Акафіст Господу Богу про мир і взаємну любов серед людей

Возбра́нний Воєво́до і Созда́телю ми́ра, усли́ши на́с, грі́шних, моля́щихся Тебі́, Творцю́ і Промисли́телю на́шему. При́зри с висоти́ свята́го жили́ща Твоєго́ на ізсо́хшия от не́нависті сердця́ на́ша і обнови́ я́ благода́тію Пресвята́го Твоєго́ Ду́ха, да і ми́, Благоді́телю і Влади́ці жи́зні на́шея, зове́м Ті́:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

А́нгелов Тво́рче, вели́кий і всемогу́щий Бо́же на́ш, Ти́ покори́л єси́ под но́зі Своя́ вся́ стихі́ї, Ти́ єди́ним сло́вом Свої́м запрети́л єси́ бу́рі і повелі́л єси́ би́ти тишині́ на є́зері Геннисаре́тстім. Див’я́щеся Твоєму́ всемогу́ществу, Тебі́, Влади́ці Ми́ра, взива́єм такова́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, ороси́ ка́плею благода́ті Свята́го Твоєго́ Ду́ха лю́тия оледені́вшия сердця́ на́ша.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, возрасти́ в сердця́х люде́й Твої́х доброді́тель кро́тости і смире́нія.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, іскорени́ в на́с многообра́зноє лука́вство і лицемі́ріє.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Вседержи́телю і Спаси́телю на́ш, не оста́ви на́с, сиро́т, но вонми́ моле́нію на́шему, с ві́рою зову́щих Ті́: Аллилу́я.

Рече́ Госпо́дь Свої́м ученико́м: «За́повідь но́вую даю́ ва́м, да лю́бите дру́г дру́га; я́коже А́з возлюби́х ви́, та́к і ви́ да лю́бите дру́г дру́га». І ми́ со умиле́нієм взива́єм Ті́:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, ми́р ми́рови Твоєму́ да́руй.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, А́нгела ми́рнаго, ві́рнаго на́шего наста́вника, пошли́ лю́дем Твої́м.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, распали́ огне́м благода́тния любве́ і ми́ра ду́ші і сердця́ на́ша.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, во́лю на́шу напра́ви уклоня́тися от зла́ і твори́ти благо́є.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Си́лою облече́нния сви́ше, святі́ї учени́ці Твої́ і апо́столи, ше́дше в ми́р і пропові́дуя Свято́є Єва́нгеліє любве́ і ми́ра, с ра́достію взива́ють Ті́: Аллилу́я.

Імі́я бога́тство любве́ і милосе́рдіє неізрече́нноє, Го́споди Бо́же на́ш, отврати́ раздо́ри от на́с, призива́ющих і́м’я Госпо́днє, і пода́ждь ско́роє примире́ніє лю́дем Твої́м. Напо́лни сердця́ на́ша теплото́ю любве́ Твоєя́, да і ми́, ра́ди сла́ви свята́го і́мені Твоєго́, Тебі́, Спаси́телю і Бо́гу на́шему, прино́сим сицева́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, ізба́ви на́с от за́висті, гні́ва і братоненавиді́нія.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, благода́ть Го́спода на́шего Ісу́са Христа́ і люби́ Бо́га і Отця́ да бу́дуть с на́ми.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, умири́ на́шу жи́знь і ми́р Тво́й, і поми́луй на́с.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Бу́рю я́рості і негодова́нія отжени́ от на́с, Человіколю́бче Го́споди, і научи́ ни єди́ними усти́ і єди́ним се́рдцем взива́ти Ті́: Аллилу́я.

Бу́рю я́рості і негодова́нія отжени́ от на́с, Человіколю́бче Го́споди, і научи́ ни єди́ними усти́ і єди́ним се́рдцем взива́ти Ті́: Аллилу́я.

Сли́шаша святі́ї учени́ці Твої́ глаго́ли із Пречи́стих у́ст Твої́х: «Імі́яй за́повіди Моя́ і соблюда́яй я́, то́й є́сть люб’я́й М’я, а люб’я́й М’я́ возлю́блен бу́деть Отце́м Мої́м». Ми́ же, удивля́ющеся неізрече́нной любві́ і за́повідем Твої́м, дерза́єм пі́ти Тебі́:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, очи́сти і на́с от гріхо́в на́ших, ізсуша́ющих в на́с і́скреннюю любо́в.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, те́плую любо́в к Тебі́ пода́ждь на́м і і́скреннюю в на́с благода́ть Пресвята́го Ду́ха.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, во́ду із ка́мня в пусти́ні істочи́вий, істочи́ із серде́ць на́ших человіколю́біє і милосе́рдіє.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, от всі́х душе́вних страсте́й невреди́мо соблюди́ ни́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Спа́се на́ш, Бо́же ми́ра і любве́, ми́р оста́вивий лю́дем, посіти́ лю́ди Твоя́ ми́ром, да благодари́м Тя́, всі́м се́рдцем зову́ще: Аллилу́я.

Влади́ко Небесе́ і землі́, чу́дний Бо́же, О́тче щедро́т, приста́нище милосе́рдія і человіколю́бія, неістощи́мий Істо́чниче прему́дрості, вся́ содержа́й в десни́ці Своє́й, Диха́ніє всі́х живи́х, Єго́же послу́шають і зві́зди, Ти́ у́бо, Со́лнце ми́ра і любве́, пощади́ наслі́діє Твоє́, при́зри на лю́ди Твоя́ согріши́вшия і із глубини́ се́рдця зову́щия:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́руй на́м ни́ні возлюби́ти Тя́ всі́м се́рдцем і все́ю душе́ю.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́руй на́м возлюби́ти дру́г дру́га сло́вом і і́стиною.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, смири́ окамені́вшия сердця́ на́ша в нелицемі́рній любві́ дру́г ко дру́гу.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́руй на́м в любві́ і благоче́стії пожи́ти вся́ дні́ живота́ на́шего.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Поми́луй на́с, Го́споди, поми́луй на́с, взива́ющих к Тебі́: Аллилу́я.

Поми́луй на́с, Го́споди, поми́луй на́с, взива́ющих к Тебі́: Аллилу́я.

Вели́кий єси́ Го́споди, Ти́ возлюби́л єси ми́р, я́ко Си́на Своєго́ Єдиноро́днаго да́л єси́, да вся́к ві́руяй Вонь не поги́бнеть, но імі́єть жи́знь ві́чную. Ми́ же, упова́я на неізрече́нную любо́в і Твоє́ милосе́рдіє, дерза́єм пі́ти Ті́ такова́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, пода́ждь на́м милосе́рдіє і долготерпі́ніє.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, отими́ от на́с за́висть, го́рдость і помишле́нія о злі́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, іскорени́ в на́с гніздя́щуюся па́губу самолю́бія – ко́рень всі́х зо́л – і іспо́лни ни ти́хим і ра́достним чу́вством братолю́бія.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́руй на́м зрі́ти согріше́нія на́ша і смиря́ти ся пред Тобо́ю; бра́та николи́же осужда́ти, но люби́ти єго́, я́ко сами́х себе́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Хвалі́те І́м’я Госпо́днє, хвалі́те раби́ Го́спода. Прийми́, Го́споди, моли́тви Тебе́ велича́ющих і взива́ющих Тебі́: Аллилу́я.

«Да лю́бите дру́г дру́га; я́ко же А́з возлюби́х ви́, да ви́ лю́бите». Та́кожде велича́юще Твою́ неізрече́нную любо́в, дерза́єм Тебі́ взива́ти такова́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, св’яза́вий Твоя́ апо́столи сою́зом любве́, св’яжи́ і ни люби́ти нелицемі́рно дру́г дру́га.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, распали́ пла́менем любве́ сердця́ на́ша к Тебі́, Христе́ Бо́же на́ш, да ми́слею і все́ю крі́постію на́шею возлю́бим Тебе́ і і́скренняго своєго́, я́ко сами́х себе́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, к братолю́бному доброжела́тельному жи́тельству наста́ви нас.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, сподо́би ни в согла́сном єдиноми́слії сла́вити і благодари́ти Тя́ Человіколю́бця.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Сотвори́ с на́ми зна́меніє во бла́го, і да ви́дять ненави́дящії нас і постидя́ться, я́ко Ти, Го́споди, помо́гл єси́ нам. Тебі́, Промисли́телю на́шему і Пода́телю бла́г ві́чних, вопіє́м: Аллилу́я.

Возлюблю́ Тя́, Го́споди, Крі́посте моя́. Госпо́дь утвержде́ніє моє́ і прибі́жище моє́. К Тебі́, Бо́гу моєму́ і Сві́ту І́стинному, воспіва́єм си́це:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, ороси́ на́с ка́плями Твоєго́ милосе́рдія і возвесели́ сердця́ на́ша.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, разбуди́ со́вість, сп’я́щую в на́с, і укріпи́ гла́с єя́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́ждь на́м позна́ти си́лу любве́ Твоєя́ к па́дшему челові́ку.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, умудри́ ни би́ти провозві́стниками любве́ Твоє́я бра́тії на́шей.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, укра́си на́с цві́том і плода́ми благи́х чу́вств.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Возлю́бим дру́г дру́га, да єдиноми́слієм вопіє́м Ті́: Аллилу́я.

Віті́ї многовіща́нния, я́ко же ри́би безгла́сния не мо́гуть глаго́лати слове́с Твої́х: «А́ще за́повіді моя́ соблюде́те, пребу́дите в любві́ Моє́й, я́ко же і А́з за́повіді Отця́ Моєго́ соблюдо́х і пребива́ю в любві́ Єго́». Ми́ же воспіва́єм пі́снь любві́ Твоє́й:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, всі́м на́м ми́р подая́й.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, не терп’я́й вражду́, примири́ на́с всі́х, да в ра́дості Твоє́й пребу́дем.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, в пусти́ні наси́тивий наро́д п’ятьма́ хліба́ми, наси́ти і ни́ ми́ром і любо́вію.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, претворя́й во́ду і вино́ на бра́ці в Ка́ні Галиле́йстій, претвори́ не́нависть в любо́в в оледені́вших сердця́х на́ших.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Спаси́, Бо́же, лю́ди Твоя́ і благослови́ достоя́ніє Твоє́, Тебі́ зову́щих: Аллилу́я.

Царю́ Си́л, чистоти́ і цілому́дрія, Ісу́се Христе́, росо́ю сви́ше погаси́ пла́мень страсте́й на́ших, да чи́стим се́рдцем вопіє́м Ті́ хвале́бную пі́снь сію́:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, руко́ю свята́го А́нгела Твоєго́ отста́ви от на́с ду́ха горди́ні і за́висті.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, очи́сти сердця́ на́ша от помисло́в не́нависті.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, огради́ на́с святи́ми Твої́ми а́нгелами і крі́пким ї́х ополче́нієм.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, отими́ се́рдце ка́менноє от пло́ті на́шея і да́ждь на́м се́рдце, пила́ющеє любо́вію.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Преклони́, Го́споди, у́хо Твоє́ і усли́ши ни́, із глубини́ се́рдця взива́ющих Тебі́: Аллилу́я.

«Сла́ва в ви́шніх Бо́гу і на землі́ ми́р!» – воспі́ли а́нгели Тебі́, Рожде́нному Царю́ ми́ра і любве́, Спа́су ду́ш на́ших. І ми́ дерза́єм пі́ти Тебі́ сицева́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, із пла́мені ро́су істочи́вий, істочи́ ро́су любве́ із серде́ць на́ших.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, пода́ждь на́м ми́р і тишину́ в житії́ на́шем.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, глаго́ляй Свої́м ученико́м «Ми́р ва́м!», поcли́ і на́м ми́р Тво́й.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, посли́ на́м непрекраща́ємия струї́ любве́ Твоєя́.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Го́споди Ісу́се Христе́ Бо́же на́ш, Істо́чниче ми́ра і любве́, благослови́ ми́ром лю́ди Твоя́, із глубини́ покая́нних серде́ць взива́ющих к Тебі́: Аллилу́я.

Пе́рвую і наібо́льшую за́повідь да́л єси́ на́м, є́же люби́ти Тя́, Бо́га і Творця́ на́шего, от всея́ душі́, все́ю крі́постею і всім помишле́нієм на́шим; і втору́ю, подо́бную є́й, є́же люби́ти бли́жняго, я́ко сами́х себе́. На си́х дву́х за́повідех зи́ждеться ве́сь Зако́н і Проро́ки. Вне́млюще се́рдцем вели́кую благода́ть слове́с Твої́х, зове́м Ті́ сицева́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, да́вий позна́ти на́м наібо́льшую за́повідь о любві́, даждь же позна́ти на́м наібо́льший і тягча́йший грі́х – не́нависть.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, угаси́ пла́мень не́нависті і преріка́нія на́шего.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, омо́й прока́зу вражди́ і очи́сти сердця́ на́ша.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

О, Всемогу́щий Бо́же, Промисли́телю на́ш, Істо́чниче жи́зні і бла́г Пода́телю! Прийми́ от всего́ се́рдця сіє́ моле́ніє і благодаре́ніє на́ше, Тебі́ приноси́моє. Усли́ши моли́тву на́шу і утоли́ раздо́ри, не́нависть, братоненавиді́ніє в душа́х на́ших. Пода́ждь ми́р, тишину́, любо́в, примире́ніє лю́дем Твої́м, да в ра́дості Тебі́, Бо́гу на́шему і Істо́чнику всего́ ми́ра і любве́, зове́м: Аллилу́я.

Цей кондак промовляй тричі, потім 1-й ікос і 1-й кондак.

А́нгелов Тво́рче, вели́кий і всемогу́щий Бо́же на́ш, Ти́ покори́л єси́ под но́зі Своя́ вся́ стихі́ї, Ти́ єди́ним сло́вом Свої́м запрети́л єси́ бу́рі і повелі́л єси́ би́ти тишині́ на є́зері Геннисаре́тстім. Див’я́щеся Твоєму́ всемогу́ществу, Тебі́, Влади́ці Ми́ра, взива́єм такова́я:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, ороси́ ка́плею благода́ті Свята́го Твоєго́ Ду́ха лю́тия оледені́вшия сердця́ на́ша.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, возрасти́ в сердця́х люде́й Твої́х доброді́тель кро́тости і смире́нія.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, іскорени́ в на́с многообра́зноє лука́вство і лицемі́ріє.

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Возбра́нний Воєво́до і Созда́телю ми́ра, усли́ши на́с, грі́шних, моля́щихся Тебі́, Творцю́ і Промисли́телю на́шему. При́зри с висоти́ свята́го жили́ща Твоєго́ на ізсо́хшия от не́нависті сердця́ на́ша і обнови́ я́ благода́тію Пресвята́го Твоєго́ Ду́ха, да і ми́, Благоді́телю і Влади́ці жи́зні на́шея, зове́м Ті́:

Бо́же, Істо́чниче ми́ра і любве́, водрузи́ ми́р і любо́в в сердця́х на́ших.

Го́споди, даждь мир Твой лю́дем Твої́м! Го́споди, посли́ лю́дем Твої́м Ду́ха Твоєго́ Свята́го, да согрі́єть сердця́ їх любо́вію Твоє́ю і наста́вить я на вся́кую і́стину і бла́го.

Го́споди, да́ждь благода́ть Твою́, да в ми́рі і любві́ позна́ють Тя, і возлю́блять, і да реку́ть я́ко апо́столи на Фаво́рі: "Го́споди, добро́ єсть нам зді би́ти". Согрі́й дря́хлиє сердця́ люде́й, да в ра́дості возсла́влять Тя, заби́вшия земни́я ско́рбі.

Уті́шителю Благи́й, со слезьми́ прошу́ Тя: уті́ши дря́хлиє ду́ші люде́й Твої́х. Даждь всім язи́кам Твої́м позна́ти любо́в Твою́ і сла́дость Свята́го Ду́ха, да забу́дуть земну́ю го́ресть, отмету́ться зла́го і притеку́ть к Тебі́ с любо́вію, і да живу́ть в ми́рі, творя́ще во́лю Твою́ во сла́ву Твою́.

Го́споди Ми́лостивий, даждь благода́ть Твою́ всім язи́кам землі́, да позна́ють Тя Ду́хом Твої́м Святи́м. Амі́нь.