1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
...
|
Pал0мъ м7г
|
Псалом 43
|
|
1
|
1
|
| Въ конeцъ, сынHвъ корeовыхъ, въ рaзумъ, pал0мъ, м7G. | В коне́ць, сино́в Коре́йових, в ра́зум, псало́м, 43. |
|
2
|
2
|
| Б9е, ўши1ма нaшима ўслhшахомъ, и3 nтцы2 нaши возвэсти1ша нaмъ дёло, є4же содёлалъ є3си2 во днeхъ и4хъ, во днeхъ дрeвнихъ. | Бо́же, уши́ма на́шима усли́шахом, і отці́ на́ші возвісти́ша нам ді́ло, є́же соді́лал єси́ во днех їх, во днех дре́вніх. |
|
3
|
3
|
| РукA твоS kзhки потреби2, и3 насади1лъ | є3си2: њѕл0билъ є3си2 лю1ди и3 и3згнaлъ є3си2 |. | Рука́ Твоя́ язи́ки потреби́, і насади́л я єси́; озло́бил єси́ лю́ди і ізгна́л єси́ я. |
|
4
|
4
|
| Не бо мечeмъ свои1мъ наслёдиша зeмлю, и3 мhшца и4хъ не спасE и4хъ, но десни1ца твоS и3 мhшца твоS и3 просвэщeніе лицA твоегw2, ћкw бlговоли1лъ є3си2 въ ни1хъ. | Не бо мече́м свої́м наслі́диша зе́млю, і ми́шця їх не спасе́ їх, но десни́ця Твоя́ і ми́шця Твоя́ і просвіще́ніє лиця́ Твоєго́, я́ко благоволи́л єси́ в них. |
|
5
|
5
|
| Ты2 є3си2 сaмъ цRь м0й и3 бGъ м0й, заповёдаzй спасє1ніz ї†кwвлz. | Ти єси́ Сам Цар мой і Бог мой, запові́даяй спасе́нія Іа́ковля. |
|
6
|
6
|
| Њ тебЁ враги2 нaшz и3збодeмъ рHги, и3 њ и4мени твоeмъ ўничижи1мъ востаю1щыz на ны2. | О Тебі́ враги́ на́ша ізбоде́м ро́ги, і о і́мені Твоє́м уничижи́м востаю́щия на ни. |
|
7
|
7
|
| Не на лyкъ бо м0й ўповaю, и3 мeчь м0й не спасeтъ менE: | Не на лук бо мой упова́ю, і меч мой не спасе́ть мене́; |
|
8
|
8
|
| спcлъ бо є3си2 нaсъ t стужaющихъ нaмъ, и3 ненави1дzщихъ нaсъ посрами1лъ є3си2. | спасл бо єси́ нас от стужа́ющих нам, і ненави́дящих нас посрами́л єси́. |
|
9
|
9
|
| Њ бз7э похвaлимсz вeсь дeнь, и3 њ и4мени твоeмъ и3сповёмысz во вёкъ. | О Бо́зі похва́лимся весь день, і о і́мені Твоє́м іспові́мися во вік. |
|
10
|
10
|
| Нн7э же tри1нулъ є3си2 и3 посрами1лъ є3си2 нaсъ, и3 не и3зhдеши, б9е, въ си1лахъ нaшихъ. | Ни́ні же отри́нул єси́ і посрами́л єси́ нас, і не ізи́деши, Бо́же, в си́лах на́ших. |
|
11
|
11
|
| Возврати1лъ є3си2 нaсъ вспsть при вразёхъ нaшихъ, и3 ненави1дzщіи нaсъ расхищaху себЁ. | Возврати́л єси́ нас всп'ять при вразі́х на́ших, і ненави́дящії нас расхища́ху себі́. |
|
12
|
12
|
| Дaлъ є3си2 нaсъ ћкw џвцы снёди, и3 во kзhцэхъ разсёzлъ ны2 є3си2. | Дал єси́ нас, я́ко о́вці, сні́ди і во язи́ціх разсі́ял ни єси́. |
|
13
|
13
|
| Tдaлъ є3си2 лю1ди тво‰ без8 цэны2, и3 не бЁ мн0жество въ восклицaніихъ нaшихъ. | Отда́л єси́ лю́ди Твоя́ без ціни́, і не бі мно́жество в восклица́ніїх на́ших. |
|
14
|
14
|
| Положи1лъ є3си2 нaсъ поношeніе сосёдwмъ нaшымъ, подражнeніе и3 поругaніе сyщымъ w4крестъ нaсъ. | Положи́л єси́ нас поноше́ніє сосі́дом на́шим, подражне́ніє і поруга́ніє су́щим о́крест нас. |
|
15
|
15
|
| Положи1лъ є3си2 нaсъ въ при1тчу во kзhцэхъ, покивaнію главы2 въ лю1дехъ. | Положи́л єси́ нас в при́тчу во язи́ціх, покива́нію глави́ в лю́дех. |
|
16
|
16
|
| Вeсь дeнь срaмъ м0й предо мн0ю є4сть, и3 стyдъ лицA моегw2 покрh мz, | Весь день срам мой пре́до мно́ю єсть, і студ лиця́ моєго́ покри́ м'я, |
|
17
|
17
|
| t глaса поношaющагw и3 њклеветaющагw, t лицA врaжіz и3 и3згонsщагw. | от гла́са поноша́ющаго і оклевета́ющаго, от лиця́ вра́жия і ізгоня́щаго. |
|
18
|
18
|
| Сі‰ вс‰ пріид0ша на ны2, и3 не забhхомъ тебє2, и3 не непрaвдовахомъ въ завётэ твоeмъ, | Сія́ вся прийдо́ша на ни, і не заби́хом Тебе́, і не непра́вдовахом в заві́ті Твоє́м, |
|
19
|
19
|
| и3 не tступи2 вспsть сeрдце нaше: и3 ўклони1лъ є3си2 стези2 нaшz t пути2 твоегw2, | і не отступи́ всп'ять се́рдце на́ше; і уклони́л єси́ стезі́ на́ша от путі́ Твоєго́, |
|
20
|
20
|
| ћкw смири1лъ є3си2 нaсъ на мёстэ њѕлоблeніz, и3 прикрh ны сёнь смeртнаz. | я́ко смири́л єси́ нас на мі́сті озлобле́нія, і прикри́ ни сінь сме́ртная. |
|
21
|
21
|
| Ѓще забhхомъ и4мz бGа нaшегw, и3 ѓще воздёхомъ рyки нaшz къ б0гу чуждeму, | А́ще заби́хом і́м'я Бо́га на́шего, і а́ще возді́хом руки́ на́ша к бо́гу чужде́му, |
|
22
|
22
|
| не бGъ ли взhщетъ си1хъ; т0й бо вёсть т†йнаz сeрдца. | не Бог ли взи́щеть сих? Той бо вість та́йная се́рдця. |
|
23
|
23
|
| ЗанE тебє2 рaди ўмерщвлsемсz вeсь дeнь, вмэни1хомсz ћкw џвцы заколeніz. | Зане́ Тебе́ ра́ди умерщвля́ємся весь день, вміни́хомся, я́ко о́вці заколе́нія. |
|
24
|
24
|
| Востaни, вскyю спи1ши, гDи; воскrни2, и3 не tри1ни до концA. | Воста́ни, вску́ю спи́ши, Го́споди? воскресни́, і не отри́ни до конця́. |
|
25
|
25
|
| Вскyю лицE твоE tвращaеши; забывaеши нищетY нaшу и3 ск0рбь нaшу; | Вску́ю лице́ Твоє́ отвраща́єши? Забива́єши нищету́ на́шу і скорб на́шу? |
|
26
|
26
|
| Ћкw смири1сz въ пeрсть душA нaша, прильпE земли2 ўтр0ба нaша. | Я́ко смири́ся в персть душа́ на́ша, прильпе́ землі́ утро́ба на́ша. |
|
27
|
27
|
| Воскrни2, гDи, помози2 нaмъ, и3 и3збaви нaсъ и4мене рaди твоегw2. | Воскресни́, Го́споди, помози́ нам і ізба́ви нас і́мене ра́ди Твоєго́. |
