Зміст
У вівторок першої седмиці Великого посту
Во вт0рникъ пeрвой седми1цы
Глас 6. Пісня 1
Глaсъ ѕ7. Пёснь №.

Ірмо́с: Помо́щник і покрови́тель бисть мні во спасе́ніє, сей мой Бог і просла́влю Єго́, Бог отця́ моєго́, і вознесу́ Єго́: сла́вно бо просла́вися.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Ка́їново преше́д уби́йство, проізволе́нієм бих уби́йця со́вісті душе́вній, оживи́в плоть і воєва́в на ню лука́вими мої́ми дія́ньми.

А́велеві, Ісу́се, не уподо́бихся пра́вді, да́ра Тебі́ прия́тна не принесо́х когда́, ні дія́нія Боже́ственна, ні же́ртви чи́стия, ні житія́ непоро́чнаго.

Я́ко Ка́їн і ми, душе́ окая́нная, всіх Соді́телю дія́нія скве́рная, і же́ртву поро́чную, і непотре́бноє житіє́ принесо́хом вку́пі: ті́мже і осуди́хомся.

Бре́ніє Зда́тель живосозда́в, вложи́л єси́ мні плоть і ко́сті, і диха́ніє і жизнь; но, о Тво́рче мой, Ізба́вителю мой, і Судіє́, ка́ющася прийми́ м'я.

Ізвіща́ю Ті, Спа́се, гріхи́, яже соді́ях, і душі́ і ті́ла моєго́ я́зви, яже внутр уби́йственнії по́мисли разбо́йничеськи на м'я возложи́ша.

А́ще і согріши́х, Спа́се, но вім, я́ко Человіколю́бець єси́, наказу́єши ми́лостивно і милосе́рдствуєши те́пле: слезя́ща зри́ши і притека́єши, я́ко оте́ць, призива́я блу́днаго.

Сла́ва, Тро́їчен: Пресу́щная Тро́йце, во єди́ниці покланя́ємая, возьми́ бре́м'я от мене́ тя́жкоє гріхо́вноє, і я́ко благоутро́бна, даждь мі сле́зи умиле́нія.

І ни́ні, Богоро́дичен: Богоро́дице, наде́жде і предста́тельство Тебе́ пою́щих, возьми́ бре́м'я от мене́ тя́жкоє гріхо́вноє, і я́ко Влади́чиця чи́стая, ка́ющася прийми́ м'я.

Їрм0съ: Пом0щникъ и3 покрови1тель бhсть мнЁ во сп7сeніе: сeй м0й бGъ и3 прослaвлю є3го2: бGъ nтцA моегw2, и3 вознесY є3го2: слaвно бо прослaвисz:

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Кaіново прешeдъ ўбjйство, произволeніемъ бhхъ ўбjйца с0вэсти душeвнэй, њживи1въ пл0ть, и3 воевaвъ на ню2 лукaвыми мои1ми дэsньми.

Ѓвелевэ ї}се, не ўпод0бихсz прaвдэ, дaра тебЁ пріsтна не принес0хъ когдA, ни дэsніz б9eственна, ни жeртвы чи1стыz, ни житіS непор0чнагw.

Ћкw кaінъ и3 мы2, душE nкаsннаz, всёхъ содётелю дэ‰ніz сквє1рнаz, и3 жeртву пор0чную, и3 непотрeбное житіE принес0хомъ вкyпэ: тёмже и3 њсуди1хомсz.

Брeніе здaтель живосоздaвъ, вложи1лъ є3си2 мнЁ пл0ть и3 кHсти, и3 дыхaніе и3 жи1знь: но q тв0рче м0й, и3збaвителю м0й, и3 судіE кaющасz пріими1 мz.

И#звэщaю ти2 сп7се, грэхи2, ±же содёzхъ, и3 души2 и3 тёла моегw2 ћзвы, ±же внyтрь ўбjйственніи п0мыслы разб0йнически на мS возложи1ша.

Ѓще и3 согрэши1хъ, сп7се, но вёмъ, ћкw чlвэколю1бецъ є3си2, наказyеши млcтивнw, и3 милосeрдствуеши тeплэ: слезsща зри1ши, и3 притекaеши ћкw nц7ъ, призывaz блyднаго.

Слaва, трbченъ: Пресyщнаz трbце, во є3ди1ницэ покланsемаz, возми2 брeмz t менE тsжкое грэх0вное, и3 ћкw бlгоутр0бна, дaждь ми2 слeзы ўмилeніz.

И# нhнэ, бGор0диченъ: Бцdе, надeжде и3 предстaтельство тебE пою1щихъ, возми2 брeмz t менE тsжкое грэх0вное, и3 ћкw вLчца чcтаz, кaющасz пріими1 мz.

Пісня 2
Пёснь в7.

Ірмос: Воньми́ не́бо, і возглаго́лю, і воспою́ Христа́, от Ді́ви пло́тію прише́дшаго.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Сшива́ше ко́жния рі́зи гріх мні, обнажи́вий м'я пе́рвия боготка́нния оде́жди.

Обложе́н єсьм одія́нієм студа́, я́коже ли́ствієм смоко́вним, во обличе́ніє мої́х самовла́стних страсте́й.

Оді́яхся в сра́мную ри́зу і окровавле́нную сту́дно тече́нієм стра́стнаго і любосла́стнаго живота́.

Впадо́х в стра́стную па́губу і в веще́ственную тлю, і отто́лі до ни́ні враг мні досажда́єть.

Любове́щноє і любоімі́нноє житіє́, невоздержа́нієм, Спа́се, предпоче́т ни́ні, тя́жким бре́менем обложе́н єсьм.

Украси́х плотськи́й о́браз скве́рних помишле́ній разли́чним обложе́нієм, і осужда́юся.

Вні́шним прилі́жно благоукраше́нієм єди́нім попеко́хся, вну́треннюю презрі́в Богообра́зную ски́нію.

Погребо́х пе́рваго о́браза добро́ту, Спа́се, страстьми́, ю́же я́ко іногда́ дра́хму, взиска́в обря́щи.

Согріши́х, я́коже блудни́ця вопію́ Ті: єди́н согріши́х Тебі́, я́ко ми́ро прийми́, Спа́се, і моя́ сле́зи.

Очи́сти, я́коже мита́р вопію́ Ті, Спа́се, очи́сти м'я: нікто́же бо су́щих із Ада́ма, я́коже аз согріши́х Тебі́.

Сла́ва, Тро́їчен: Єди́наго Тя в тріє́х Ли́ціх, Бо́га всіх пою́, Отця́, і Си́на, і Ду́ха Свята́го.

І ни́ні, Богородичен: Пречи́стая Богоро́дице Ді́во, єди́на Всепі́тая, моли́ прилі́жно во є́же спасти́ся нам.

Їрм0съ: Вонми2 нб7о, и3 возглаг0лю, и3 воспою2 хrтA, t дв7ы пlтію пришeдшаго.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Сшивaше кHжныz ри6зы грёхъ мнЁ, њбнажи1вый мS пeрвыz бGоткaнныz nдeжды.

Њбложeнъ є4смь њдэsніемъ студA, ћкоже ли1ствіемъ смок0внымъ, во њбличeніе мои1хъ самовлaстныхъ страстeй.

Њдёzхсz въ срaмную ри1зу, и3 њкровавлeнную стyднw, течeніемъ стрaстнагw и3 любослaстнагw животA.

Впад0хъ въ стрaстную пaгубу и3 въ вещeственную тлю2, и3 tт0лэ до нhнэ врaгъ мнЁ досаждaетъ.

Любовeщное и3 любоимённое житіE, невоздержaніемъ сп7се предпочeтъ нhнэ, тsжкимъ брeменемъ њбложeнъ є4смь.

Ўкраси1хъ плотскjй w4бразъ сквeрныхъ помышлeній разли1чнымъ њбложeніемъ, и3 њсуждaюсz.

Внёшнимъ прилёжнw бlгоукрашeніемъ є3ди1нэмъ попек0хсz, внyтреннюю презрёвъ бGоwбрaзную ски1нію.

Погреб0хъ пeрвагw w4браза добр0ту сп7се страстьми2, ю4же ћкw и3ногдA дрaхму, взыскaвъ њбрsщи.

Согрэши1хъ, ћкоже блудни1ца вопію1 ти: є3ди1нъ согрэши1хъ тебЁ, ћкw мЂро пріими2 сп7се и3 мо‰ слeзы.

Њчи1сти, ћкоже мытaрь вопію1 ти, сп7се њчи1сти мS: никт0же бо сyщихъ и3з8 ґдaма, ћкоже ѓзъ согрэши1хъ тебЁ.

Слaва, трbченъ: Е#ди1наго тS въ тріeхъ ли1цэхъ, бGа всёхъ пою2, nц7A и3 сн7а и3 д¦а с™aгw.

И# нhнэ, бGородиченъ: Пречcтаz бцdе дв7о, є3ди1на всепётаz, моли2 прилёжнw во є4же сп7сти1сz нaмъ.

Пісня 3
Пёснь G.

Ірмос: На недви́жимім, Христе́, ка́мені за́повідей Твої́х утверди́ моє́ помишле́ніє.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Істо́чник живота́ стяжа́х Тебе́, сме́рти низложи́теля, і вопію́ Ті от се́рдця моєго́ пре́жде конця́: согріши́х, очи́сти і спаси́ м'я.

При Но́ї, Спа́се, блу́дствовавшия подража́х, о́ніх наслі́дствовав осужде́ніє, в пото́пі погруже́нія.

Согріши́х, Го́споди, согріши́х Тебі́, очи́сти м'я: ність бо і́же кто согріши́ в челові́ціх, єго́же не превзидо́х прегріше́ньми.

Ха́ма о́наго, душе́, отцеуби́йця подража́вши, сра́ма не покри́ла єси́ і́скренняго, всп'ять зря возврати́вшися.

Запале́нія, я́коже Лот, бі́гай душе́ моя́ гріха́: бі́гай Содо́ми і Гомо́рри, бі́гай пла́мене вся́каго безслове́снаго жела́нія.

Поми́луй Го́споди, поми́луй м'я, вопію́ Ті, єгда́ при́йдеши со а́нгели Твої́ми, возда́ти всім по достоя́нію дія́ній.

Сла́ва, Тро́їчен: Тро́йце Про́стая, Несозда́нная, Безнача́льноє Єстество́, в Тро́йці піва́ємая Іпоста́сей, спаси́ ни ві́рою покланя́ющияся держа́ві Твоє́й.

І ни́ні, Богоро́дичен: От Отця́ безлі́тна Си́на, в лі́то Богороди́тельнице, неіскусому́жно родила́ єси́, стра́нноє чу́до, преби́вши Ді́ва, доя́щи.

Їрм0съ: На недви1жимэмъ, хrтE, кaмени зaповэдей твои1хъ ўтверди2 моE помышлeніе.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

И#ст0чникъ животA стzжaхъ тебE, смeрти низложи1телz, и3 вопію1 ти t сeрдца моегw2 прeжде концA: согрэши1хъ, њчи1сти и3 сп7си1 мz.

При нHи, сп7се, блyдствовавшыz подражaхъ, џнэхъ наслёдствовавъ њсуждeніе, въ пот0пэ погружeніz.

Согрэши1хъ, гDи, согрэши1хъ тебЁ, њчи1сти мS: нёсть бо и4же кто2 согрэши2 въ человёцэхъ, є3г0же не превзыд0хъ прегрэшeньми.

Хaма џнаго душE, nтцеубjйца подражaвши, срaма не покрhла є3си2 и4скреннzгw, вспsть зрS возврати1вшисz.

Запалeніz ћкоже лHтъ, бёгай душE моS грэхA: бёгай сод0мы и3 гом0рры, бёгай плaмене всsкагw безсловeснагw желaніz.

Поми1луй гDи, поми1луй мS, вопію1 ти, є3гдA пріи1деши со ѓгGлы твои1ми, воздaти всBмъ по достоsнію дэsній.

Слaва, трbченъ: Трbце пр0стаz, несоздaннаz, безначaльное є3стество2, въ трbцэ пэвaемаz v3постaсей, сп7си1 ны вёрою покланsющыzсz держaвэ твоeй.

И# нhнэ, бGор0диченъ: T nц7A безлётна сн7а, въ лёто бGороди1тельнице, неискусомyжнw родилA є3си2, стрaнное чyдо, пребhвши дв7а, доsщи.

Пісня 4
Пёснь д7.

Ірмос: Усли́ша проро́к прише́ствіє Твоє́, Го́споди, і убоя́ся, я́ко хо́щеши от Ді́ви роди́тися і челові́ком яви́тися, і глаго́лаше: усли́шах слух Твой і убоя́хся; сла́ва си́лі Твоє́й, Го́споди.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Бди, о душе́ моя́! Ізря́дствуй, я́коже дре́вле вели́кий в патріа́рсіх, да стя́жеши дія́ніє с ра́зумом, да бу́деши ум зряй Бо́га і дости́гнеши незаходя́щий мрак в виді́нії, і бу́деши вели́кий купе́ць.

Двана́десять патріа́рхов, вели́кий в патріа́рсіх дітотвори́в, та́йно утверди́ тебі́ лі́ствицю ді́ятельнаго, душе́ моя́, восхожде́нія: ді́ти, я́ко основа́нія, степе́ні, я́ко восхожде́нія, прему́дренно подложи́в.

Іса́ва возненави́діннаго подража́ла єси́, душе́, отдала́ єси́ преле́стнику твоєму́ пе́рвия добро́ти пе́рвенство, і оте́чеськия моли́тви отпа́ла єси́, і два́жди поползну́лася єси́ окая́нная, дія́нієм і ра́зумом: ті́мже ни́ні пока́йся.

Едо́м Іса́в нарече́ся, кра́йняго ра́ди женонеі́стовнаго сміше́нія: невоздержа́нієм бо при́сно разжига́єм, і сластьми́ оскверня́єм, Едо́м іменова́ся, є́же глаго́леться разжже́ніє душі́ любогріхо́вния.

І́ова на гно́їщі сли́шавши, о душе́ моя́, оправда́вшагося, того́ му́жеству не поревнова́ла єси́, тве́рдаго не імі́ла єси́ предложе́нія, во всіх яже ві́си, і ї́миже іскуси́лася єси́, но яви́лася єси́ нетерпіли́ва.

І́же пе́рвіє на престо́лі, наг ни́ні на гно́їщі гно́єн; мно́гий в ча́діх і сла́вний, безча́ден і бездо́мок напра́сно: пала́ту у́бо гно́їще, і би́серіє стру́пи вміня́ше.

Сла́ва, Тро́їчен: Неразді́льноє Существо́м, несли́тноє Ли́ці, Богосло́влю Тя, Тро́їчеськоє Єди́но Бо́жество́, я́ко Єдиноца́рственноє і Сопресто́льноє, вопію́ Ті піснь вели́кую, во ви́шніх трегу́бо пісносло́вимую.

І ни́ні, Богоро́дичен: І ражда́єши, і ді́вствуєши, і пребива́єши обою́ду єстество́м Ді́ва: Рожде́йся обновля́єть зако́ни єстества́, утро́ба же ражда́єть, не ражда́ющая. Бог іді́же хо́щеть, побіжда́ється єстества́ чин: твори́ть бо єли́ка хо́щеть.

Їрм0съ: Ўслhша прbр0къ пришeствіе твоE, гDи, и3 ўбоsсz, ћкw х0щеши t дв7ы роди1тисz и3 человёкwмъ kви1тисz, и3 глаг0лаше: ўслhшахъ слyхъ тв0й и3 ўбоsхсz: слaва си1лэ твоeй гDи.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Бди2 q душE моS! и3зрsдствуй ћкоже дрeвле вели1кій въ патріaрсэхъ, да стsжеши дэsніе съ рaзумомъ, да бyдеши ќмъ зрsй бGа и3 дости1гнеши незаходsщій мрaкъ въ видёніи, и3 бyдеши вели1кій купeцъ.

Дванaдесzть патріaрхwвъ, вели1кій въ патріaрсэхъ дэтотвори1въ, тaйнw ўтверди2 тебЁ лёствицу дёzтельнагw душE моS восхождeніz: дёти, ћкw њснов†ніz: степє1ни, ћкw восхождє1ніz, премyдреннw подложи1въ.

И#сavа возненави1дэннаго подражaла є3си2 душE, tдалA є3си2 прелeстнику твоемY пeрвыz добр0ты пeрвенство, и3 nтeческіz мlтвы tпaла є3си2, и3 двaжды поползнyласz є3си2 nкаsннаz, дэsніемъ и3 рaзумомъ: тёмже нhнэ покaйсz.

Е#дHмъ и3сavъ наречeсz, крaйнzгw рaди женонеи1стовнагw смэшeніz: невоздержaніемъ бо при1снw разжигaемь, и3 сластьми2 њсквернsемь, є3дHмъ и3меновaсz, є4же глаг0летсz разжжeніе души2 любогрэх0вныz.

Јwва на гн0ищи слhшавши, q душE моS, њправдaвшагосz, тогw2 мyжеству не поревновaла є3си2, твeрдагw не и3мёла є3си2 предложeніz, во всёхъ ±же вёси, и3 и4миже и3скуси1ласz є3си2, но kви1ласz є3си2 нетерпэли1ва.

И$же пeрвэе на прест0лэ, нaгъ нhнэ на гн0ищи гн0енъ: мн0гій въ чaдэхъ и3 слaвный, безчaденъ и3 безд0мокъ напрaснw: палaту ќбw гн0ище, и3 би1серіе стрyпы вмэнsше.

Слaва, трbченъ: Нераздёльное существ0мъ, несли1тное ли1цы бGосл0влю тS, трbческое є3ди1но б9ество2, ћкw є3диноцaрственное и3 сопrт0льное, вопію1 ти пёснь вели1кую, въ вhшнихъ трегyбw пэсносл0вимую.

И# нhнэ, бGор0диченъ: И# раждaеши и3 дёвствуеши, и3 пребывaеши nбою1ду є3стеств0мъ дв7а: рождeйсz њбновлsетъ зак0ны є3стествA, ўтр0ба же раждaетъ, не раждaющаz. бGъ и3дёже х0щетъ, побэждaетсz є3стествA чи1нъ: твори1тъ бо є3ли6ка х0щетъ.

Пісня 5
Пёснь є7.

Ірмос: От нощі́ у́тренююща, Человіколю́бче, просвіти́, молю́ся, і наста́ви і мене́ на повелі́нія Твоя́; і научи́ м'я, Спа́се, твори́ти во́лю Твою́.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Моїсе́йов сли́шала єси́ ковче́жець, душе́, вода́ми, волна́ми носи́м рі́чними, я́ко в черто́зі дре́вле бі́гающий ді́ла го́ркаго сові́та фараони́тська.

А́ще ба́би сли́шала єси́, убива́ющия іногда́ безвозра́стноє му́жеськоє, душе́ окая́нная, цілому́дрія дія́ніє, ни́ні, я́ко вели́кий Моїсе́й, сси прему́дрость.

Я́ко Моїсе́й вели́кий єги́птянина, ума́ уязви́вши окая́нная, не уби́ла єси́, душе́; і ка́ко всели́шися, глаго́ли, в пусти́ню страсте́й покая́нієм?

В пусти́ню всели́ся вели́кий Моїсе́й, гряди́ у́бо подража́й того́ житіє́, да і в купині́ Богоявле́нія, душе́, в виді́нії бу́деши.

Моїсе́йов жезл вообража́й, душе́, ударя́ющий мо́ре, і огустіва́ющий глубину́, во о́браз Креста́ Бо́же́ственнаго; і́мже мо́жеши і ти вели́кая соверши́ти.

Ааро́н приноша́ше огнь Бо́гу непоро́чний, неле́стний; но Офни́ і Фінеє́с, я́ко ти, душе́, приноша́ху чужде́є Бо́гу оскверне́нноє житіє́.

Сла́ва, Тро́їчен: Тя, Тро́йце, сла́вим, Єди́наго Бо́га: Свят, Свят, Свят єси́, О́тче, Си́не і Ду́ше, про́стоє Существо́, Єди́нице при́сно покланя́ємая.

І ни́ні, Богоро́дичен: Із Тебе́ облече́ся в моє́ сміше́ніє, нетлі́нная, безму́жная Ма́ти Ді́во, Бог созда́вий ві́ки, і соєдини́ Себі́ челові́чеськоє єстество́.

Їрм0съ: T нощи2 ќтренююща, чlвэколю1бче, просвэти2 молю1сz, и3 настaви и3 менE на повелBніz тво‰: и3 научи1 мz сп7се, твори1ти в0лю твою2.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Мwmсeовъ слhшала є3си2 ковчeжецъ душE, водaми, волнaми носи1мъ рёчными, ћкw въ черт0зэ дрeвле бёгающій дёла г0рькагw совёта фараwни1тска.

Ѓще б†бы слhшала є3си2, ўбивaющыz и3ногдA безвозрaстное мyжеское, душE nкаsннаz, цэломyдріz дэsніе, нhнэ ћкw вели1кій мwmсeй, сси2 премyдрость.

Ћкw мwmсeй вели1кій є3гЂптzнина, ўмA ўzзви1вши nкаsннаz, не ўби1ла є3си2 душE: и3 кaкw всели1шисz, глаг0ли, въ пустhню страстeй покаsніемъ;

Въ пустhню всели1сz вели1кій мwmсeй, грzди2 ќбw подражaй тогw2 житіE, да и3 въ купинЁ бGоzвлeніz душE, въ видёніи бyдеши.

Мwmсeовъ жeзлъ воwбражaй душE, ўдарsющій м0ре, и3 њгустэвaющій глубинY, во w4бразъ кrтA б9eственнагw: и4мже м0жеши и3 ты2 вели6каz соверши1ти.

ҐарHнъ приношaше џгнь бGу, непор0чный, нелeстный: но nфни2 и3 фінеeсъ, ћкw ты2 душE, приношaху чуждeе бGу њсквернeнное житіE.

Слaва, трbченъ: ТS трbце слaвимъ, є3ди1наго бGа: с™ъ, с™ъ, с™ъ є3си2 џ§е, сн7е и3 дш7е, пр0стое существо2, є3ди1нице при1снw покланsемаz.

И# нhнэ, бGор0диченъ: И#з8 тебE њблечeсz въ моE смэшeніе, нетлённаz, безмyжнаz м™и дв7о, бGъ создaвый вёки, и3 соедини2 себЁ чlвёческое є3стество2.

Пісня 6
Пёснь ѕ7.

Ірмос: Возопи́х всім се́рдцем мої́м к ще́дрому Бо́гу, і усли́ша м'я от а́да преіспо́дняго, і возведе́ от тлі живо́т мой.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Во́лни, Спа́се, прегріше́ній мої́х, я́ко в мо́рі Чермні́м возвраща́ющеся, покри́ша м'я внеза́пу, я́ко єги́птяни іногда́, і тріста́ти.

Неразу́мноє, душе́, проізволе́ніє імі́ла єси́, я́ко пре́жде Ізра́їль; Бо́же́ственния бо ма́нни предсуди́ла єси́ безслове́сно, любосла́стноє страсте́й об'яде́ніє.

Кладенці́, душе́, предпочла́ єси́ ханане́йських ми́слей, па́че жи́ли ка́мене, із него́же прему́дрости ріка́, я́ко ча́ша пролива́єть то́ки богосло́вія.

Свина́я м'яса́ і котли́, і єги́петскую пи́щу па́че небе́сния предсуди́ла єси́, душе́ моя́, я́коже дре́вле неразу́мнії лю́діє в пусти́ні.

Я́ко уда́ри Моїсе́й, раб Твой, жезло́м ка́мень, обра́зно животворі́вая ре́бра Твоя́ прообразова́ше, із ни́хже всі питіє́ жи́зні, Спа́се, почерпа́єм.

Іспита́й, душе́, і смотря́й, я́коже Ісу́с Нави́н обітова́нія зе́млю, какова́ єсть, і всели́ся в ню благозако́нієм.

Сла́ва, Тро́їчен: Тро́йця єсьм Про́ста, Неразді́льна, разді́льна Ли́чні, і Єди́ниця єсьм Єстество́м соєдине́на, Оте́ць глаго́леть, і Син, і Бо́же́ственний Дух.

І ни́ні, Богоро́дичен: Утро́ба Твоя́ Бо́га нам роди́, воображе́на по нам: Єго́же я́ко Созда́теля всіх моли́, Богоро́дице, да моли́твами Твої́ми оправди́мся.

Кондак, глас 6: Душе́ моя́, душе́ моя́, воста́ни, что спи́ши? Коне́ць приближа́ється, і і́маши смути́тися; воспряни́ у́бо, да пощади́ть тя Христо́с Бог, везді́ сий і вся ісполня́яй.

Їрм0съ: Возопи1хъ всёмъ сeрдцемъ мои1мъ къ щeдрому бGу, и3 ўслhша мS t ѓда преисп0днzгw, и3 возведE t тли2 жив0тъ м0й.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

ВHлны сп7се прегрэшeній мои1хъ ћкw въ м0ри чермнёмъ возвращaющесz, покрhша мS внезaпу, ћкw є3гЂптzны и3ногдA, и3 трістaты.

Неразyмное душE произволeніе и3мёла є3си2, ћкw прeжде ї}ль: б9eственныz бо мaнны предсуди1ла є3си2 безсловeснw, любослaстное страстeй њб8zдeніе.

Кладенцы2 душE, предпочлA є3си2 хананeйскихъ мhслей, пaче жи1лы кaмене, и3з8 негHже премyдрости рэкA, ћкw чaша проливaетъ т0ки бGосл0віz.

Свин†z мzсA и3 котлы2, и3 є3гЂпетскую пи1щу, пaче небeсныz предсуди1ла є3си2 душE моS, ћкоже дрeвле неразyмніи лю1діе въ пустhни.

Ћкw ўдaри мwmсeй рaбъ тв0й жезл0мъ кaмень, њбрaзнw животвори6ваz рє1бра тво‰ проwбразовaше, и3з8 ни1хже вси2 питіE жи1зни сп7се, почерпaемъ.

И#спытaй душE и3 смотрsй, ћкоже їисyсъ наvи1нъ њбэтовaніz зeмлю, каковA є4сть, и3 всели1сz въ ню2 бlгозак0ніемъ.

Слaва, трbченъ: Трbца є4смь пр0ста, нераздёльна, раздёльна ли1чнэ, и3 є3ди1ница є4смь є3стеств0мъ соединeна, nц7ъ глаг0летъ, и3 сн7ъ, и3 б9eственный д¦ъ.

И# нhнэ, бGор0диченъ: Ўтр0ба твоS бGа нaмъ роди2, воwбражeна по нaмъ: є3г0же ћкw создaтелz всёхъ, моли2 бцdе, да мlтвами твои1ми њправди1мсz.

Кондaкъ, глaсъ ѕ7: ДушE моS, душE моS, востaни, что2 спи1ши; конeцъ приближaетсz, и3 и4маши смути1тисz: воспрzни2 ќбw, да пощади1тъ тS хrт0съ бGъ, вездЁ сhй, и3 вс‰ и3сполнszй.

Пісня 7
Пёснь з7.

Ірмос: Согріши́хом, беззако́нновахом, непра́вдовахом пред Тобо́ю, ніже́ соблюдо́хом, ніже́ сотвори́хом, я́коже запові́дал єси́ нам; но не преда́ждь нас до конця́, отце́в Бо́же.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Киво́т я́ко ноша́шеся на колесни́ці, зан о́ний, єгда́ превра́щшуся тельцю́, то́чію косну́ся, Божиїм іскуси́ся гні́вом; но того́ дерзнове́нія убіжа́вши, душе́, почита́й Бо́же́ственная че́стні.

Сли́шала єси́ Авессало́ма, ка́ко на єстество́ воста́; позна́ла єси́ того́ скве́рная дія́нія, ї́миже оскверни́ ло́же Дави́да отця́; но ти подража́ла єси́ того́ стра́стная і любосла́стная стремле́нія.

Покори́ла єси́ нерабо́тноє твоє́ досто́їнство ті́лу твоєму́; іно́го бо Ахітофе́ла обрі́тши врага́, душе́, снизшла́ єси́ сего́ сові́том; но сія́ разси́па Сам Христо́с, да ти вся́ко спасе́шися.

Соломо́н чу́дний і благода́ті прему́дрости іспо́лненний, сей лука́воє іногда́ пред Бо́гом сотвори́в, отступи́ от Него́: єму́же ти прокля́тим твої́м житіє́м, душе́, уподо́билася єси́.

Сластьми́ влеко́м страсте́й свої́х оскверня́шеся, уви́ мні, рачи́тель прему́дрости, рачи́тель блу́дних жен, і стра́нен от Бо́га; єго́же ти подража́ла єси́ умо́м, о душе́, сладостра́стьми скве́рними.

Ровоа́му поревнова́ла єси́ не послу́шавшему сові́та о́тча, ку́пно же і злі́йшему рабу́ Ієровоа́му, пре́жнему отсту́пнику душе́; но бі́гай подража́нія і зови́ Бо́гу: согріши́х, уще́дри м'я.

Сла́ва, Тро́їчен: Тро́йце Про́стая, Неразді́льная, Єдиносу́щная, і Єстество́ Єди́но, Сві́тове, і Світ, і Свя́та три, і Єди́но свя́то поє́ться Бог Тро́йця, но воспо́й, просла́ви, Живо́т і Животи́, душе́, всіх Бо́га.

І ни́ні, Богоро́дичен: Поє́м Тя, благослови́м Тя, покланя́ємся Ті, Богороди́тельнице, я́ко неразді́льния Тро́йці породила́ єси́ Єди́наго Христа́ Бо́га і Сама́ отве́рзла єси́ нам, су́щим на землі́, небе́сная.

Їрм0съ: Согрэши1хомъ, беззак0нновахомъ, непрaвдовахомъ пред8 тоб0ю, нижE соблюд0хомъ, нижE сотвори1хомъ, ћкоже заповёдалъ є3си2 нaмъ: но не предaждь нaсъ до концA, nтцє1въ б9е.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

КівHтъ ћкw ношaшесz на колесни1цэ, зaнъ џный, є3гдA преврaщшусz тельцY, т0чію коснyсz, б9іимъ и3скуси1сz гнёвомъ: но тогw2 дерзновeніz ўбэжaвши душE, почитaй б9eствєннаz чeстнэ.

Слhшала є3си2 ґвессалHма, кaкw на є3стество2 востA; познaла є3си2 тогw2 сквє1рнаz дэ‰ніz, и4миже њскверни2 л0же дв7да nтцA: но ты2 подражaла є3си2 тогw2 стр†стнаz и3 любосл†стнаz стремлє1ніz.

Покори1ла є3си2 нераб0тное твоE дост0инство тёлу твоемY: и3н0го бо ґхітофeла њбрётши врагA, душE, снизшлA є3си2 сегw2 совётwмъ: но сі‰ разсhпа сaмъ хrт0съ, да ты2 всsкw сп7сeшисz.

СоломHнъ чyдный, и3 бlгодaти премyдрости и3сп0лненный, сeй лукaвое и3ногдA пред8 бGомъ сотвори1въ, tступи2 t негw2: є3мyже ты2 проклsтымъ твои1мъ житіeмъ, душE ўпод0биласz є3си2.

Сластьми2 влек0мь страстeй свои1хъ њсквернsшесz, ўвы2 мнЁ, рачи1тель премyдрости, рачи1тель блyдныхъ жeнъ, и3 стрaненъ t бGа: є3г0же ты2 подражaла є3си2 ўм0мъ q душE, сладострaстьми сквeрными.

Ровоaму поревновaла є3си2 не послyшавшему совёта џ§а, кyпнw же и3 ѕлёйшему рабY їеровоaму, прeжнему tстyпнику душE: но бёгай подражaніz, и3 зови2 бGу: согрэши1хъ, ўщeдри мS.

Слaва, трbченъ: Трbце пр0стаz, нераздёльнаz, є3диносyщнаz, и3 є3стество2 є3ди1но, свётове, и3 свётъ, и3 с™а три2, и3 є3ди1но с™о поeтсz бGъ трbца: но восп0й, прослaви, жив0тъ и3 животы2, душE, всёхъ бGа.

И# нhнэ, бGор0диченъ: Поeмъ тS, бlгослови1мъ тS, покланsемсz ти2 бGороди1тельнице, ћкw нераздёльныz трbцы породилA є3си2 є3ди1наго хrтA бGа и3 самA tвeрзла є3си2 нaмъ сyщымъ на земли2 нбcнаz.

Пісня 8
Пёснь }.

Ірмос: Єго́же во́їнства небе́сная сла́в'ять, і трепе́щуть Херуви́ми і Серафи́ми, вся́ко диха́ніє і твар, по́йте, благослові́те, і превозносі́те во вся ві́ки.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Ти Озі́ї, душе́, поревнова́вши, сего́ прокаже́ніє в себі́ стяжа́ла єси́ сугу́бо: безмі́стная бо ми́слиши, беззако́нная же ді́єши; оста́ви яже і́маши і притеци́ к покая́нію.

Ніневи́тяни, душе́, сли́шала єси́ ка́ющияся Бо́гу, вре́тищем і пе́пелом, сих не подража́ла єси́; но яви́лася єси́ злі́йшая всіх, пре́жде зако́на, і по зако́ні прегріши́вших.

В ро́ві бла́та сли́шала єси́ Ієремі́ю, душе́, гра́да Сіо́ня рида́ньми вопію́ща, і слез і́щуща, подража́й сего́ плаче́вноє житіє́ і спасе́шися.

Іо́на в Фарси́с побіже́, проразумі́в обраще́ніє ніневи́тянов, разумі́ бо я́ко проро́к Бо́жиє благоутро́біє: ті́мже ревнова́ше проро́честву не солга́тися.

Даниї́ла в ро́ві сли́шала єси́, ка́ко загради́ уста́, о душе́ звіре́й; уві́діла єси́, ка́ко о́троци і́же о Аза́рії, погаси́ша ві́рою пе́щі пла́мень горя́щий.

Ве́тхаго Заві́та вся приведо́х ті, душе́, к подо́бію, подража́й пра́ведних боголюби́вая дія́нія, ізбі́гни же па́ки лука́вих гріхо́в.

Сла́ва, Тро́їчен: Безнача́льне О́тче, Си́не Собезнача́льне, Уті́шителю Благи́й, Ду́ше Пра́вий: Сло́ва Бо́жия Роди́телю, Отця́ Безнача́льна Сло́ве, Ду́ше Живи́й і Зи́ждай, Тро́йце Єди́нице, поми́луй м'я.

І ни́ні, Богоро́дичен: Я́ко от оброще́нія червлени́ці, Пречи́стая, у́мная багряни́ця Еммануї́лева, внутр во чре́ві Твоє́м плоть істка́ся; ті́мже Богоро́дицю воі́стинну Тя почита́єм.

Їрм0съ: Е#г0же вHинства нбcнаz слaвzтъ, и3 трепeщутъ херувjми и3 серафjми, всsко дыхaніе и3 твaрь, п0йте, бlгослови1те, и3 превозноси1те во вс‰ вёки.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Ты2 nзjи душE поревновaвши, сегw2 прокажeніе въ себЁ стzжaла є3си2 сугyбо: безмBстнаz бо мhслиши, беззакHннаz же дёеши: њстaви ±же и4маши, и3 притецы2 къ покаsнію.

Нінеvjтzны душE слhшала є3си2 кaющыzсz бGу, врeтищемъ и3 пeпеломъ, си1хъ не подражaла є3си2: но kви1ласz є3си2 ѕлёйшаz всёхъ, прeжде зак0на, и3 по зак0нэ прегрэши1вшихъ.

Въ р0вэ блaта слhшала є3си2 їеремjю душE, грaда сіHнz рыдaньми вопію1ща, и3 слeзъ и4щуща, подражaй сегw2 плачeвное житіE и3 сп7сeшисz.

ЇHна въ fарсjсъ побэжE, проразумёвъ њбращeніе нінеvjтzнwвъ, разумё бо ћкw прbр0къ б9іе бlгоутр0біе: тёмже ревновaше прbр0честву не солгaтисz.

Даніи1ла въ р0вэ слhшала є3си2, кaкw загради2 ўстA, q душE ѕвэрeй: ўвёдэла є3си2, кaкw џтроцы и5же њ ґзaріи, погаси1ша вёрою пeщи плaмень горsщій.

Вeтхагw завёта вс‰ привед0хъ ти2 душE, къ под0бію, подражaй прaведныхъ бGолюби6ваz дэ‰ніz, и3збёгни же пaки лукaвыхъ грэхHвъ.

Слaва, трbченъ: Безначaльне џ§е, сн7е собезначaльне, ўтёшителю бlгjй, дш7е прaвый: сл0ва б9іz роди1телю, nц7A безначaльна сл0ве, дш7е живhй и3 зи1ждай, трbце є3ди1нице поми1луй мS.

И# нhнэ, бGор0диченъ: Ћкw t њброщeніz червлени1цы пречcтаz, ќмнаz багрzни1ца є3мманyилева, внyтрь во чрeвэ твоeмъ пл0ть и3сткaсz: тёмже бцdу вои1стинну тS почитaемъ.

Пісня 9
Пёснь f7.

Ірмос: Безсі́меннаго зача́тія Рождество́ несказа́нноє, Ма́тере безму́жния нетлі́нен Плод, Бо́жиє бо рожде́ніє обновля́єть єстества́. Ті́мже Тя всі ро́ди, я́ко Богоневі́стную Ма́тер, правосла́вно велича́єм.

Приспів: Поми́луй м'я, Бо́же, поми́луй м'я.

Христо́с іскуша́шеся, дия́вол іскуша́ше, показу́я ка́меніє, да хлі́би бу́дуть; на го́ру возведе́ ви́діти вся ца́рствія ми́ра во мгнове́нії. Убо́йся, о душе́, ловле́нія, трезви́ся моли́ся на вся́кий час Бо́гу.

Го́рлиця пустинолю́бная, глас вопію́щаго возгласи́, Христо́в світи́льник, пропові́дуяй покая́ніє, І́род беззако́ннова со Іродия́дою. Зри, душе́ моя́, да не ув'я́знеши в беззако́нния сі́ти, но облобиза́й покая́ніє.

В пусти́ню всели́ся благода́ті Предте́ча, і Іуде́я вся і Самарі́я сли́шавше теча́ху, і іспові́даху гріхи́ своя́, креща́ющеся усе́рдно; ї́хже ти не подража́ла єси́, душе́.

Брак у́бо честни́й і ло́же нескве́рно, обоя́ бо Христо́с пре́жде благослови́, пло́тію яди́й, і в Ка́ні же на бра́ці во́ду в вино́ соверша́я і показу́я пе́рвоє чу́до, да ти ізмени́шися, о душе́.

Разсла́бленнаго стягну́ Христо́с, одр взе́мша, і ю́ношу уме́рша воздви́же, вдови́че рожде́ніє, і со́тнича о́трока, і самаряни́ні яви́ся, в Ду́сі слу́жбу тебі́, душе́, предживописа́.

Кровоточи́вую ісціли́ прикоснове́нієм кра́я ри́зна Госпо́дь; прокаже́нния очи́сти; сліпи́я і хроми́я просвіти́в, іспра́ви; глухи́я же і німи́я, і нича́щия ни́зу ісціли́ сло́вом; да ти спасе́шися, окая́нная душе́.

Сла́ва, Тро́їчен: Отця́ просла́вим, Си́на превознесе́м, Бо́жественному Ду́ху ві́рно поклоні́мся, Тро́йці неразді́льній, Єди́ниці по существу́, я́ко Сві́ту і Сві́том, і Животу́ і Живото́м, животворя́щему і просвіща́ющему конці́.

І ни́ні, Богоро́дичен: Град Твой сохраня́й, Богороди́тельнице Пречи́стая, в Тебі́ бо сей ві́рно ца́рствуяй, в Тебі́ і утвержда́ється, і Тобо́ю побіжда́яй, побіжда́єть вся́коє іскуше́ніє, і пліня́єть ра́тники, і прохо́дить послуша́ніє.

Андрію: Преподо́бне о́тче Андре́є, моли́ Бо́га о нас.

Андре́є честни́й, і о́тче треблаже́ннійший, па́стирю Кри́тський, не преста́й моля́ся о воспіва́ющих тя, да ізба́вимся всі гні́ва і ско́рби, і тлі́нія, і прегріше́ній безмі́рних, чту́щії твою́ па́м'ять ві́рно.

Їрм0съ: Безсёменнагw зачaтіz ржcтво2 несказaнное, м™ре безмyжныz нетлёненъ пл0дъ, б9іе бо рождeніе њбновлsетъ є3стествA. тёмже тS вси2 р0ди, ћкw бGоневёстную м™рь правослaвнw величaемъ.

Припёвъ: Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS.

Хrт0съ и3скушaшесz, діaволъ и3скушaше, показyz кaменіе, да хлёби бyдутъ: на г0ру возведE ви1дэти вс‰ ц†рствіz мjра во мгновeніи. ўб0йсz q душE, ловлeніz, трезви1сz моли1сz на всsкій чaсъ бGу.

Г0рлица пустынолю1бнаz, глaсъ вопію1щагw возгласи2, хrт0въ свэти1льникъ, проповёдуzй покаsніе, и4рwдъ беззак0ннова со и3рwдіaдою. зри2 душE моS, да не ўвsзнеши въ беззакHнныz сBти, но њблобызaй покаsніе.

Въ пустhню всели1сz бlгодaти п®тeча, и3 їудeа всS и3 самарjа слhшавше течaху, и3 и3сповёдаху грэхи2 сво‰, крещaющесz ўсeрднw: и4хже ты2 не подражaла є3си2 душE.

Брaкъ ќбw честнhй, и3 л0же несквeрно: nбо‰ бо хrт0съ прeжде бlгослови2, пл0тію kдhй, и3 въ кaнэ же на брaцэ в0ду въ віно2 совершaz, и3 показyz пeрвое чyдо: да ты2 и3змени1шисz q душE.

Разслaбленнаго стzгнY хrт0съ, џдръ взeмша, и3 ю4ношу ўмeрша воздви1же, вдови1че рождeніе, и3 с0тнича џтрока, и3 самарzнhнэ kви1сz, въ д©э слyжбу тебЁ, душE предживописA.

Кровоточи1вую и3сцэли2 прикосновeніемъ крaz ри1зна гDь: прокажє1нныz њчи1сти: слэпы6z и3 хрwмhz просвэти1въ, и3спрaви: глух‡z же и3 нэмы6z, и3 ничaщыz ни1зу и3сцэли2 сл0вомъ: да ты2 сп7сeшисz nкаsннаz душE.

Слaва, трbченъ: Nц7A прослaвимъ, Сhна превознесeмъ, б9ественному Д¦у вёрно поклони1мсz, Трbцэ нераздёльнэй, є3ди1ницэ по существY, ћкw свёту и3 свётомъ, и3 животY и3 живот0мъ, животворsщему и3 просвэщaющему концы2.

И# нhнэ, бGор0диченъ: Грaдъ тв0й сохранsй бGороди1тельнице пречcтаz, въ тебё бо сeй вёрнw цaрствуzй, въ тебЁ и3 ўтверждaетсz, и3 тоб0ю побэждazй, побэждaетъ всsкое и3скушeніе, и3 плэнsетъ рaтники, и3 прох0дитъ послушaніе.

Ґндрeю: Прпdбне џтче ґндрeе, моли2 бGа њ нaсъ.

Ґндрeе честнhй, и3 џтче требlжeннэйшій, пaстырю кри1тскій, не престaй молsсz њ воспэвaющихъ тS: да и3збaвимсz вси2 гнёва и3 ск0рби, и3 тлёніz, и3 прегрэшeній безмёрныхъ, чтyщіи твою2 пaмzть вёрнw.