Молитви, що читаються при хворобах
|
Мlтвы во врeмz болёзней
|
|
|
Молитва мученика Євтропія у ранах і стражданнях
|
Мlтва м§нка є3vтр0піа въ рaнахъ и3 страстeхъ
|
Бо́же Вседержи́телю, Благи́й і Ми́лостивий, Помо́щниче во у́зах і Пода́телю му́жественнаго терпі́нія в му́ках! Даждь нам терпі́ніє в ра́нах сих і прийди́ на по́мощ к нам, я́коже к рабу́ Твоєму́ му́ченику Фео́дору прише́л єси́ і помо́гл єму́, і всеси́льною Твоє́ю по́мощію яви́ всім, я́ко ми воі́стину Тя єди́наго і́мами Го́спода Спа́са і Тебі́ єди́ному покланя́ємся, сла́в'яще Тя со Отце́м і Святи́м Ду́хом во ві́ки. Амі́нь.
|
Б9е вседержи1телю, бlгjй и3 млcтивый, пом0щниче во ќзахъ и3 подaтелю мyжественнагw терпёніz въ мyкахъ! Дaждь нaмъ терпёніе въ рaнахъ си1хъ и3 пріиди2 на п0мощь къ нaмъ, ћкоже къ рабY твоемY мyченику fе0дору пришeлъ є3си2 и3 пом0глъ є3мY, и3 всеси1льною твоeю п0мощію kви2 всBмъ, ћкw мы2 вои1стинну тS є3ди1наго и4мамы гDа сп7са и3 тебЁ є3ди1ному покланsемсz, слaвzще тS со nц7eмъ и3 с™hмъ д¦омъ во вёки. Ґми1нь.
|
Коротке моління за хворих
|
Крaткое молeніе њ болsщихъ
|
|
|
Тропар, глас 4
|
Тропaрь, глaсъ д7:
|
Ско́рий в заступле́нії єди́н сий Христе́, ско́роє сви́ше покажи́ посіще́ніє стра́ждущему рабу́ Твоєму́ [або: стра́ждущей рабі́ Твоє́й], ізба́ви неду́гов і го́рких болі́зней, і воздви́гни во є́же пі́ти Тя і сла́вити непреста́нно моли́твами Богоро́диці, єди́не Человіколю́бче.
|
Ск0рый въ заступлeніи є3ди1нъ сhй хrтE, ск0рое свhше покажи2 посэщeніе стрaждущему рабY твоемY [и3ли2: стрaждущей рабЁ твоeй], и3збaви недyгwвъ и3 г0рькихъ болёзней, и3 воздви1гни во є4же пёти тS и3 слaвити непрестaннw моли1твами бцdы, є3ди1не чlвэколю1бче.
|
Кондак, глас 2
|
Кондaкъ, глaсъ в7:
|
На одрі́ болі́зні лежа́щаго [або: лежа́щую], і сме́ртною ра́ною уя́звленнаго [або: уя́звленную], я́коже дре́вле воздви́гл єси́, Спа́се, Петро́ву те́щу і я́коже разсла́бленнаго на одрі́ носи́маго, си́це і ни́ні, Милосе́рде, посіти́ і ісціли́; Ти бо єди́н єси́ болі́зні і неду́ги ро́да на́шего понеси́й і вся моги́й, я́ко Многоми́лостив.
|
На nдрЁ болёзни лежaщаго [и3ли2: лежaщую], и3 смeртною рaною ўsзвленнаго [и3ли2: ўsзвленную], ћкоже дрeвле воздви1глъ є3си2, сп7се, петр0ву тeщу и3 ћкоже разслaбленнаго на nдрЁ носи1маго: си1це и3 нhнэ, милосeрде, посэти2 и3 и3сцэли2: тh бо є3ди1нъ є3си2 болBзни и3 недyги р0да нaшегw понесhй, и3 всS могjй, ћкw многоми1лостивъ.
|
Молитва за хворих
|
Мlтва.
|
Влади́ко, Вседержи́телю, Святи́й Царю́, наказу́яй і не умерщвля́яй, утвержда́яй низпа́дающия і возводя́й низве́рженния, тіле́сния челові́ков ско́рбі ісправля́яй, мо́лимся Тебі́, Бо́же наш, рабо́в Твої́х, [або: раба́ Твоєго́], [імена], немощству́юща посіти́ ми́лостію Твоє́ю, прости́ їм [або: єму́] вся́коє согріше́ніє во́льноє і нево́льноє. Єй, Го́споди, враче́бную Твою́ си́лу с Небесе́ низпосли́, прикосни́ся тілесі́, угаси́ огне́вицю, укроти́ страсть і вся́кую не́мощ тая́щуюся, бу́ди врач рабо́в Твої́х, [або: раба́ Твоєго́], [імена], воздви́гни їх [або: єго́] от одра́ болі́зненнаго, і от ло́жа озлобле́нія ці́ла і всесоверше́нна, да́руй їх [або: єго́] Це́ркві Твоє́й благоугожда́юща і Творя́ща во́лю Твою́. Твоє́ бо єсть, є́же ми́ловати і спаса́ти ни, Бо́же наш, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в, амі́нь.
|
ВLко вседержи1телю, с™hй цRю2, наказyzй и3 не ўмерщвлszй, ўтверждazй низпaдающыz, и3 возводsй низвeржєнныz, тэлє1сныz человёкwвъ скHрби и3справлszй, м0лимсz тебЁ б9е нaшъ, рабHвъ твои1хъ, [и3ли2: рабA твоего2], [и4м>къ], немощствyюща посэти2 млcтію твоeю, прости2 и5мъ [и3ли2: є3мY] всsкое согрэшeніе в0льное и3 нев0льное. є4й, гDи, врачeбную твою2 си1лу съ нб7сE низпосли2, прикосни1сz тэлеси2, ўгаси2 nгнeвицу, ўкроти2 стрaсть и3 всsкую нeмощь таsщуюсz: бyди врaчь рабHвъ твои1хъ, [и3ли2: рабA твоего2], [и4м>къ], воздви1гни и5хъ [и3ли2: є3го2] t nдрA болёзненнагw, и3 t л0жа њѕлоблeніz цёла и3 всесовершeнна, дaруй и5хъ [и3ли2: є3го2] цRкви твоeй бlгоугождaюща и3 творsща в0лю твою2. твоe бо є4сть, є4же ми1ловати и3 сп7сaти ны2 б9е нaшъ, и3 тебЁ слaву возсылaемъ, nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь.
|
Псалми, що читаються при хворобах
|
Pалмы2 во врeмz болёзней
|
|
|
Псалом 88
|
Pал0мъ п7и
|
Ми́лості Твоя́, Го́споди, во вік воспою́, в род і род возвіщу́ і́стину Твою́ усти́ мої́ми. Зане́ рекл єси́: в вік ми́лость сози́ждеться, на небесі́х угото́виться і́стина Твоя́. Завіща́х заві́т ізбра́нним Мої́м, кля́хся Дави́ду, рабу́ Моєму́: до ві́ка угото́ваю сі́м'я твоє́, і сози́жду в род і род престо́л твой. Іспові́дять небеса́ чудеса́ Твоя́, Го́споди, і́бо і́стину Твою́ в Це́ркві святи́х. Я́ко кто во о́блаціх уравни́ться Го́сподеві? Уподо́биться Го́сподеві в сині́х Бо́жиїх? Бог прославля́єм в сові́ті святи́х, ве́лій і стра́шен єсть над всі́ми окре́стними Єго́. Го́споди Бо́же сил, кто подо́бен Тебі́? Си́лен єси́, Го́споди, і і́стина Твоя́ о́крест Тебе́. Ти влади́чествуєши держа́вою морсько́ю, возмуще́ніє же волн Єго́ Ти укроча́єши. Ти смири́л, єси́, я́ко я́звена, го́рдаго, ми́шцею си́ли Твоєя́ расточи́л єси́ враги́ Твоя́. Твоя́ суть небеса́, і Твоя́ єсть земля́; вселе́нную і ісполне́ніє єя́ Ти основа́л єси́. Сі́вер і мо́ре Ти созда́л єси́; Фаво́р і Єрмо́н о і́мені Твоє́м возра́дуєтася. Твоя́ ми́шця с си́лою, да укріпи́ться рука́ Твоя́, і вознесе́ться десни́ця Твоя́. Пра́вда і судьба́ угото́ваніє Престо́ла Твоєго́; ми́лость і і́стина пред'і́́деті пред лице́м Твої́м. Блаже́нні лю́діє ві́дущії воскликнове́ніє: Го́споди, во сві́ті лиця́ Твоєго́ по́йдуть, і о і́мені Твоє́м возра́дуються весь день, і пра́вдою Твоє́ю вознесу́ться. Я́ко похвала́ си́ли їх Ти єси́, і во благоволе́нії Твоє́м вознесе́ться рог наш. Я́ко Госпо́днє єсть заступле́ніє, і Свята́го Ізра́їлева Царя́ на́шего. Тогда́ глаго́лалъ єси́ в виді́нії синово́м Твої́м, і рекл єси́: положи́х по́мощ на си́льнаго, вознесо́х ізбра́ннаго от люді́й Мої́х; обріто́х Дави́да, раба́ Моєго́, єле́ем святи́м Мої́м пома́зах єго́. І́бо рука́ моя́ засту́пить єго́, і ми́шця моя́ укріпи́ть єго́; нічто́же успі́єть враг на него́, і син беззако́нія не приложи́ть озло́бити єго́. І ссіку́ от лиця́ єго́ враги́ єго́, і ненави́дящия єго́ побіжду́; і і́стина Моя́ і ми́лость Моя́ с ним, і о і́мені Моє́м вознесе́ться рог єго́; і положу́ на мо́рі ру́ку єго́, і на ріка́х десни́цю єго́. Той призове́ть М'я: Оте́ць мой єси́ Ти, Бог мой і засту́пник спаcе́нія моєго́. І аз пе́рвенця положу́ єго́, висока́ па́че царе́й земни́х; в вік сохраню́ єму́ ми́лость мою́, і заві́т мой ві́рен єму́; і положу́ в вік ві́ка сі́м'я єго́, і престо́л єго́ я́ко дні́є не́ба. А́ще оста́в'ять си́нове єго́ зако́н Мой, і в судьба́х мої́х не по́йдуть, а́ще оправда́нія Моя́ оскверня́ть, і за́повідій мої́х не сохраня́ть, посіщу́ жезло́м беззако́нія їх, і ра́нами непра́вди їх, ми́лость же Мою́ не разорю́ от них, ні преврежду́ во і́стині Моє́й, ніже́ оскверню́ заві́та Моєго́, і ісходя́щих от уст Мої́х не отве́ргуся. Єди́ною кля́хся о святі́м Моє́м: а́ще Дави́ду солжу́? Сі́м'я єго́ во вік пребу́деть, і престо́л єго́ я́ко со́лнце пре́до Мно́ю, і я́ко луна́ соверше́на в вік, і свиді́тель на небесі́ ві́рен. Ти же отри́нул єси́ і унічижи́л, негодова́л єси́ пома́заннаго Твоєго́; разори́л єси́ заві́т раба́ Твоєго́, оскверни́л єси́ на землі́ святи́ню єго́; разори́л єси́ вся опло́ти єго́, положи́л єси́ тве́рдая єго́ страх. Расхища́ху єго́ всі мимоходя́щії путе́м, бисть поноше́ніє сосі́дом свої́м. Возви́сил єси́ десни́цю стужа́ющих єму́, возвесели́л єси́ вся враги́ єго́; отврати́л єси́ по́мощ меча́ єго́ і не заступи́л єси́ єго́ во бра́ні; разори́л єси́ от очище́нія єго́, престо́л єго́ на зе́млю пове́ргл єси́: Ума́лил єси́ дні вре́мене єго́, облія́л єси́ єго́ студо́м. Доко́лі, Го́споди, отвраща́єшися в коне́ць, разжже́ться я́ко огнь гнів Твой; Пом'яни́, кий мой соста́в: єда́ бо всу́є созда́л єси́ вся си́ни челові́чеськія? Кто єсть челові́к, і́же поживе́ть і не у́зрить сме́рти, ізба́вить ду́шу свою́ із руки́ а́дови? Гді суть ми́лості Твоя́ дре́внія, Го́споди, ї́миже кля́лся єси́ Дави́ду во і́стині Твоє́й? Пом'яни́, Го́споди, поноше́ніє раб Твої́х, є́же удержа́х в ні́дрі моє́м мно́гих язи́к; і́мже поноси́ша вразі́ Твої́, Го́споди, і́мже поноси́ша ізміне́нію христа́ Твоєго́. Благослове́н Госпо́дь во вік! Бу́ди, бу́ди.
|
Млcти тво‰, гDи, во вёкъ воспою2, въ р0дъ и3 р0дъ возвэщY и4стину твою2 ўсты6 мои1ми. ЗанE рeклъ є3си2: въ вёкъ млcть сози1ждетсz: на нб7сёхъ ўгот0витсz и4стина твоS. Завэщaхъ завётъ и3збр†ннымъ мои6мъ, клsхсz дв7ду рабY моемY: до вёка ўгот0ваю сёмz твоE, и3 сози1жду въ р0дъ и3 р0дъ пrт0лъ тв0й. И#сповёдzтъ нб7сA чудесA тво‰, гDи, и4бо и4стину твою2 въ цRкви с™hхъ. Ћкw кто2 во w4блацэхъ ўравни1тсz гDеви; ўпод0битсz гDеви въ сынёхъ б9іихъ; БGъ прославлsемь въ совётэ с™hхъ, вeлій и3 стрaшенъ є4сть над8 всёми њкрeстными є3гw2. ГDи б9е си1лъ, кто2 под0бенъ тебЁ; си1ленъ є3си2, гDи, и3 и4стина твоS w4крестъ тебє2. Ты2 вLчествуеши держaвою морск0ю: возмущeніе же в0лнъ є3гw2 ты2 ўкрочaеши. Ты2 смири1лъ, є3си2, ћкw ћзвена, г0рдаго: мhшцею си1лы твоеS расточи1лъ є3си2 враги2 тво‰. Тво‰ сyтъ небесA, и3 твоS є4сть землS: вселeнную и3 и3сполнeніе є3S ты2 њсновaлъ є3си2. Сёверъ и3 м0ре ты2 создaлъ є3си2: fавHръ и3 є3рмHнъ њ и4мени твоeмъ возрaдуетасz. ТвоS мhшца съ си1лою: да ўкрэпи1тсz рукA твоS, и3 вознесeтсz десни1ца твоS. Прaвда и3 судбA ўгот0ваніе пrт0ла твоегw2: млcть и3 и4стина пред8и1детэ пред8 лицeмъ твои1мъ. Бlжeни лю1діе вёдущіи воскликновeніе: гDи, во свётэ лицA твоегw2 п0йдутъ, и3 њ и4мени твоeмъ возрaдуютсz вeсь дeнь, и3 прaвдою твоeю вознесyтсz. Ћкw похвалA си1лы и4хъ ты2 є3си2, и3 во бlговолeніи твоeмъ вознесeтсz р0гъ нaшъ: ћкw гDне є4сть заступлeніе, и3 с™aгw ї}лева цRS нaшегw. ТогдA гlалъ є3си2 въ видёніи сыновHмъ твои6мъ, и3 рeклъ є3си2: положи1хъ п0мощь на си1льнаго, вознес0хъ и3збрaннаго t людjй мои1хъ: њбрэт0хъ дв7да рабA моего2, є3лeемъ с™hмъ мои1мъ помaзахъ є3го2. И$бо рукA моS застyпитъ є3го2, и3 мhшца моS ўкрэпи1тъ є3го2: ничт0же ўспёетъ врaгъ на него2, и3 сhнъ беззак0ніz не приложи1тъ њѕл0бити є3го2. И# ссэкY t лицA є3гw2 враги2 є3гw2, и3 ненави1дzщыz є3го2 побэждY: и3 и4стина моS и3 млcть моS съ ни1мъ, и3 њ и4мени моeмъ вознесeтсz р0гъ є3гw2: и3 положY на м0ри рyку є3гw2, и3 на рэкaхъ десни1цу є3гw2. Т0й призовeтъ мS: nц7ъ м0й є3си2 ты2, бGъ м0й и3 застyпникъ спcніz моегw2. И# ѓзъ пeрвенца положY є3го2, высокA пaче царeй земнhхъ: въ вёкъ сохраню2 є3мY млcть мою2, и3 завётъ м0й вёренъ є3мY: и3 положY въ вёкъ вёка сёмz є3гw2, и3 пrт0лъ є3гw2 ћкw днjе нeба. Ѓще њстaвzтъ сhнове є3гw2 зак0нъ м0й, и3 въ судбaхъ мои1хъ не п0йдутъ: ѓще њправд†ніz мо‰ њсквернsтъ, и3 зaповэдій мои1хъ не сохранsтъ: посэщY жезл0мъ беззакHніz и4хъ, и3 рaнами непр†вды и4хъ, млcть же мою2 не разорю2 t ни1хъ, ни превреждY во и4стинэ моeй: нижE њскверню2 завёта моегw2, и3 и3сходsщихъ t ќстъ мои1хъ не tвeргусz. Е#ди1ною клsхсz њ с™ёмъ моeмъ: ѓще дв7ду солжY; Сёмz є3гw2 во вёкъ пребyдетъ, и3 прест0лъ є3гw2 ћкw с0лнце предо мн0ю, и3 ћкw лунA совершeна въ вёкъ, и3 свидётель на нб7си2 вёренъ. Тh же tри1нулъ є3си2 и3 ўничижи1лъ, негодовaлъ є3си2 помaзаннаго твоего2: разори1лъ є3си2 завётъ рабA твоегw2, њскверни1лъ є3си2 на земли2 с™hню є3гw2: разори1лъ є3си2 вс‰ њпл0ты є3гw2, положи1лъ є3си2 твє1рдаz є3гw2 стрaхъ. Расхищaху є3го2 вси2 мимоходsщіи путeмъ, бhсть поношeніе сосёдwмъ свои6мъ. Возвhсилъ є3си2 десни1цу стужaющихъ є3мY, возвесели1лъ є3си2 вс‰ враги2 є3гw2: tврати1лъ є3си2 п0мощь мечA є3гw2 и3 не заступи1лъ є3си2 є3го2 во брaни: разори1лъ є3си2 t њчищeніz є3гw2, прест0лъ є3гw2 на зeмлю повeрглъ є3си2: ўмaлилъ є3си2 дни6 врeмене є3гw2, њбліsлъ є3си2 є3го2 студ0мъ. Док0лэ, гDи, tвращaешисz въ конeцъ, разжжeтсz ћкw џгнь гнёвъ тв0й; Помzни2, кjй м0й состaвъ: є3дa бо всyе создaлъ є3си2 вс‰ сhны человёчєскіz; Кто2 є4сть человёкъ, и4же поживeтъ и3 не ќзритъ смeрти, и3збaвитъ дyшу свою2 и3з8 руки2 ѓдовы; ГдЁ сyть млcти тво‰ дрє1вніz, гDи, и4миже клsлсz є3си2 дв7ду во и4стинэ твоeй; Помzни2, гDи, поношeніе р†бъ твои1хъ, є4же ўдержaхъ въ нёдрэ моeмъ мн0гихъ kзы6къ: и4мже поноси1ша врази2 твои2, гDи, и4мже поноси1ша и3змэнeнію хрістA твоегw2. Блгcвeнъ гDь во вёкъ: бyди, бyди.
|
Псалом 12
|
Pал0мъ в7i
|
Доко́лі, Го́споди, забу́деши м'я до конця́? Доко́лі отвраща́єши лице́ Твоє́ от мене́? Доко́лі положу́ сові́ти в душі́ моє́й, болі́зні в се́рдці моє́м день і нощ? Доко́лі вознесе́ться враг мой на м'я? При́зри, усли́ши м'я, Го́споди Бо́же мой. Просвіти́ о́чі мої́, да не когда́ усну́ в смерть; да не когда́ рече́ть враг мой: укріпи́хся на него́. Стужа́ющії мі возра́дуються, а́ще подви́жуся. Аз же на ми́лость Твою́ упова́х; возра́дується се́рдце моє́ о спаcе́нії Твоє́м; воспою́ Го́сподеві благоді́явшему мні і пою́ і́мені Го́спода Ви́шняго.
|
Док0лэ, гDи, забyдеши мS до концA; док0лэ tвращaеши лицE твоE t менє2; Док0лэ положY совёты въ души2 моeй, бwлёзни въ сeрдцы моeмъ дeнь и3 н0щь; док0лэ вознесeтсz врaгъ м0й на мS; При1зри, ўслhши мS, гDи б9е м0й: просвэти2 џчи мои2, да не когдA ўснY въ смeрть: да не когдA речeтъ врaгъ м0й: ўкрэпи1хсz на него2. Стужaющіи ми2 возрaдуютсz, ѓще подви1жусz. Ѓзъ же на млcть твою2 ўповaхъ: возрaдуетсz сeрдце моE њ спcніи твоeмъ: воспою2 гDеви бlгодёzвшему мнЁ и3 пою2 и4мени гDа вhшнzгw.
|
Псалом 44
|
Pал0мъ м7д
|
Отри́гну се́рдце моє́ сло́во бла́го, глаго́лю аз діла́ моя́ Царе́ві; язи́к мой трость кни́жника скоропи́сця. Красе́н добро́тою па́че сино́в челові́чеських, ізлія́ся благода́ть во устна́х Твої́х; сего́ ра́ди благослови́ Тя Бог во вік. Препоя́ши меч Твой по бедрі́ Твоє́й, Си́льне, красото́ю Твоє́ю і добро́тою Твоє́ю; і наляци́, і успіва́й, і ца́рствуй і́стини ра́ди і кро́тости і пра́вди; і наста́вить Тя ди́вно десни́ця Твоя́. Стрі́ли Твоя́ ізощре́ни, Си́льне; лю́діє под Тобо́ю паду́ть в се́рдці враг Царе́вих. Престо́л Твой, Бо́же, в вік ві́ка; жезл пра́вости — жезл Ца́рствія Твоєго́. Возлюби́л єси́ пра́вду і возненави́діл єси́ беззако́ніє; сего́ ра́ди пома́за Тя, Бо́же, Бог Твой єле́ем ра́дости па́че прича́стник Твої́х. Сми́рна і ста́кти і касі́я от риз Твої́х, от тя́жестей слоно́вих [от хра́мов слоно́вих], із ни́хже возвесели́ша Тя. Дще́рі царе́й в че́сті Твоє́й; предста́ цяри́ця одесну́ю Тебе́, в ри́зах позлаще́нних оді́яна преіспещре́на. Сли́ши, дщи, і виждь, і приклони́ у́хо твоє́, і забу́ди лю́ди твоя́ і дом отця́ твоєго́; і возжела́єть Цар добро́ти твоєя́, зане́ той єсть Госпо́дь твой, і поклони́шися Єму́, і дщи Ти́рова с да́ри; лицю́ Твоєму́ помо́ляться бога́тії лю́дстії. Вся сла́ва дще́ре Царе́ві внутр; ря́сни злати́ми оді́яна і преіспещре́на. Приведу́ться Царю́ ді́ви вслід єя́, і́скреннія єя́ приведу́ться Тебі́; приведу́ться в весе́лії і ра́дованії, введу́ться в храм Царе́в. Вмі́сто оте́ць твої́х би́ша си́нове Твої́; поста́виши я кня́зі по всей землі́. Пом'яну́ і́м'я Твоє́ во вся́ком ро́ді і ро́ді; сего́ ра́ди лю́діє іспові́дяться Тебі́ в вік і во вік ві́ка.
|
Tрhгну сeрдце моE сл0во блaго, глаг0лю ѓзъ дэлA мо‰ цReви: љзhкъ м0й тр0сть кни1жника скоропи1сца. Красeнъ добр0тою пaче сынHвъ человёческихъ, и3зліsсz бlгодaть во ўстнaхъ твои1хъ: сегw2 рaди блгcви1 тz бGъ во вёкъ. Препоsши мeчь тв0й по бедрЁ твоeй, си1льне, красот0ю твоeю и3 добр0тою твоeю: и3 налzцы2, и3 ўспэвaй, и3 цrтвуй и4стины рaди и3 кр0тости и3 прaвды: и3 настaвитъ тS ди1внw десни1ца твоS. Стрёлы тво‰ и3з8wщрє1ны, си1льне: лю1діе под8 тоб0ю падyтъ въ сeрдцы вр†гъ цReвыхъ. Пrт0лъ тв0й, б9е, въ вёкъ вёка: жeзлъ прaвости жeзлъ цrтвіz твоегw2. Возлюби1лъ є3си2 прaвду и3 возненави1дэлъ є3си2 беззак0ніе: сегw2 рaди помaза тS, б9е, бGъ тв0й є3лeемъ рaдости пaче прич†стникъ твои1хъ. СмЂрна и3 стaкти и3 касjа t ри1зъ твои1хъ, t тsжестей слон0выхъ [t хрaмwвъ слон0выхъ], и3з8 ни1хже возвесели1ша тS. Дщє1ри царeй въ чeсти твоeй: предстA цари1ца њдеснyю тебє2, въ ри1захъ позлащeнныхъ њдёzна преиспещрeна. Слhши, дщи2, и3 ви1ждь, и3 приклони2 ќхо твоE, и3 забyди лю1ди тво‰ и3 д0мъ nтцA твоегw2: и3 возжелaетъ цRь добр0ты твоеS, занE т0й є4сть гDь тв0й, и3 поклони1шисz є3мY, и3 дщи2 тЂрова съ д†ры: лицY твоемY пом0лzтсz богaтіи лю1дстіи. ВсS слaва дщeре цReвы внyтрь: р‰сны златhми њдёzна и3 преиспещрeна. Приведyтсz цRю2 дBвы в8слёдъ є3S, и4скрєнніz є3S приведyтсz тебЁ: приведyтсz въ весeліи и3 рaдованіи, введyтсz въ хрaмъ цReвъ. Вмёстw nтє1цъ твои1хъ бhша сhнове твои2: постaвиши | кнsзи по всeй земли2. ПомzнY и4мz твоE во всsкомъ р0дэ и3 р0дэ: сегw2 рaди лю1діе и3сповёдzтсz тебЁ въ вёкъ и3 во вёкъ вёка.
|
Псалом 122
|
Pал0мъ рк7в
|
К Тебі́ возведо́х о́чі мої́, Живу́щему на Небесі́. Се, я́ко о́чі раб в руку́ госпо́дій свої́х, я́ко о́чі раби́ні в руку́ госпожі́ своєя́, та́ко о́чі на́ші ко Го́споду Бо́гу на́шему, до́ндеже уще́дрить ни. Поми́луй нас, Го́споди, поми́луй нас, я́ко помно́гу іспо́лнихомся унічиже́нія; найпа́че напо́лнися душа́ на́ша поноше́нія гобзу́ющих і унічиже́нія го́рдих.
|
Къ тебЁ возвед0хъ џчи мои2, живyщему на нб7си2. СE, ћкw џчи р†бъ въ рукY госп0дій свои1хъ, ћкw џчи рабhни въ рукY госпожи2 своеS: тaкw џчи нaши ко гDу бGу нaшему, д0ндеже ўщeдритъ ны2. Поми1луй нaсъ, гDи, поми1луй нaсъ, ћкw помн0гу и3сп0лнихомсz ўничижeніz: наипaче нап0лнисz душA нaша поношeніz гобзyющихъ и3 ўничижeніz г0рдыхъ.
|
Псалом 128
|
Pал0мъ рк7и
|
Мно́жицею бра́шася со мно́ю от ю́ности моєя́, да рече́ть у́бо Ізра́їль: мно́жицею бра́шася со мно́ю от ю́ности моєя́, і́бо не премого́ша м'я. На хребті́ моє́м ді́лаша грі́шници, продолжи́ша беззако́ніє своє́. Госпо́дь пра́веден ссіче́ ви́я грі́шников. Да постидя́ться і возвратя́ться всп'ять всі ненави́дящії Сіо́на; да бу́дуть я́ко трава́ на здіх на кро́віх, я́же пре́жде восторже́нія і́зсше, є́юже не іспо́лни руки́ своєя́ жняй, і ні́дра своєго́ рукоя́ти собира́яй; і не рі́ша мимоходя́щії: благослове́ніє Госпо́днє на ви, благослови́хом ви во і́м'я Госпо́днє.
|
Мн0жицею брaшасz со мн0ю t ю4ности моеS, да речeтъ ќбw ї}ль: мн0жицею брaшасz со мн0ю t ю4ности моеS, и4бо не премог0ша мS. На хребтЁ моeмъ дёлаша грBшницы, продолжи1ша беззак0ніе своE. ГDь првdнъ ссэчE вы6z грёшникwвъ. Да постыдsтсz и3 возвратsтсz вспsть вси2 ненави1дzщіи сіHна: да бyдутъ ћкw травA на здёхъ на кр0вэхъ, ћже прeжде восторжeніz и4зсше: є4юже не и3сп0лни руки2 своеS жнsй, и3 нёдра своегw2 руко‰ти собирazй: и3 не рёша мимоходsщіи: блгcвeніе гDне на вы2, благослови1хомъ вы2 во и4мz гDне.
|
Молитви Пресвятій Богородиці про зцілення
|
Мlтвы прес™ёй бцdэ w3 и3сцэлeніи
|
|
|
На честь ікони «Цілительниця»
|
Въ чeсть є3S їкHны цэли1тельница
|
Прийми́, о Всеблагослове́нная і Всемо́щная Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице Ді́во, сія́ моли́тви, со слеза́ми Тебі́ ни́ні приноси́мия от нас недосто́йних раб Твої́х, ко Твоєму́ цільбоно́сному о́бразу пі́ніє возсила́ющих со умиле́нієм, я́ко Тебі́ Само́й зді су́щей і вне́млющей моле́нію на́шему. По коєму́ждо бо проше́нію ісполне́ніє твори́ши, ско́рбі облегча́єши, немощни́м здра́віє да́руєши, разсла́бленния і неду́жния ісціля́єши, от бі́сних бі́си прогоня́єши, оби́димия от оби́д ізбавля́єши, прокаже́нния очища́єши і ма́лия ді́ти ми́луєши; єще́ же, Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, і от уз і темни́ць свобожда́єши і вся́кія многоразли́чния стра́сті врачу́єши: вся бо суть возмо́жна хода́тайством Твої́м к Си́ну Твоєму́, Христу́ Бо́гу на́шему. О Всепі́тая Ма́ти, Пресвята́я Богоро́дице! Не преста́й моли́тися о нас, недосто́йних рабі́х Твої́х, сла́в’ящих Тя і почита́ющих Тя, і покланя́ющихся со умиле́нієм Пречи́стому о́бразу Твоєму́, і наде́жду іму́щих невозвра́тну і ві́ру несумні́нну к Тебі́, Присноді́ві Пресла́вній і Непоро́чній, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Пріими2, q всебlгословeннаz и3 всем0щнаz гпcжE вLчце бцdе дв7о, сі‰ мlтвы, со слезaми тебЁ нhнэ приноси6мыz t нaсъ недост0йныхъ р†бъ твои1хъ, ко твоемY цэльбон0сному џбразу пёніе возсылaющихъ со ўмилeніемъ, ћкw тебЁ сам0й здЁ сyщей и3 внeмлющей молeнію нaшему. По коемyждо бо прошeнію и3сполнeніе твори1ши, скHрби њблегчaеши, немощны6мъ здрaвіе дaруеши, разслaблєнныz и3 нед{жныz и3сцэлsеши, t бёсныхъ бёсы прогонsеши, њби6димыz t nби1дъ и3збавлsеши, прокажє1нныz њчищaеши и3 м†лыz дёти ми1луеши: є3щe же, гпcжE вLчце бцdе, и3 t ќзъ и3 темни1цъ свобождaеши и3 всsкіz многоразли6чныz стр†сти врачyеши: вс‰ бо сyть возмHжна ходaтайствомъ твои1мъ къ сн7у твоемY, хrтY бGу нaшему. Q всепётаz м™и, прес™az бцdе! Не престaй моли1тисz њ нaсъ недост0йныхъ рабёхъ твои1хъ, слaвzщихъ тS и3 почитaющихъ тS, и3 покланsющихсz со ўмилeніемъ пречтcому џбразу твоемY, и3 надeжду и3мyщихъ невозврaтну и3 вёру несумнённу къ тебЁ, приснодв7э преслaвнэй и3 непор0чнэй, нhнэ и3 пrнw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
На честь ікони «Почаївська»
|
Въ чeсть є3S їкHны почaевскаz
|
К Тебі́, о Богома́ти, моли́твенно притека́єм ми, грі́шнії, чудеса́ Твоя́ во святі́й Ла́врі Поча́євстій явле́нная помина́юще і о свої́х сокруша́ющеся прегріше́ніїх. Ві́ми, Влади́чице, ві́ми, я́ко не подоба́ше нам, грі́шним, чесого́ проси́ти, то́кмо о є́же Пра́ведному Судії́ беззако́нія на́ша оста́вити нам. Вся бо, на́ми в житії́ претерпі́нная, ско́рбі же і ну́жди і болі́зні, я́ко плоди́ паде́ній на́ших прозябо́ша нам, Бо́гу сія́ на ісправле́ніє на́ше попуща́ющу. Ті́мже вся сія́ і́стиною і судо́м Свої́м наведе́ Госпо́дь на грі́шния раби́ Своя́, і́же в печа́лех свої́х к заступле́нію Твоєму́, Пречи́стая, притеко́ша, і во умиле́нії серде́ць к Тебі́ взива́ють си́це: гріхо́в і беззако́ній на́ших, Блага́я, не пом'яни́, но па́че всечестни́я ру́ці Твої́ воздви́гши, к Си́ну Твоєму́ і Бо́гу предста́ни, да лю́ті соді́янная на́ми отпу́стить нам, да, за премно́гая неіспо́лненная обіща́нія на́ша, лиця́ Своєго́ от рабо́в Свої́х не отврати́ть, да благода́ті Своєя́, спасе́нію на́шему посо́бствующія, от душ на́ших не оти́меть. Єй, Влади́чице, бу́ди спасе́нію на́шему Хода́таїця, і малоду́шія на́шего не возгнуша́вшися, при́зри на стена́нія на́ша, я́же в біда́х і ско́рбіх на́ших пред чудотво́рним Твої́м о́бразом возно́сим. Просвіти́ умиле́нними по́мисли уми́ на́ша, ві́ру на́шу укріпи́, наде́жду утверди́, любве́ сладча́йший дар сподо́би нас прия́ти. Си́ми у́бо, Пречи́стая, дарова́ньми, а не болі́зньми і скорбми́, живо́т наш ко спасе́нію да возво́диться, но от уни́нія і отча́янія ду́ші на́ша огражда́ющи, ізба́ви нас, маломо́щних, от находя́щих на ни бід і нужд, і клевети́ челові́чеськия, і болі́зней нестерпи́мих. Да́руй мир і благоустроє́ніє жи́тельству христия́нському предста́тельством Твої́м, Влади́чице: утверди́ правосла́вную ві́ру в страні́ на́шей Украї́ні і во всем ми́рі. Це́рков Апо́стольськую і Собо́рную умале́нію не преда́ждь, уста́ви святи́х оте́ць на ві́ки непоколеби́ми сохрани́, і всіх к Тебі́ притека́ющих от ро́ва поги́бельнаго спаси́. Єще́ же і є́ресію прельще́нних бра́тій на́ших, або ві́ру спаси́тельную во гріхо́вних страсте́х погуби́вших, па́ки ко і́стинній ві́рі і покая́нію приведи́, да вку́пі с на́ми Твоєму́ чудотво́рному о́бразу покланя́ющеся, Твоє́ предста́тельство іспові́дять. Сподо́би у́бо нас, Пресвята́я Госпоже́ Богоро́дице, єще́ в животі́ сем побі́ду і́стини Твої́м заступле́нієм узрі́ти; сподо́би нас благода́тную ра́дость пре́жде кончи́ни на́шея восприя́ти, я́коже дре́вле насе́льники Поча́євськія Твої́м явле́нієм побіди́телі і просвіти́телі Ага́рян показа́ла єси́; да всі ми благода́рним се́рдцем вку́пі со А́нгели і проро́ки і апо́столи і со всі́ми святи́ми Твоє́ милосе́рдіє прославля́юще, воздади́м сла́ву, честь і поклоне́ніє в Тро́йці піва́ємому Бо́гу, Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Къ тебЁ, q бGом™и, мlтвеннw притекaемъ мы2 грёшніи, чудесA твоS во с™ёй лavрэ почaевстэй kвлє1ннаz поминaюще и3 њ свои1хъ сокрушaющесz прегрэшeніихъ. Вёмы, вLчце, вёмы, ћкw не подобaше нaмъ грёшнымъ чесогw2 проси1ти, т0кмw њ є4же првdному судіи2 беззакHніz нaшz њстaвити нaмъ. Всs бо, нaми въ житіи2 претерпBннаz, скHрби же и3 н{жды и3 болBзни, ћкw плоды2 падeній нaшихъ прозzб0ша нaмъ, бGу сі‰ на и3справлeніе нaше попущaющу. Тёмже вс‰ сі‰ и4стиною и3 суд0мъ свои1мъ наведE гDь на грBшныz рабы2 сво‰, и5же въ печaлехъ свои1хъ къ заступлeнію твоемY, пречтcаz, притек0ша, и3 во ўмилeніи сердeцъ къ тебЁ взывaютъ си1це: грэхHвъ и3 беззак0ній нaшихъ, бlгaz, не помzни2, но пaче всечcтны6z рyцэ твои2 воздви1гши, къ сн7у твоемY и3 бGу предстaни, да лю1тэ содёzннаz нaми tпyститъ нaмъ, да, за премнHгаz неисп0лнєннаz њбэщ†ніz н†ша, лицA своегw2 t рабHвъ свои1хъ не tврати1тъ, да блгdти своеS, сп7сeнію нaшему пос0бствующіz, t дyшъ нaшихъ не tи1метъ. Е$й, вLчце, бyди сп7сeнію нaшему ходaтаица, и3 малодyшіz нaшегw не возгнушaвшисz, при1зри на стен†ніz н†ша, ±же въ бэдaхъ и3 ск0рбэхъ нaшихъ пред8 чудотв0рнымъ твои1мъ њ́бразомъ возн0симъ. Просвэти2 ўмилeнными пHмыслы ўмы2 нaшz, вёру нaшу ўкрэпи2, надeжду ўтверди2, любвE сладчaйшій дaръ спод0би нaсъ пріsти. Си1ми ќбw, пречтcаz, даровaньми, ґ не болёзньми и3 скорбьми2 жив0тъ нaшъ ко сп7сeнію да возв0дитсz, но t ўнhніz и3 tчazніz дyшы нaшz њграждaющи, и3збaви нaсъ малом0щныхъ t находsщихъ на ны2 бёдъ и3 нyждъ, и3 клеветы2 человёческіz, и3 болёзней нестерпи1мыхъ. Дaруй ми1ръ и3 бlгоустроeніе жи1тельству хrтіaнскому предстaтельствомъ твои1мъ, вLчце: ўтверди2 правослaвную вёру въ странЁ нaшей ўкраи1нэ и3 во всeмъ мjрэ. ЦRковь ґпcльскую и3 соб0рную ўмалeнію не предaждь, ўстaвы с™hхъ nтє1цъ на вёки непоколеби1мы сохрани2, и3 всёхъ къ тебЁ притекaющихъ t р0ва поги1бельнагw сп7си2. Е#щe же и3 є4ресію прельщeнныхъ брaтій нaшихъ, и3ли2 вёру сп7си1тельную во грэх0вныхъ страстeхъ погуби1вшихъ, пaки ко и4стиннэй вёрэ и3 покаsнію приведи2, да вкyпэ съ нaми твоемY чудотв0рному њ́бразу покланsющесz, твоE предстaтельство и3сповёдzтъ. Спод0би u5бо нaсъ, прес™az гпcжE бцdе, є3щE въ животЁ сeмъ побёду и4стины твои1мъ заступлeніемъ ўзрёти: спод0би нaсъ блгdтную рaдость прeжде кончи1ны нaшеz воспріsти, ћкоже дрeвле насeльники почaєвскіz твои1мъ kвлeніемъ побэди1тєли и3 просвэти1тєли ґгaрzнъ показaла є3си2: да вси2 мы2, бlгодaрнымъ сeрдцемъ вкyпэ со ѓгGлы и3 прbрHки и3 ґпcлы и3 со всёми с™hми твоE млcрдіе прославлsюще, воздади1мъ слaву, чeсть и3 поклонeніе въ трbцэ пэвaемому бGу, nц7Y и3 сн7у и3 с™0му д¦у, во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
На честь ікони «Скоропослушниця»
|
Въ чeсть є3S їкHны скоропослyшница
|
Преблагослове́нная Влади́чице, Присноді́во Богоро́дице, Бо́га Сло́ва па́че вся́каго сло́ва на спасе́ніє на́ше ро́ждшая, і благода́ть Єго́ преізоби́льно па́че всіх прия́вшая, мо́ре неісчерпа́ємоє Боже́ственних дарова́ній я́вльшаяся і чуде́с приснотеку́щая ріка́, ізлива́ющая благода́ть всім с ві́рою к Тебі́ прибіга́ющим! Чудотво́рному Твоєму́ о́бразу припа́дающе, мо́лимся Тебі́, всеще́дрій Ма́тері Человіколюби́ваго Влади́ки: удиви́ на нас пребога́тия ми́лості Твоя́ і проше́нія на́ша, приноси́мая Тебі́, Скоропослу́шнице, іспо́лнити ускори́, вся, я́же на по́льзу во утіше́ніє і спасе́ніє коєму́ждо устроя́ющи. Посіти́, Преблага́я, раби́ Твоя́ благода́тію Твоє́ю і пода́ждь неду́гующим цільбу́ і соверше́нноє здра́віє, обурева́ємим тишину́, пліне́нним свобо́ду, і разли́чними о́брази стра́ждущия уті́ши. Ізба́ви, Всеми́лостивая Госпоже́, всяк град і страну́ от гла́да, я́зви, тру́са, пото́па, огня́, меча́ і іни́я ка́зні вре́менния і ві́чния, Ма́терним Твої́м дерзнове́нієм гнів Бо́жий от нас отвраща́ющи; тако́жде і от душе́внаго разслабле́нія, обурева́нія страсте́й і гріхопаде́ній свободи́ раби́ Твоя́, я́ко да непреткнове́нно во вся́ком благоче́стії пожи́вше в сем ві́ці і в бу́дущем ві́чних благ сподо́бимся, благода́тію і человіколю́бієм Си́на Твоєго́ і Бо́га, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє, со Безнача́льним Єго́ Отце́м і Пресвяти́м Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Пребlгословeннаz вLчце, приснодв7о бцdе, бGа сл0ва пaче всsкагw сл0ва на сп7сeніе нaше р0ждшаz, и3 блгdть є3гw2 преиз8oби1льнw пaче всёхъ пріsвшаz, м0ре неисчерпaемое бжcтвенныхъ даровaній ћвльшаzсz и3 чудeсъ приснотекyщаz рэкA, и3зливaющаz бlгодaть всBмъ съ вёрою къ тебЁ прибэгaющымъ! Чудотв0рному твоемY њ́бразу припaдающе, м0лимсz тебЁ, всещeдрэй м™ри чlвэколюби1вагw вLки: ўдиви2 на нaсъ пребог†тыz млcти тво‰, и3 прошє1ніz н†ша, приноси6маz тебЁ, скоропослyшнице, и3сп0лнити ўскори2, вс‰, ±же на п0льзу во ўтэшeніе и3 сп7сeніе коемyждо ўстроsющи. Посэти2, пребlгaz, рабы6 тво‰ блгdтію твоeю и3 подaждь недyгующымъ цэльбY и3 совершeнное здрaвіе, њбуревaємымъ тишинY, плэнє1ннымъ своб0ду, и3 разли1чными њ́бразы стрaждущыz ўтёши. И#збaви, всемлcтиваz гпcжE, всsкъ грaдъ и3 странY t глaда, ћзвы, трyса, пот0па, nгнS, мечA и3 и3нhz кaзни врeменныz и3 вёчныz, м™рнимъ твои1мъ дерзновeніемъ гнёвъ б9ій t нaсъ tвращaющи: тaкожде и3 t душeвнагw разслаблeніz, њбуревaніz страстeй и3 грэхопадeній свободи2 рабы6 тво‰, ћкw да непреткновeннw во всsкомъ бlгочeстіи пожи1вше въ сeмъ вёцэ, и3 въ бyдущемъ вёчныхъ бл†гъ спод0бимсz, блгdтію и3 чlвэколю1біемъ сн7а твоегw2 и3 бGа, є3мyже подобaетъ всsкаz слaва, чeсть и3 поклонeніе, со безначaльнымъ є3гw2 nц7eмъ и3 прес™hмъ д¦омъ, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
На честь ікони «Живоносне Джерело»
|
Въ чeсть є3S їкHны живон0сный и3ст0чникъ
|
О Пресвята́я Ді́во, Всеми́лостивая Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, Живоно́сний Істо́чник Твой, ціле́бния да́ри на здра́віє душ і тіле́с на́ших і на спасе́ніє ми́ру точа́щий, подала́ єси́ нам, ті́мже благода́рні су́ще усе́рдно мо́лим Тя, Цари́це Пресвята́я, моли́ Си́на Твоєго́ і Бо́га на́шего да́ти нам оставле́ніє прегріше́ній і вся́кой душі́ скорб'я́щей і озло́бленній ми́лость і утіше́ніє, і от бід, скорбе́й і болі́зней свобожде́ніє. Пода́ждь, Госпоже́, хра́му сему́ і сим лю́дем покрове́ніє [і святі́й оби́телі сей соблюде́ніє], гра́ду сему́ [або: ве́сі сей] сохране́ніє, страні́ на́шей Украї́ні от напа́стей ізбавле́ніє і огражде́ніє, да ми́рноє зді поживе́м житіє́, і в бу́дущем ві́ці сподо́бимся ви́діти Тебе́, Засту́пницю на́шу, во сла́ві Ца́рствія Си́на Твоєго́ і Бо́га на́шего, Єму́же сла́ва і держа́ва со Отце́м і Пресвяти́м Ду́хом во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Q прес™az дв7о, всемлcтиваz гпcжE вLчце бцdе, живон0сный и3ст0чникъ тв0й, цэлє1бныz дaры на здрaвіе дyшъ и3 тэлeсъ нaшихъ и3 на сп7сeніе мjру точaщій, подалA є3си2 нaмъ, тёмже бlгодaрни сyще ўсeрднw м0лимъ тS, цRи1це прес™az, моли2 сн7а твоего2 и3 бGа нaшего дaти нaмъ њставлeніе прегрэшeній и3 всsкой души2 скорбsщей и3 њѕл0бленнэй млcть и3 ўтэшeніе, и3 t бёдъ, скорбeй и3 болёзней свобождeніе. Подaждь, гпcжE, хрaму семY и3 си6мъ лю1демъ покровeніе [и3 с™ёй nби1тели сeй соблюдeніе], грaду семY [и3ли2: вeси сeй] сохранeніе, странЁ нaшей ўкраи1нэ t напaстей и3збавлeніе и3 њграждeніе, да ми1рное здЁ поживeмъ житіE, и3 въ бyдущемъ вёцэ спод0бимсz ви1дэти тебE, застyпницу нaшу, во слaвэ цrтвіz сн7а твоегw2 и3 бGа нaшегw, є3мyже слaва и3 держaва со nц7eмъ и3 прес™hмъ д¦омъ во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
На честь ікони «Козельщанська»
|
Въ чeсть є3S їкHны козельщaнскаz
|
Богоро́дице Ді́во, Пренепоро́чная Ма́ти Христа́, Бо́га на́шего, Засту́пнице всего́ ро́да христия́нськаго! Чудотво́рній іко́ні Твоє́й благогові́йно предстоя́ще, мо́лим Тя, усли́ши нас, моля́щихся Тебі́: прийми́ благодаре́нія на́ша недосто́йная о всіх неізрече́нних Твої́х к нам благодія́ніїх, в мі́сті сем і во мно́гих ве́сех і гра́діх землі́ украї́нськия явле́нних і явля́ємих. Ти бо єси́ больни́х ісціле́ніє, скорб’я́щих утіше́ніє, заблу́ждших ісправле́ніє і вразумле́ніє. Бу́ди всім нам покро́в і утіше́ніє, приста́нище от вся́ких зол, бід і обстоя́ній, от гла́да, тру́са, пото́па, огня́, меча́, наше́ствія іноплеме́нних, смертоно́сния я́зви і от злих челові́к озлобле́нія. О Премилосе́рдая Ма́ти! Бу́ди при́сно моли́твенниця любвеоби́льная о благостоя́нії до́му сего́, о ми́рі і тишині́ жи́тельства, заступи́ от вся́кия напа́сти і сохрани́ с ві́рою і благогові́нієм притека́ющия к чудотво́рній іко́ні Твоє́й і моля́щияся Тебі́ с любо́вію зді і на вся́ком мі́сті. Вознеси́ моли́тви на́ша, я́ко кади́ло благово́нноє, ко Престо́лу Всеви́шняго, да́рующаго нам здра́віє, долгоде́нствіє і в труді́х благочести́вих поспіше́ніє, да Твої́м окормле́нієм управля́ємі і покро́вом Твої́м осіня́ємі, просла́вим Отця́, Си́на і Свята́го Ду́ха, і Твоє́ Ма́тернеє о нас заступле́ніє, всегда́, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в.
|
Бцdе дв7о, пренепор0чнаz м™и хrтA бGа нaшегw, застyпнице всегw2 р0да хrтіaнскагw! Чудотв0рнэй їкHнэ твоeй бlгоговёйнw предстоsще, м0лимъ тS, ўслhши нaсъ молsщихсz тебЁ: пріими2 бlгодарє1ніz н†ша недостHйнаz њ всёхъ неизречeнныхъ твои1хъ къ нaмъ бlгодэsніихъ, въ мёстэ сeмъ и3 во мн0гихъ вeсехъ и3 грaдэхъ земли2 ўкраи1нскіz kвлeнныхъ и3 kвлsемыхъ: тh бо є3си2 больнhхъ и3сцэлeніе, скорбsщихъ ўтэшeніе, заблyждшихъ и3справлeніе и3 вразумлeніе. Бyди всBмъ нaмъ покр0въ и3 ўтэшeніе, пристaнище t всsкихъ ѕHлъ, бёдъ и3 њбстоsній, t глaда, трyса, пот0па, nгнS, мечA, нашeствіz и3ноплемeнныхъ, смертон0сныz ћзвы и3 t ѕлhхъ человBкъ њѕлоблeніz. Q премилосeрдаz м™и! Бyди при1снw мlтвенница любвеoби1льнаz њ бlгостоsніи д0му сегw2, њ ми1рэ и3 тишинЁ жи1тельства, заступи2 t всsкіz напaсти и3 сохрани2 съ вёрою и3 бlгоговёніемъ притекaющыz къ чудотв0рнэй їкHнэ твоeй и3 молsщыzсz тебЁ съ люб0вію здЁ и3 на всsкомъ мёстэ. Вознеси2 мlтвы нaшz, ћкw кади1ло бlгов0нное, ко пrт0лу всевhшнzгw, дaрующагw нaмъ здрaвіе, долгодeнствіе и3 въ трудёхъ бlгочести1выхъ поспэшeніе, да твои1мъ окормлeніемъ ўправлsеми и3 покр0вомъ твои1мъ њсэнsеми, прослaвимъ nц7A, сн7а и3 с™aго д¦а, и3 твоE м™рнее њ нaсъ заступлeніе, всегдA, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ.
|
На честь ікони «Троєручиця»
|
Въ чeсть є3S їкHны троерyчица
|
О Пресвята́я Госпоже́ Влади́чице Богоро́дице, ве́ліє чу́до свято́му Іоа́нну Дамаски́ну яви́вшая, я́ко ві́ру і́стинную і наде́жду несумні́нную показа́вшему! Усли́ши нас, грі́шних, пред чудотво́рною Твоє́ю іко́ною усе́рдно моля́щихся і прося́щих Твоєя́ по́мощі: не отри́ни моле́нія сего́ мно́гих ра́ди прегріше́ній на́ших, но, я́ко Ма́ти милосе́рдія і щедро́т, ізба́ви нас от болі́зней, скорбе́й і печа́лей, прости́ соді́янния на́ми гріхи́, іспо́лни ра́дости і весе́лія всіх чту́щих святу́ю іко́ну Твою́, да ра́достно воспоє́м і любо́вію просла́вим і́м'я Твоє́, я́ко Ти єси́ от всіх родо́в ізбра́нная і благослове́нная во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Q прес™az гпcжE вLчце бGор0дице, вeліе чyдо с™0му їwaнну дамаски1ну kви1вшаz, ћкw вёру и4стинную и3 надeжду несумнённую показaвшему! Ўслhши нaсъ, грёшныхъ, пред8 чудотв0рною твоeю їкHною ўсeрднw молsщихсz и3 просsщихъ твоеS п0мощи: не tри1ни молє1ніz сегw2 мн0гихъ рaди прегрэшeній нaшихъ, но, ћкw м™и млcрдіz и3 щедр0тъ, и3збaви нaсъ t болёзней, скорбeй и3 печaлей, прости2 содBzнныz нaми грэхи6, и3сп0лни рaдости и3 весeліz всёхъ, чтyщихъ с™yю їкHну твою2, да рaдостно воспоeмъ и3 люб0вію прослaвимъ и4мz твоE, ћкw ты2 є3си2 t всёхъ родHвъ и3збрaннаz и3 бlгословeннаz во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Молитви за зцілення святим
|
Мlтвы w3 и3сцэлeніи с™hмъ
|
|
|
Молитва Архангелу Рафаїлу
|
Мlтва ґрхaгGлу рафаи1лу.
|
О святи́й вели́кий арха́нгеле Рафаї́ле, Престо́лу Бо́жию предстоя́й! Ти благода́тію, от Всемогу́щаго Врача́ душ і тіле́с на́ших тебі́ да́нною, пра́веднаго му́жа Тови́та от сліпоти́ тіле́сния ісціли́л єси́, і си́на єго́ Тові́ю, спутеше́ствуя єму́, от зла́го ду́ха сохрани́л єси́. Всеусе́рдно молю́ тя, бу́ди мні путеводи́тель в жи́зні моє́й, сохрани́ от всіх ви́димих і неви́димих враг, ісціли́ душе́вния і тіле́сния болі́зні моя́, упра́ви жизнь мою́ к покая́нію во грісі́х і ко творе́нію до́брих діл. О святи́й вели́кий Рафаї́ле арха́нгеле! Усли́ши мене́, грі́шнаго, моля́щагося тебі́, і сподо́би в зді́шней і бу́дущей жи́зні благодари́ти і сла́вити о́бщаго Созда́теля на́шего в безконе́чния ві́ки віко́в.
|
Q с™hй вели1кій ґрхaгGле рафаи1ле, пrт0лу б9ію предстоsй! Ты2 бlгодaтію, t всемогyщагw врачA дyшъ и3 тэлeсъ нaшихъ тебЁ дaнною, прaведнаго мyжа тwвjта t слэпоты2 тэлeсныz и3сцэли1лъ є3си2, и3 сhна є3гw2 тwвjю, спутешeствуz є3мY, t ѕлaгw дyха сохрани1лъ є3си2. Всеусeрднw молю1 тz, бyди мнЁ путеводи1тель въ жи1зни моeй, сохрани2 t всёхъ ви1димыхъ и3 неви1димыхъ вр†гъ, и3сцэли2 душє1вныz и3 тэлє1сныz болBзни мо‰, ўпрaви жи1знь мою2 къ покаsнію во грэсёхъ и3 ко творeнію д0брыхъ дёлъ. Q с™hй вели1кій рафаи1ле ґрхaгGле! Ўслhши менE грёшнаго молsщагосz тебЁ, и3 спод0би въ здёшней и3 бyдущей жи1зни бlгодари1ти и3 слaвити џбщаго создaтелz нaшего въ безконє1чныz вёки вэкHвъ.
|
Молитва великомученику і цілителю Пантелеймону
|
Мlтва великом§нику и3 цэли1телю пантелеи1мону:
|
О вели́кий уго́дниче Христо́в, страстоте́рпче і врачу́ многоми́лостивий, Пантелеї́моне! Умилосе́рдися надо мно́ю, грі́шним рабо́м, усли́ши стена́ніє і вопль мой, уми́лостиви Небе́снаго Верхо́внаго Врача́ душ і тіле́с на́ших, Христа́ Бо́га на́шего, да да́руєть мі ісціле́ніє от неду́га м'я гнету́щаго. Прийми́ недосто́йноє моле́ніє грі́шнійшаго па́че всіх челові́к. Посіти́ м'я благода́тним посіще́нієм. Не возгнуша́йся гріхо́вних язв мої́х, пома́жи їх єле́ем ми́лості твоєя́ і ісціли́ м'я, да здрав сий душе́ю і ті́лом, оста́ток дній мої́х, благода́тію Бо́жиєю, возмогу́ провести́ в покая́нії і угожде́нії Бо́гу, і сподо́блюся восприя́ти благи́й коне́ць житія́ моєго́. Єй, уго́дниче Бо́жий! Умоли́ Христа́ Бо́га, да предста́тельством Твої́м да́руєть здра́віє ті́лу моєму́, і спасе́ніє душі́ моє́й. Амі́нь.
|
Q вели1кій ўг0дниче хrт0въ, страстотeрпче и3 врачY многомлcтивый пантелеи1моне! Ўмилосeрдисz надо мн0ю грёшнымъ раб0мъ, ўслhши стенaніе и3 в0пль м0й, ўмлcтиви нбcнаго верх0внаго врачA дyшъ и3 тэлeсъ нaшихъ, хrтA бGа нaшего, да дaруетъ ми2 и3сцэлeніе t недyга мS гнетyщагw. Пріими2 недост0йное молeніе грёшнэйшагw пaче всёхъ человBкъ. Посэти1 мz бlгодaтнымъ посэщeніемъ. Не возгнушaйсz грэх0вныхъ ћзвъ мои1хъ, помaжи и5хъ є3лeемъ млcти твоеS, и3 и3сцэли1 мz: да здрaвъ сhй душeю и3 тёломъ, њстaтокъ днeй мои1хъ, бlгодaтію б9іею, возмогY провести2 въ покаsніи и3 ўгождeніи бGу, и3 спод0блюсz воспріsти бlгjй конeцъ житіS моегw2. Е$й, ўг0дниче б9ій! ўмоли2 хrтA бGа, да предстaтельствомъ твои1мъ дaруетъ здрaвіе тёлу моемY, и3 сп7сeніе души2 моeй. Ґми1нь.
|
Молитва праведнову Іову Багатостраждальному
|
Мlтва првdному јwву многострадaльному
|
О святи́й уго́дниче Бо́жий, пра́ведне І́ове! По́двигом до́брим подвиза́вся на землі́, восприя́л єси́ на Небесі́х віне́ць пра́вди, єго́же угото́вал єсть Госпо́дь всім лю́б'ящим Єго́. Ті́мже взира́юще на святи́й твой о́браз, ра́дуємся о пресла́внім сконча́нії жи́тельства твоєго́ і чтим святу́ю па́м'ять твою́. Ти же, предстоя́ Престо́лу Бо́жию, прийми́ моле́нія на́ша і ко Всеми́лостивому́ Бо́гу принеси́, о є́же прости́ти нам вся́коє прегріше́ніє і помощи́ нам ста́ти проти́ву ко́знем дия́вольським, да ізба́вльшеся от скорбе́й, болі́зней, бід і напа́стей і вся́каго зла, благоче́стно і пра́ведно поживе́м в ни́нішнем ві́ці і сподо́бимся предста́тельством твої́м, а́ще і недосто́йні єсьми́, ви́діти блага́я на землі́ живи́х, сла́в'яще Єди́наго во святи́х Свої́х сла́вимаго Бо́га, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха. Амі́нь.
|
Њ с™hй ўг0дниче б9ій, првdне јwве! П0двигомъ д0брымъ подвизaвсz на земли2, воспріsлъ є3си2 на нб7сёхъ вэнeцъ прaвды, є3г0же ўгот0валъ є4сть гDь всBмъ лю1бzщымъ є3гw2. Тёмже взирaюще на с™hй тв0й w4бразъ, рaдуемсz њ пrлaвнімъ скончaніи жи1тельства твоегw2 и3 чти1мъ с™yю пaмzть твою2. Тh же, предстоS пrт0лу б9ію, пріими2 молє1ніz нaшz и3 ко всемлcтивомќ бGу принеси2, њ є4же прости2ти нaмъ всsкое прегрэшeніе и3 помощи1 нaмъ стaти проти1ву к0знемъ діaвольскимъ, да и3збaвльшесz t скорбeй, болёзней, бёдъ и3 напaстей и3 всsкагw ѕлA, бlгочeстнw и3 прaведнw поживeмъ въ нhнэшнемъ вёцэ и3 спод0бимсz предстaтельствомъ твои1мъ, ѓще и3 недост0йнэ є3смы2, ви1дэти бlг†z на земли2 живhхъ, слaвzще є3ди1наго во с™hхъ свои1хъ слaвимаго бGа, nц7A, и3 сн7а, и3 с™aгw д¦а. Ґми1нь.
|
Молитва преподобному Агапіту Печерському, лікарю безмездному
|
Мlтва прпdбному ґгапи1ту печeрскому, врачY безмeздному
|
О всеблаже́нне Агапі́те, земни́й А́нгеле і Небе́сний челові́че! Припа́даєм к тебі́ с ві́рою і любо́вію і мо́лим ті ся прилі́жно: яви́ нам, смире́нним і грі́шним, свято́є своє́ заступле́ніє; се бо гріх ра́ди на́ших не і́мами свобо́ди чад Бо́жиїх проси́ти о потре́бах на́ших Го́спода і Влади́ку на́шего, но тебе́, моли́твенника благоприя́тна, к Нему́ предлага́єм і про́сим тя со усе́рдієм мно́гим: іспроси́ нам от бла́гости Єго́ благопотре́бния да́ри душа́м і тілесе́м на́шим: ві́ру пра́ву, любо́в ко всім нелицемі́рну, в злострада́ніїх терпі́ніє, тя́жкими болі́знями одержи́мим от неду́гов ісціле́ніє, под бре́менем скорбе́й і напа́стей неудобоноси́мих па́дающим і житія́ своєго́ отча́явшимся твої́ми моли́твами получи́ти ско́роє облегче́ніє і ізбавле́ніє. Не забу́ди, блаже́нне о́тче, і оби́тель твою́ святу́ю, при́сно тя чту́щую, і соблюди́ ю і всіх, живу́щих і подвиза́ющихся в ней і на поклоне́ніє в ню приходя́щих, невреди́мими от іскуше́ній дия́вольських і вся́каго зла. Єгда́ же приспі́єть на́ше от вре́меннаго cего́ житія́ отше́ствіє і к ві́чності преселе́ніє, не лиши́ нас по́мощі твоєя́ Небе́сния, но моли́твами твої́ми всіх нас приведи́ в приста́нище спасе́нія і наслі́дники яви́ нас би́ти всесві́тлаго Ца́рствія Христо́ва, да поє́м і сла́вим неізрече́нния щедро́ти Человіколю́бця Бо́га, Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, і твоє́ вку́пі с преподо́бними Анто́нієм і Феодо́сієм оте́чеськоє заступле́ніє во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Q, всеблажeнне ґгапи1те, земнhй ѓгGле и3 нбcный человёче! Припaдаемъ къ тебЁ съ вёрою и3 люб0вію и3 м0лимъ ти1 сz прилёжнw: kви2 нaмъ, смирє1ннымъ и3 грBшнымъ, с™0е своE заступлeніе: сe бо грBхъ рaди нaшихъ не и4мамы своб0ды чaдъ б9іихъ проси1ти њ потрeбахъ нaшихъ гDа и3 вLку нaшегw, но тебE, моли1твенника благопріsтна, къ немY предлагaемъ и3 пр0симъ тS со ўсeрдіемъ мнHгимъ: и3спроси2 нaмъ t блaгости є3гw2 благопотрє1бныz дaры душaмъ и3 тэлесє1мъ н†шимъ: вёру прaву, люб0вь ко всBмъ нелицемёрну, въ ѕлострадaніихъ терпёніе, тsжкими болёзнzми њдержи1мымъ t недyгwвъ и3сцэлeніе, под8 брeменемъ скорбeй и3 напaстей неудобоноси1мыхъ пaдающымъ и3 житіS своегw2 tчazвшимсz твои1ми моли1твами получи1ти ск0рое њблегчeніе и3 и3збавлeніе. Не забyди, блажeнне џтче, и3 њби1тель твою2 с™yю, при1снw тS чтyщую, и3 соблюди2 ю5 и3 всёхъ, живyщихъ и3 подвизaющихсz въ нeй и3 на поклонeніе въ ню2 приходsщихъ, невреди1мыми t и3скушє1ній діaвольскихъ и3 всsкагw ѕлA. Е#гдa же приспёетъ нaше t врeменнагw сего2 житіS tшeствіе и3 къ вёчности преселeніе, не лиши2 нaсъ п0мощи твоеS нбcныz, но моли1твами твои1ми всёхъ нaсъ приведи2 въ пристaнище спасeніz и3 наслёдники kви2 нaсъ бhти всесвётлагw цrтвіz хrт0ва, да поeмъ и3 слaвимъ неизречє1нныz щедрHты человэколю1бца бGа, nц7A и3 сн7а и3 с™aгw д¦а, и3 твоE вкyпэ съ препод0бными ґнтHніемъ и3 fеод0сіемъ nтeческое заступлeніе во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Молитва преподобним Даміану, Єремії і Матфею прозорливим, Печерським
|
Мlтва прпdбнымъ даміaну, їеремjи и3 матfeю прозорли1вымъ, печeрскімъ
|
|
|
Тропар, глас 1
|
Тропaрь, глaсъ №:
|
Хриcто́вих повелі́ній сві́том сердця́ своя́ просвіти́вше, стра́стний мрак прогна́сте, ті́мже Тро́йці селе́ніє би́сте тричи́сленнії отці́, Даміа́не, Ієремі́є с Матфе́єм, от Нея́же благода́ть приє́мше, неду́жния ісціля́єте, бу́дущая возвіща́єте, і А́нгелом соприча́стници су́ще, молі́теся Христу́ Бо́гу дарова́ти нам прича́стіє святи́х.
|
Хrт0выхъ повелёній свётомъ сердцA сво‰ просвэти1вше, стрaстный мрaкъ прогнaсте, тёмже трbцы селeніе бhсте тричи1сленніи nтцы2, даміaне, їеремjе съ матfeемъ, t неsже бlгодaть пріeмше, нед{жныz и3сцэлsете, б{дущаz возвэщaете, и3 ѓгGлwмъ сопричaстницы сyще, моли1тесz хrтY бGу даровaти нaмъ причaстіе с™hхъ.
|
Кондак, глас 2
|
Кондaкъ, глaсъ в7:
|
Я́коже дре́внії проро́ци благода́ть проро́чествія приє́мше і нело́жні ду́хом предзрі́вше, прореко́ша найти́ хотя́щая, та́ко і ви в жи́зні на́шей зла́я, гріхо́в ра́ди на́ших на ни гряду́щая, предвозвісти́сте; і ни́ні да не пости́гнуть ни зла́я, іспросі́те от Христа́ Бо́га ісправле́ніє діло́м на́шим і ве́лію ми́лость.
|
Ћкоже дрeвніи прbр0цы бlгодaть прbр0чествіz пріeмше и3 нел0жнэ дyхомъ предзрёвше, прорек0ша наити2 хотsщаz, тaкw и3 вы2 въ жи1зни нaшей ѕл†z, грэхHвъ рaди нaшихъ на ны2 грzдyщаz, предвозвэсти1сте, и3 нhнэ да не пости1гнутъ ны2 ѕл†z, и3спроси1те t хrтA бGа и3справлeніе дэлHмъ нaшымъ и3 вeлію млcть.
|
Молитва священномученику Єрмолаю Нікомідійському
|
Мlтва сщ7енном§нкъ є3рмолaю нікомидjйскому
|
О пресла́вний священному́чениче Єрмола́є і ско́рий помо́щниче христия́ном в болі́знех! Ві́рую от всея́ душі́ і помишле́нія, я́ко даде́ся тебі́ от Го́спода дар боля́щия врачева́ти і разсла́бленния укріпля́ти. Сего́ ра́ди к тебі́, я́ко благода́тному врачу́ болі́зней, аз, немощни́й, прибіга́ю, і твой досточти́мий о́браз со благогові́нієм лобиза́я молю́ся: твої́м предста́тельством у Царя́ Небе́снаго іспроси́ мні, боля́щему, ісціле́ніє от удруча́ющия м'я болі́зні. А́ще бо і недосто́їн єсьм тебе́, благостнійшаго отця́ і при́снаго засту́пника моєго́, но ти, бив подража́тель человіколю́бія Бо́жия, сотвори́ м'я досто́йна твоєго́ заступле́нія чрез моє́ обраще́ніє от злих діл ко благо́му житію́; уврачу́й оби́льно дарова́нною тебі́ благода́тію я́зви і ра́ни душі́ і ті́ла моєго́, да́руй мі здра́віє і спасе́ніє і во всем благо́є поспіше́ніє, да та́ко, ти́хоє і безмо́лвноє житіє́ пожи́в во вся́ком благоче́стії і чистоті́, сподо́блюся со всі́ми святи́ми сла́вити всесвято́є і́м'я Отця́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, во ві́ки віко́в.
|
Q преслaвный сщ7енном§нче є3рмолaе и3 ск0рый пом0щниче хrтіaнwмъ въ болёзнехъ! Вёрую t всеS души2 и3 помышлeніz, ћкw дадeсz тебЁ t гDа дaръ болsщыz врачевaти и3 разслaблєнныz ўкрэплsти. Сегw2 рaди къ тебЁ, ћкw бlгодaтному врачY болёзней, ѓзъ немощнhй прибэгaю, и3 тв0й досточти1мый w4бразъ со бlгоговёніемъ лобызaz молю1сz: твои1мъ предстaтельствомъ ў цRS нбcнагw и3спроси2 мнЁ болsщему и3сцэлeніе t ўдручaющіz мS болёзни. Ѓще бо и3 недост0инъ є4смь тебє2, бlгостнэйшагw nтцA и3 при1снагw застyпника моегw2: но ты2, бhвъ подражaтель чlвэколю1біz б9іz, сотвори1 мz дост0йна твоегw2 заступлeніz чрез8 моE њбращeніе t ѕлhхъ дёлъ ко бlг0му житію2: ўврачyй nби1льнw даровaнною тебЁ бlгодaтію ћзвы и3 стрyпы души2 и3 тёла моегw2, дaруй ми2 здрaвіе и3 сп7сeніе и3 во всeмъ бlг0е поспэшeніе, да тaкw, ти1хое и3 безм0лвное житіE пожи1въ во всsкомъ бlгочeстіи и3 чистотЁ, спод0блюсz со всёми с™hми слaвити всес™0е и4мz nц7A и3 сн7а и3 с™aгw д¦а во вёки вэкHвъ.
|
Молитва преподобному Сампсону Странноприїмцю
|
Мlтва прпdбному самpHну страннопріи1мцу
|
О те́плий моли́твенниче, бла́гостний о́тче, преподо́бне Сампсо́не! Моли́ Бо́га о мні, грі́шнім, і низпосли́ от Всеблага́го Влади́ки по́мощ мі і ізбавле́ніє, привре́менна бо єсть жизнь моя́ і іспо́лнена труда́, скорбе́й і болі́зней. Укріпи́ се́рдце моє́, да возмогу́ понести́ тяготу́ мою́, і не попусти́, да превозмо́гуть іскуше́нія мно́гая моя́ ма́лия си́ли, но споспі́шествуй мні заступле́нієм твої́м, і посреді́ обстоя́ній і бід упра́ви путь мой в Ца́рство Небе́сноє, да сла́влю просла́вльшагося в тебі́ Го́спода во ві́ки. Амі́нь.
|
Q тeплый мlтвенниче, блaгостный џтче, прпdбне самpHне! Моли2 бGа њ мнЁ грёшнэмъ и3 низпосли2 t всебlгaгw вLки п0мощь ми2 и3 и3збавлeніе: приврeменна бо є4сть жи1знь моS и3 и3сп0лнена трудA, скорбeй и3 болёзней. Ўкрэпи2 сeрдце моE, да возмогY понести2 тzготY мою2, и3 не попусти2, да превозм0гутъ и3скушє1ніz мнHгаz мо‰ м†лыz си6лы, но споспёшествуй мнЁ заступлeніемъ твои1мъ, и3 посредЁ њбстоsній и3 бёдъ ўпрaви пyть м0й въ цrтво нбcное, да слaвлю прослaвльшагосz въ тебЁ гDа во вёки. Ґми1нь.
|
Молитва мученику Трифону
|
Мlтва м§нику трЂфwне
|
О святи́й му́чениче Христо́в Три́фоне, усли́ши ни́ні і на вся́кий час моле́ніє нас, раб Бо́жиїх [імена], і предста́тельствуй о нас пред Го́сподем. Ти ні́когда дщер царе́ву, во гра́ді Ри́мі от дия́вола му́чиму, ісціли́л єси́: си́це і нас от лю́тих єго́ ко́зней сохрани́ во вся дні житія́ на́шего, найпа́че же в день послі́дняго на́шего іздиха́нія предста́тельствуй о нас. Моли́ Го́спода, да сподо́бить і нас прича́стники би́ти присносу́щнаго весе́лія і ра́дости, да с тобо́ю ку́пно удосто́їмся сла́вити Отця́, і Си́на, і Свята́го Уті́шителя Ду́ха во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Q с™hй м§нче хrт0въ трЂфwне, ўслhши нhнэ и3 на всsкій чaсъ молeніе нaсъ, р†бъ б9іихъ [и4м>къ], и3 предстaтельствуй њ нaсъ пред8 гDемъ. Тh нёкогда дщeрь царeву, во грaдэ ри1мэ t діaвола мyчиму, и3сцэли1лъ є3си2: си1це и3 нaсъ t лю1тыхъ є3гw2 к0зней сохрани2 во вс‰ дни6 житіS нaшегw, наипaче же въ дeнь послёднzгw нaшегw и3здыхaніz предстaтельствуй њ нaсъ. Моли2 гDа, да спод0битъ и3 нaсъ причaстники бhти присносyщнагw весeліz и3 рaдости, да съ тоб0ю кyпнw ўдост0имсz слaвити nц7A и3 сн7а и3 с™aго ўтёшителz д¦а во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
Молитва преподобному Іоанну Дамаскину (при пораненні і болю рук)
|
Мlтва прпdбному їwaнну дамаски1ну
|
|
|
Тропар, глас 8
|
Тропaрь, глaсъ и7:
|
Правосла́вія наста́вниче, благоче́стія учи́телю і чистоти́, вселе́нния світи́льниче, мона́шествующих Богодохнове́нноє удобре́ніє, Іоа́нне прему́дре, уче́ньми твої́ми вся просвіти́л єси́, цівни́це духо́вная, моли́ Христа́ Бо́га спасти́ся душа́м на́шим.
|
Правослaвіz настaвниче, бlгочeстіz ўчи1телю и3 чистоты2, вселeнныz свэти1льниче, монaшествующихъ бGодохновeнное ўдобрeніе, їwaнне премyдре, ўчeньми твои1ми вс‰ просвэти1лъ є3си2, цэвни1це д¦0внаz, моли2 хrтA бGа, сп7сти1сz душaмъ нaшымъ.
|
Кондак, глас 4
|
Кондaкъ, глaсъ д7. Под0бенъ: Вознесhйсz на кrтъ:
|
Піснопи́сця і честна́го Богоглаго́льника, Це́ркве наказа́теля і учи́теля, і враго́в сопротивоборця́ Іоа́нна воспої́м, ору́жіє бо взем, Крест Госпо́день, всю отрази́ єресе́й пре́лесть, і я́ко те́плий предста́тель к Бо́гу, всім подає́ть прегріше́ній проще́ніє.
|
Пэснопи1сца и3 честнaго бGоглаг0льника, цRкве наказaтелz и3 ўчи1телz, и3 врагHвъ сопротивоборцA їwaнна воспои1мъ: nрyжіе бо взeмъ кrтъ гDень, всю2 tрази2 є3ресeй прeлесть, и3 ћкw тeплый предстaтель къ бGу, всBмъ подаeтъ прегрэшeній прощeніе.
|
Молитва преподобному Феодору Студиту
|
Мlтва првdному fе0дwру студjту
|
О свяще́нная главо́, преподо́бне о́тче, преблаже́нне а́вво Фео́доре! Не забу́ди убо́гих твої́х до конця́, но помина́й нас всегда́ во святи́х твої́х і благоприя́тних моли́твах к Бо́гу. Пом'яни́ ста́до твоє́, є́же сам упа́сл єси́, і не забу́ди посіща́ти чад твої́х. Моли́ за ни, о́тче свяще́нний, за ді́ти твоя́ духо́вния, я́ко імі́яй дерзнове́ніє к Небе́сному Царю́, не премолчи́ за ни ко Го́споду, і не пре́зри нас, ві́рою і любо́вію чту́щих тя. Помина́й нас, недосто́йних, у Престо́ла Вседержи́телева, і не преста́й моля́ся о нас ко Христу́ Бо́гу, і́бо дана́ тебі́ бисть благода́ть за ни моли́тися. Не мним бо тя су́ща ме́ртва, а́ще бо ті́лом і преста́вился єси́ от нас, но і по сме́рти жив сий пребива́єши. Не отступа́й от нас ду́хом, сохраня́я нас от стріл вра́жиїх і вся́кия пре́лести бісо́вськия і ко́зней дия́вольських, па́стирю наш до́брий. А́ще бо і моще́й твої́х ра́ка пред очи́ма на́шима ви́дима єсть всегда́, но свята́я твоя́ душа́ со а́нгельськими во́їнстви, со безпло́тними ли́ки, с небе́сними си́лами, у Престо́ла Вседержи́телева предстоя́щи, досто́йно весели́ться. Ві́дуще у́бо тя воі́стину і по сме́рти жи́ва су́ща, тебі́ припа́даєм і тебі́ мо́лимся: моли́ся о нас Всеси́льному Бо́гу о по́льзі душ на́ших і іспроси́ нам вре́м'я на покая́ніє, да невозбра́нно пре́йдем от землі́ на не́бо, от мита́рств же го́рких, бісо́в возду́шних князе́й і от ві́чния му́ки да ізба́вимся, і Небе́снаго Ца́рствія наслі́дници да бу́дем со всі́ми пра́ведними, от ві́ка угоди́вшими Го́споду на́шему Ісу́су Христу́, Єму́же подоба́єть вся́кая сла́ва, честь і поклоне́ніє, со Безнача́льним Єго́ Отце́м, і с Пресвяти́м і Благи́м і Животворя́щим Єго́ Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Q сщ7eннаz главо2, прпdбне џтче, пребlжeнне ѓвво fе0дwре! Не забyди ўб0гихъ твои1хъ до концA, но поминaй нaсъ всегдA во с™hхъ твои1хъ и3 бlгопріsтныхъ мlтвахъ къ бGу. Помzни2 стaдо твоE, є4же сaмъ ўпaслъ є3си2, и3 не забyди посэщaти ч†дъ твои1хъ. Моли2 за ны2, џтче сщ7eнный, за дёти тво‰ духHвныz, ћкw и3мёzй дерзновeніе къ нбcному цRю2, не премолчи2 за ны2 ко гDу, и3 не прeзри нaсъ, вёрою и3 люб0вію чтyщихъ тS. Поминaй нaсъ недост0йныхъ ў пrт0ла вседержи1телева, и3 не престaй молsсz њ нaсъ ко хrтY бGу: и4бо данA тебЁ бhсть бlгодaть за ны2 моли1тисz. Не мни1мъ бо тS сyща мeртва: ѓще бо тёломъ и3 престaвилсz є3си2 t нaсъ, но и3 по смeрти жи1въ сhй пребывaеши. Не tступaй t нaсъ дyхомъ, сохранsz нaсъ t стрёлъ врaжіихъ и3 всsкіz прeлести бэс0вскіz и3 к0зней діaвольскихъ, пaстырю нaшъ д0брый. Ѓще бо и3 мощeй твои1хъ рaка пред8 nчи1ма нaшима ви1дима є4сть всегдA, но с™az твоS душA со ѓгGльскими в0инствы, со безпл0тными ли6ки, съ нбcными си1лами, ў пrт0ла вседержи1телева предстоsщи, дост0йнw весели1тсz. Вёдуще u5бо тS вои1стину и3 по смeрти жи1ва сyща, тебЁ припaдаемъ и3 тебЁ м0лимсz: моли1сz њ нaсъ всеси1льному бGу, њ п0льзэ дyшъ нaшихъ, и3 и3спроси2 нaмъ врeмz на покаsніе, да невозбрaннw прeйдемъ t земли2 на нб7о, t мытaрствъ же г0рькихъ, бэсHвъ воздyшныхъ кнzзeй и3 t вёчныz мyки да и3збaвимсz, и3 нбcнагw цrтвіz наслBдницы да бyдемъ со всёми прaведными, t вёка ўгоди1вшими гDу нaшему ї}су хrтY: є3мyже подобaетъ всsкаz слaва, чeсть и3 поклонeніе, со безначaльнымъ є3гw2 nц7eмъ, и3 съ прес™hмъ и3 бlги1мъ и3 животворsщимъ є3гw2 д¦омъ, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|