Молитви, що читаються при хворобах

Бо́же Вседержи́телю, Благи́й і Ми́лостивий, Помо́щниче во у́зах і Пода́телю му́жественнаго терпі́нія в му́ках! Даждь нам терпі́ніє в ра́нах сих і прийди́ на по́мощ к нам, я́коже к рабу́ Твоєму́ му́ченику Фео́дору прише́л єси́ і помо́гл єму́, і всеси́льною Твоє́ю по́мощію яви́ всім, я́ко ми воі́стину Тя єди́наго і́мами Го́спода Спа́са і Тебі́ єди́ному покланя́ємся, сла́в'яще Тя со Отце́м і Святи́м Ду́хом во ві́ки. Амі́нь.

Ско́рий в заступле́нії єди́н сий Христе́, ско́роє сви́ше покажи́ посіще́ніє стра́ждущему рабу́ Твоєму́ [або: стра́ждущей рабі́ Твоє́й], ізба́ви неду́гов і го́рких болі́зней, і воздви́гни во є́же пі́ти Тя і сла́вити непреста́нно моли́твами Богоро́диці, єди́не Человіколю́бче.

На одрі́ болі́зні лежа́щаго [або: лежа́щую], і сме́ртною ра́ною уя́звленнаго [або: уя́звленную], я́коже дре́вле воздви́гл єси́, Спа́се, Петро́ву те́щу і я́коже разсла́бленнаго на одрі́ носи́маго, си́це і ни́ні, Милосе́рде, посіти́ і ісціли́; Ти бо єди́н єси́ болі́зні і неду́ги ро́да на́шего понеси́й і вся моги́й, я́ко Многоми́лостив.

Влади́ко, Вседержи́телю, Святи́й Царю́, наказу́яй і не умерщвля́яй, утвержда́яй низпа́дающия і возводя́й низве́рженния, тіле́сния челові́ков ско́рбі ісправля́яй, мо́лимся Тебі́, Бо́же наш, рабо́в Твої́х, [або: раба́ Твоєго́], [імена], немощству́юща посіти́ ми́лостію Твоє́ю, прости́ їм [або: єму́] вся́коє согріше́ніє во́льноє і нево́льноє. Єй, Го́споди, враче́бную Твою́ си́лу с Небесе́ низпосли́, прикосни́ся тілесі́, угаси́ огне́вицю, укроти́ страсть і вся́кую не́мощ тая́щуюся, бу́ди врач рабо́в Твої́х, [або: раба́ Твоєго́], [імена], воздви́гни їх [або: єго́] от одра́ болі́зненнаго, і от ло́жа озлобле́нія ці́ла і всесоверше́нна, да́руй їх [або: єго́] Це́ркві Твоє́й благоугожда́юща і Творя́ща во́лю Твою́. Твоє́ бо єсть, є́же ми́ловати і спаса́ти ни, Бо́же наш, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в, амі́нь.

Ми́лості Твоя́, Го́споди, во вік воспою́, в род і род возвіщу́ і́стину Твою́ усти́ мої́ми. Зане́ рекл єси́: в вік ми́лость сози́ждеться, на небесі́х угото́виться і́стина Твоя́. Завіща́х заві́т ізбра́нним Мої́м, кля́хся Дави́ду, рабу́ Моєму́: до ві́ка угото́ваю сі́м'я твоє́, і сози́жду в род і род престо́л твой. Іспові́дять небеса́ чудеса́ Твоя́, Го́споди, і́бо і́стину Твою́ в Це́ркві святи́х. Я́ко кто во о́блаціх уравни́ться Го́сподеві? Уподо́биться Го́сподеві в сині́х Бо́жиїх? Бог прославля́єм в сові́ті святи́х, ве́лій і стра́шен єсть над всі́ми окре́стними Єго́. Го́споди Бо́же сил, кто подо́бен Тебі́? Си́лен єси́, Го́споди, і і́стина Твоя́ о́крест Тебе́. Ти влади́чествуєши держа́вою морсько́ю, возмуще́ніє же волн Єго́ Ти укроча́єши. Ти смири́л, єси́, я́ко я́звена, го́рдаго, ми́шцею си́ли Твоєя́ расточи́л єси́ враги́ Твоя́. Твоя́ суть небеса́, і Твоя́ єсть земля́; вселе́нную і ісполне́ніє єя́ Ти основа́л єси́. Сі́вер і мо́ре Ти созда́л єси́; Фаво́р і Єрмо́н о і́мені Твоє́м возра́дуєтася. Твоя́ ми́шця с си́лою, да укріпи́ться рука́ Твоя́, і вознесе́ться десни́ця Твоя́. Пра́вда і судьба́ угото́ваніє Престо́ла Твоєго́; ми́лость і і́стина пред'і́́деті пред лице́м Твої́м. Блаже́нні лю́діє ві́дущії воскликнове́ніє: Го́споди, во сві́ті лиця́ Твоєго́ по́йдуть, і о і́мені Твоє́м возра́дуються весь день, і пра́вдою Твоє́ю вознесу́ться. Я́ко похвала́ си́ли їх Ти єси́, і во благоволе́нії Твоє́м вознесе́ться рог наш. Я́ко Госпо́днє єсть заступле́ніє, і Свята́го Ізра́їлева Царя́ на́шего. Тогда́ глаго́лалъ єси́ в виді́нії синово́м Твої́м, і рекл єси́: положи́х по́мощ на си́льнаго, вознесо́х ізбра́ннаго от люді́й Мої́х; обріто́х Дави́да, раба́ Моєго́, єле́ем святи́м Мої́м пома́зах єго́. І́бо рука́ моя́ засту́пить єго́, і ми́шця моя́ укріпи́ть єго́; нічто́же успі́єть враг на него́, і син беззако́нія не приложи́ть озло́бити єго́. І ссіку́ от лиця́ єго́ враги́ єго́, і ненави́дящия єго́ побіжду́; і і́стина Моя́ і ми́лость Моя́ с ним, і о і́мені Моє́м вознесе́ться рог єго́; і положу́ на мо́рі ру́ку єго́, і на ріка́х десни́цю єго́. Той призове́ть М'я: Оте́ць мой єси́ Ти, Бог мой і засту́пник спаcе́нія моєго́. І аз пе́рвенця положу́ єго́, висока́ па́че царе́й земни́х; в вік сохраню́ єму́ ми́лость мою́, і заві́т мой ві́рен єму́; і положу́ в вік ві́ка сі́м'я єго́, і престо́л єго́ я́ко дні́є не́ба. А́ще оста́в'ять си́нове єго́ зако́н Мой, і в судьба́х мої́х не по́йдуть, а́ще оправда́нія Моя́ оскверня́ть, і за́повідій мої́х не сохраня́ть, посіщу́ жезло́м беззако́нія їх, і ра́нами непра́вди їх, ми́лость же Мою́ не разорю́ от них, ні преврежду́ во і́стині Моє́й, ніже́ оскверню́ заві́та Моєго́, і ісходя́щих от уст Мої́х не отве́ргуся. Єди́ною кля́хся о святі́м Моє́м: а́ще Дави́ду солжу́? Сі́м'я єго́ во вік пребу́деть, і престо́л єго́ я́ко со́лнце пре́до Мно́ю, і я́ко луна́ соверше́на в вік, і свиді́тель на небесі́ ві́рен. Ти же отри́нул єси́ і унічижи́л, негодова́л єси́ пома́заннаго Твоєго́; разори́л єси́ заві́т раба́ Твоєго́, оскверни́л єси́ на землі́ святи́ню єго́; разори́л єси́ вся опло́ти єго́, положи́л єси́ тве́рдая єго́ страх. Расхища́ху єго́ всі мимоходя́щії путе́м, бисть поноше́ніє сосі́дом свої́м. Возви́сил єси́ десни́цю стужа́ющих єму́, возвесели́л єси́ вся враги́ єго́; отврати́л єси́ по́мощ меча́ єго́ і не заступи́л єси́ єго́ во бра́ні; разори́л єси́ от очище́нія єго́, престо́л єго́ на зе́млю пове́ргл єси́: Ума́лил єси́ дні вре́мене єго́, облія́л єси́ єго́ студо́м. Доко́лі, Го́споди, отвраща́єшися в коне́ць, разжже́ться я́ко огнь гнів Твой; Пом'яни́, кий мой соста́в: єда́ бо всу́є созда́л єси́ вся си́ни челові́чеськія? Кто єсть челові́к, і́же поживе́ть і не у́зрить сме́рти, ізба́вить ду́шу свою́ із руки́ а́дови? Гді суть ми́лості Твоя́ дре́внія, Го́споди, ї́миже кля́лся єси́ Дави́ду во і́стині Твоє́й? Пом'яни́, Го́споди, поноше́ніє раб Твої́х, є́же удержа́х в ні́дрі моє́м мно́гих язи́к; і́мже поноси́ша вразі́ Твої́, Го́споди, і́мже поноси́ша ізміне́нію христа́ Твоєго́. Благослове́н Госпо́дь во вік! Бу́ди, бу́ди.

Доко́лі, Го́споди, забу́деши м'я до конця́? Доко́лі отвраща́єши лице́ Твоє́ от мене́? Доко́лі положу́ сові́ти в душі́ моє́й, болі́зні в се́рдці моє́м день і нощ? Доко́лі вознесе́ться враг мой на м'я? При́зри, усли́ши м'я, Го́споди Бо́же мой. Просвіти́ о́чі мої́, да не когда́ усну́ в смерть; да не когда́ рече́ть враг мой: укріпи́хся на него́. Стужа́ющії мі возра́дуються, а́ще подви́жуся. Аз же на ми́лость Твою́ упова́х; возра́дується се́рдце моє́ о спаcе́нії Твоє́м; воспою́ Го́сподеві благоді́явшему мні і пою́ і́мені Го́спода Ви́шняго.

Отри́гну се́рдце моє́ сло́во бла́го, глаго́лю аз діла́ моя́ Царе́ві; язи́к мой трость кни́жника скоропи́сця. Красе́н добро́тою па́че сино́в челові́чеських, ізлія́ся благода́ть во устна́х Твої́х; сего́ ра́ди благослови́ Тя Бог во вік. Препоя́ши меч Твой по бедрі́ Твоє́й, Си́льне, красото́ю Твоє́ю і добро́тою Твоє́ю; і наляци́, і успіва́й, і ца́рствуй і́стини ра́ди і кро́тости і пра́вди; і наста́вить Тя ди́вно десни́ця Твоя́. Стрі́ли Твоя́ ізощре́ни, Си́льне; лю́діє под Тобо́ю паду́ть в се́рдці враг Царе́вих. Престо́л Твой, Бо́же, в вік ві́ка; жезл пра́вости — жезл Ца́рствія Твоєго́. Возлюби́л єси́ пра́вду і возненави́діл єси́ беззако́ніє; сего́ ра́ди пома́за Тя, Бо́же, Бог Твой єле́ем ра́дости па́че прича́стник Твої́х. Сми́рна і ста́кти і касі́я от риз Твої́х, от тя́жестей слоно́вих [от хра́мов слоно́вих], із ни́хже возвесели́ша Тя. Дще́рі царе́й в че́сті Твоє́й; предста́ цяри́ця одесну́ю Тебе́, в ри́зах позлаще́нних оді́яна преіспещре́на. Сли́ши, дщи, і виждь, і приклони́ у́хо твоє́, і забу́ди лю́ди твоя́ і дом отця́ твоєго́; і возжела́єть Цар добро́ти твоєя́, зане́ той єсть Госпо́дь твой, і поклони́шися Єму́, і дщи Ти́рова с да́ри; лицю́ Твоєму́ помо́ляться бога́тії лю́дстії. Вся сла́ва дще́ре Царе́ві внутр; ря́сни злати́ми оді́яна і преіспещре́на. Приведу́ться Царю́ ді́ви вслід єя́, і́скреннія єя́ приведу́ться Тебі́; приведу́ться в весе́лії і ра́дованії, введу́ться в храм Царе́в. Вмі́сто оте́ць твої́х би́ша си́нове Твої́; поста́виши я кня́зі по всей землі́. Пом'яну́ і́м'я Твоє́ во вся́ком ро́ді і ро́ді; сего́ ра́ди лю́діє іспові́дяться Тебі́ в вік і во вік ві́ка.

К Тебі́ возведо́х о́чі мої́, Живу́щему на Небесі́. Се, я́ко о́чі раб в руку́ госпо́дій свої́х, я́ко о́чі раби́ні в руку́ госпожі́ своєя́, та́ко о́чі на́ші ко Го́споду Бо́гу на́шему, до́ндеже уще́дрить ни. Поми́луй нас, Го́споди, поми́луй нас, я́ко помно́гу іспо́лнихомся унічиже́нія; найпа́че напо́лнися душа́ на́ша поноше́нія гобзу́ющих і унічиже́нія го́рдих.

Мно́жицею бра́шася со мно́ю от ю́ности моєя́, да рече́ть у́бо Ізра́їль: мно́жицею бра́шася со мно́ю от ю́ности моєя́, і́бо не премого́ша м'я. На хребті́ моє́м ді́лаша грі́шници, продолжи́ша беззако́ніє своє́. Госпо́дь пра́веден ссіче́ ви́я грі́шников. Да постидя́ться і возвратя́ться всп'ять всі ненави́дящії Сіо́на; да бу́дуть я́ко трава́ на здіх на кро́віх, я́же пре́жде восторже́нія і́зсше, є́юже не іспо́лни руки́ своєя́ жняй, і ні́дра своєго́ рукоя́ти собира́яй; і не рі́ша мимоходя́щії: благослове́ніє Госпо́днє на ви, благослови́хом ви во і́м'я Госпо́днє.

Прийми́, о Всеблагослове́нная і Всемо́щная Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице Ді́во, сія́ моли́тви, со слеза́ми Тебі́ ни́ні приноси́мия от нас недосто́йних раб Твої́х, ко Твоєму́ цільбоно́сному о́бразу пі́ніє возсила́ющих со умиле́нієм, я́ко Тебі́ Само́й зді су́щей і вне́млющей моле́нію на́шему. По коєму́ждо бо проше́нію ісполне́ніє твори́ши, ско́рбі облегча́єши, немощни́м здра́віє да́руєши, разсла́бленния і неду́жния ісціля́єши, от бі́сних бі́си прогоня́єши, оби́димия от оби́д ізбавля́єши, прокаже́нния очища́єши і ма́лия ді́ти ми́луєши; єще́ же, Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, і от уз і темни́ць свобожда́єши і вся́кія многоразли́чния стра́сті врачу́єши: вся бо суть возмо́жна хода́тайством Твої́м к Си́ну Твоєму́, Христу́ Бо́гу на́шему. О Всепі́тая Ма́ти, Пресвята́я Богоро́дице! Не преста́й моли́тися о нас, недосто́йних рабі́х Твої́х, сла́в’ящих Тя і почита́ющих Тя, і покланя́ющихся со умиле́нієм Пречи́стому о́бразу Твоєму́, і наде́жду іму́щих невозвра́тну і ві́ру несумні́нну к Тебі́, Присноді́ві Пресла́вній і Непоро́чній, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.

К Тебі́, о Богома́ти, моли́твенно притека́єм ми, грі́шнії, чудеса́ Твоя́ во святі́й Ла́врі Поча́євстій явле́нная помина́юще і о свої́х сокруша́ющеся прегріше́ніїх. Ві́ми, Влади́чице, ві́ми, я́ко не подоба́ше нам, грі́шним, чесого́ проси́ти, то́кмо о є́же Пра́ведному Судії́ беззако́нія на́ша оста́вити нам. Вся бо, на́ми в житії́ претерпі́нная, ско́рбі же і ну́жди і болі́зні, я́ко плоди́ паде́ній на́ших прозябо́ша нам, Бо́гу сія́ на ісправле́ніє на́ше попуща́ющу. Ті́мже вся сія́ і́стиною і судо́м Свої́м наведе́ Госпо́дь на грі́шния раби́ Своя́, і́же в печа́лех свої́х к заступле́нію Твоєму́, Пречи́стая, притеко́ша, і во умиле́нії серде́ць к Тебі́ взива́ють си́це: гріхо́в і беззако́ній на́ших, Блага́я, не пом'яни́, но па́че всечестни́я ру́ці Твої́ воздви́гши, к Си́ну Твоєму́ і Бо́гу предста́ни, да лю́ті соді́янная на́ми отпу́стить нам, да, за премно́гая неіспо́лненная обіща́нія на́ша, лиця́ Своєго́ от рабо́в Свої́х не отврати́ть, да благода́ті Своєя́, спасе́нію на́шему посо́бствующія, от душ на́ших не оти́меть. Єй, Влади́чице, бу́ди спасе́нію на́шему Хода́таїця, і малоду́шія на́шего не возгнуша́вшися, при́зри на стена́нія на́ша, я́же в біда́х і ско́рбіх на́ших пред чудотво́рним Твої́м о́бразом возно́сим. Просвіти́ умиле́нними по́мисли уми́ на́ша, ві́ру на́шу укріпи́, наде́жду утверди́, любве́ сладча́йший дар сподо́би нас прия́ти. Си́ми у́бо, Пречи́стая, дарова́ньми, а не болі́зньми і скорбми́, живо́т наш ко спасе́нію да возво́диться, но от уни́нія і отча́янія ду́ші на́ша огражда́ющи, ізба́ви нас, маломо́щних, от находя́щих на ни бід і нужд, і клевети́ челові́чеськия, і болі́зней нестерпи́мих. Да́руй мир і благоустроє́ніє жи́тельству христия́нському предста́тельством Твої́м, Влади́чице: утверди́ правосла́вную ві́ру в страні́ на́шей Украї́ні і во всем ми́рі. Це́рков Апо́стольськую і Собо́рную умале́нію не преда́ждь, уста́ви святи́х оте́ць на ві́ки непоколеби́ми сохрани́, і всіх к Тебі́ притека́ющих от ро́ва поги́бельнаго спаси́. Єще́ же і є́ресію прельще́нних бра́тій на́ших, або ві́ру спаси́тельную во гріхо́вних страсте́х погуби́вших, па́ки ко і́стинній ві́рі і покая́нію приведи́, да вку́пі с на́ми Твоєму́ чудотво́рному о́бразу покланя́ющеся, Твоє́ предста́тельство іспові́дять. Сподо́би у́бо нас, Пресвята́я Госпоже́ Богоро́дице, єще́ в животі́ сем побі́ду і́стини Твої́м заступле́нієм узрі́ти; сподо́би нас благода́тную ра́дость пре́жде кончи́ни на́шея восприя́ти, я́коже дре́вле насе́льники Поча́євськія Твої́м явле́нієм побіди́телі і просвіти́телі Ага́рян показа́ла єси́; да всі ми благода́рним се́рдцем вку́пі со А́нгели і проро́ки і апо́столи і со всі́ми святи́ми Твоє́ милосе́рдіє прославля́юще, воздади́м сла́ву, честь і поклоне́ніє в Тро́йці піва́ємому Бо́гу, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, во ві́ки віко́в. Амі́нь.

Преблагослове́нная Влади́чице, Присноді́во Богоро́дице, Бо́га Сло́ва па́че вся́каго сло́ва на спасе́ніє на́ше ро́ждшая, і благода́ть Єго́ преізоби́льно па́че всіх прия́вшая, мо́ре неісчерпа́ємоє Боже́ственних дарова́ній я́вльшаяся і чуде́с приснотеку́щая ріка́, ізлива́ющая благода́ть всім с ві́рою к Тебі́ прибіга́ющим! Чудотво́рному Твоєму́ о́бразу припа́дающе, мо́лимся Тебі́, всеще́дрій Ма́тері Человіколюби́ваго Влади́ки: удиви́ на нас пребога́тия ми́лості Твоя́ і проше́нія на́ша, приноси́мая Тебі́, Скоропослу́шнице, іспо́лнити ускори́, вся, я́же на по́льзу во утіше́ніє і спасе́ніє коєму́ждо устроя́ющи. Посіти́, Преблага́я, раби́ Твоя́ благода́тію Твоє́ю і пода́ждь неду́гующим цільбу́ і соверше́нноє здра́віє, обурева́ємим тишину́, пліне́нним свобо́ду, і разли́чними о́брази стра́ждущия уті́ши. Ізба́ви, Всеми́лостивая Госпоже́, всяк град і страну́ от гла́да, я́зви, тру́са, пото́па, огня́, меча́ і іни́я ка́зні вре́менния і ві́чния, Ма́терним Твої́м дерзнове́нієм гнів Бо́жий от нас отвраща́ющи; тако́жде і от душе́внаго разслабле́нія, обурева́нія страсте́й і гріхопаде́ній свободи́ раби́ Твоя́, я́ко да непреткнове́нно во вся́ком благоче́стії пожи́вше в сем ві́ці і в бу́дущем ві́чних благ сподо́бимся, благода́тію і человіколю́бієм Си́на Твоєго́ і Бо́га, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє, со Безнача́льним Єго́ Отце́м і Пресвяти́м Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.

О Пресвята́я Ді́во, Всеми́лостивая Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, Живоно́сний Істо́чник Твой, ціле́бния да́ри на здра́віє душ і тіле́с на́ших і на спасе́ніє ми́ру точа́щий, подала́ єси́ нам, ті́мже благода́рні су́ще усе́рдно мо́лим Тя, Цари́це Пресвята́я, моли́ Си́на Твоєго́ і Бо́га на́шего да́ти нам оставле́ніє прегріше́ній і вся́кой душі́ скорб'я́щей і озло́бленній ми́лость і утіше́ніє, і от бід, скорбе́й і болі́зней свобожде́ніє. Пода́ждь, Госпоже́, хра́му сему́ і сим лю́дем покрове́ніє [і святі́й оби́телі сей соблюде́ніє], гра́ду сему́ [або: ве́сі сей] сохране́ніє, страні́ на́шей Украї́ні от напа́стей ізбавле́ніє і огражде́ніє, да ми́рноє зді поживе́м житіє́, і в бу́дущем ві́ці сподо́бимся ви́діти Тебе́, Засту́пницю на́шу, во сла́ві Ца́рствія Си́на Твоєго́ і Бо́га на́шего, Єму́же сла́ва і держа́ва со Отце́м і Пресвяти́м Ду́хом во ві́ки віко́в. Амі́нь.

Богоро́дице Ді́во, Пренепоро́чная Ма́ти Христа́, Бо́га на́шего, Засту́пнице всего́ ро́да христия́нськаго! Чудотво́рній іко́ні Твоє́й благогові́йно предстоя́ще, мо́лим Тя, усли́ши нас, моля́щихся Тебі́: прийми́ благодаре́нія на́ша недосто́йная о всіх неізрече́нних Твої́х к нам благодія́ніїх, в мі́сті сем і во мно́гих ве́сех і гра́діх землі́ украї́нськия явле́нних і явля́ємих. Ти бо єси́ больни́х ісціле́ніє, скорб’я́щих утіше́ніє, заблу́ждших ісправле́ніє і вразумле́ніє. Бу́ди всім нам покро́в і утіше́ніє, приста́нище от вся́ких зол, бід і обстоя́ній, от гла́да, тру́са, пото́па, огня́, меча́, наше́ствія іноплеме́нних, смертоно́сния я́зви і от злих челові́к озлобле́нія. О Премилосе́рдая Ма́ти! Бу́ди при́сно моли́твенниця любвеоби́льная о благостоя́нії до́му сего́, о ми́рі і тишині́ жи́тельства, заступи́ от вся́кия напа́сти і сохрани́ с ві́рою і благогові́нієм притека́ющия к чудотво́рній іко́ні Твоє́й і моля́щияся Тебі́ с любо́вію зді і на вся́ком мі́сті. Вознеси́ моли́тви на́ша, я́ко кади́ло благово́нноє, ко Престо́лу Всеви́шняго, да́рующаго нам здра́віє, долгоде́нствіє і в труді́х благочести́вих поспіше́ніє, да Твої́м окормле́нієм управля́ємі і покро́вом Твої́м осіня́ємі, просла́вим Отця́, Си́на і Свята́го Ду́ха, і Твоє́ Ма́тернеє о нас заступле́ніє, всегда́, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в.

О Пресвята́я Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, ве́ліє чу́до свято́му Іоа́нну Дамаски́ну яви́вшая, я́ко ві́ру і́стинную і наде́жду несумні́нную показа́вшему! Усли́ши нас, грі́шних, пред чудотво́рною Твоє́ю іко́ною усе́рдно моля́щихся і прося́щих Твоєя́ по́мощі: не отри́ни моле́нія сего́ мно́гих ра́ди прегріше́ній на́ших, но, я́ко Ма́ти милосе́рдія і щедро́т, ізба́ви нас от болі́зней, скорбе́й і печа́лей, прости́ соді́янния на́ми гріхи́, іспо́лни ра́дости і весе́лія всіх чту́щих святу́ю іко́ну Твою́, да ра́достно воспоє́м і любо́вію просла́вим і́м'я Твоє́, я́ко Ти єси́ от всіх родо́в ізбра́нная і благослове́нная во ві́ки віко́в. Амі́нь.

О святи́й вели́кий арха́нгеле Рафаї́ле, Престо́лу Бо́жию предстоя́й! Ти благода́тію, от Всемогу́щаго Врача́ душ і тіле́с на́ших тебі́ да́нною, пра́веднаго му́жа Тови́та от сліпоти́ тіле́сния ісціли́л єси́, і си́на єго́ Тові́ю, спутеше́ствуя єму́, от зла́го ду́ха сохрани́л єси́. Всеусе́рдно молю́ тя, бу́ди мні путеводи́тель в жи́зні моє́й, сохрани́ от всіх ви́димих і неви́димих враг, ісціли́ душе́вния і тіле́сния болі́зні моя́, упра́ви жизнь мою́ к покая́нію во грісі́х і ко творе́нію до́брих діл. О святи́й вели́кий Рафаї́ле арха́нгеле! Усли́ши мене́, грі́шнаго, моля́щагося тебі́, і сподо́би в зді́шней і бу́дущей жи́зні благодари́ти і сла́вити о́бщаго Созда́теля на́шего в безконе́чния ві́ки віко́в.

О вели́кий уго́дниче Христо́в, страстоте́рпче і врачу́ многоми́лостивий, Пантелеї́моне! Умилосе́рдися надо мно́ю, грі́шним рабо́м, усли́ши стена́ніє і вопль мой, уми́лостиви Небе́снаго Верхо́внаго Врача́ душ і тіле́с на́ших, Христа́ Бо́га на́шего, да да́руєть мі ісціле́ніє от неду́га м'я гнету́щаго. Прийми́ недосто́йноє моле́ніє грі́шнійшаго па́че всіх челові́к. Посіти́ м'я благода́тним посіще́нієм. Не возгнуша́йся гріхо́вних язв мої́х, пома́жи їх єле́ем ми́лості твоєя́ і ісціли́ м'я, да здрав сий душе́ю і ті́лом, оста́ток дній мої́х, благода́тію Бо́жиєю, возмогу́ провести́ в покая́нії і угожде́нії Бо́гу, і сподо́блюся восприя́ти благи́й коне́ць житія́ моєго́. Єй, уго́дниче Бо́жий! Умоли́ Христа́ Бо́га, да предста́тельством Твої́м да́руєть здра́віє ті́лу моєму́, і спасе́ніє душі́ моє́й. Амі́нь.

О святи́й уго́дниче Бо́жий, пра́ведне І́ове! По́двигом до́брим подвиза́вся на землі́, восприя́л єси́ на Небесі́х віне́ць пра́вди, єго́же угото́вал єсть Госпо́дь всім лю́б'ящим Єго́. Ті́мже взира́юще на святи́й твой о́браз, ра́дуємся о пресла́внім сконча́нії жи́тельства твоєго́ і чтим святу́ю па́м'ять твою́. Ти же, предстоя́ Престо́лу Бо́жию, прийми́ моле́нія на́ша і ко Всеми́лостивому́ Бо́гу принеси́, о є́же прости́ти нам вся́коє прегріше́ніє і помощи́ нам ста́ти проти́ву ко́знем дия́вольським, да ізба́вльшеся от скорбе́й, болі́зней, бід і напа́стей і вся́каго зла, благоче́стно і пра́ведно поживе́м в ни́нішнем ві́ці і сподо́бимся предста́тельством твої́м, а́ще і недосто́йні єсьми́, ви́діти блага́я на землі́ живи́х, сла́в'яще Єди́наго во святи́х Свої́х сла́вимаго Бо́га, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха. Амі́нь.

О всеблаже́нне Агапі́те, земни́й А́нгеле і Небе́сний челові́че! Припа́даєм к тебі́ с ві́рою і любо́вію і мо́лим ті ся прилі́жно: яви́ нам, смире́нним і грі́шним, свято́є своє́ заступле́ніє; се бо гріх ра́ди на́ших не і́мами свобо́ди чад Бо́жиїх проси́ти о потре́бах на́ших Го́спода і Влади́ку на́шего, но тебе́, моли́твенника благоприя́тна, к Нему́ предлага́єм і про́сим тя со усе́рдієм мно́гим: іспроси́ нам от бла́гости Єго́ благопотре́бния да́ри душа́м і тілесе́м на́шим: ві́ру пра́ву, любо́в ко всім нелицемі́рну, в злострада́ніїх терпі́ніє, тя́жкими болі́знями одержи́мим от неду́гов ісціле́ніє, под бре́менем скорбе́й і напа́стей неудобоноси́мих па́дающим і житія́ своєго́ отча́явшимся твої́ми моли́твами получи́ти ско́роє облегче́ніє і ізбавле́ніє. Не забу́ди, блаже́нне о́тче, і оби́тель твою́ святу́ю, при́сно тя чту́щую, і соблюди́ ю і всіх, живу́щих і подвиза́ющихся в ней і на поклоне́ніє в ню приходя́щих, невреди́мими от іскуше́ній дия́вольських і вся́каго зла. Єгда́ же приспі́єть на́ше от вре́меннаго cего́ житія́ отше́ствіє і к ві́чності преселе́ніє, не лиши́ нас по́мощі твоєя́ Небе́сния, но моли́твами твої́ми всіх нас приведи́ в приста́нище спасе́нія і наслі́дники яви́ нас би́ти всесві́тлаго Ца́рствія Христо́ва, да поє́м і сла́вим неізрече́нния щедро́ти Человіколю́бця Бо́га, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, і твоє́ вку́пі с преподо́бними Анто́нієм і Феодо́сієм оте́чеськоє заступле́ніє во ві́ки віко́в. Амі́нь.

О пресла́вний священному́чениче Єрмола́є і ско́рий помо́щниче христия́ном в болі́знех! Ві́рую от всея́ душі́ і помишле́нія, я́ко даде́ся тебі́ от Го́спода дар боля́щия врачева́ти і разсла́бленния укріпля́ти. Сего́ ра́ди к тебі́, я́ко благода́тному врачу́ болі́зней, аз, немощни́й, прибіга́ю, і твой досточти́мий о́браз со благогові́нієм лобиза́я молю́ся: твої́м предста́тельством у Царя́ Небе́снаго іспроси́ мні, боля́щему, ісціле́ніє от удруча́ющия м'я болі́зні. А́ще бо і недосто́їн єсьм тебе́, благостнійшаго отця́ і при́снаго засту́пника моєго́, но ти, бив подража́тель человіколю́бія Бо́жия, сотвори́ м'я досто́йна твоєго́ заступле́нія чрез моє́ обраще́ніє от злих діл ко благо́му житію́; уврачу́й оби́льно дарова́нною тебі́ благода́тію я́зви і ра́ни душі́ і ті́ла моєго́, да́руй мі здра́віє і спасе́ніє і во всем благо́є поспіше́ніє, да та́ко, ти́хоє і безмо́лвноє житіє́ пожи́в во вся́ком благоче́стії і чистоті́, сподо́блюся со всі́ми святи́ми сла́вити всесвято́є і́м'я Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, во ві́ки віко́в.

О те́плий моли́твенниче, бла́гостний о́тче, преподо́бне Сампсо́не! Моли́ Бо́га о мні, грі́шнім, і низпосли́ от Всеблага́го Влади́ки по́мощ мі і ізбавле́ніє, привре́менна бо єсть жизнь моя́ і іспо́лнена труда́, скорбе́й і болі́зней. Укріпи́ се́рдце моє́, да возмогу́ понести́ тяготу́ мою́, і не попусти́, да превозмо́гуть іскуше́нія мно́гая моя́ ма́лия си́ли, но споспі́шествуй мні заступле́нієм твої́м, і посреді́ обстоя́ній і бід упра́ви путь мой в Ца́рство Небе́сноє, да сла́влю просла́вльшагося в тебі́ Го́спода во ві́ки. Амі́нь.

О святи́й му́чениче Христо́в Три́фоне, усли́ши ни́ні і на вся́кий час моле́ніє нас, раб Бо́жиїх [імена], і предста́тельствуй о нас пред Го́сподем. Ти ні́когда дщер царе́ву, во гра́ді Ри́мі от дия́вола му́чиму, ісціли́л єси́: си́це і нас от лю́тих єго́ ко́зней сохрани́ во вся дні житія́ на́шего, найпа́че же в день послі́дняго на́шего іздиха́нія предста́тельствуй о нас. Моли́ Го́спода, да сподо́бить і нас прича́стники би́ти присносу́щнаго весе́лія і ра́дости, да с тобо́ю ку́пно удосто́їмся сла́вити Отця́, і Си́на, і Свята́го Уті́шителя Ду́ха во ві́ки віко́в. Амі́нь.

О свяще́нная главо́, преподо́бне о́тче, преблаже́нне а́вво Фео́доре! Не забу́ди убо́гих твої́х до конця́, но помина́й нас всегда́ во святи́х твої́х і благоприя́тних моли́твах к Бо́гу. Пом'яни́ ста́до твоє́, є́же сам упа́сл єси́, і не забу́ди посіща́ти чад твої́х. Моли́ за ни, о́тче свяще́нний, за ді́ти твоя́ духо́вния, я́ко імі́яй дерзнове́ніє к Небе́сному Царю́, не премолчи́ за ни ко Го́споду, і не пре́зри нас, ві́рою і любо́вію чту́щих тя. Помина́й нас, недосто́йних, у Престо́ла Вседержи́телева, і не преста́й моля́ся о нас ко Христу́ Бо́гу, і́бо дана́ тебі́ бисть благода́ть за ни моли́тися. Не мним бо тя су́ща ме́ртва, а́ще бо ті́лом і преста́вился єси́ от нас, но і по сме́рти жив сий пребива́єши. Не отступа́й от нас ду́хом, сохраня́я нас от стріл вра́жиїх і вся́кия пре́лести бісо́вськия і ко́зней дия́вольських, па́стирю наш до́брий. А́ще бо і моще́й твої́х ра́ка пред очи́ма на́шима ви́дима єсть всегда́, но свята́я твоя́ душа́ со а́нгельськими во́їнстви, со безпло́тними ли́ки, с небе́сними си́лами, у Престо́ла Вседержи́телева предстоя́щи, досто́йно весели́ться. Ві́дуще у́бо тя воі́стину і по сме́рти жи́ва су́ща, тебі́ припа́даєм і тебі́ мо́лимся: моли́ся о нас Всеси́льному Бо́гу о по́льзі душ на́ших і іспроси́ нам вре́м'я на покая́ніє, да невозбра́нно пре́йдем от землі́ на не́бо, от мита́рств же го́рких, бісо́в возду́шних князе́й і от ві́чния му́ки да ізба́вимся, і Небе́снаго Ца́рствія наслі́дници да бу́дем со всі́ми пра́ведними, от ві́ка угоди́вшими Го́споду на́шему Ісу́су Христу́, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє, со Безнача́льним Єго́ Отце́м, і с Пресвяти́м і Благи́м і Животворя́щим Єго́ Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.