Кафизма 14
Псалом 101
1Моли́тва ни́щаго, єгда́ уни́єть і пред Го́сподем проліє́ть моле́ніє своє́, 101.2Го́споди, усли́ши моли́тву мою́, і вопль мой к Тебі́ да при́йдеть.3Не отврати́ лиця́ Твоєго́ от мене́; в о́ньже а́ще день скорблю́, приклони́ ко мні у́хо Твоє́; в о́ньже а́ще день призову́ Тя, ско́ро усли́ши м'я.4Я́ко ізчезо́ша, я́ко дим, дні́є мої́, і ко́сті моя́, я́ко суши́ло, сосхо́шася.5Уя́звлен бих, я́ко трава́, і і́зсше се́рдце моє́, я́ко заби́х сні́сти хліб мой.6От гла́са воздиха́нія моєго́ прильпе́ кость моя́ пло́ті моє́й.7Уподо́бихся нея́сити пусти́нній, бих, я́ко нощни́й вран на ни́рищі*.8Бдіх і бих, я́ко пти́ця осо́б'ящаяся на зді*.9Весь день поноша́ху мі вразі́ мої́, і хва́лящії м'я мно́ю* кленя́хуся.10Зане́ пе́пел, я́ко хліб, ядя́х і питіє́ моє́ с пла́чем растворя́х,11от лиця́ гні́ва Твоєго́ і я́рости Твоєя́ — я́ко возне́с низве́ргл м'я єси́.12Дні́є мої́ я́ко сінь уклони́шася, і аз я́ко сі́но ізсхо́х.13Ти же, Го́споди, во вік пребива́єши, і па́м'ять Твоя́ в род і род.14Ти воскре́с уще́дриши Сіо́на; я́ко вре́м'я уще́дрити єго́, я́ко при́йде вре́м'я.15Я́ко благоволи́ша раби́ Твої́ ка́меніє* єго́, і персть єго́ уще́дрять.16І убоя́ться язи́ци і́мене Госпо́дня, і всі ца́ріє зе́мстії сла́ви Твоєя́;17я́ко сози́ждеть Госпо́дь Сіо́на і яви́ться во сла́ві Своє́й.18Призрі́ на моли́тву смире́нних і не унічижи́ моле́нія їх.19Да напи́шеться сіє́ в род ін, і лю́діє зи́ждемії восхва́лять Го́спода;20я́ко прини́че с висоти́ святи́я Своєя́, Госпо́дь с небесе́ на зе́млю призрі́,21усли́шати воздиха́ніє окова́нних, разріши́ти си́ни умерщвле́нних;22возвісти́ти в Сіо́ні і́м'я Госпо́днє і хвалу́ Єго́ во Ієрусали́мі,23внегда́ собра́тися лю́дем вку́пі і царе́м, є́же рабо́тати Го́сподеві.24Отвіща́ Єму́ на путі́ крі́пости Єго́; умале́ніє дній мої́х возвісти́ мі;25не возведи́ мене́ во преполове́ніє дній мої́х; в ро́ді родо́в лі́та Твоя́.26В нача́ліх Ти, Го́споди, зе́млю основа́л єси́, і діла́ руку́ Твоє́ю суть небеса́.27Та поги́бнуть, Ти же пребива́єши; і вся, я́ко ри́за, обетша́ють, і, я́ко оде́жду, свіє́ши я, і ізміня́ться.28Ти же То́йжде єси́, і лі́та Твоя́ не оскуді́ють.29Си́нове раб Твої́х вселя́ться, і сі́м'я їх во вік іспра́виться.
Псалом 102
Псало́м Дави́ду, 102.1Благослови́, душе́ моя́, Го́спода, і, вся вну́тренняя моя́, і́м'я свято́є Єго́;2благослови́, душе́ моя́, Го́спода, і не забива́й всіх воздая́ній Єго́;3очища́ющаго вся беззако́нія твоя́, ізціля́ющаго вся неду́ги твоя́,4ізбавля́ющаго от істлі́нія живо́т твой, вінча́ющаго тя ми́лостію і щедро́тами,5ісполня́ющаго во благи́х жела́ніє твоє́; обнови́ться, я́ко о́рля, ю́ность твоя́.6Творя́й ми́лостині Госпо́дь і судьбу́ всім оби́димим.7Сказа́ путі́ Своя́ Моїсе́йові, синово́м Ізра́їлевим хоті́нія Своя́.8Щедр і ми́лостив Госпо́дь, долготерпіли́в і многоми́лостив.9Не до конця́ прогні́вається, ніже́ во вік вражду́єть;10не по беззако́нієм на́шим сотвори́л єсть нам, ніже́ по гріхо́м на́шим возда́л єсть нам.11Я́ко по висоті́ небе́сній от землі́, утверди́л єсть Госпо́дь ми́лость Свою́ на боя́щихся Єго́;12єли́ко отстоя́ть восто́ци от за́пад, уда́лил єсть от нас беззако́нія на́ша.13Я́коже ще́дрить оте́ць си́ни, уще́дри Госпо́дь боя́щихся Єго́.14Я́ко Той позна́ созда́ніє на́ше, пом'яну́, я́ко персть єсьми́.15Челові́к — я́ко трава́, дні́є єго́ — я́ко цвіт се́льний, та́ко оцвіте́ть;16я́ко дух про́йде в нем, і не бу́деть, і не позна́єть ктому́ мі́ста своєго́.17Ми́лость же Госпо́дня от ві́ка і до ві́ка на боя́щихся Єго́,18і пра́вда Єго́ на сині́х сино́в, храня́щих заві́т Єго́ і по́мнящих за́повіді Єго́ твори́ти я.19Госпо́дь на небесі́ угото́ва Престо́л Свой, і Ца́рство Єго́ всі́ми облада́єть.20Благослові́те Го́спода, всі а́нгели Єго́, си́льнії крі́постію, творя́щії сло́во Єго́, усли́шати глас слове́с Єго́.21Благослові́те Го́спода, вся си́ли Єго́, слуги́ Єго́, творя́щії во́лю Єго́.22Благослові́те Го́спода, вся діла́ Єго́ на вся́ком мі́сті влади́чества Єго́; благослови́, душе́ моя́, Го́спода.
Псалом 103
Псало́м Дави́ду, о мирсті́м битії́, 103.1Благослови́, душе́ моя́, Го́спода. Го́споди Бо́же мой, возвели́чился єси́ зіло́; во іспові́даніє і в велелі́поту обле́клся єси́;2одія́йся сві́том, я́ко ри́зою, простира́яй не́бо, я́ко ко́жу;3покрива́яй вода́ми преви́спренняя Своя́, полага́яй о́блаки на восхожде́ніє Своє́, ходя́й на крилу́ ві́треню;4творя́й а́нгели Своя́ ду́хи, і слуги́ Своя́ — пла́мень о́гненний;5основа́яй зе́млю на тве́рді єя́; не преклони́ться в вік ві́ка.6Бе́здна, я́ко ри́за, одія́ніє єя́, на гора́х ста́нуть во́ди;7от запреще́нія Твоєго́ побі́гнуть, от гла́са гро́ма Твоєго́ убоя́ться.8Восхо́дять го́ри, і низхо́дять поля́, в мі́сто, є́же основа́л єси́ їм.9Преді́л положи́л єси́, єго́же не пре́йдуть, ніже́ обратя́ться покри́ти зе́млю.10Посила́яй істо́чники в де́брех, посреді́ гор про́йдуть во́ди.11Напая́ють вся зві́рі се́льния, ждуть* она́гри* в жа́жду свою́.12На тих пти́ці небе́сния привита́ють; от среди́ ка́менія дадя́ть глас.13Напая́яй го́ри от преви́спренних Свої́х; от плода́ діл Твої́х наси́титься земля́.14Прозяба́яй траву́ ското́м, і злак на слу́жбу челові́ком, ізвести́ хліб от землі́;15і вино́ весели́ть се́рдце челові́ка, ума́стити лице́ єле́єм; і хліб се́рдце челові́ка укріпи́ть.16Наси́тяться древа́ польська́я, ке́дри лива́нстії, ї́хже єси́ насади́л;17та́мо пти́ці вогніздя́ться, єроді́єво* жили́ще предводи́тельствуєть ї́ми.18Го́ри висо́кия єле́нем, ка́мень — прибі́жище за́яцем.19Сотвори́л єсть луну́ во времена́; со́лнце позна́ за́пад свой.20Положи́л єси́ тьму, і бисть нощ, в не́йже про́йдуть всі зві́ріє дубра́внії,21ски́мні рика́ющії восхи́тити і взиска́ти от Бо́га пи́щу себі́.22Возсія́ со́лнце, і собра́шася, і в ло́жах свої́х ля́гуть.23Ізи́деть челові́к на ді́ло своє́ і на ді́ланіє своє́ до ве́чера.24Я́ко возвели́чишася діла́ Твоя́, Го́споди; вся прему́дростію сотвори́л єси́; іспо́лнися земля́ тва́рі Твоєя́.25Сіє́ мо́ре вели́коє і простра́нноє; та́мо га́ди, ї́хже ність числа́, живо́тная ма́лая с вели́кими;26та́мо кораблі́ препла́вають, змій сей, єго́же созда́л єси́ руга́тися єму́.27Вся к Тебі́ ча́ють, да́ти пи́щу їм во бла́го вре́м'я.28Да́вшу Тебі́ їм, соберу́ть; отве́рзшу Тебі́ ру́ку, вся́чеськая іспо́лняться бла́гости;29отвра́щшу же Тебі́ лице́, возм'яту́ться; оти́меши дух їх, і ізче́знуть і в персть свою́ возвратя́ться;30по́слеши Ду́ха Твоєго́, і сози́ждуться, і обнови́ши лице́ землі́.31Бу́ди сла́ва Госпо́дня во ві́ки; возвесели́ться Госпо́дь о ді́ліх Свої́х;32призира́яй на зе́млю і творя́й ю трясти́ся; прикаса́яйся гора́м, і дим'я́ться.33Воспою́ Го́сподеві в животі́ моє́м, пою́ Бо́гу моєму́, до́ндеже єсьм;34да услади́ться Єму́ бесі́да моя́, аз же возвеселю́ся о Го́споді.35Да ізче́знуть грі́шници от землі́, і беззако́нници, я́коже не би́ти їм. Благослови́, душе́ моя́, Го́спода.Сла́ва:
Псалом 104
Аллилу́я, 104.1Іспові́дайтеся Го́сподеві і призива́йте і́м'я Єго́, возвісті́те во язи́ціх діла́ Єго́;2воспо́йте Єму́ і по́йте Єму́, пові́діте вся чудеса́ Єго́.3Хвалі́теся о і́мені святі́м Єго́; да возвесели́ться се́рдце і́щущих Го́спода;4взищі́те Го́спода і утверді́теся, взищі́те лиця́ Єго́ ви́ну.5Пом'яні́те чудеса́ Єго́, я́же сотвори́, чудеса́ Єго́ і судьби́ уст Єго́,сі́м'я Авраа́мле, раби́ Єго́, си́нове Іа́ковлі — ізбра́ннії Єго́.7Той — Госпо́дь Бог наш: по всей землі́ судьби́ Єго́.8Пом'яну́ в вік заві́т Свой, сло́во, є́же запові́да в ти́сящі родо́в,9є́же завіща́ Авраа́му, і кля́тву Свою́ Ісаа́ку;10і поста́ви ю Іа́кову в повелі́ніє і Ізра́їлю в заві́т ві́чен,11глаго́ля: тебі́ дам зе́млю Ханаа́ню, у́же достоя́нія ва́шего.12Внегда́ би́ти їм ма́лим число́м, малі́йшим і прише́льцем в ней,13і прейдо́ша от язи́ка в язи́к і от ца́рствія в лю́ди і́ни;14не оста́ви челові́ка оби́діти їх і обличи́ о них царі́;15не прикаса́йтеся пома́занним Мої́м, і во проро́ціх Мої́х не лука́внуйте.16І призва́ глад на зе́млю, вся́ко утвержде́ніє хлі́бноє сотри́.17Посла́ пред ни́ми челові́ка; в раба́ про́дан бисть Іо́сиф.18Смири́ша во око́вах но́зі єго́, желі́зо про́йде душа́ єго́,19до́ндеже при́йде сло́во Єго́; сло́во Госпо́днє разжже́ єго́.20Посла́ цар і разріши́ єго́, князь люді́й, і оста́ви* єго́.21Поста́ви єго́ господи́на до́му своєму́ і кня́зя всему́ стяжа́нію своєму́,22наказа́ти кня́зі єго́, я́ко себе́, і ста́рці єго́ умудри́ти.23І вни́де Ізра́їль во Єги́пет, і Іа́ков прише́льствова в зе́млю Ха́мову.24І возрасти́ лю́ди Своя́ зіло́ і укріпи́ я па́че враго́в їх.25Преврати́ се́рдце їх возненави́діти лю́ди Єго́, лесть сотвори́ти в рабі́х Єго́.26Посла́ Моїсе́я, раба́ Своєго́, Ааро́на, єго́же ізбра́ Себі́;27положи́ в них словеса́ зна́меній Свої́х і чуде́с Свої́х в землі́ Ха́мові.28Посла́ тьму і помрачи́, я́ко преогорчи́ша словеса́ Єго́.29Преложи́ во́ди їх в кров і ізмори́ ри́би їх.30Воскипі́ земля́ їх жа́бами в сокро́вищницях царе́й їх.31Рече́, і прийдо́ша пе́сія му́хи і скни́пи во вся преді́ли їх.32Положи́ дожди́ їх гра́ди, огнь попаля́ющ в землі́ їх;33і порази́ виногра́ди їх і смо́кви їх, і сотри́ вся́коє дре́во преді́л їх.34Рече́, і прийдо́ша пру́зі і гу́сениці, ї́мже не бі числа́,35і снідо́ша вся́ку траву́ в землі́ їх, і поядо́ша всяк плод землі́ їх.36І порази́ вся́каго пе́рвенця в землі́ їх, нача́ток вся́каго труда́ їх;37і ізведе́ я с сребро́м і зла́том; і не бі в колі́ніх їх боля́й.38Возвесели́ся Єги́пет во ісхожде́нії їх; я́ко нападе́ страх їх на ня.39Распростре́ о́блак в покро́в їм, і огнь, є́же просвіти́ти їм но́щію.40Проси́ша, і прийдо́ша кра́стелі*, і хлі́ба небе́снаго наси́ти я;41разве́рзе ка́мень, і потеко́ша во́ди, потеко́ша в безво́дних рі́ки;42я́ко пом'яну́ сло́во свято́є Своє́, є́же ко Авраа́му, рабу́ Своєму́.43І ізведе́ лю́ди Своя́ в ра́дості і ізбра́нния Своя́ в весе́лії.44І даде́ їм страни́ язи́к, і труди́ люді́й наслі́доваша;45я́ко да сохраня́ть оправда́нія Єго́ і зако́на Єго́ взи́щуть.Сла́ва:
Після 14-ї кафизми, Трисвято́є. І по О́тче наш: тропарі, глас 8:
Я́ко блудни́ця, припа́даю Ті, да прийму́ оставле́ніє, і вмі́сто ми́ра сле́зи от се́рдця приношу́ Ті, Христе́ Бо́же; да, я́ко о́ную, уще́дриши м'я, Спа́се, і пода́си очище́ніє гріхо́в. Я́ко о́ная бо зову́ Ті: ізба́ви м'я от тимі́нія діл мої́х.
Сла́ва: Почто́ не помишля́єши, душе́ моя́, сме́рти? Почто́ не обраща́єшися про́чеє ко ісправле́нію, пре́жде труби́ глаше́нія на суді́? Тогда́ ність вре́м'я покая́нія. Прийми́ во умі́ митаря́ і блудни́цю, зову́щия: согріши́х Ті, Го́споди, поми́луй м'я.
І ни́ні: Я́ко превосходя́щая воі́стину Рождество́м Твої́м Си́ли Небе́сния, Присноді́во Богоро́дице, і́же Тобо́ю Бо́жество́м обогати́вшеся, непреста́нно Тя велича́єм.
Го́споди поми́луй, 40 разів. І молитва:
Благодари́м Тя, Го́споди, Бо́же наш спасе́ній на́ших, я́ко вся твори́ши во благодія́нія жи́зні на́шея; я́ко упоко́їл єси́ нас в преше́дшем нощно́м вре́мені, і воздви́гл єси́ нас от ло́жей на́ших, і поста́вил єси́ нас в поклоне́ніє честна́го і сла́внаго і́мене Твоєго́. Ті́мже мо́лимся Тебі́ Го́споди: даждь нам благода́ть і си́лу, да сподо́бимся Тебі́ пі́ти разу́мно, і моли́тися непреста́нно, і ви́ну к Тебі́ зрі́ти, Спаси́телю і Благоді́телю на́ших душ, стра́хом і тре́петом своє́ спасе́ніє ді́йствующе. Усли́ши у́бо і поми́луй, Благоутро́бне, нас, сокруши́ под но́ги на́ша неви́димия ра́тники і враги́; прийми́ я́же по си́лі на́шей благодаре́нія; даждь нам благода́ть і си́лу во отверзе́ніє уст на́ших і научи́ нас оправда́нієм Твої́м, я́ко что помо́лимся, я́коже подоба́єть, не ві́ми, а́ще не Ти, Го́споди, Ду́хом Твої́м Святи́м наста́виши ни. А́ще же что согріши́хом да́же до настоя́щаго часа́, сло́вом, іли́ ді́лом, іли́ помишле́нієм, во́лею, іли́ нево́лею, осла́би, оста́ви, прости́. А́ще бо беззако́нія на́зриши, Го́споди, Го́споди, кто постої́ть? Я́ко у Тебе́ очище́ніє єсть, у Тебе́ ізбавле́ніє. Ти єси́ єди́н Свят, Помо́щник крі́пкий і Защи́титель жи́зні на́шея, і Тя благослови́м во вся ві́ки, амі́нь.
