1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
...
|
Pал0мъ Rг
|
Псалом 103
|
|
0
|
0
|
| Pал0мъ дв7ду, њ мірстёмъ бытіи2, RG. | Псало́м Дави́ду, о мирсті́м битії́, 103. |
|
1
|
1
|
| Благослови2, душE моS, гDа. ГDи б9е м0й, возвели1чилсz є3си2 ѕэлw2: во и3сповёданіе и3 въ велелёпоту њблeклсz є3си2: | Благослови́, душе́ моя́, Го́спода. Го́споди Бо́же мой, возвели́чился єси́ зіло́; во іспові́даніє і в велелі́поту обле́клся єси́; |
|
2
|
2
|
| њдэsйсz свётомъ ћкw ри1зою, простирazй нeбо ћкw к0жу: | одія́йся сві́том, я́ко ри́зою, простира́яй не́бо, я́ко ко́жу; |
|
3
|
3
|
| покрывazй водaми превhспрєннzz сво‰, полагazй w4блаки на восхождeніе своE, ходsй на крил{ вётрєню: | покрива́яй вода́ми преви́спренняя Своя́, полага́яй о́блаки на восхожде́ніє Своє́, ходя́й на крилу́ ві́треню; |
|
4
|
4
|
| творsй ѓгGлы сво‰ дyхи, и3 слуги6 сво‰ плaмень џгненный: | творя́й а́нгели Своя́ ду́хи, і слуги́ Своя́ — пла́мень о́гненний; |
|
5
|
5
|
| њсновazй зeмлю на твeрди є3S: не преклони1тсz въ вёкъ вёка. | основа́яй зе́млю на тве́рді єя́; не преклони́ться в вік ві́ка. |
|
6
|
6
|
| Бeздна ћкw ри1за њдэsніе є3S, на горaхъ стaнутъ в0ды: | Бе́здна, я́ко ри́за, одія́ніє єя́, на гора́х ста́нуть во́ди; |
|
7
|
7
|
| t запрещeніz твоегw2 побёгнутъ, t глaса гр0ма твоегw2 ўбоsтсz. | от запреще́нія Твоєго́ побі́гнуть, от гла́са гро́ма Твоєго́ убоя́ться. |
|
8
|
8
|
| Восх0дzтъ г0ры, и3 низх0дzтъ полS, въ мёсто є4же њсновaлъ є3си2 и5мъ. | Восхо́дять го́ри, і низхо́дять поля́, в мі́сто, є́же основа́л єси́ їм. |
|
9
|
9
|
| Предёлъ положи1лъ є3си2, є3гHже не прeйдутъ, нижE њбратsтсz покрhти зeмлю. | Преді́л положи́л єси́, єго́же не пре́йдуть, ніже́ обратя́ться покри́ти зе́млю. |
|
10
|
10
|
| Посылazй и3ст0чники въ дeбрехъ, посредЁ г0ръ пр0йдутъ в0ды. | Посила́яй істо́чники в де́брех, посреді́ гор про́йдуть во́ди. |
|
11
|
11
|
| Напаsютъ вс‰ ѕвBри сє1лныz, ждyтъ [воспріи1мутъ] nнaгри въ жaжду свою2. | Напая́ють вся зві́рі се́льния, ждуть [воспри́ймуть] она́гри* в жа́жду свою́. |
|
12
|
12
|
| На тhхъ пти6цы небє1сныz привитaютъ: t среды2 кaменіz дадsтъ глaсъ. | На тих пти́ці небе́сния привита́ють; от среди́ ка́менія дадя́ть глас. |
|
13
|
13
|
| Напаszй г0ры t превhспреннихъ свои1хъ: t плодA дёлъ твои1хъ насhтитсz землS. | Напая́яй го́ри от преви́спренних Свої́х; от плода́ діл Твої́х наси́титься земля́. |
|
14
|
14
|
| Прозzбazй травY скотHмъ, и3 ѕлaкъ на слyжбу человёкwмъ, и3звести2 хлёбъ t земли2: | Прозяба́яй траву́ ското́м, і злак на слу́жбу челові́ком, ізвести́ хліб от землі́; |
|
15
|
15
|
| и3 віно2 весели1тъ сeрдце человёка, ўмaстити лицE є3лeемъ: и3 хлёбъ сeрдце человёка ўкрэпи1тъ. | і вино́ весели́ть се́рдце челові́ка, ума́стити лице́ єле́єм; і хліб се́рдце челові́ка укріпи́ть. |
|
16
|
16
|
| Насhтzтсz древA пwльскaz, кeдри лівaнстіи, и5хже є3си2 насади1лъ: | Наси́тяться древа́ польська́я, ке́дри лива́нстії, ї́хже єси́ насади́л; |
|
17
|
17
|
| тaмw пти6цы вогнэздsтсz, є3рwдjево жили1ще предводи1телствуетъ и4ми. | та́мо пти́ці вогніздя́ться, єроді́єво* жили́ще предводи́тельствуєть ї́ми. |
|
18
|
18
|
| Г0ры высHкіz є3лeнємъ, кaмень прибёжище зazцємъ. | Го́ри висо́кия єле́нем, ка́мень — прибі́жище за́яцем. |
|
19
|
19
|
| Сотвори1лъ є4сть лунY во временA: с0лнце познA зaпадъ св0й. | Сотвори́л єсть луну́ во времена́; со́лнце позна́ за́пад свой. |
|
20
|
20
|
| Положи1лъ є3си2 тмY, и3 бhсть н0щь, въ нeйже пр0йдутъ вси2 ѕвёріе дубрaвніи, | Положи́л єси́ тьму, і бисть нощ, в не́йже про́йдуть всі зві́ріє дубра́внії, |
|
21
|
21
|
| скЂмни рыкaющіи восхи1тити и3 взыскaти t бGа пи1щу себЁ. | ски́мні рика́ющії восхи́тити і взиска́ти от Бо́га пи́щу себі́. |
|
22
|
22
|
| ВозсіS с0лнце, и3 собрaшасz, и3 въ л0жахъ свои1хъ лsгутъ. | Возсія́ со́лнце, і собра́шася, і в ло́жах свої́х ля́гуть. |
|
23
|
23
|
| И#зhдетъ человёкъ на дёло своE и3 на дёланіе своE до вeчера. | Ізи́деть челові́к на ді́ло своє́ і на ді́ланіє своє́ до ве́чера. |
|
24
|
24
|
| Ћкw возвели1чишасz дэлA тво‰, гDи: вс‰ премdростію сотвори1лъ є3си2: и3сп0лнисz землS твaри твоеS. | Я́ко возвели́чишася діла́ Твоя́, Го́споди; вся прему́дростію сотвори́л єси́; іспо́лнися земля́ тва́рі Твоєя́. |
|
25
|
25
|
| СіE м0ре вели1кое и3 прострaнное: тaмw гaди, и4хже нёсть числA, живHтнаz м†лаz съ вели1кими: | Сіє́ мо́ре вели́коє і простра́нноє; та́мо га́ди, ї́хже ність числа́, живо́тная ма́лая с вели́кими; |
|
26
|
26
|
| тaмw корабли6 преплaваютъ, ѕмjй сeй, є3г0же создaлъ є3си2 ругaтисz є3мY. | та́мо кораблі́ препла́вають, змій сей, єго́же созда́л єси́ руга́тися єму́. |
|
27
|
27
|
| Вс‰ къ тебЁ чaютъ, дaти пи1щу и5мъ во блaго врeмz. | Вся к Тебі́ ча́ють, да́ти пи́щу їм во бла́го вре́м'я. |
|
28
|
28
|
| Дaвшу тебЁ и5мъ, соберyтъ: tвeрзшу тебЁ рyку, всsчєскаz и3сп0лнzтсz блaгости: | Да́вшу Тебі́ їм, соберу́ть; отве́рзшу Тебі́ ру́ку, вся́чеськая іспо́лняться бла́гости; |
|
29
|
29
|
| tврaщшу же тебЁ лицE, возмzтyтсz: tи1меши дyхъ и4хъ, и3 и3зчeзнутъ и3 въ пeрсть свою2 возвратsтсz: | отвра́щшу же Тебі́ лице́, возм'яту́ться; оти́меши дух їх, і ізче́знуть і в персть свою́ возвратя́ться; |
|
30
|
30
|
| п0слеши д¦а твоего2, и3 сози1ждутсz, и3 њбнови1ши лицE земли2. | по́слеши Ду́ха Твоєго́, і сози́ждуться, і обнови́ши лице́ землі́. |
|
31
|
31
|
| Бyди слaва гDнz во вёки: возвесели1тсz гDь њ дёлэхъ свои1хъ: | Бу́ди сла́ва Госпо́дня во ві́ки; возвесели́ться Госпо́дь о ді́ліх Свої́х; |
|
32
|
32
|
| призирazй на зeмлю и3 творsй ю5 трzсти1сz: прикасazйсz горaмъ, и3 дымsтсz. | призира́яй на зе́млю і творя́й ю трясти́ся; прикаса́яйся гора́м, і дим'я́ться. |
|
33
|
33
|
| Воспою2 гDеви въ животЁ моeмъ, пою2 бGу моемY, д0ндеже є4смь: | Воспою́ Го́сподеві в животі́ моє́м, пою́ Бо́гу моєму́, до́ндеже єсьм; |
|
34
|
34
|
| да ўслади1тсz є3мY бесёда моS, ѓзъ же возвеселю1сz њ гDэ. | да услади́ться Єму́ бесі́да моя́, аз же возвеселю́ся о Го́споді. |
|
35
|
35
|
| Да и3зчeзнутъ грBшницы t земли2, и3 беззакHнницы, ћкоже не бhти и5мъ. Благослови2, душE моS, гDа. | Да ізче́знуть грі́шници от землі́, і беззако́нници, я́коже не би́ти їм. Благослови́, душе́ моя́, Го́спода. |
|
1001
|
1001
|
| Слaва: | Сла́ва: |
