|
Глава 20
|
|
|
1
|
|
| Въ ѥдинU сUботъ. мариа магдалыни. прииде заUтра еще сUщи тьмэ на гробъ. и видэ камень възzтъ t гроба. | |
|
2
|
|
| тече же и прииде къ симонU петрU. и къ дрUгUUмU UченикU ѥго же люблzаше iс7ъ. и гlа има възzша Gа t гроба. и не вэмь къде и положиша. | |
|
3
|
|
| изиде же петръ. и дрUгыи Uченикъ идэасте къ гробу. | |
|
4
|
|
| течаасте же оба въкупэ и другыи ученикъ тече скорэѥ петра. и прииде прэже къ гробU. | |
|
5
|
|
| и приникъ видэ ризы ѥдины лежаща. обаче нъ не въниде. | |
|
6
|
|
| приде же еc симонъ петръ въ слэдъ ѥГо и въниде прежде въ гробъ. и видэ ризы еg ѥдины лежащz. | |
|
7
|
|
| и UбрUсъ иже бэ на главэ ѥго. не съ ризами лежащь. нъ особь съвитъ на ѥдиномь мэстэ. | |
|
8
|
|
| тъгда въниде и дрUгыи Uченикъ. пришедыи прежде къ гробU и видэ и вэрова. | |
|
9
|
|
| не Uбо вэдzахU кънигы. zко подобаѥть ѥмU t мьртвыихъ въскрьснUти. | |
|
10
|
|
| идоста же гlюще къ себэ Uченика. | |
|
11
|
|
| Мария же стояаше у гроба вънэ плачѫщи сz. якоже плакааше сz приниче въ гробъ | |
|
12
|
|
| и видэ дъва ангела въ бэлахъ сэдzща ѥдиного у главы и ѥдиного у ногу идеже бэ лежало тэло исусово. | |
|
13
|
|
| и глаголасте ѥи она: жено чьто плачеши сz; глагола има: яко възzшz господа моѥго и не вэмь къде положишz и. | |
|
14
|
|
| и си рекъши обрати сz вьспzть и видэ исуса стоѩща и не вэдэаше яко исусъ ѥсть. | |
|
15
|
|
| глагола ѥи исусъ: жено чьто плачеши сz; кого ищеши; она же мьнzщи яко врьтоградарь ѥсть глагола ѥму: господи аще ты и ѥси възzлъ повэждь мънэ къде и ѥси положилъ. и азъ вьзьмѫ и. | |
|
16
|
|
| глагола ѥи исусъ: мариѥ. обращьши же сz она глагола ѥму: раввуни ѥже нарицаѥть сz учителю. | |
|
17
|
|
| глагола ѥи исусъ: не прикасаи сz мънэ. не у бо възидохъ къ отьцу моѥму. иди же къ братии моѥи и рьци имъ въсхождѫ къ отьцу моѥму и отьцу вашему и богу моѥму и богу вашѥму. | |
|
18
|
|
| приде мария магдалыни повэдаѭщи ученикомъ яко видэ господа и си рече ѥи. | |
|
19
|
|
| Сѫщу же поздэ въ тъ дьнь въ ѥдиныи сѫботы и двьрьмъ затворенамъ идеже бэахѫ ученици ѥго събьрани за страхъ иудеискъ. приде исусъ и ста по срэдэ ихъ и глагола имъ: миръ вамъ. | |
|
20
|
|
| и си рекъ показа имъ рѫцэ и ребра своя. въздрадовашz же сz ученици видэвъше господа. | |
|
21
|
|
| рече имъ исусъ пакы: миръ вамъ. якоже посъла мz отьць и азъ посылаѭ вы. | |
|
22
|
|
| и се рекъ дунѫ и глагола имъ: приимэте духъ свzтыи. | |
|
23
|
|
| имъже отьпустите грэхы отъпустzть сz имъ и имъже дрьжите дрьжzть сz имъ. | |
|
24
|
|
| fома же ѥдинъ отъ обою на десzте нарицаѥмыи близньць не бэ ту съ ними ѥгда приде исусъ. | |
|
25
|
|
| глаголаахѫ же ѥму друзии ученици: видэхомъ господа. онъ же рече имъ: аще не виждѫ на рѫку ѥго язвы гвоздиныѩ и въложѫ прьста моѥго въ язвѫ гвоздинѫѭ и въложѫ рѫкы моѥѩ въ ребра ѥго не имѫ вэры. | |
|
26
|
|
| и по осми дьнъ пакы бэахѫ вънѫтрь ученици ѥго и fома съ ними. приде исусъ двьрьмъ затворенамъ и ста по срэдэ и глагола имъ: миръ вамъ. | |
|
27
|
|
| потомь глагола fомэ: принеси прьстъ твои сэмо и виждь рѫцэ мои. и принеси рѫкѫ твоѭ и въложи въ ребра моя. и не бѫди невэрьнъ нъ вэрьнъ. | |
|
28
|
|
| и отъвэща fома и рече ѥму: господь мои и богъ мои. | |
|
29
|
|
| глагола ѥму исусъ яко видэвъ мz вэрова. блажени не видэвъшеи и вэровавъше. | |
|
30
|
|
| мънога же и ина знамения сътвори исусъ прэдь ученикы своими яже не сѫть писана въ кънигахъ сихъ. | |
|
31
|
|
| си же писана бышz да вэрѫ имете яко исусъ ѥсть христосъ сынъ божии. и да вэруѭще живота вэчьнааго имате въ имz ѥго. |
