Pал0мъ рм7з
|
Псалом 147
|
0
|
0
|
Ґллилyіа, ґггeа и3 захaріи, Rм7з7. | Аллилу́я, Агге́я і Заха́рії, 147. |
1
|
1
|
Похвали2, їеrли1ме, гDа, хвали2 бGа твоего2, сіHне: | Похвали́, Ієрусали́ме, Го́спода, хвали́ Бо́га Твоєго́, Сіо́не; |
2
|
2
|
ћкw ўкрэпи2 верєи2 врaтъ твои1хъ, блгcви2 сhны тво‰ въ тебЁ. | я́ко укріпи́ вереї́ врат Твої́х, благослови́ си́ни Твоя́ в Тебі́. |
3
|
3
|
Полагazй предёлы тво‰ ми1ръ, и3 тyка пшени1чна насыщazй тS: | Полага́яй преді́ли Твоя́ мир, і ту́ка пшени́чна насища́яй Тя; |
4
|
4
|
посылazй сл0во своE земли2, до ск0рости течeтъ сл0во є3гw2, | посила́яй сло́во Своє́ землі́, до ско́рости тече́ть сло́во Єго́, |
5
|
5
|
даю1щагw снёгъ св0й ћкw в0лну, мглY ћкw пeпелъ посыпaющагw, | даю́щаго сніг Свой, я́ко во́лну*, мглу — я́ко пе́пел посипа́ющаго, |
6
|
6
|
метaющагw г0лоть св0й ћкw хлёбы: проти1ву лицA мрaза є3гw2 кто2 постои1тъ; | мета́ющаго го́лоть* Свой, я́ко хлі́би; проти́ву лиця́ мра́за* Єго́ кто постої́ть? |
7
|
7
|
П0слетъ сл0во своE, и3 и3стaетъ |: дхнeтъ дyхъ є3гw2, и3 потекyтъ в0ды. | По́слеть сло́во Своє́, і іста́єть я; дхнеть дух Єго́, і потеку́ть во́ди. |
8
|
8
|
Возвэщazй сл0во своE їaкwву, њправд†ніz и3 судбы6 сво‰ ї}леви: | Возвіща́яй сло́во Своє́ Іа́кову, оправда́нія і судьби́ Своя́ Ізра́їлеві; |
9
|
9
|
не сотвори2 тaкw всsкому kзhку, и3 судбы6 сво‰ не kви2 и5мъ. | не сотвори́ та́ко вся́кому язи́ку, і судьби́ Своя́ не яви́ їм. |
1001
|
1001
|
Слaва: | Сла́ва: |