|
Глава 23
|
|
|
1
|
|
| И въставъше вьсе мъножьство ихъ ведошz и къ пилату. | |
|
2
|
|
| начzшz же на нь вадити глаголѭще: сего обрэтохомъ развращаѭща языкъ нашь и възбранzѭща даяти кесареви дань глаголѭща себе христа царя быти. | |
|
3
|
|
| пилатъ же въпроси и глаголѩ: ты ли ѥси царь иудеомъ; онъ же отъвэщавъ рече ѥму: ты глаголѥши. | |
|
4
|
|
| пилатъ же рече къ архиереомъ и къ народу: ни коѥѩ же вины не обрэтаѭ въ чловэцэ семь. | |
|
5
|
|
| они же крэплэахѫ сz глаголѭще яко развращаѥть люди учz по вьсеи иудеи начьнъ отъ галилеѩ досьде. | |
|
6
|
|
| пилатъ же слышавъ галилеѭ въпроси и: аще чловэкъ галилеискъ ѥсть; | |
|
7
|
|
| и разумэвъ яко отъ области иродовы ѥсть посъла и къ ироду сѫщу и тому въ иерусалимэ въ дьни ты. | |
|
8
|
|
| иродъ же видэвъ исуса радъ бысть зэло. бэ бо желэѩ отъ многъ врэменъ видэти и занѥ слышааше мънога о нѥмь и надэаше сz знамениѥ ѥтеро видэти отъ нѥго бываѥмо. | |
|
9
|
|
| въпрашааше же и словесы мъногы. онъ же ни чесо же не отъвэщавааше ѥму. | |
|
10
|
|
| стоэахѫ же архиереи и кънижьници прилэжьно вадzще на нь. | |
|
11
|
|
| укорь же и иродъ съ вои своими порѫгавъ сz облъкъ и въ ризѫ свэтьлѫ възврати и къ пилатови. | |
|
12
|
|
| бысте же си друга иродъ же и пилатъ въ тъ дьнь съ собоѭ. прэжде бо бэасте враждѫ имѫща между собоѭ. | |
|
13
|
|
| пилатъ съзъвавъ архиереѩ и кънzзz и люди | |
|
14
|
|
| рече къ нимъ: приведосте ми чловэка сего яко развращаѭща люди. и се азъ истzзавъ прэдъ вами не обрэтохъ ни ѥдиноѩ о чловэцэ семь вины ѩже на нь вадите. | |
|
15
|
|
| нъ ни иродъ. посълахъ бо и къ нѥму и се ни чьто же достоино съмрьти сътворено ѥсть о нѥмь. | |
|
16
|
|
| показавъ убо отъпущѫ и. | |
|
17
|
|
| потрэбѫ же имэаше на вьсz празьдьникы отъпущати имъ ѥдиного. | |
|
18
|
|
| възъпиша же вьси народи глаголѭще: възьми сего отъпусти же намъ варавѫ | |
|
19
|
|
| иже бэ за ѥдинѫ крамолѫ бывъшѫѭ въ градэ и убииство въврьженъ въ тьмьницѫ. | |
|
20
|
|
| пакы же пилатъ възгласи хотz отъпустити исуса. | |
|
21
|
|
| они же въпияахѫ глаголѭще: пропьни и пропьни. | |
|
22
|
|
| онъ же третиицеѭ рече къ нимъ: чьто бо сътвори зъло; ни чьсо же достоина съмрьти обрэтохъ о нѥмь. показавъ и убо отъпущѫ. | |
|
23
|
|
| они же прилежаахѫ гласы велии просzще ѥго на пропzтиѥ. и устоэахѫ гласи ихъ и архиереистии. | |
|
24
|
|
| пилатъ же посѫди быти прошениѥ ихъ. | |
|
25
|
|
| отъпусти же имъ въсажденааго въ тьмьницѫ за крамолѫ и убииство ѥгоже прошаахѫ а исуса прэдасть воли ихъ. | |
|
26
|
|
| и яко и поведошz ѥмъше симона ѥдиного кµринея грzдѫща съ села задэша ѥму крьстъ носити по исусэ. | |
|
27
|
|
| идэаше же въ слэдъ ѥго мъногъ народъ людии и жены ѩже и бияахѫ сz и плакаахѫ сz ѥго. | |
|
28
|
|
| обращь же сz исусъ къ нимъ рече: дъщери иерусалимьскы не плачите сz о мънэ. обаче себе плачите сz и чzдъ вашихъ. | |
|
29
|
|
| яко се дьниѥ грzдѫть въ нѩже рекѫть: блажени неплодъви и чрэва яже не родишz и съсьци иже не доишz. | |
|
30
|
|
| тъгда начьнѫть глаголати горамъ: падэте на ны и хлъмомъ покрыите ны. | |
|
31
|
|
| занѥ аще въ сырэ дрэвэ си творzть въ сусэ чьто бѫдеть; | |
|
32
|
|
| ведена быста съ iс7мь. ина два злодэя. Uбитъ. | |
|
33
|
|
| и ѥгда приведоша на мэсто. нарицаѥмоѥ краниѥво. тU распzша ѥго. и злодэя. wвого Uбо wдеснUю. а дрUгааго ошююю. | |
|
34
|
|
| iс7ъ же гlааше. о§е tпUсти имъ. не вэдzть бо сz что творzще. раздэляюще. рызы его. метахU жеребия. | |
|
35
|
|
| и стояхU людиѥ зрzще. подражахU же ѥго кнzзи. гlюще съ ними. ины ѥсть сп7слъ. да сп7сть и себе. аще сь ѥсть х©ъ. сн7ъ б9и избраныи. | |
|
36
|
|
| рUгахU же сz ѥмU и воини. пристUплюще. и оцьтъ приносzще ѥмU. | |
|
37
|
|
| и гlюще. аще ты ѥси цrь июдеискъ. сп7сисz самъ. | |
|
38
|
|
| бэ же и написаниѥ написано надъ нимь. кънигами елиньсками. и римьсками. и жиdвьcкми. сь ѥсть цrь иUдеискъ. | |
|
39
|
|
| ѥдинъ же t повэшеныихъ. злодэи. хUлzше ѥго гlя. аще ты ѥси х©ъ сп©исz самъ и насъ. | |
|
40
|
|
| tвэщавъ же дрUгыи. прэтzше ѥмU гlя. ни ли ты боишисz б7а. яко въ томь же осUжении ѥси. | |
|
41
|
|
| да вэ Uбо въ правьдU. достоина бо по дэломъ наю прѥмлѥвэ. а сь нічто же зла не сътвори. | |
|
42
|
|
| и гlаше I©ви. помzни мя Gи ѥгда придеши въ цр7ство твоѥ. | |
|
43
|
|
| и рече ѥмU I©ъ. ам7нъ гlю тобэ. днcь съ мною бUдеши въ раи. | |
|
44
|
|
| бэ же година акы шестая. и тьма быc по всеи земли. до годыны девzтыя. | |
|
45
|
|
| и помьрче сълн7це. и запона цр7квьная. раздрасz на двоѥ. съ вышьняго края. до нижьняаго. | |
|
46
|
|
| и възглашь гласъмь великъмь. I© рече. о§е въ рUцэ твои. предаю д¦ъ мои. и се рекъ. издъше. | |
|
47
|
|
| вэдэвъ же сътьникъ. бывъшеѥ. прослави б7а гlя. въ истинU чlвкъ сь. правьдьнъ бэ. | |
|
48
|
|
| и вси пришьдъше народи на позоръ сь. видzще бывающая. бьюще пьрси своя. възвращахUсz. | |
|
49
|
|
| стояхU же вси знаѥмиі ѥго. издалеча. и жены пришьдъшая по нѥмь. отъ галилея. зрzще сихъ. | |
|
50
|
|
| И се мѫжь именьмь иосифъ съвэтьникъ сыи мѫжь благъ и правьдьнъ. | |
|
51
|
|
| сь не бэ присталъ съвэтэ и дэлэ ихъ. отъ аримаfеа града иудеиска. иже чаяше и тъ царьствия божия. | |
|
52
|
|
| сь пристѫпль къ пилату испроси тэло исусово. | |
|
53
|
|
| и сънемъ ѥ обитъ ѥ плащаницеѭ и положи ѥ въ гробэ исэченэ въ нѥмьже не бэ ни къто же ни когда же положенъ. | |
|
54
|
|
| и дьнь бэ парпскеви и сѫбота свитааше. | |
|
55
|
|
| въ слэдъ же шьдъшz жены ѩже бэахѫ пришьлы съ нимь отъ галилеѩ видэшz гробъ и яко положено бысть тэло ѥго. | |
|
56
|
|
| възвращz же сz уготовашz ароматы и мµро и въ сѫботѫ убо умлъчашz по заповэди. |
