Главa д7
1
Д¦ъ же ћвственнэ гlетъ, ћкw въ послBднzz временA tстyпzтъ нёцыи t вёры, внeмлюще духовHмъ лeстчымъ и3 ўчeніємъ бэсHвскимъ,
2
въ лицемёріи лжесловє1сникъ, сожжeнныхъ своeю с0вэстію,
3
возбранsющихъ жени1тисz, ўдалsтисz t брaшенъ, ±же бGъ сотвори2 въ снэдeніе со благодарeніемъ вBрнымъ и3 познaвшымъ и4стину.
4
(За? ©п7е7.) ЗанE всsкое создaніе б9іе добро2, и3 ничт0же tмeтно, со благодарeніемъ пріeмлемо,
5
њсщ7aетсz бо сл0вомъ б9іимъ и3 моли1твою.
6
Сі‰ вс‰ сказyz брaтіи, д0бръ бyдеши служи1тель ї}са хrтA, питaемь словесы2 вёры и3 д0брымъ ўчeніемъ, є3мyже послёдовалъ є3си2.
7
Сквeрныхъ же и3 бaбіихъ бaсней tрицaйсz, њбучaй же себE ко бlгочcтію:
8
тэлeсное бо њбучeніе вмaлэ є4сть полeзно, ґ бlгочcтіе на всE полeзно є4сть, њбэтовaніе и3мёющее животA нн7эшнzгw и3 грzдyщагw.
9
(За?.) Вёрно сл0во и3 всsкагw пріsтіz дост0йно.
10
На сіe бо и3 труждaемсz и3 поношaеми є3смы2, ћкw ўповaхомъ на бGа жи1ва, и4же є4сть сп7си1тель всBмъ человёкwмъ, пaче же вBрнымъ.
11
Завэщавaй сі‰ и3 ўчи2.
12
Никт0же њ ю4ности твоeй да неради1тъ: но w4бразъ бyди вBрнымъ сл0вомъ, житіeмъ, люб0вію, дyхомъ, вёрою, чтcот0ю.
13
Д0ндеже пріидY, внемли2 чтeнію, ўтэшeнію, ўчeнію.
14
Не неради2 њ своeмъ даровaніи живyщемъ въ тебЁ, є4же дано2 тебЁ бhсть прbр0чествомъ съ возложeніемъ рyкъ свzщeнничества.
15
Въ си1хъ поучaйсz, въ си1хъ пребывaй, (въ си1хъ разумэвaй,) да преспэsніе твоE kвлeно бyдетъ во всёхъ.
16
Внимaй себЁ и3 ўчeнію и3 пребывaй въ ни1хъ: сі‰ бо творS, и3 сaмъ спасeшисz и3 послyшающіи тебє2.
