|
Благода́рні су́ще недосто́йнії раби́ Твої́, Го́споди, о Твої́х вели́ких благодія́ніїх на нас би́вших, сла́в’яще Тя хва́лим, благослови́м, благодари́м, поє́м і велича́єм Твоє́ благоутро́біє, і ра́бськи любо́вію вопіє́м Ті: Благоді́телю, Спа́се наш, сла́ва Тебі́.
|
Бlгодaрни сyще недост0йніи раби2 твои2 гDи, њ твои1хъ вели1кихъ бlгодэsніихъ на нaсъ бhвшихъ, слaвzще тS хвaлимъ, бlгослови1мъ, бlгодари1мъ, поeмъ, и3 величaемъ твоE бlгоутр0біе, и3 рaбски люб0вію вопіeмъ ти2: бlгодётелю сп7се нaшъ, слaва тебЁ.
|
|
Твої́х благодія́ній і даро́в ту́не, я́ко раби́ непотре́бнії, сподо́бльшеся, Влади́ко, к Тебі́ усе́рдно притека́юще, благодаре́ніє по си́лі прино́сим, і Тебе́, я́ко Благоді́теля і Творця́ сла́в’яще, вопіє́м: сла́ва Тебі́, Бо́же Преще́дрий. Сла́ва Отцю́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
|
Твои1хъ бlгодэsній и3 дарHвъ тyне, ћкw раби2 непотрeбніи спод0бльшесz, вLко, къ тебЁ ўсeрднw притекaюще, бlгодарeніе по си1лэ прин0симъ, и3 тебE ћкw бlгодётелz и3 творцA слaвzще, вопіeмъ: слaва тебЁ, б9е прещeдрый. Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у, и3 нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ. Ґми1нь.
|
|
Тебе́, Бо́га, хва́лим, Тебе́, Го́спода, іспові́дуєм, Тебе́, Преві́чнаго Отця́, вся земля́ велича́єть. Тебі́ всі А́нгели, Тебі́ Небеса́ і вся Си́ли, Тебі́ Херуви́ми і Серафи́ми непреста́нними гла́си взива́ють: Свят, Свят, Свят Госпо́дь Бог Савао́ф, по́лни суть Небеса́ і земля́ вели́чества сла́ви Твоєя́. Тебе́ пресла́вний Апо́стольський лик, Тебе́ проро́чеськоє хвале́бноє число́, Тебе́ хва́лить пресві́тлоє му́ченичеськоє во́їнство. Тебе́ по всей вселе́нній іспові́дуєть Свята́я Це́рков, Отця́ непостижи́маго вели́чества, покланя́ємаго Твоєго́ і́стиннаго і Єдиноро́днаго Си́на і Свята́го Уті́шителя Ду́ха. Ти, Царю́ сла́ви, Христе́, Ти Отця́ Присносу́щний Син єси́. Ти, ко ізбавле́нію приє́мля челові́ка, не возгнуша́лся єси́ Діви́чеськаго чре́ва. Ти, одолі́в сме́рти жа́ло, отве́рзл єси́ ві́рующим Ца́рство Небе́сноє. Ти одесну́ю Бо́га сіди́ши во сла́ві О́тчей, Судія́ прийти́ ві́ришися. Тебе́ у́бо про́сим: помози́ рабо́м Твої́м, ї́хже Честно́ю Кро́вію іскупи́л єси́. Сподо́би со святи́ми Твої́ми в ві́чной сла́ві Твоє́й ца́рствовати. Спаси́ лю́ди Твоя́, Го́споди, і благослови́ достоя́ніє Твоє́, іспра́ви я, і вознеси́ їх во ві́ки; во вся дні благослови́м Тебе́ і восхва́лим і́м'я Твоє́ во вік і во вік ві́ка. Сподо́би, Го́споди, в день сей без гріха́ сохрани́тися нам. Поми́луй нас, Го́споди, поми́луй нас. Бу́ди ми́лость Твоя́, Го́споди, на нас, я́коже упова́хом на Тя. На Тя, Го́споди, упова́хом, да не постиді́мся во ві́ки. Амі́нь.
|
ТебE бGа хвaлимъ, / тебE гDа и3сповёдуемъ, / тебE превёчнаго nц7A всS землS величaетъ. / ТебЁ вси2 ѓгGли, / тебЁ нб7сA и3 вс‰ си6лы, / тебЁ херувjми и3 серафjми непрестaнными гл†сы взывaютъ: / с™ъ, с™ъ, с™ъ гDь бGъ саваHfъ, / п0лни сyть нб7сA и3 землS вели1чества слaвы твоеS. / ТебE преслaвный ґпcльскій ли1къ, / тебE прbр0ческое хвалeбное число2, / тебE хвaлитъ пресвётлое м§ническое в0инство: / тебE по всeй вселeннэй и3сповёдуетъ с™az цRковь, / nц7A непостижи1магw вели1чества, / покланsемаго твоего2 и4стиннаго и3 є3динор0днаго сн7а, / и3 с™aго ўтёшителz д¦а. / Ты2 цRю2 слaвы, хrтE, / ты2 nц7A пrносyщный сн7ъ є3си2: / ты2 ко и3збавлeнію пріeмлz человёка, / не возгнушaлсz є3си2 дв7и1ческагw чрeва: / ты2 њдолёвъ смeрти жaло, / tвeрзлъ є3си2 вёрующымъ цrтво нбcное. / Ты2 њдеснyю бGа сэди1ши во слaвэ џ§ей, / судіS пріити2 вёришисz. / ТебE u5бо пр0симъ: / помози2 рабHмъ твои6мъ, / и5хже чcтн0ю кр0вію и3скупи1лъ є3си2: / спод0би со с™hми твои1ми въ вёчной слaвэ твоeй цaрствовати. / Сп7си2 лю1ди тво‰, гDи, / и3 блгcви2 достоsніе твоE, / и3спрaви |, и3 вознеси2 и5хъ во вёки: / во вс‰ дни6 блгcви1мъ тебE, / и3 восхвaлимъ и4мz твоE во вёкъ, и3 въ вёкъ вёка. / Спод0би гDи, въ дeнь сeй без8 грэхA сохрани1тисz нaмъ: / поми1луй нaсъ гDи, поми1луй нaсъ: / бyди млcть твоS, гDи, на нaсъ, / ћкоже ўповaхомъ на тS: / на тS гDи, ўповaхомъ, // да не постыди1мсz во вёки. Ґми1нь.
|
