|
Прийшовши на місце, де стоять бджоли, священник починає:Благослове́н Бог наш: Чтець: Трисвяте. І Отче наш: І після возгласу: Яко Твоє́ єсть Ца́рство: Го́споди, поми́луй, 12 разів. Прийді́те, поклоні́мся: Тричі. І псалом 50: Поми́луй м'я Бо́же: Потім, псалом 84: Благоволи́л єси́, Го́споди, зе́млю Твою́, возврати́л єси́ плін Іа́ковль. Оста́вил єси́ беззако́нія люде́й Твої́х, покри́л єси́ вся гріхи́ їх. Укроти́л єси́ весь гнів Твой, возврати́лся єси́ от гні́ва я́рости Твоєя́. Возврати́ нас, Бо́же, спасе́ній на́ших, і отврати́ я́рость Твою́ от нас. Єда́ во ві́ки прогні́ваєшися на ни; іли́ простре́ши гнів Твой от ро́да в род, Бо́же, Ти обра́щся оживи́ши ни. І лю́діє Твої́ возвеселя́ться о Тебі́. Яви́ нам, Го́споди, ми́лость Твою́, і спасе́ніє Твоє́ даждь нам. Усли́шу, что рече́ть о мні Госпо́дь Бог: я́ко рече́ть мир на лю́ди своя́ і на преподо́бния своя́, і на обраща́ющия сердця́ к Нему́. Оба́че близ боя́щихся Єго́ спасе́ніє Єго́, всели́ти сла́ву в зе́млю на́шу. Ми́лоcть і і́стина сріто́стіся, пра́вда і мир облобиза́стася: і́стина от землі́ возсія́, і пра́вда с небесе́ прини́че. І́бо Госпо́дь дасть бла́гость, і земля́ на́ша дасть плод свой. Пра́вда пред Ним преди́деть і положи́ть в путь стопи́ своя́. Потім псало́м 122: К Тебі́ возведо́х о́чі мої́, живу́щему на небесі́. Се я́ко о́чі раб в руку́ госпо́дій свої́х, я́ко о́чі раби́ні в руку́ госпожі́ своєя́: та́ко о́чі на́ші ко Го́споду Бо́гу на́шему, до́ндеже уще́дрить ни. Поми́луй нас, Го́споди, поми́луй нас, я́ко по мно́гу іспо́лнихомся унічиже́нія: Найпа́че напо́лнися душа́ на́ша поноше́нія гобзу́ющих і унічиже́нія го́рдих. Після цього окропляє священник всі місця бджіл, проголошуючи псалом 50-й таємно: Поми́луй м'я Бо́же: Потім промовляє: Го́споду помо́лимся. І чтець: Го́споди, поми́луй. Читає священник ці молитви: Созда́телю всіх Бо́же, сі́мена благословля́яй і умножа́яй, і к употребле́нію на́шему сія́ благопотре́бна творя́й: хода́тайством Предте́чі і Крести́теля Іоа́нна, ми́лостивно вне́мля моли́твам на́шим, пче́ли сія́ благослови́ти і освяти́ти Свої́м благоутро́бієм благоізво́ли, да оби́льніє плоди́ своя́ прино́сять, во є́же ко хра́му Твоєму́ і святи́х олтаре́й Твої́х лі́поті і украше́нію, ку́пно же і к на́шему употребле́нію би́ти їм, о Христі́ Ісу́сі Го́споді на́шем, Єму́же честь і сла́ва, во ві́ки віко́в, амі́нь. Го́споду помо́лимся. Чтець: Го́споди, поми́луй. Священник: Бо́же, трудо́м челові́чеським і безслове́сними живо́тними благоді́йствовати ві́дий, і неізрече́нним милосе́рдієм Твої́м самі́х пчел плоди́ і діла́ к ну́ждам на́шим употребля́ти научи́вий, смире́нно мо́лимся вели́чествію Твоєму́: пче́ли сія́ благослови́ти ізво́ли, і к приобрі́тенію челові́чеському ро́ду умно́жи я, снабдіва́я їх і препитава́я: да кі́йждо на вели́чество Твоє́ і безмі́рния щедро́ти Твоя́ упова́яй, в хране́нії же сих живо́тних тружда́яйся, трудо́в свої́х оби́льния плоди́ сподо́биться восприя́ти, і небе́снаго благослове́нія іспо́лниться, о Христі́ Ісу́сі Го́споді на́шем, Єму́же честь і сла́ва во ві́ки віко́в, амі́нь. І знову окропляє місце бджіл і читає Євангеліє від Луки́, зача́ло 114 (Лк. 24:36-44): Во вре́м'я о́но, воскре́с Ісу́с от ме́ртвих, ста посреді́ учени́к Свої́х, і глаго́ла їм: мир вам. Убоя́вшеся же і пристра́шни би́вше, мня́ху дух ви́діти. І рече́ їм: что смуще́ни єсте́; і почто́ помишле́нія вхо́дять в сердця́ ва́ша; ви́діте ру́ці мої́ і но́зі мої́, я́ко Сам аз єсьм: осяжі́те м'я і ви́діте: я́ко дух пло́ті і ко́сти не і́мать, я́коже мене́ ви́діте іму́ща. І сіє́ рек, показа́ їм ру́ці і но́зі. Єще́ же не ві́рующим їм от ра́дости і чудя́щимся, рече́ їм: і́мате ли что сні́дно зді; Они́ же да́ша єму́ ри́би печени́ часть, і от пчел сот. І взем пред ни́ми яде́. Рече́ же їм сія́ суть словеса́, яже глаго́лах к вам, єще́ сий с ва́ми, я́ко подоба́єть сконча́тися всім напи́санним в зако́ні Моїсе́йові і проро́ціх і псалмі́х о мні. Після Євангелія промовляє: Си́ми Єва́нгельскими словеси́ да очи́стяться гріхи́ на́ша, і разоря́ться і поги́бнуть вся обая́нія, а́ще ка́я суть на мі́сті сем: да сни́деть же на не благослове́ніє Всемогу́щаго Бо́га Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, амі́нь. І знову кропить місце бджіл, і буває відпуст.
|
Пришeдъ їерeй на мёсто, и3дёже стоsтъ пчeлы, начинaетъ:Бlгословeнъ бGъ нaшъ: Чтeцъ: Трис™0е. И# Џ§е нaшъ: И# по возглaсэ: Ћкw твоE є4сть цrтво: ГDи поми1луй, в7i. Пріиди1те, поклони1мсz: Три1жды. И# pал0мъ н7: Поми1луй мS б9е: Тaже, pал0мъ п7д: Бlговоли1лъ є3си2, гDи, зeмлю твою2, возврати1лъ є3си2 плёнъ їaкwвль. Њстaвилъ є3си2 беззакHніz людeй твои1хъ, покрhлъ є3си2 вс‰ грэхи2 и4хъ. Ўкроти1лъ є3си2 вeсь гнёвъ тв0й, возврати1лсz є3си2 t гнёва ћрости твоеS. Возврати2 нaсъ б9е сп7сeній нaшихъ, и3 tврати2 ћрость твою2 t нaсъ. Е#дA во вёки прогнёваешисz на ны2; и3ли2 прострeши гнёвъ тв0й t р0да въ р0дъ, Б9е, ты2 њбрaщьсz њживи1ши ны2. И# лю1діе твои2 возвеселsтсz њ тебЁ. Kви2 нaмъ гDи млcть твою2, и3 сп7сeніе твоE дaждь нaмъ. Ўслhшу, что2 речeтъ њ мнЁ гDь бGъ: ћкw речeтъ ми1ръ на лю1ди сво‰ и3 на прпdбныz сво‰, и3 на њбращaющыz сердцA къ немY. Nбaче бли1зъ боsщихсz є3гw2 сп7сeніе є3гw2, всели1ти слaву въ зeмлю нaшу. Млcть и3 и4стина срэт0стэсz, прaвда и3 ми1ръ њблобызaстасz: И$стина t земли2 возсіS, и3 прaвда съ нб7сE прини1че. И$бо гDь дaстъ бlгость, и3 землS нaша дaстъ пл0дъ св0й. Прaвда пред8 ни1мъ пред8и1детъ и3 положи1тъ въ пyть стwпы2 сво‰. Тaже pал0мъ рк7в: Къ тебЁ возвед0хъ џчи мои2, живyщему на нб7си2. СE ћкw џчи р†бъ въ рукY госп0дій свои1хъ, ћкw џчи рабhни въ рукY госпожи2 своеS: тaкw џчи нaши ко гDу бGу нaшему, д0ндеже ўщeдритъ ны2. Поми1луй нaсъ гDи, поми1луй нaсъ, ћкw по мн0гу и3сп0лнихомсz ўничижeніz: Наипaче нап0лнисz душA нaша поношeніz гобзyющихъ, и3 ўничижeніz г0рдыхъ. Читaємымъ же pалмHмъ, њкроплsетъ їерeй мэстA пчeлъ вс‰, глаг0лz и3 сaмъ pал0мъ н7-й тaйнw: Поми1луй мS б9е: Тaже рeкъ: ГDу пом0лимсz. И# чтeцъ: ГDи поми1луй. Чтeтъ їерeй мlтвы сі‰: Создaтелю всёхъ б9е, сёмена бlгословлszй и3 ўмножazй, и3 къ ўпотреблeнію нaшему сі‰ бlгопотрє1бна творsй: ходaтайствомъ п®тeчи и3 кrти1телz їwaнна, млcтивнw внeмлz мlтвамъ нaшымъ, пчeлы сі‰ бlгослови1ти и3 њс™и1ти свои1мъ бlгоутр0біемъ бlгоизв0ли, да nби1льнэе плоды2 сво‰ прин0сzтъ, во є4же ко хрaму твоемY и3 с™hхъ nлтарeй твои1хъ лёпотэ и3 ўкрашeнію, кyпнw же и3 къ нaшему ўпотреблeнію бhти и5мъ, њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ, є3мyже чeсть и3 слaва, во вёки вэкHвъ, ґми1нь. ГDу пом0лимсz. Чтeцъ: ГDи поми1луй. Їерeй: Б9е, труд0мъ чlвёческимъ и3 безсловeсными жив0тными бlгодёйствовати вёдый, и3 неизречeннымъ млcрдіемъ твои1мъ самёхъ пчeлъ плоды2 и3 дэлA къ нyждамъ нaшымъ ўпотреблsти научи1вый, смирeннw м0лимсz вели1чествію твоемY: пчeлы сі‰ бlгослови1ти и3зв0ли, и3 къ пріwбрётенію чlвёческому р0ду ўмн0жи |, снабдэвaz и5хъ, и3 препитавaz: да кjйждо на вели1чество твоE и3 безмBрныz щедрHты тво‰ ўповazй, въ хранeніи же си1хъ жив0тныхъ труждazйсz, трудHвъ свои1хъ nби6льныz плоды2 спод0битсz воспріsти, и3 нбcнагw бlгословeніz и3сп0лнитсz, њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ, є3мyже чeсть и3 слaва во вёки вэкHвъ, ґми1нь. И# пaки њкроплsетъ мёсто пчeлъ, и3 чтeтъ є3ђліе t луки2, зачaло рд7i. Во врeмz џно, воскRсъ ї}съ t мeртвыхъ, стA посредЁ ўчени6къ свои1хъ, и3 глаг0ла и5мъ: ми1ръ вaмъ. Ўбоsвшесz же и3 пристрaшни бhвше, мнsху дyхъ ви1дэти. И# речE и5мъ: что2 смущeни є3стE; и3 почто2 помышлє1ніz вх0дzтъ въ сердцA в†ша; Ви1дите рyцэ мои2 и3 н0зэ мои2, ћкw сaмъ ѓзъ є4смь: њсzжи1те мS и3 ви1дите: ћкw д¦ъ пл0ти и3 к0сти не и4мать, ћкоже менE ви1дите и3мyща. И# сіE рeкъ, показA и5мъ рyцэ и3 н0зэ. Е#щe же не вёрующымъ и5мъ t рaдости и3 чудsщымсz, речE и5мъ: и4мате ли что2 снёдно здЁ; Nни1 же дaша є3мY рhбы печены2 чaсть, и3 t пчeлъ с0тъ. И# взeмъ пред8 ни1ми kдE. Речe же и5мъ сі‰ сyть словесA, ±же глаг0лахъ къ вaмъ, є3щE сhй съ вaми, ћкw подобaетъ скончaтисz всBмъ напи6саннымъ въ зак0нэ мwmсeовэ и3 прbр0цэхъ и3 pалмёхъ њ мнЁ. По є3ђліи же глаг0летъ сіE: Си1ми є3ђльскими словесы2, да њчи1стzтсz грэхи2 нaшz, и3 разорsтсz и3 поги1бнутъ вс‰ њба‰ніz, ѓще к†z сyть на мёстэ сeмъ: да сни1детъ же на нE бlгословeніе всемогyщагw бGа nц7A, и3 сн7а, и3 с™aгw д¦а, ґми1нь. И# пaки кропи1тъ мёсто пчeлъ, и3 бывaетъ tпyстъ.
|
