|
Глава 10
|
|
|
1
|
|
| И отътѫду въставъ приде въ прэдэлы иудеискы по оному полу иоръдана. и придошz пакы народи къ нѥму. и яко имэ обычаи пакы учааше ѩ. | |
|
2
|
|
| и пристѫпльше фарисеи въпрошаахѫ и аще достоить мѫжу женѫ пущати искушаѭще и. | |
|
3
|
|
| онъ же отъвэщавъ рече имъ: чьто вамъ заповэдэ муѶси; | |
|
4
|
|
| они же рекошz: повелэ муѶси кънигы распустьныѩ написати и пустити. | |
|
5
|
|
| и отъвэщавъ исусъ рече имъ: по жестосьрдию вашему написа вамъ заповэдь сиѭ. | |
|
6
|
|
| а отъ начzла съзъданию мѫжа и женѫ сътворилъ я ѥсть богъ. | |
|
7
|
|
| сего ради оставить чловэкъ отьца своѥго и матерь | |
|
8
|
|
| и прилэпить сz къ женэ своѥи. и бѫдете оба въ плъть ѥдинѫ. тэмь же убо нэсте дъва нъ плъть ѥдина. | |
|
9
|
|
| ѥже убо богъ съчеталъ ѥсть чловэкъ да не разлѫчаѥть. | |
|
10
|
|
| и въ дому пакы ученици ѥго о семь въпршаахѫ и. | |
|
11
|
|
| и глагола имъ: иже аще пустить женѫ и оженить сz иноѭ прэлюбы творить на нѭ. | |
|
12
|
|
| и аще жена пущьши мѫжа и посzгнеть за инъ прэлюбы творить. | |
|
13
|
|
| И приношаахѫ къ нѥму дэти да ѩ коснеть. ученици же прэщаахѫ приносzщиимъ. | |
|
14
|
|
| видэвъ же исусъ негодова и глагола имъ: не дэите дэтии приходити къ мънэ и не браните имъ. тацэхъ бо ѥсть царьствиѥ божиѥ. | |
|
15
|
|
| аминь глаголѭ вамъ: иже аще не прииметь царьствия божия яко отрочz не вънидеть въ нѥ. | |
|
16
|
|
| и объимъ ѩ благословляаше възлагаѩ рѫцэ на нѩ. | |
|
17
|
|
| И исходzщу ѥму на пѫть приде ѥдинъ и поклонь сz на колэну въпрошааше и: учителю благыи чьто сътворѭ да животъ вэчьныи наслэдьствуѭ; | |
|
18
|
|
| исусъ же рече ѥму: чьто мz глаголѥши блага; ни къто же благъ тъкъмо ѥдинъ богъ. | |
|
19
|
|
| заповэди вэси не прэлюбъ дэи. не убии. не укради. не лъжz съвэдэтельствуи. не обиди. чьти отьца твоѥго и матерь. | |
|
20
|
|
| онъ же отъвэщавъ рече ѥму: учителю вься си съхранихъ отъ юности моѥѩ. | |
|
21
|
|
| исусъ же възьрэвъ на нь възлюби и и рече ѥму: ѥдиного ѥси не доконьчалъ. аще хощеши съврьшенъ быти иди ѥлико имаши продаждь и даждь нищиимъ и имэти имаши съкровище на небеси и приди ходи въ слэдъ мене въземъ крьстъ. | |
|
22
|
|
| онъ же дряхлъ бывъ о словеси отиде скрьбz бэ бо имэѩ сътzжания мънога. | |
|
23
|
|
| и възьрэвъ исусъ глагола ученикомъ своимъ: како неудобь имѫщеи богатьство въ царьствиѥ божиѥ вънидѫть. | |
|
24
|
|
| ученици же ужасаахѫ сz о словесехъ ѥго. исусъ же пакы отъвэщавъ глагола имъ: чzда како неудобь ѥсть упъваѭщиимъ на богатьство въ царьствиѥ божиѥ вънити. | |
|
25
|
|
| удобэѥ ѥсть вельбѫду сквозэ игълинэ уши проити неже богату въ царьствиѥ божиѥ вънити. | |
|
26
|
|
| они же излиха дивляахѫ сz глаголѭще къ себэ: то къто можеть съпасенъ быти; | |
|
27
|
|
| и възьрэвъ на нѩ исусъ глагола: отъ чловэкъ не възможьно нъ не отъ бога. вься бо възможьна отъ бога сѫть. | |
|
28
|
|
| начzтъ же петръ глаголати ѥму: се мы оставихомъ вься и въ слэдъ тебе идохомъ. | |
|
29
|
|
| отъвэщавъ же исусъ рече: аминь глаголѭ вамъ ни къто же ѥсть иже оставить домъ ли братиѭ ли сестры ли отьца ли матерь ли женѫ ли чzда ли села мене ради и евангелия. | |
|
30
|
|
| аще не имать приѩти съторицеѭ въ врэмz се нынэ домовъ и братиѩ и сестръ и отьца и матере и чzдъ и селъ по изгънании и въ вэкъ грzдѫщии животъ вэчьныи. | |
|
31
|
|
| мънози же бѫдѫть прьвии послэдьни и послэдьнии прьви. | |
|
32
|
|
| Бэахѫ же на пѫти въсходzще въ иерусалимъ и бэ варяѩ ѩ исусъ. и ужасаахѫ сz и послэдь грzдѫще бояахѫ сz. и поимъ iс7 пакы. в7i. Uченикы своя. и нача имъ гlти. яже хотzхU быти ѥмU. | |
|
33
|
|
| яко се въсходимъ въ иер©лмъ. и сн7ъ члв7чь. преданъ бUдеть архиереомъ. и книжьникомъ. и осUдzть его на. съмьрть. и предадzть ѥго языкомъ. | |
|
34
|
|
| и порUгаютьсz ѥмU. и UтепUть ѥго. и оплюють ѥго. и Uбьють ѥго и въ третии дн7ь въскрьснеть. | |
|
35
|
|
| и предь нимь идяста. ияковъ иwанъ. сн7а зеведеова. гlюща ѥмU. Uчителю. хощевэ да ѥго же аще просивэ сътвориши нама. | |
|
36
|
|
| iс7 же рече има. что хощета. да сътворю вама. | |
|
37
|
|
| она же рэста ѥмU. дажь нама. да единъ одеснUю тебе. а ѥдинъ wшююю тебе сzдевэ. въ славэ твоѥи. | |
|
38
|
|
| iс7 же рече има. не вэстасz что просzща. можета ли пити чашю. юже азъ пию. или крьщениѥ имь же азъ крьщюсz. крьститисz. | |
|
39
|
|
| она же рэста ѥмU. можевэ. iс7 же ре? има. чашю Uбо юже азъ пию. испиѥта. и крьщениѥмь имь же азъ крьщюсz. крьститасz. | |
|
40
|
|
| а ѥже сэсти одеснUю мене. и ошююю. нэc мнэ дати. нъ имъ же ѥсть Uготовано. | |
|
41
|
|
| и слышавъше десzть. начаша негодовати о ияковэ. и иwанэ. | |
|
42
|
|
| iс7 же призва+ъ я. гlа имъ. вэсте. яко мнzщеисz власти языкы. Uстоять имъ. и велиции ихъ. обладають ими. | |
|
43
|
|
| не тако же бUди въ васъ. нъ иже аще хощеть вzщии быти въ васъ. да бUдеть всэмъ слUга. | |
|
44
|
|
| и иже хощеть въ васъ старэи быти. да будеть всэмъ рабъ. | |
|
45
|
|
| сн7ъ бо члbвчь. не приде да послUжать ѥмU. нъ да послUжить. и въдати дш7ю свою. избавлѥниѥ за многы. | |
|
46
|
|
| И придошz въ иерихонъ. и исходzщу ѥму отъ иерихона и ученикомъ ѥго и народу мъногу сынъ тимеовъ варъ тимеи слэпъ сэдэаше при пѫти хлѫпаѩ. | |
|
47
|
|
| и слышавъ яко исусъ назорянинъ ѥсть начzтъ зъвати и глаголати: сыне давыдовъ исусе помилуи мz. | |
|
48
|
|
| и прэщаахѫ ѥму мънози да умлъчить. онъ же излиха вопияаше: сыне давыдовъ помилуи мz. | |
|
49
|
|
| и ставъ исусъ рече възгласити и. и зъваахѫ слэпьца глаголѭще ѥму: дрьзаи въстани зоветь тz. | |
|
50
|
|
| онъ же отъврьгы ризы своѩ въставъ. приде къ исусови. | |
|
51
|
|
| и отъвэщавъ глагола ѥму исусъ: чесому хощеши да сътворѭ тебэ; слэпьць же глагола ѥму: | |
|
52
|
|
| раввуни да прозьрѭ. исусъ же рече: иди вэра твоя съпасе тz. и абие прозьрэ и по исусэ иде въ пѫть. |
