13 листопада (31 жовтня)

Ко́рень правові́рія, напоє́нний благода́тію Ду́ха Пресвята́го, бил єси́, богоблаже́нне всече́стне Пе́тре, мно́гія хра́ми устроя́я, благоче́стія до́броє пра́вило яви́лся єси́ лю́дем твої́м, полки́ сопроти́вних одолі́л єси́ і челові́ки я́сно научи́л єси́ служи́ти Єди́ному в Тро́йці Бо́гу, Єго́же моли́ спасти́ся нам.

І́овле терпі́ніє і кро́тость Дави́дову стяжа́вий, і́стину позна́л єси́, і і́стинную свобо́ду обрі́т, от земни́х к небе́сним преше́л єси́, Пе́тре пра́ведне, ті́мже тя мо́лим: моли́ Всеблага́го Бо́га спасти́ся душа́м на́шим.

Бре́м'я правле́нія усе́рдно понеси́й, Це́ркві ві́рний син яви́лся єси́, Пе́тре пра́ведний, во страда́ніїх терпіли́в бив, от землі́ отце́в твої́х отлуче́н, Небе́снаго оте́чества дости́гл єси́, і гоне́нія терпеливоду́шно претерпі́в, дерзнове́ніє і́маши моли́тися к Подвигополо́жнику Христу́ спасти́ся душа́м на́шим.

Взбра́нному в ра́тех і преудо́бренному в пра́ведниціх, правосла́вною му́дростію сія́ющему вели́кому воєво́ді, благода́рственная воспису́єм ті, блаже́нне: ти же, я́ко імі́яй дерзнове́ніє у Престо́ла Христо́ва, сохраня́й моли́твами твої́ми лю́ди твоя́, ві́рою тя чту́щия і воспіва́ющия ті: ра́дуйся, Пе́тре, Оте́чества на́шего похвало́ і утвержде́ніє.

Апо́столе Христу́ Бо́гу возлю́бленне, потщи́ся ізба́вити лю́ди безотві́тни, приє́млеть бо тя припа́дающа, І́же приє́м тя на пе́рси возле́гша. Єго́же моли́, Богосло́ве, належа́щеє преще́ніє язи́чеськоє я́ко о́блак разгна́ти, прося́ нам ми́ра і ве́лія ми́лости

Вели́чія твоя́, ді́вствениче, кто іспові́сть? То́чиши бо чудеса́, і ізлива́єши ісціле́нія, і мо́лишися о душа́х на́ших, я́ко Богосло́в і друг Христо́в.

26 листопада (13 жовтня)

У́ст твої́х, я́коже сві́тлость огня́, возсія́вши благода́ть, вселе́нную просвіти́; не сребролю́бія ми́рові сокро́вища сниска́, висоту́ нам смиренному́дрія показа́. Но твої́ми словеси́ наказу́я, о́тче Іоа́нне Златоу́сте, моли́ Сло́ва Христа́ Бо́га, спасти́ся душа́м на́шим.

От небе́с прия́л єси́ Боже́ственную благода́ть, і твої́ми устна́ми вся учи́ши покланя́тися в Тро́йці Єди́ному Бо́гу, Іоа́нне Златоу́сте, всеблаже́нне преподо́бне, досто́йно хва́лим тя: єси́ бо наста́вник, я́ко Боже́ственная явля́я.

29 листопада (16 листопада)

Де́монов побіди́телю, / те́мния си́ли разори́телю, / смире́нієм унаслі́довавий зе́млю, / на Небесі́х ца́рствуєши; / священному́чениче Філуме́не, / моли́ Милосе́рдаго Бо́га на́шего // спасти́ ду́ші на́ша.

Священному́чеников новосія́нную звізду́, / у студенця́ возше́дшую Самаряни́ни / і облиста́вшую Це́рков Христо́ву / цілому́дрієм і страда́нієм,/ ни́ні воспої́м, я́ко а́гнця, за ві́ру закла́ннаго, / любо́вію вопію́ще: // ра́дуйся, блаже́нне Філуме́не.

7 грудня (24 листопада)

А́гниця Твоя́, Ісу́се, Єкатери́на зове́ть ве́ліїм гла́сом: Тебе́, женише́ мой, люблю́, і Тебе́ і́щущи страда́льчествую, і сраспина́юся і спогреба́юся креще́нію Твоєму́, і стражду́ Тебе́ ра́ди, я́ко да ца́рствую в Тебі́, і умира́ю за Тя, да і живу́ с Тобо́ю, но я́ко же́ртву непоро́чную прийми́ м'я, с любо́вію поже́ршуюся Тебі́; тоя́ молитвами, я́ко Ми́лостив, спаси́ ду́ші на́ша.

Доброді́тельми, я́ко луча́ми со́лнечними, просвіти́ла єси́ неві́рния мудреці́. І я́коже пресві́тлая луна́ ходя́щим в нощі́, неві́рія тьму отгна́ла єси́, і цари́цю уві́рила єси́, вку́пі же і мучи́теля обличи́ла єси́, Богозва́нная Неві́сто, блаже́нная єкатери́но, жела́нієм востекла́ єси́ в Небе́сний черто́г, к прекра́сному Жениху́, Христу́, і от Него́ ца́рським вінце́м вінча́лася єси́, Єму́же со А́нгели предстоя́щи, за ни моли́ся, творя́щия пречестну́ю па́м'ять Твою́.

Хор честни́й, боже́ственні мучениколю́бці, воздви́гніте ни́ні, почита́юще всему́друю Єкатери́ну, сія́ бо в три́знищи Христа́ пропові́да, і змі́я попра́, ри́торов ра́зуми укроти́вши.

13 грудня (30 листопада)

Я́ко апо́столов первозва́нний і верхо́внаго су́щий брат, Влади́ці всіх, Андре́є, моли́ся мир вселе́нній дарова́ти і душа́м на́шим ве́лію ми́лость.

Му́жества тезоімени́таго Богоглаго́льника і Це́ркве возслі́дователя верхо́внаго, Петро́ва сро́дника восхва́лим, зане́ я́коже дре́вле сему́, і ни́ні нам воззва́: прийді́те, обріто́хом Жела́ємаго.

Первозва́нне Апо́столе Бо́га і Спа́са на́шего Ісу́са Христа́, Це́ркве послі́дователю верхо́вний, всехва́льне Андре́є. Сла́вим і велича́єм апо́стольськія труди́ твоя́, сла́дці помина́єм твоє́ благослове́нноє к нам прише́ствіє, ублажа́єм честна́я страда́нія твоя́, я́же за Христа́ претерпі́л єси́, лобиза́єм свяще́нния мо́щі твоя́, чтим святу́ю па́м'ять твою́ і ві́руєм, я́ко жив Госпо́дь, жива́ же і душа́ твоя́, і с Ним во ві́ки пребива́єши на Небесі́, іді́же і лю́биши ни то́южде любо́вію, є́юже возлюби́л єси́ нас, єгда́ Ду́хом Святи́м прозрі́л єси́ на́ше, є́же ко Христу́ обраще́ніє, і не то́чію лю́биши, но і мо́лиши о нас Бо́га, зря во сві́ті Єго́ вся ну́жди на́ша. Та́ко ві́руєм і та́ко сію́ ві́ру на́шу іспові́дуєм во хра́мі, і́же во і́м'я твоє́, cвяти́й Андре́є, пресла́вно созда́ся, іді́же святи́я мо́щі твоя́ почива́ють; ві́рующе же, про́сим і мо́лим Го́спода і Бо́га і Спа́са на́шего Ісу́са Христа́, да моли́твами твої́ми, я́же при́сно послу́шаєть і приє́млеть, пода́сть нам вся потре́бная ко спасе́нію нас, грі́шних; да я́коже ти а́біє по гла́су Го́спода, оста́вль мре́жи своя́, неукло́нно Єму́ послі́довал єси́, си́це і ки́йждо от нас да і́щеть не свої́х си, но є́же к созида́нію бли́жняго і о го́рнем зва́нії да помишля́єть. Іму́ще же тя предста́теля і моли́твенника о нас, упова́єм, я́ко моли́тва твоя́ мно́го мо́жеть пред Го́сподем і Спаси́телем на́шим Ісу́сом Христо́м, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє со Отце́м і Святи́м Ду́хом во ві́ки віко́в. Амі́нь.

17 грудня (4 грудня)

Варва́ру святу́ю почті́м: вра́жія бо сі́ті сокруши́, і я́ко пти́ця ізба́вися от них по́мощію і ору́жієм Креста́, всечестна́я.

А́гнице всеблаже́нная Варва́ро, Боже́ственні озари́вшися сві́том Святи́я Тро́йці трисо́лнечним і в купі́лі утверди́вшися, в побіжде́ніє ле́сти оте́чеськия ві́ру іспові́дала єси́ Христо́ву. Тім, всечестна́я, сви́ше благода́ть тебі́ дарова́ Бог ісціля́ти неду́ги і болі́зні вся. Єго́же моли́, великому́ченице, да спасе́ть ду́ші на́ша.

В Тро́йці благоче́стно піва́ємому, послі́довавши Бо́гу, страстоте́рпице, і́дольськая притупи́ла єси́ чти́лища; посреді́ же по́двига страда́льчествующи, Варва́ро, мучи́телей преще́нія не устраши́лася єси́, мужему́дренная, велегла́сно пою́щи при́сно: Тро́йцю чту, Єди́но Божество́.

19 грудня (6 грудня)

Пра́вило ві́ри і о́браз кро́тости, воздержа́нія учи́теля яви́ тя ста́ду твоєму́ Я́же веще́й І́стина. Сего́ ра́ди стяжа́л єси́ смире́нієм висо́кая, нището́ю бога́тая; о́тче священнонача́льниче Нико́лає, моли́ Христа́ Бо́га спасти́ся душа́м на́шим.

В Ми́ріх, свя́те, священноді́йствитель показа́лся єси́, Христо́во бо, преподо́бне, Єва́нгеліє іспо́лнив, положи́л єси́ ду́шу твою́ о лю́дех твої́х, і спасл єси́ непови́нния от сме́рти. Сего́ ра́ди освяти́лся єси́, я́ко вели́кий таї́нник Бо́жия благода́ті.

О всесвяти́й Нико́лає, уго́дниче преізря́дний Госпо́день, те́плий наш засту́пниче і везді́ в ско́рбіх ско́рий помо́щниче. Помози́ мні, грі́шному і уни́лому, в настоя́щем сем житії́, умоли́ Го́спода Бо́га дарова́ти мі оставле́ніє всіх мої́х гріхо́в, єли́ко согріши́х от ю́ности моєя́ во всем житії́ моє́м ді́лом, сло́вом, помишле́нієм і всі́ми мої́ми чу́встви, і во ісхо́ді душі́ моєя́ помози́ мі, окая́нному, умоли́ Го́спода Бо́га, всея́ тва́рі Соді́теля, ізба́вити м'я возду́шних мита́рств і ві́чнаго муче́нія, да всегда́ прославля́ю Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха і твоє́ ми́лостивноє предста́тельство, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.

25 грудня (12 грудня)

Собо́ра пе́рваго показа́лся єси́ побо́рник і чудотво́рець, Богоно́се Спиридо́не, о́тче наш. Ті́мже ме́ртву ти во гро́бі возгласи́в, і змію́ в зла́то претвори́л єси́, і внегда́ пі́ти тебі́ святи́я моли́тви, а́нгели сослужа́щия тебі́ імі́л єси́, свяще́ннійший. Сла́ва Да́вшему тебі́ крі́пость, сла́ва Вінча́вшему тя, сла́ва Ді́йствующему тобо́ю всім ісціле́нія.

Любо́вію Христо́вою уязви́вся, свяще́ннійший, ум впери́в заре́ю Ду́ха, ді́тельним виді́нієм твої́м дія́ніє обрі́л єси́, Богоприя́тне, же́ртвенник Боже́ственний бив, прося́ всім Боже́ственнаго сія́нія.

1 січня (14 січня)

Во всю зе́млю ізи́де віща́ніє твоє́, / я́ко приє́мшую сло́во твоє́, / і́мже боголі́пно научи́л єси́, / єстество́ су́щих уясни́л єси́, / челові́чеськія оби́чаї украси́л єси́, / царськоє свяще́ніє, о́тче преподо́бне: / моли́ Христа́ Бо́га // спасти́ся душа́м на́шим.

Яви́лся єси́ основа́ніє непоколеби́моє Це́ркве, / подая́ всім некра́домоє госпо́дство челові́ком, / запечатлі́я твої́ми велі́ньми, / небоявле́нне Васи́ліє преподо́бне.

Друга неділя Великого посту

Правосла́вія світи́льниче, / Це́ркве утвержде́ніє і учи́телю, мона́хов добро́то, / богосло́вов побо́рниче непребори́мий, Григо́ріє чудотво́рче, / Фессалоні́тськая похвало́, пропові́дниче благода́ті, // моли́ся ви́ну спасти́ся душа́м на́шим.

Прему́дрости свяще́нний і Бо́же́ственний орга́н, / богосло́вія сві́тлую согла́сно трубу́, / воспіва́єм тя, Григо́ріє Богоглаго́льниче; / но я́ко ум Уму́ Пе́рвому предстоя́й, / к Нему́ ум наш, о́тче, наста́ви, да зове́м: // ра́дуйся, пропові́дниче благода́ті.

Четверта неділя Великого посту

Пусти́нний жи́тель і в тілесі́ а́нгел, / і чудотво́рець яви́лся єси́, богоно́се о́тче наш Іоа́нне; / посто́м, бді́нієм, моли́твою небе́сная дарова́нія приї́м, / ісціля́єши неду́жния і ду́ші ві́рою притека́ющих ті. / Сла́ва Да́вшему ті крі́пость; / сла́ва Вінча́вшему тя; / сла́ва Ді́йствующему тобо́ю всім ісціле́нія.

На висоті́ Госпо́дь воздержа́нія і́стинна тя положи́, / я́коже звізду́ неле́стную, світоводя́щую конці́, / наста́вниче Іоа́нне, о́тче наш.

П'ята неділя Великого посту

В тебі́, ма́ти, ізві́стно спасе́ся є́же по о́бразу; приї́мши бо Крест, послі́довала єси́ Христу́, і ді́ющи учи́ла єси́ презира́ти у́бо плоть, прехо́дить бо, приліжа́ти же о душі́, ве́щі безсме́ртній. Ті́мже і со А́нгели сра́дується, преподо́бная Марі́є, дух твой.

Блуда́ми пе́рвіє преіспо́лнена вся́чеськими, Христо́ва неві́ста днесь покая́нієм яви́ся, а́нгельськоє жи́тельство подража́ющи, де́мони Креста́ ору́жієм погубля́єть. Сего́ ра́ди Ца́рствія неві́ста яви́лася єси́, Марі́є пресла́вная.

1 травня (14 травня)

Боже́cтвенния безкро́вния соверша́я же́ртви, кров твою́ от безбо́жних ага́рян ізлія́нную, в же́ртву непоро́чную прине́сл єси́ Влади́ці Твоєму́, Пастиренача́льнику Христу́, Єго́же моли́, мо́лим тя, проли́ти гнів на язи́ки, хотя́щия бра́ней. Страну́ на́шу на вся враги́ укріпи́ і ста́до твоє́ от вся́ких бід неврежде́нно соблюди́. Тебе́ бо крі́пкаго засту́пника почита́єм, но́вий священному́чениче Ки́євський, святи́телю, блаже́нний Мака́ріє.

Ко гра́ду твоєму́, я́ко па́стир до́брий поспіша́я, от враго́в ві́ри єще́ в путі́ сий умерщвле́н бил єси́, но своє́ нетлі́нноє ті́ло я́ко немо́лчноє науче́ніє, посреді́ вели́кия це́ркве гра́да Ки́єва предложи́л єси́, є́же благогові́йно лобиза́юще, мо́лим тя, святи́телю Христо́в Мака́ріє, моли́ спасти́ся душа́м на́шим.

В ми́рі сий не от ми́ра бил єси́, но небе́сний граждани́н єще́ от мла́дости твоєя́ показа́лся єси́, ті́мже святи́тельським са́ном досто́йно почте́н, єще́ і му́ченичеським вінце́м украси́лся єси́, о́тче преподо́бне, Христа́ Бо́га моли́ дарова́тися нам ве́лієй ми́лости.

3 травня (16 травня)

Правосла́вія наста́вниче, благоче́стія учи́телю і чистоти́ вселе́нния світи́льниче, архієре́єв Богодухнове́нноє удобре́ніє, Феодо́сіє прему́дре, уче́ньми твої́ми вся просвіти́л єси́, цівни́це^* духо́вная, моли́ Христа́ Бо́га спасти́ся душа́м на́шим.

Наслі́дник отце́в бил єси́, преподо́бне, тіх послі́дуя житію́ і уче́нію, оби́чаю і воздержа́нію, моли́тві же і предстоя́нію; с ни́миже, імі́я дерзнове́ніє ко Го́споду, проще́ніє согріше́ній і спасе́ніє іспроси́ вопію́щим ті: ра́дуйся, о́тче Феодо́сіє.

Креста́ Твоєго́ о́браз на небесі́ ви́дів, і, я́коже Па́вел, зва́ніє не от челові́к приє́м, в царі́х апо́стол Твой, Го́споди, Ца́рствующий град в руці́ Твоє́й положи́; єго́же спаса́й всегда́ в ми́рі, моли́твами Богоро́диці, єди́не Человіколю́бче.

Константи́н днесь с ма́терію Єле́ною Крест явля́ють, всечестно́є дре́во, всіх у́бо іуде́єв посрамле́ніє су́ще, ору́жіє же на проти́вния ві́рних люде́й; нас бо ра́ди яви́ся зна́меніє ве́ліє і во брані́х гро́зноє.

Богоно́снаго Анто́нія ревну́я смиреному́дрію, а́ки ні́киїм врачевство́м зе́лієм сні́дним ісціля́л єси́ боля́щия, преподо́бне Ага́пите, тім і врача́ неві́рна уві́рив, наста́вил єси́ на путь спасе́нія. Уврачу́й і на́ша болі́зні і моли́ся Го́сподеві о воспіва́ющих тя.

Врачь сий ізря́ден, чу́дне, явля́я несумне́нную твою́ ві́ру, облича́я же армени́ново неві́ріє, і приводя́ єго́ к благоче́стію, себі́ близ сме́рти би́вшу, іспроси́л єси́ от Бо́га продолже́ніє живота́, і сим чу́дом того́ уві́рив, приве́л єси́ Христо́ві, Єму́же, в весе́лії предстоя́, моли́ся о нас, преподо́бне.

Наста́ днесь всечестна́я па́м'ять страстоте́рпця, благові́рнаго кня́зя І́горя, созива́ющая лю́ди в пречи́стий храм Спа́сов, іді́же, ра́достно соше́дшеся, благочести́вих мно́жество моли́твенно пра́зднують святу́ю па́м'ять твою́ і с ві́рою взива́ють ті: моли́ся, свя́те, страні́ на́шей, гра́ду Черні́гову і всім правосла́вним христия́ном в ми́рі і благоде́нствії спасти́ся.

Ізміни́л єси́ земна́го княже́нія сла́ву во і́ночества о́браз смире́нний і, страда́льчеськи земно́є житіє́ сконча́в, ни́ні на Небесі́х ра́дуєшися, усе́рдні моля́ся о чту́щих тя, І́горе, страда́льцев похвало́.

Кня́жеськую діади́му обагри́л єси́ кро́вію твоє́ю, богому́дре страстоте́рпче І́горе, за скиптр Крест в руку́ приї́м, яви́лся єси́ побідоно́сець, і же́ртву непоро́чну Влади́ці прине́сл єси́ себе́. Я́ко бо а́гнець незло́бив, от раб убіє́н бил єси́, і ни́ні, ра́дуяся, предстої́ши Святі́й Тро́йці, моли́ся спасти́ся душа́м на́шим.

О святи́й уго́дниче Бо́жий, страстоте́рпче благові́рний, кня́же І́горе! Ти із мла́да Бо́га возлюби́л єси́, мудрова́нія плотська́я, че́сть і сла́ву кня́жеськую ні во что же вмени́л єси́ і мона́шеськаго о́браза, єще́ ю́ний лі́ти, дости́гл єси́, к Бо́гу єди́ному все́ю душе́ю твоє́ю прилепи́лся єси́, і благо́є і́го Христо́во на ся взем, путтю́ спаси́тельним неукло́нно ше́ствовал єси́ да́же до сме́рти му́ченичеськия. Сего́ ра́ди венча́ тя Госпо́дь, блаже́нне І́горе, вінце́м сла́ви і прия́т в Своя́ Небе́сния селе́нія, іді́же ти ни́ні, неізрече́нния сла́ви і ра́дости наслажда́ющеся в невече́рнім дні Ца́рствія Христо́ва, с ли́ки святи́х страстоте́рпцев і всіх святи́х Бо́га о нас умоля́єши. Мо́лимся тебі́, свя́тче Бо́жий, припа́дая к честно́му о́бразу твоєму́: моли́ся о нас, грі́шних і непотре́бних, іспроси́ моли́твами твої́ми ми́ра держа́ві на́шей, гра́ду сему́ [і свято́му хра́му сему́] благода́ті і ми́лости. Це́рков святу́ю огради́ моли́твами твої́ми от єресе́й і раско́лов, па́стирем єя́ іспроси́ ре́вность і благоче́стіє, всім же нам любо́в нелицемі́рную і терпі́ніє да́руй, гріхо́в на́ших проще́ніє, болі́зней і вся́ких неду́гов ісціле́ніє. Покри́й і сохрани́ всіх нас от вся́ких бід, скорбе́й і напа́стей, да, благодаря́ще, просла́вим Святу́ю Живонача́льную Тро́йцю, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, во ві́ки віко́в. Амі́нь.

Жела́нієм духо́вним пусти́ні дости́гл єси́, / Богому́дре Ону́фріє, / і, я́ко безпло́тен, в ней многолі́тні подвиза́лся єси́ трудолю́бні, /соревну́я проро́ком Ілії́ і Крести́телю, / і, от руку́ А́нгельську та́їн Боже́ственних наслади́вся, / ни́ні во сві́ті Святи́я Тро́йці ку́пно с ни́ми весели́шися, / моли́ спасти́ся нам, // твою́ па́м'ять почита́ющим.

Сія́нієм Ду́ха Пресвята́го, / Богому́дре, просві́щся, / оста́вил єси́ яже в житії́ молви́, / пусти́ню же дости́г, преподо́бне о́тче, / возвесели́л єси́ І́же над всі́ми Бо́га і Зижди́теля; / сего́ ра́ди прославля́єть Тя Христо́с, блаже́нне, // вели́кий Дарода́тель.