|
Глава 1
|
Глава 1
|
|
1
|
1
|
| (Зач. 1) В нача́лі бі Сло́во, і Сло́во бі к Бо́гу [у Бо́га], і Бог бі Сло́во. | Искони бэ слово. и слово бэ отъ бога. и богъ бэ слово. |
|
2
|
2
|
| Сей бі іскони́ к Бо́гу [у Бо́га]; | се бэ искони у бога. |
|
3
|
3
|
| вся тім би́ша, і без Него́ нічто́же бисть, є́же бисть. | вься тэмъ бышz и без нѥго ни чьто же не бысть ѥже бысть. |
|
4
|
4
|
| В том живо́т бі, і живо́т бі світ челові́ком; | въ томь животъ бэ и животъ бэ свэть чловэкомъ. |
|
5
|
5
|
| і світ во тьмі сві́титься, і тма єго́ не об'я́т. | и свэтъ въ тьмэ свьтить сz и тьма ѥго не обьѩтъ. |
|
6
|
6
|
| Бисть челові́к по́слан от Бо́га, і́м'я єму́ Іоа́нн; | Бысть чловэкъ посъланъ отъ бога имz ѥму иоанъ. |
|
|
7
|
| сей при́йде во свиді́тельство, да свиді́тельствуєть о Сві́ті, да всі ві́ру і́муть єму́ [да всі уві́рують чрез него́]. | тъ приде въ съвэдэтельство да съвэдэтельствуѥть о свэтэ да вьси вэру имѫть имь. |
|
8
|
8
|
| Не бі той світ, но да свиді́тельствуєть о Сві́ті; | не бэ тъ свэтъ нъ да съвэдэтельствуѥть о свэтэ. |
|
9
|
9
|
| бі Світ і́стинний, І́же просвіща́єть вся́каго челові́ка гряду́щаго в мир; | бэ свэть истиньныи иже просвэщаѥть вьсякого чловэка грzдѫща въ миръ. |
|
10
|
10
|
| в ми́рі бі, і мир Тім бисть, і мир Єго́ не позна́; | въ мирэ бэ и миръ тэмь бысть и миръ ѥго не позна. |
|
11
|
11
|
| во своя́ при́йде, і свої́ Єго́ не прия́ша. | въ своѩ приде и свои ѥго не приѩшz. |
|
12
|
12
|
| Єли́ці же прия́ша Єго́, даде́ їм о́бласть ча́дом Бо́жиїм би́ти, ві́рующим во і́м'я Єго́, | ѥлико же ихъ приѩтъ и дасть имъ область чzдомъ божиѥмъ быти вэруѭщемъ въ имz ѥго. |
|
13
|
13
|
| і́же не от кро́ві, ні от по́хоті плотськи́я, ні от по́хоті му́жеськия, но от Бо́га роди́шася. | иже не отъ кръвии ни отъ похоти плътьскы ни отъ похоти мѫжьскы нъ отъ бога родишz сz. |
|
14
|
14
|
| І Сло́во плоть бисть і всели́ся в ни, і ви́діхом сла́ву Єго́, сла́ву, я́ко Єдиноро́днаго от Отця́, іспо́лнь благода́ті і і́стини. | и слово плъть бысть и въсели сz въ ны и видэхомъ славѫ ѥго славѫ яко ѥдиночzдааго отъ отьца исплънь благодати и истины. |
|
15
|
15
|
| Іоа́нн свиді́тельствуєть о Нем і воззва́ глаго́ла: Сей бі, Єго́же ріх, І́же по мні Гряди́й, пре́до мно́ю бисть, я́ко пе́рвіє мене́ бі. | иоанъ съвэдэтельствова о нѥмь и възъва глаголѩ: сь бэ ѥгоже рэхъ грzдыи по мънэ прэдъ мъноѭ бысть яко прьвэи мене бэ. |
|
16
|
16
|
| І от ісполне́нія Єго́ ми всі прия́хом і благода́ть воз благода́ть; | и отъ исплънения ѥго мы вьси приѩхомъ благодать въз благодать. |
|
17
|
17
|
| я́ко зако́н Моїсе́йом дан бисть, благода́ть (же) і і́стина Ісу́с Христо́м бисть. | яко законъ моµѶсеомь данъ бысть. благодать и истина исусъ христъмь бысть. |
|
18
|
18
|
| (Зач. 2) Бо́га нікто́же ви́ді нигді́же; Єдиноро́дний Син, сий в ло́ні О́тчі, Той іспові́да. | Бога ни къто же ни къде же не видэ. ѥдиночzдыи сынъ сыи въ лонэ отьчи тъ исповэда. |
