізво́ли.13Душа́ єго́ во благи́х водвори́ться, і сі́м'я єго́ наслі́дить зе́млю.14Держа́ва Госпо́дь боя́щихся Єго́, і заві́т Єго́ яви́ть їм.15О́чі мої́ ви́ну ко Го́споду, я́ко той істо́ргнеть от сі́ті но́зі мої́.16При́зри на м'я і поми́луй м'я, я́ко єдиноро́д і нищ єсьм аз.17Ско́рбі се́рдця моєго́ умно́жишася, от нужд мої́х ізведи́ м'я.18Виждь смире́ніє моє́ і труд мой, і оста́ви вся гріхи́ моя́.19Виждь враги́ моя́, я́ко умно́жишася, і ненавиді́нієм непра́ведним возненави́діша м'я.20Сохрани́ ду́шу мою́ і ізба́ви м'я, да не постижу́ся, я́ко упова́х на Тя.21Незло́бивії і пра́вії приліпля́хуся мні, я́ко потерпі́х Тя, Го́споди.22Ізба́ви, Бо́же, Ізра́їля от всіх скорбе́й єго́. |
|
Pал0мъ к7є.
|
Псалом 25
|
| Pал0мъ дв7ду, к7е7.№.Суди1 ми, гDи, ћкw ѓзъ неѕл0бою моeю ходи1хъ: и3 на гDа ўповaz не и3знемогY.в7.И#скуси1 мz, гDи, и3 и3спытaй мS, разжжи2 ўтрHбы мо‰ и3 сeрдце моE.G.Ћкw млcть твоS пред8 nчи1ма мои1ма є4сть, и3 благоугоди1хъ во и4стинэ твоeй.д7.Не сэд0хъ съ с0нмомъ сyетнымъ, и3 со законопрестyпными не вни1ду.є7.Возненави1дэхъ цeрковь лукaвнующихъ, и3 съ нечести1выми не сsду.ѕ7.Ўмhю въ непови1нныхъ рyцэ мои2, и3 њбhду жeртвенникъ тв0й, гDи,з7.є4же ўслhшати ми2 глaсъ хвалы2 твоеS и3 повёдати вс‰ чудесA тво‰.}.ГDи, возлюби1хъ бlголёпіе д0му твоегw2 и3 мёсто селeніz слaвы твоеS.f7.Да не погуби1ши съ нечести1выми дyшу мою2 и3 съ м{жи кровeй жив0тъ м0й,‹.и4хже въ рукY беззакHніz, десни1ца и4хъ и3сп0лнисz мзды2.№i.Ѓзъ же неѕл0бою моeю ходи1хъ: и3збaви мS, гDи, и3 поми1луй мS.в7i.НогA моS стA на правотЁ: въ цRквахъ благословлю1 тz, гDи. | Псало́м Дави́ду, 25.1Суди́ мі, Го́споди, я́ко аз незло́бою моє́ю ходи́х; і на Го́спода упова́я не ізнемогу́.2Іскуси́ м'я, Го́споди, і іспита́й м'я, разжжи́ утро́би моя́ і се́рдце моє́.3Я́ко ми́лость Твоя́ пред очи́ма мої́ма єсть, і благоугоди́х во і́стині Твоє́й.4Не сідо́х с со́ньмом су́єтним, і со законопресту́пними не вни́ду.5Возненави́діх це́рков лука́внующих, і с нечести́вими не ся́ду.6Уми́ю в непови́нних ру́ці мої́, і оби́ду же́ртвенник Твой, Го́споди,7є́же усли́шати мі глас хвали́ Твоєя́ і пові́дати вся чудеса́ Твоя́.8Го́споди, возлюби́х благолі́піє до́му Твоєго́ і мі́сто селе́нія сла́ви Твоєя́.9Да не погуби́ши с нечести́вими ду́шу мою́ і с му́жі крове́й живо́т мой,10ї́хже в руку́ беззако́нія, десни́ця їх іспо́лнися мзди.11Аз же незло́бою моє́ю ходи́х; ізба́ви м'я, Го́споди, і поми́луй м'я.12Нога́ моя́ ста на правоті́; в це́рквах благословлю́ Тя, Го́споди. |
|
Pал0мъ к7ѕ.
|
Псалом 26
|
| Pал0мъ дв7ду, прeжде помaзаніz, к7ѕ7.№.ГDь просвэщeніе моE и3 сп7си1тель м0й, когw2 ўбою1сz; гDь защи1титель животA моегw2, t когw2 ўстрашyсz;в7.ВнегдA приближaтисz на мS ѕл0бующымъ, є4же снёсти плHти мо‰, њскорблsющіи мS и3 врази2 мои2, тjи и3знемог0ша и3 пад0ша.G.Ѓще њполчи1тсz на мS п0лкъ, не ўбои1тсz сeрдце моE: ѓще востaнетъ на мS брaнь, на него2 ѓзъ ўповaю.д7.Е#ди1но проси1хъ t гDа, то2 взыщY: є4же жи1ти ми2 въ домY гDни вс‰ дни6 животA моегw2, зрёти ми2 красотY гDню и3 посэщaти хрaмъ с™hй є3гw2.є7.Ћкw скрh мz въ селeніи своeмъ въ дeнь ѕHлъ мои1хъ, покрh мz въ тaйнэ селeніz своегw2, на кaмень вознесe мz.ѕ7.И# нн7э сE, вознесE главY мою2 на враги2 мо‰: њбыд0хъ и3 пожр0хъ въ селeніи є3гw2 жeртву хвалeніz и3 воскликновeніz: пою2 и3 воспою2 гDеви.з7.Ўслhши, гDи, глaсъ м0й, и4мже воззвaхъ, поми1луй мS и3 ўслhши мS.}.ТебЁ речE сeрдце моE: гDа взыщY, взыскA тебE лицE моE, лицA твоегw2, гDи, взыщY.f7.Не tврати2 лицA твоегw2 t менє2 и3 не ўклони1сz гнёвомъ t рабA твоегw2: пом0щникъ м0й бyди, не tри1ни менE и3 не њстaви менE, б9е, сп7си1телю м0й.‹.Ћкw nтeцъ м0й и3 мaти моS њстaвиста мS, гDь же воспріsтъ мS.№i.Законоположи1 ми, гDи, въ пути2 твоeмъ, и3 настaви мS на стезю2 прaвую вр†гъ мои1хъ рaди.в7i.Не предaждь менE въ дyшы стужaющихъ ми2: ћкw востaша на мS свидётелє непрaведніи, и3 солгA непрaвда себЁ.Gi.Вёрую ви1дэти бlг†z гDнz на земли2 живhхъ.д7i.Потерпи2 гDа, мужaйсz, и3 да крэпи1тсz сeрдце твоE, и3 потерпи2 гDа.Слaва: | Псало́м Дави́ду, пре́жде пома́занія, 26.1Госпо́дь — Просвіще́ніє моє́ і Спаси́тель мой, кого́ убою́ся? Госпо́дь — Защи́титель живота́ моєго́, от кого́ устрашу́ся?2Внегда́ приближа́тися на м'я зло́бующим, є́же сні́сти пло́ті моя́, оскорбля́ющії м'я і вразі́ мої́, ті́ї ізнемого́ша і падо́ша.3А́ще ополчи́ться на м'я полк, не убої́ться се́рдце моє́; а́ще воста́неть на м'я брань, на Него́ аз упова́ю.4Єди́но проси́х от Го́спода, то взищу́: є́же жи́ти мі в дому́ Госпо́дні вся дні живота́ моєго́, зрі́ти мі красоту́ Госпо́дню і посіща́ти храм святи́й Єго́.5Я́ко скри м'я в селе́нії Своє́м в день зол мої́х, покри́ м'я в та́йні селе́нія Своєго́, на ка́мень вознесе́ м'я.6І ни́ні се, вознесе́ главу́ мою́ на враги́ моя́; обидо́х і пожро́х в селе́нії Єго́ же́ртву хвале́нія і воскликнове́нія; пою́ і воспою́ Го́сподеві.7Усли́ши, Го́споди, глас мой, і́мже воззва́х, поми́луй м'я і усли́ши м'я.8Тебі́ рече́ се́рдце моє́: Го́спода взищу́, взиска́ Тебе́ лице́ моє́, лиця́ Твоєго́, Го́споди, взищу́.9Не отврати́ лиця́ Твоєго́ от мене́ і не уклони́ся гні́вом от раба́ Твоєго́; Помо́щник мой бу́ди, не отри́ни мене́ і не оста́ви мене́, Бо́же, Спаси́телю мой.10Я́ко оте́ць мой і ма́ти моя́ оста́виста м'я, Госпо́дь же восприя́т м'я.11Законоположи́ мі, Го́споди, в путі́ Твоє́м, і наста́ви м'я на стезю́ пра́вую враг мої́х ра́ди.12Не преда́ждь мене́ в ду́ші стужа́ющих мі; я́ко воста́ша на м'я свиді́теле непра́веднії, і солга́ непра́вда себі́.13Ві́рую ви́діти блага́я Госпо́дня на землі́ живи́х.14Потерпи́ Го́спода, мужа́йся, і да кріпи́ться се́рдце Твоє́, і потерпи́ Го́спода.Сла́ва: |
|
Pал0мъ к7з.
|
Псалом 27
|
| Pал0мъ дв7ду, к7з7.№.Къ тебЁ, гDи, воззовY, б9е м0й: да не премолчи1ши t менє2*: да не когдA премолчи1ши t менє2*, и3 ўпод0блюсz низходsщымъ въ р0въ.в7.Ўслhши, гDи, глaсъ молeніz моегw2, внегдA моли1тимисz къ тебЁ, внегдA воздёти ми2 рyцэ мои2 ко хрaму с™0му твоемY.G.Не привлецы2 менE со грBшники, и3 съ дёлающими непрaвду не погуби2 менE, глаг0лющими ми1ръ съ бли1жними свои1ми, ѕл†z же въ сердцaхъ свои1хъ.д7.Дaждь и5мъ, гDи, по дэлHмъ и4хъ и3 по лукaвству начинaній и4хъ, по дэлHмъ рукY и4хъ дaждь и5мъ, воздaждь воздаsніе и4хъ и5мъ.є7.Ћкw не разумёша въ дэлA гDнz и3 въ дэлA рукY є3гw2: разори1ши | и3 не сози1ждеши |.ѕ7.Блгcвeнъ гDь, ћкw ўслhша глaсъ молeніz моегw2.з7.ГDь пом0щникъ м0й и3 защи1титель м0й: на него2 ўповA сeрдце моE, и3 пом0же ми2, и3 процвэтE пл0ть моS: и3 в0лею моeю и3сповёмсz є3мY.}.ГDь ўтверждeніе людjй свои1хъ и3 защи1титель спасeній хрістA своегw2 є4сть.f7.Сп7си2 лю1ди тво‰, и3 блгcви2 достоsніе твоE, и3 ўпаси2 |, и3 возми2* | до вёка. | Псало́м Дави́ду, 27.1К Тебі́, Го́споди, воззову́, Бо́же мой! Да не премолчи́ши от мене́*; да не когда́ премолчи́ши от мене́*, і уподо́блюся низходя́щим в ров.2Усли́ши, Го́споди, глас моле́нія моєго́, внегда́ моли́тимися к Тебі́, внегда́ возді́ти мі ру́ці мої́ ко хра́му свято́му Твоєму́.3Не привлеци́ мене́ со грі́шники і с ді́лающими непра́вду не погуби́ мене́, глаго́лющими мир с бли́жніми свої́ми, зла́я же в сердця́х свої́х.4Даждь їм, Го́споди, по діло́м їх і по лука́вству начина́ній їх, по діло́м руку́ їх даждь їм, возда́ждь воздая́ніє їх їм.5Я́ко не разумі́ша в діла́ Госпо́дня і в діла́ руку́ Єго́; разори́ши я і не сози́ждеши я.6Благоcлове́н Госпо́дь, я́ко усли́ша глас моле́нія моєго́.7Госпо́дь — помо́щник мой і защи́титель мой; на Него́ упова́ се́рдце моє́, і помо́же мі, і процвіте́ плоть моя́; і во́лею моє́ю іспові́мся Єму́.8Госпо́дь — утвержде́ніє люді́й Свої́х і защи́титель спасе́ній христа́ Своєго́ єсть.9Спаси́ лю́ди Твоя́, і благослови́ достоя́ніє Твоє́, і упаси́ я, і возьми́* я до ві́ка. |
|
Pал0мъ к7и.
|
Псалом 28
|
| Pал0мъ дв7ду, и3сх0да ски1ніи, к7}.№.Принеси1те гDеви, сhнове б9іи, принеси1те гDеви сhны w4вни, принеси1те гDеви слaву и3 чeсть:в7.принеси1те гDеви слaву и4мени є3гw2: поклони1тесz гDеви во дворЁ с™ёмъ є3гw2.G.Глaсъ гDень на водaхъ, бGъ слaвы возгремЁ, гDь на водaхъ мн0гихъ.д7.Глaсъ гDень въ крёпости, глaсъ гDень въ великолёпіи.є7.Глaсъ гDа, сокрушaющагw кeдры: и3 стрhетъ гDь кeдры лів†нскіz,ѕ7.и3 и3стни1тъ | ћкw телцA лівaнска: и3 возлю1бленный ћкw сhнъ є3динор0жь.з7.Глaсъ гDа, пресэцaющагw плaмень nгнS.}.Глaсъ гDа, стрzсaющагw пустhню: и3 стрzсeтъ гDь пустhню каддjйскую.f7.Глaсъ гDень, свершaющій є3лє1ни, и3 tкрhетъ дубр†вы: и3 въ хрaмэ є3гw2 всsкій глаг0летъ слaву.‹.ГDь пот0пъ населsетъ, и3 сsдетъ гDь цRь въ вёкъ.№i.ГDь крёпость лю1демъ свои6мъ дaстъ, гDь блгcви1тъ лю1ди сво‰ ми1ромъ. | Псало́м Дави́ду, ісхо́да ски́нії, 28.1Принесі́те Го́сподеві, си́нове Бо́жії, принесі́те Го́сподеві си́ни о́вні, принесі́те Го́сподеві сла́ву і честь;2принесі́те Го́сподеві сла́ву і́мені Єго́; поклоні́теся Го́сподеві во дворі́ святі́м Єго́.3Глас Госпо́день на вода́х, Бог сла́ви возгремі́, Госпо́дь на вода́х мно́гих.4Глас Госпо́день в крі́пості, глас Госпо́день в великолі́пії.5Глас Го́спода, сокруша́ющаго ке́дри; і стри́єть Госпо́дь ке́дри лива́нськія,6і істни́ть я я́ко тельця́ лива́нська; і возлю́бленний я́ко син єдиноро́ж.7Глас Го́спода, пресіца́ющаго пла́мень огня́.8Глас Го́спода, стряса́ющаго пусти́ню; і стрясе́ть Госпо́дь пусти́ню Кадді́йскую.9Глас Госпо́день, сверша́ющий єле́ні, і откри́єть дубра́ви; і в хра́мі Єго́ вся́кий глаго́леть сла́ву.10Госпо́дь пото́п населя́єть, і ся́деть Госпо́дь Цар в вік.11Госпо́дь крі́пость лю́дем Свої́м дасть, Госпо́дь благослови́ть лю́ди Своя́ ми́ром. |
|
Pал0мъ к7f.
|
Псалом 29
|
| №.Pал0мъ пёсни њбновлeніz д0му дв7дова, к7f7.в7.Вознесy тz, гDи, ћкw под8sлъ мS є3си2, и3 не возвесели1лъ є3си2 врагHвъ мои1хъ њ мнЁ.G.ГDи б9е м0й, воззвaхъ къ тебЁ, и3 и3зцэли1лъ мS є3си2.д7.ГDи, возвeлъ є3си2 t ѓда дyшу мою2, сп7слъ мS є3си2 t низходsщихъ въ р0въ.є7.П0йте гDеви, прпdбніи є3гw2, и3 и3сповёдайте пaмzть с™hни є3гw2:ѕ7.ћкw гнёвъ въ ћрости є3гw2, и3 жив0тъ въ в0ли є3гw2: вeчеръ водвори1тсz плaчь, и3 заyтра рaдость.з7.Ѓзъ же рёхъ во nби1ліи моeмъ: не подви1жусz во вёкъ.}.ГDи, в0лею твоeю подaждь добр0тэ моeй си1лу: tврати1лъ же є3си2 лицE твоE, и3 бhхъ смущeнъ.f7.Къ тебЁ, гDи, воззовY, и3 къ бGу моемY помолю1сz.‹.Кaz п0льза въ кр0ви моeй, внегдA сходи1ти ми2 во и3стлёніе; є3дA и3сповёстсz тебЁ пeрсть; и3ли2 возвэсти1тъ и4стину твою2;№i.Слhша гDь и3 поми1лова мS: гDь бhсть пом0щникъ м0й.в7i.Њбрати1лъ є3си2 плaчь м0й въ рaдость мнЁ, растерзaлъ є3си2 врeтище моE и3 препоsсалъ мS є3си2 весeліемъ,Gi.ћкw да воспоeтъ тебЁ слaва моS, и3 не ўмилю1сz. ГDи б9е м0й, во вёкъ и3сповёмсz тебЁ.Слaва: | 1Псало́м пі́сні обновле́нія до́му Дави́дова, 29.2Вознесу́ Тя, Го́споди, я́ко под'я́л м'я єси́, і не возвесели́л єси́ враго́в мої́х о мні.3Го́споди Бо́же мой, воззва́х к Тебі́, і ізціли́л м'я єси́.4Го́споди, возве́л єси́ от а́да ду́шу мою́, спасл м'я єси́ от низходя́щих в ров.5По́йте Го́сподеві, преподо́бнії Єго́, і іспові́дайте па́м'ять святи́ні Єго́;6я́ко гнів в я́рості Єго́, і живо́т в во́лі Єго́; ве́чер водвори́ться плач, і зау́тра ра́дость.7Аз же ріх во оби́лії моє́м: не подви́жуся во вік.8Го́споди, во́лею Твоє́ю пода́ждь добро́ті моє́й си́лу; отврати́л же єси́ лице́ Твоє́, і бих смуще́н.9К Тебі́, Го́споди, воззову́, і к Бо́гу моєму́ помолю́ся.10Ка́я по́льза в кро́ві моє́й, внегда́ сходи́ти мі во істлі́ніє? Єда́ іспові́сться Тебі́ персть? Іли́ возвісти́ть і́стину Твою́?11Сли́ша Госпо́дь і поми́лова м'я; Госпо́дь бисть помо́щник мой.12Обрати́л єси́ плач мой в ра́дость мні, растерза́л єси́ вре́тище моє́ і препоя́сал м'я єси́ весе́лієм,13я́ко да воспоє́ть Тебі́ сла́ва моя́, і не умилю́ся. Го́споди Бо́же мой, во вік іспові́мся Тебі́.Сла́ва: |
|
Pал0мъ l.
|
Псалом 30
|
| №.Въ конeцъ, pал0мъ дв7ду, и3зступлeніz, l.в7.На тS, гDи, ўповaхъ, да не постыжyсz во вёкъ: прaвдою твоeю и3збaви мS и3 и3зми1 мz.G.Приклони2 ко мнЁ ќхо твоE, ўскори2 и3з8sти мS: бyди ми2 въ бGа защи1тителz и3 въ д0мъ прибёжища, є4же спcти1 мz.д7.Ћкw держaва моS и3 прибёжище моE є3си2 ты2: и3 и4мене твоегw2 рaди настaвиши мS и3 препитaеши мS.є7.И#зведeши мS t сёти сеS, ю4же скрhша ми2: ћкw ты2 є3си2 защи1титель м0й, гDи.ѕ7.Въ рyцэ твои2 предложY дyхъ м0й: и3збaвилъ мS є3си2, гDи б9е и4стины.з7.Возненави1дэлъ є3си2 хранsщыz суєты2 вотщE: ѓзъ же на гDа ўповaхъ.}.Возрaдуюсz и3 возвеселю1сz њ млcти твоeй, ћкw призрёлъ є3си2 на смирeніе моE, сп7слъ є3си2 t нyждъ дyшу мою2f7.и3 нёси менE затвори1лъ въ рукaхъ врaжіихъ, постaвилъ є3си2 на прострaннэ н0зэ мои2.‹.Поми1луй мS, гDи, ћкw скорблю2: смzтeсz ћростію џко моE, душA моS и3 ўтр0ба моS.№i.Ћкw и3зчезE въ болёзни жив0тъ м0й, и3 лBта мо‰ въ воздыхaніихъ: и3знем0же нищет0ю крёпость моS, и3 кHсти мо‰ смzт0шасz.в7i.T всёхъ вр†гъ мои1хъ бhхъ поношeніе, и3 сосёдwмъ мои6мъ ѕэлw2, и3 стрaхъ знaємымъ мои6мъ: ви1дzщіи мS в0нъ бэжaша t менє2.Gi.Забвeнъ бhхъ ћкw мeртвъ t сeрдца: бhхъ ћкw сосyдъ погублeнъ.д7i.Ћкw слhшахъ гаждeніе* мн0гихъ живyщихъ w4крестъ: внегдA собрaтисz и5мъ вкyпэ на мS, пріsти дyшу мою2 совэщaша.є7i.Ѓзъ же на тS, гDи, ўповaхъ, рёхъ: ты2 є3си2 бGъ м0й.ѕ7i.Въ рукY твоє1ю жрє1біи мои2: и3збaви мS и3з8 руки2 вр†гъ мои1хъ и3 t гонsщихъ мS.з7i.Просвэти2 лицE твоE на рабA твоего2: сп7си1 мz млcтію твоeю.}i.ГDи, да не постыжyсz, ћкw призвaхъ тS: да постыдsтсz нечести1віи, и3 сни1дутъ во ѓдъ.f7i.НBмы да бyдутъ ўстны2 льсти6выz, глаг0лющыz на првdнаго беззак0ніе, гордhнею и3 ўничижeніемъ.к7.К0ль мн0гое мн0жество бlгости твоеS, гDи, ю4же скрhлъ є3си2 боsщымсz тебє2, содёлалъ є3си2 ўповaющымъ на тS, пред8 сы6ны человёческими:к7а.скрhеши и5хъ въ тaйнэ лицA твоегw2 t мzтeжа человёческа, покрhеши и5хъ въ кр0вэ t прерэкaніz љзы6къ.к7в.Блгcвeнъ гDь, ћкw ўдиви2 млcть свою2 во грaдэ њграждeніz.к7г.Ѓзъ же рёхъ во и3зступлeніи моeмъ: tвeрженъ є4смь t лицA џчію твоє1ю: сегw2 рaди ўслhшалъ є3си2 глaсъ моли1твы моеS, внегдA воззвaхъ къ тебЁ.к7д.Возлюби1те гDа, вси2 прпdбніи є3гw2: ћкw и4стины взыскaетъ гDь и3 воздаeтъ и3зли1ше творsщымъ гордhню.к7є.Мужaйтесz, и3 да крэпи1тсz сeрдце вaше, вси2 ўповaющіи на гDа. | 1В коне́ць, псало́м Дави́ду, ізступле́нія, 30.2На Тя, Го́споди, упова́х, да не постижу́ся во вік; пра́вдою Твоє́ю ізба́ви м'я і ізми́ м'я.3Приклони́ ко мні у́хо Твоє́, ускори́ із'я́ти м'я; бу́ди мі в Бо́га Защи́тителя і в Дом прибі́жища, є́же спасти́ м'я.4Я́ко держа́ва моя́ і прибі́жище моє́ єси́ Ти; і і́мене Твоєго́ ра́ди наста́виши м'я і препита́єши м'я.5Ізведе́ши м'я от сі́ті сея́, ю́же скри́ша мі; я́ко Ти єси́ Защи́титель мой, Го́споди.6В ру́ці Твої́ предложу́ дух мой; ізба́вил м'я єси́, Го́споди Бо́же і́стини.7Возненави́діл єси́ храня́щия суєти́ вотще́; аз же на Го́спода упова́х.8Возра́дуюся і возвеселю́ся о ми́лості Твоє́й, я́ко призрі́л єси́ на смире́ніє моє́, спасл єси́ от нужд ду́шу мою́9і ні́си мене́ затвори́л в рука́х вра́жіїх, поста́вил єси́ на простра́нні но́зі мої́.10Поми́луй м'я, Го́споди, я́ко скорблю́; см'яте́ся я́ростію о́ко моє́, душа́ моя́ і утро́ба моя́.11Я́ко ізчезе́ в болі́зні живо́т мой, і лі́та моя́ в воздиха́ніїх; ізнемо́же нището́ю крі́пость моя́, і ко́сті моя́ см'ято́шася.12От всіх враг мої́х бих поноше́ніє, і сосі́дом мої́м зіло́, і страх зна́ємим мої́м; ви́дящії м'я вон біжа́ша от мене́.13Забве́н бих я́ко мертв от се́рдця; бих я́ко сосу́д погубле́н.14Я́ко сли́шах гажде́ніє* мно́гих живу́щих о́крест, внегда́ собра́тися їм вку́пі на м'я, прия́ти ду́шу мою́ совіща́ша.15Аз же на Тя, Го́споди, упова́х, ріх: Ти єси́ Бог мой.16В руку́ Твоє́ю жре́бії мої́; ізба́ви м'я із руки́ враг мої́х і от гоня́щих м'я.17Просвіти́ лице́ Твоє́ на раба́ Твоєго́; спаси́ м'я ми́лостію Твоє́ю.18Го́споди, да не постижу́ся, я́ко призва́х Тя; да постидя́ться нечести́вії і сни́дуть во ад.19Ні́ми да бу́дуть устни́ льсти́вия, глаго́лющия на пра́веднаго беззако́ніє, горди́нею і унічиже́нієм.20Коль мно́гоє мно́жество бла́гости Твоєя́, Го́споди, ю́же скрил єси́ боя́щимся Тебе́, соді́лал єси́ упова́ющим на Тя, пред си́ни челові́чеськими!21Скри́єши їх в та́йні лиця́ Твоєго́ от м'яте́жа челові́чеська, покри́єши їх в кро́ві от преріка́нія язи́к.22Благослове́н Госпо́дь, я́ко удиви́ ми́лость Свою́ во гра́ді огражде́нія.23Аз же ріх во ізступле́нії моє́м: отве́ржен єсьм от лиця́ о́чію Твоє́ю; сего́ ра́ди усли́шал єси́ глас моли́тви моєя́, внегда́ воззва́х к Тебі́.24Возлюбі́те Го́спода, всі преподо́бнії Єго́; я́ко і́стини взиска́єть Госпо́дь і воздає́ть ізли́ше творя́щим горди́ню.25Мужа́йтеся, і да кріпи́ться се́рдце ва́ше, всі упова́ющії на Го́спода. |
|
Pал0мъ lа.
|
Псалом 31
|
| Pал0мъ дв7ду, рaзума, l№.№.Бlжeни, и4хже њстaвишасz беззакHніz, и3 и4хже прикрhшасz грэси2.в7.Бlжeнъ мyжъ, є3мyже не вмэни1тъ гDь грэхA, нижE є4сть во ўстёхъ є3гw2 лeсть.G.Ћкw ўмолчaхъ, њбетшaша кHсти мо‰, t є4же звaти ми2 вeсь дeнь,д7.ћкw дeнь и3 н0щь њтzготЁ на мнЁ рукA твоS: возврати1хсz на стрaсть, є3гдA ўнзe ми тeрнъ.є7.Беззак0ніе моE познaхъ и3 грэхA моегw2 не покрhхъ, рёхъ: и3сповёмъ на мS беззак0ніе моE гDеви: и3 ты2 њстaвилъ є3си2 нечeстіе сeрдца моегw2.ѕ7.За то2 пом0литсz къ тебЁ всsкъ прпdбный во врeмz благопотрeбно: nбaче въ пот0пэ в0дъ мн0гихъ къ немY не прибли1жатсz.з7.Ты2 є3си2 прибёжище моE t ск0рби њбдержaщіz мS: рaдосте моS, и3збaви мS t њбышeдшихъ мS.}.Вразумлю1 тz, и3 настaвлю тS на пyть сeй, въ џньже п0йдеши: ўтвержY на тS џчи мои2.f7.Не бyдите ћкw к0нь и3 мeскъ, и5мже нёсть рaзума: броздaми и3 ўзд0ю чє1люсти и4хъ востsгнеши, не приближaющихсz къ тебЁ.‹.МнHги р†ны грёшному: ўповaющаго же на гDа млcть њбhдетъ.№i.Весели1тесz њ гDэ и3 рaдуйтесz првdніи, и3 хвали1тесz, вси2 прaвіи с®цемъ.Слaва: | Псало́м Дави́ду, ра́зума, 31.1Блаже́нні, ї́хже оста́вишася беззако́нія, і ї́хже прикри́шася грісі́.2Блаже́н муж, єму́же не вміни́ть Госпо́дь гріха́, ніже́ єсть во усті́х єго́ лесть.3Я́ко умолча́х, обетша́ша ко́сті моя́, от є́же зва́ти мі весь день,4я́ко день і нощ отяготі́ на мні рука́ Твоя́; возврати́хся на страсть, єгда́ уньзе́ мі терн.5Беззако́ніє моє́ позна́х і гріха́ моєго́ не покри́х, ріх: іспові́м на м'я беззако́ніє моє́ Го́сподеві, і Ти оста́вил єси́ нече́стіє се́рдця моєго́.6За то помо́литься к Тебі́ всяк преподо́бний во вре́м'я благопотре́бно; оба́че в пото́пі вод мно́гих к нему́ не прибли́жаться.7Ти єси́ Прибі́жище моє́ от ско́рби обдержа́щия м'я; Ра́досте моя́, ізба́ви м'я от обише́дших м'я.8Вразумлю́ тя, і наста́влю тя на путь сей, в о́ньже по́йдеши; утвержу́ на тя о́чі Мої́.9Не бу́діте я́ко конь і меск, ї́мже ність ра́зума; брозда́ми і уздо́ю че́люсті їх востя́гнеши, не приближа́ющихся к тебі́.10Мно́гі ра́ни грі́шному; упова́ющаго же на Го́спода ми́лость оби́деть.11Веселі́теся о Го́споді і ра́дуйтеся, пра́веднії, і хвалі́теся, всі пра́вії се́рдцем.Сла́ва: |
|
По д7-й каfjсмэ, Трис™0е. И# по Џ§е нaшъ: Тaже тропари2, глaсъ з7:
|
Після 4-ї кафизми, Трисвято́є. І по О́тче наш: тропарі, глас 7:
|
|
Смирeнную мою2 дyшу посэти2 гDи, во грэсёхъ всE житіE и3жди1вшую: и4мже w4бразомъ блудни1цу пріими2 и3 менE, и3 сп7си1 мz. Преплaваz пучи1ну настоsщагw житіS, помышлsю бeздну мн0гихъ мои1хъ ѕHлъ, и3 не и3мёzй њкорми1телz помышлeній, петр0въ провэщавaю ти2 глaсъ: сп7си1 мz хrтE, сп7си1 мz б9е, ћкw чlвэколю1бецъ. Слaва: Ск0рw совни1демъ въ невёстникъ хrт0въ, да вси2 ўслhшимъ бlжeнный глaсъ хrтA бGа нaшегw: пріиди1те лю1бzщіи нбcную слaву, соприч†стницы бhвше мyдрыхъ дёвъ, ўzсни1вше свэщы2 нaшz вёрою. И# нhнэ: ДушE, покaйсz прeжде и3сх0да твоегw2, сyдъ неумhтенъ грBшнымъ є4сть, и3 нестерпи1мый, возопjй гDу во ўмилeніи сeрдца: согрэши1хъ ти2 въ вёдэніи и3 не въ вёдэніи, щeдрый, мlтвами бцdы ўщeдри, и3 сп7си1 мz. |
Смире́нную мою́ ду́шу посіти́, Го́споди, во грісі́х все житіє́ іжди́вшую; і́мже о́бразом блудни́цю прийми́ і мене́, і спаси́ м'я. Препла́вая пучи́ну настоя́щаго житія́, помишля́ю бе́здну мно́гих мої́х зол, і не імі́яй окорми́теля помишле́ній, Петро́в провіщава́ю Ті глас: спаси́ м'я, Христе́, спаси́ м'я, Бо́же, я́ко Человіколю́бець. Сла́ва: Ско́ро совни́дем в неві́стник Христо́в, да всі усли́шим блаже́нний глас Христа́ Бо́га на́шего; прийді́те лю́б'ящії небе́сную сла́ву, соприча́стници би́вше му́дрих дів, уясни́вше свіщі́ на́ша ві́рою. І ни́ні: Душе́, пока́йся пре́жде ісхо́да твоєго́, суд неуми́тен грі́шним єсть і нестерпи́мий, возопи́й Го́споду во умиле́нії се́рдця: согріши́х Ті в ві́дінії і не в ві́дінії. Ще́дрий, моли́твами Богоро́диці уще́дри і спаси́ м'я. |
|
ГDи поми1луй, м7. и3 мlтва:
|
Го́споди поми́луй, 40 разів. І молитва:
|
|
ТебЁ гDи, є3ди1ному бlг0му и3 непамzтоѕл0бному и3сповёдаю грэхи2 мо‰, тебЁ припaдаю вопіS недост0йный: согрэши1хъ гDи, согрэши1хъ, и3 нёсмь дост0инъ воззрёти на высотY нбcную t мн0жества непрaвдъ мои1хъ. Но гDи м0й гDи, дaруй ми2 слeзы ўмилeніz, є3ди1ный бlже и3 млcтивый, ћкw да и4ми тS ўмолю2, њчи1ститисz прeжде концA t всsкагw грэхA: стрaшно бо и3 гр0зно мёсто и4мамъ проити2, тёла разлучи1всz, и3 мн0жество мS мрaчное и3 безчеловёчное дeмонwвъ срsщетъ, и3 никт0же въ п0мощь спyтствуzй, и3ли2 и3збавлszй. Тёмъ припaдаю твоeй бlгости, не предaждь њби1дzщымъ мS, нижE да похвaлzтсz њ мнЁ врази2 мои2 бlгjй гDи, нижE да рекyтъ: въ рyки нaшz пришeлъ є3си2, и3 нaмъ прeданъ є3си2. Ни2, гDи, не забyди щедр0тъ твои1хъ, и3 не воздaждь ми2 по беззак0ніємъ мои6мъ, и3 не tврати2 лицA твоегw2 t менE, но ты2, гDи, накажи1 мz, nбaче млcтію и3 щедр0тами: врaгъ же м0й да не возрaдуетсz њ мнЁ, но ўгаси2 є3гw2 на мS прещє1ніz, и3 всE ўпраздни2 є3гw2 дёйство, и3 дaждь ми2 къ тебЁ пyть неук0рный, бlгjй гDи: занeже и3 согрэши1въ не прибэг0хъ ко и3н0му врачY, и3 не простр0хъ руки2 моеS къ б0гу чуждeму. Не tри1ни ќбw молeніz моегw2, но ўслhши мS твоeю бlгостію, и3 ўтверди2 моE сeрдце стрaхомъ твои1мъ, и3 да бyдетъ бlгодaть твоS на мнЁ гDи, ћкw џгнь попалszй нечи6стыz во мнЁ п0мыслы. тh бо є3си2, гDи, свётъ пaче всsкагw свёта: рaдость пaче всsкіz рaдости, ўпокоeніе пaче всsкагw ўпокоeніz: жи1знь и4стиннаz, и3 сп7сeніе, пребывaющее во вёки вэкHвъ, ґми1нь. |
Тебі́ Го́споди, єди́ному благо́му і непам'ятозло́бному іспові́даю гріхи́ моя́, Тебі́ припа́даю вопія́ недосто́йний: согріши́х, Го́споди, согріши́х, і нісьм досто́їн воззрі́ти на висоту́ небе́сную от мно́жества непра́вд мої́х. Но, Го́споди мой, Го́споди, да́руй мі сле́зи умиле́нія, єди́ний Бла́же і Ми́лостивий, я́ко да ї́ми Тя умолю́, очи́ститися пре́жде конця́ от вся́каго гріха́; стра́шно бо і гро́зно мі́сто і́мам пройти́, ті́ла разлучи́вся, і мно́жество м'я мра́чноє і безчелові́чноє де́монов сря́щеть, і нікто́же в по́мощ спу́тствуяй, іли́ ізбавля́яй. Тім припа́даю Твоє́й бла́гості, не преда́ждь оби́дящим м'я, ніже́ да похва́ляться о мні вразі́ мої́, благи́й Го́споди, ніже́ да реку́ть: в ру́ки на́ша прише́л єси́, і нам пре́дан єси́. Ні, Го́споди, не забу́ди щедро́т Твої́х, і не возда́ждь мі по беззако́нієм мої́м, і не отврати́ лиця́ Твоєго́ от мене́, но Ти, Го́споди, накажи́ м'я, оба́че ми́лостію і щедро́тами; враг же мой да не возра́дується о мні, но угаси́ єго́ на м'я преще́нія, і все упраздни́ єго́ ді́йство, і даждь мі к Тебі́ путь неуко́рний, благи́й Го́споди; зане́же і согріши́в не прибіго́х ко іно́му врачу́, і не простро́х руки́ моєя́ к бо́гу чужде́му. Не отри́ни у́бо моле́нія моєго́, но усли́ши м'я Твоє́ю бла́гостію, і утверди́ моє́ се́рдце стра́хом Твої́м, і да бу́деть благода́ть Твоя́ на мні, Го́споди, я́ко огнь попаля́яй нечи́стия во мні по́мисли. Ти бо єси́, Го́споди, світ па́че вся́каго сві́та; ра́дость па́че вся́кия ра́дости, упокоє́ніє па́че вся́каго упокоє́нія; жизнь і́стинная, і спасе́ніє, пребива́ющеє во ві́ки віко́в, амі́нь. |
