Апостол Андрій Первозванний

13 грудня (30 листопада)

Я́ко апо́столов первозва́нний і верхо́внаго су́щий брат, Влади́ці всіх, Андре́є, моли́ся мир вселе́нній дарова́ти і душа́м на́шим ве́лію ми́лость.

Му́жества тезоімени́таго Богоглаго́льника і Це́ркве возслі́дователя верхо́внаго, Петро́ва сро́дника восхва́лим, зане́ я́коже дре́вле сему́, і ни́ні нам воззва́: прийді́те, обріто́хом Жела́ємаго.

Первозва́нне Апо́столе Бо́га і Спа́са на́шего Ісу́са Христа́, Це́ркве послі́дователю верхо́вний, всехва́льне Андре́є. Сла́вим і велича́єм апо́стольськія труди́ твоя́, сла́дці помина́єм твоє́ благослове́нноє к нам прише́ствіє, ублажа́єм честна́я страда́нія твоя́, я́же за Христа́ претерпі́л єси́, лобиза́єм свяще́нния мо́щі твоя́, чтим святу́ю па́м'ять твою́ і ві́руєм, я́ко жив Госпо́дь, жива́ же і душа́ твоя́, і с Ним во ві́ки пребива́єши на Небесі́, іді́же і лю́биши ни то́южде любо́вію, є́юже возлюби́л єси́ нас, єгда́ Ду́хом Святи́м прозрі́л єси́ на́ше, є́же ко Христу́ обраще́ніє, і не то́чію лю́биши, но і мо́лиши о нас Бо́га, зря во сві́ті Єго́ вся ну́жди на́ша. Та́ко ві́руєм і та́ко сію́ ві́ру на́шу іспові́дуєм во хра́мі, і́же во і́м'я твоє́, cвяти́й Андре́є, пресла́вно созда́ся, іді́же святи́я мо́щі твоя́ почива́ють; ві́рующе же, про́сим і мо́лим Го́спода і Бо́га і Спа́са на́шего Ісу́са Христа́, да моли́твами твої́ми, я́же при́сно послу́шаєть і приє́млеть, пода́сть нам вся потре́бная ко спасе́нію нас, грі́шних; да я́коже ти а́біє по гла́су Го́спода, оста́вль мре́жи своя́, неукло́нно Єму́ послі́довал єси́, си́це і ки́йждо от нас да і́щеть не свої́х си, но є́же к созида́нію бли́жняго і о го́рнем зва́нії да помишля́єть. Іму́ще же тя предста́теля і моли́твенника о нас, упова́єм, я́ко моли́тва твоя́ мно́го мо́жеть пред Го́сподем і Спаси́телем на́шим Ісу́сом Христо́м, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє со Отце́м і Святи́м Ду́хом во ві́ки віко́в. Амі́нь.