|
Го́споди Бо́же Вседержи́телю, при́сно о лю́дех Твої́х любо́вію промишля́яй і ко спасе́нію всіх направля́яй, у Него́же власи́ вся на глава́х челові́чеських ізочте́ні суть. Смире́нно мо́лим Тя: рабо́в Твої́х, во́їнов [імена], в тя́готах слу́жби ра́тния укріпи́, упова́нієм і ві́рою уті́ши, благода́тію Твоє́ю на по́лі бра́ні, покрива́юще їх і сохраня́юще. Да по́двиг любве́ в служе́нії бли́жнім і Оте́чествію своєму́ соверши́вше, здра́ві і неврежде́нні в до́ми своя́ возвратя́ться, хва́ляще Тя, Єди́наго Бо́га, Творця́ і Промисли́теля на́шего, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха. Амі́нь.
|
ГDи б9е вседержи1телю, при1снw њ лю1дехъ твои1хъ люб0вію промышлszй и3 ко сп7сeнію всёхъ направлszй, ў негHже власы2 вс‰ на главaхъ человёческихъ и3зочтeни сyть. Смирeннw м0лимъ тS: рабHвъ твои1хъ, в0инwвъ [и4м>къ], въ тsготахъ слyжбы рaтниz ўкрэпи2 ўповaніемъ и3 вёрою утёши, бlгодaтію твоeю на п0лэ брaни, покривaюще и5хъ и3 сохранsюще. Да п0двигъ любвE въ служeніи бли6жнимъ и3 nтeчествію своемY соверши1вше, здрaви и3 невреждeни въ д0мы сво‰ возвратsтсz, хвaлzще тS, є3ди1нагw бGа, творцA и3 промысли1телz нaшегw, nц7A, и3 сн7а, и3 с™aгw д¦а. Ґми1нь.
|
|
Го́споди Бо́же наш, послу́шавий Моїсе́я, просте́рша к Тебі́ ру́ці, і лю́ди Ізра́їлеви укріпи́вий на Амали́ка, ополчи́вий Ісу́са Нави́на на брань і повелі́вий со́лнцю ста́ти: Ти і ни́ні, Влади́ко Го́споди, усли́ши нас, моля́щихся Тебі́. Укріпи́ си́лою Твоє́ю страну́ на́шу Украї́ну і во́їнство єя́, бра́ні умири́ і мир утверди́. Посли́, Го́споди, неви́димо десни́цю Твою́, раби́ Твоя́ заступа́ющую во всіх; а ї́мже суди́л єси́ положи́ти на бра́ні ду́ші своя́ за ві́ру і Оте́чество, прости́ согріше́нія їх і в день пра́веднаго воздая́нія Твоєго́ возда́й вінці́ нетлі́нія; я́ко Твоя́ держа́ва, Ца́рство і си́ла, от Тебе́ по́мощ всі приє́млем, на Тя упова́єм, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
ГDи б9е нaшъ, послyшавый мwmсeа, простeрша къ тебЁ рyцэ, и3 лю1ди ї}левы ўкрэпи1вый на ґмали1ка, њполчи1вый ї}са нави1на на брaнь и3 повелёвый с0лнцу стaти: ты2 и3 нhнэ, вLко гDи, ўслhши нaсъ, молsщихсz тебЁ. Ўкрэпи2 си1лою твоeю странY нaшу ўкраи1ну и3 в0инство є3S, брaни ўмири2 и3 ми1ръ ўтверди2. Посли1, гDи, неви1димw десни1цу твою2, рабы6 тво‰ заступaющую во всёхъ: ґ и5мже суди1лъ є3си2 положи1ти на брaни дyшы сво‰ за вёру и3 nтeчество, прости2 согрэшє1ніz и4хъ и3 въ дeнь прaведнагw воздаsніа твоегw2 воздaй вэнцы2 нетлёніz: ћкw тво‰ держaва, цrтво и3 си1ла, t тебE п0мощь вси2 пріeмлемъ, на тS ўповaемъ, и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ, и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
|
Блаже́н муж боя́йся Го́спода, в за́повідех Єго́ восхо́щеть зіло́. Си́льно на землі́ бу́деть сі́м'я єго́, род пра́вих благослови́ться; сла́ва і бога́тство в дому́ єго́, і пра́вда єго́ пребива́єть в вік ві́ка. Возсія́ во тьмі світ пра́вим; ми́лостив і щедр і пра́веден. Благ муж ще́дря і дая́; устро́їть словеса́ своя́ на суді́, я́ко в вік не подви́житься. В па́м'ять ві́чную бу́деть пра́ведник. От слу́ха зла не убої́ться; гото́во се́рдце єго́ упова́ти на Го́спода; утверди́ся се́рдце єго́, не убої́ться, до́ндеже воззри́ть на враги́ своя́. Расточи́, даде́ убо́гим; пра́вда єго́ пребива́єть во вік ві́ка: рог єго́ вознесе́ться в сла́ві. Грі́шник у́зрить і прогні́вається зуби́ свої́ми поскреже́щеть і раста́єть; жела́ніє грі́шника поги́бнеть.
|
Бlжeнъ мyжъ боsйсz гDа, въ зaповэдехъ є3гw2 восх0щетъ ѕэлw2. Си1льно на земли2 бyдетъ сёмz є3гw2, р0дъ прaвыхъ благослови1тсz: слaва и3 богaтство въ домY є3гw2, и3 прaвда є3гw2 пребывaетъ въ вёкъ вёка. ВозсіS во тмЁ свётъ пр†вымъ: млcтивъ и3 щeдръ и3 првdнъ. Бlгъ мyжъ щeдрz и3 даS: ўстр0итъ словесA сво‰ на судЁ, ћкw въ вёкъ не подви1житсz. Въ пaмzть вёчную бyдетъ првdникъ. T слyха ѕлA не ўбои1тсz: гот0во сeрдце є3гw2 ўповaти на гDа: ўтверди1сz сeрдце є3гw2, не ўбои1тсz, д0ндеже воззри1тъ на враги2 сво‰. Расточи2, дадE ўбHгимъ: прaвда є3гw2 пребывaетъ во вёкъ вёка: р0гъ є3гw2 вознесeтсz въ слaвэ. Грёшникъ ќзритъ и3 прогнёваетсz зубы2 свои1ми поскрежeщетъ и3 растaетъ: желaніе грёшника поги1бнетъ.
|
