|
Прпdбный ґнтHній печeрскій, кjевскій
|
Преподобний Антоній Печерський, Київський, начальник усіх ченців на Русі
|
|
Тропaрь, глaсъ д7:
|
Тропар, глас 4
|
|
T мірскaгw мzтeжа и3зшeдъ, tвержeніемъ же мjра є3ђльски хrтY послёдовалъ є3си2: и3 равноaгGльное житіE пожи1въ, въ ти1хое пристaнище с™hz горы2 ґfHна дости1глъ є3си2, toнyдуже бlгословeніемъ nтцє1въ въ г0ру кjева пришeдъ, и3 тaмw трудолю1бнw жи1знь соверши1въ, nтeчество твоE просвэти1лъ є3си2, и3 мн0жеству монaшествующихъ стезю2 ведyщую къ нбcному цrтвію показaвъ, хrтY сі‰ привeлъ є3си2: є3г0же моли2, ґнтHніе прпdбне, да сп7сeтъ дyшы нaшz. |
От мирська́го м'яте́жа ізше́д, отверже́нієм же ми́ра Єва́нгельськи Христу́ послі́довал єси́; і равноа́нгельноє житіє́ пожи́в, в ти́хоє приста́нище святи́я гори́ Афо́на дости́гл єси́, отону́дуже благослове́нієм отце́в в го́ру Ки́єва прише́д, і та́мо трудолю́бно жизнь соверши́в, Оте́чество Твоє́ просвіти́л єси́, і мно́жеству мона́шествующих стезю́ веду́щую к Небе́сному Ца́рствію показа́в, Христу́ сія́ приве́л єси́; Єго́же моли́, Анто́ніє преподо́бне, да спасе́ть ду́ші на́ша. |
|
Кондaкъ, глaсъ и7. Под0бенъ: Возбрaнной:
|
Кондак, глас 8
|
|
Возложи1въ себE бGу, пaче всёхъ возлю1бленному t ю4ности, прпdбне, томY t всеS души2 люб0вію послёдовалъ є3си2: мjраже тлBннаz нивочт0же вмэни1въ, въ земли2 пещeру содёлалъ є3си2, и3 въ нeй д0брэ проти1ву неви1димагw врагA к0зней подвизaвсz, ћкw свэтозaрное с0лнце во вс‰ концы2 земли2 возсіsлъ є3си2: toнyдуже веселsсz прешeлъ є3си2 къ нбcнымъ черт0гwмъ. и3 нhнэ со ѓгGлы вLчню прест0лу предстоS, поминaй нaсъ чтyщихъ пaмzть твою2, да зовeмъ ти2: рaдуйсz, ґнтHніе џтче нaшъ. |
Возложи́в себе́ Бо́гу, па́че всіх возлю́бленному от ю́ности, преподо́бне, Тому́ от всея́ душі́ любо́вію послі́довал єси́; ми́раже тлі́нная нівочто́же вміни́в, в землі́ пеще́ру соді́лал єси́, і в ней до́брі проти́ву неви́димаго врага́ ко́зней подвиза́вся, я́ко світоза́рноє со́лнце во вся конці́ землі́ возсія́л єси́; отону́дуже веселя́ся преше́л єси́ к небе́сним черто́гом. І ни́ні со А́нгели Влади́чню престо́лу предстоя́, помина́й нас, чту́щих па́м'ять твою́, да зове́м ті: ра́дуйся, Анто́ніє, о́тче наш. |
