1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
...
|
Pал0мъ рlи
|
Псалом 138
|
|
0
|
0
|
| Въ конeцъ дв7ду, pал0мъ захaріинъ, въ разсёzніи, Rl}. | В коне́ць Дави́ду, псало́м Заха́ріїн, в разсі́янії, 138. |
|
1
|
1
|
| ГDи, и3скуси1лъ мS є3си2 и3 познaлъ мS є3си2: ты2 познaлъ є3си2 сэдaніе моE и3 востaніе моE. | Го́споди, іскуси́л м'я єси́ і позна́л м'я єси́; Ти позна́л єси́ сіда́ніє моє́ і воста́ніє моє́. |
|
2
|
2
|
| Ты2 разумёлъ є3си2 помышлє1ніz мо‰ и3здалeча: | Ти разумі́л єси́ помишле́нія моя́ іздале́ча; |
|
3
|
3
|
| стезю2 мою2 и3 ќже моE ты2 є3си2 и3зслёдовалъ и3 вс‰ пути6 мо‰ прови1дэлъ є3си2. | стезю́ мою́ і у́же моє́ Ти єси́ ізслі́довал і вся путі́ моя́ прови́діл єси́. |
|
4
|
4
|
| Ћкw нёсть льсти2 въ љзhцэ моeмъ: сE, гDи, ты2 познaлъ є3си2 | Я́ко ність льсти в язи́ці моє́м; се, Го́споди, Ти позна́л єси́ |
|
5
|
5
|
| вс‰ послBднzz и3 дрє1внzz: ты2 создaлъ є3си2 мS и3 положи1лъ є3си2 на мнЁ рyку твою2. | вся послі́дняя і дре́вняя; Ти созда́л єси́ м'я і положи́л єси́ на мні ру́ку Твою́. |
|
6
|
6
|
| Ўдиви1сz рaзумъ тв0й t менє2, ўтверди1сz, не возмогY къ немY. | Удиви́ся ра́зум Твой от мене́, утверди́ся, не возмогу́ к Нему́. |
|
7
|
7
|
| Кaмw пойдY t д¦а твоегw2; и3 t лицA твоегw2 кaмw бэжY; | Ка́мо пойду́ от Ду́ха Твоєго́? І от лиця́ Твоєго́ ка́мо біжу́? |
|
8
|
8
|
| Ѓще взhду на нб7о, ты2 тaмw є3си2: ѓще сни1ду во ѓдъ, тaмw є3си2. | А́ще взи́ду на не́бо, Ти та́мо єси́; а́ще сни́ду во ад, та́мо єси́. |
|
9
|
9
|
| Ѓще возмY крилB мои2 рaнw и3 вселю1сz въ послёднихъ м0рz, | А́ще возьму́ крилі́ мої́ ра́но і вселю́ся в послі́дніх мо́ря, |
|
10
|
10
|
| и3 тaмw бо рукA твоS настaвитъ мS, и3 ўдержи1тъ мS десни1ца твоS. | і та́мо бо рука́ Твоя́ наста́вить м'я, і удержи́ть м'я десни́ця Твоя́. |
|
11
|
11
|
| И# рёхъ: є3дA тмA поперeтъ мS; и3 н0щь просвэщeніе въ слaдости моeй. | І ріх: єда́ тьма попере́ть м'я? І нощ просвіще́ніє в сла́дості моє́й. |
|
12
|
12
|
| Ћкw тмA не помрачи1тсz t тебє2, и3 н0щь ћкw дeнь просвэти1тсz: ћкw тмA є3S, тaкw и3 свётъ є3S. | Я́ко тьма не помрачи́ться от Тебе́, і нощ я́ко день просвіти́ться; я́ко тьма єя́, та́ко і світ єя́. |
|
13
|
13
|
| Ћкw ты2 создaлъ [стzжaлъ] є3си2 ўтрHбы мо‰, воспріsлъ мS є3си2 и3з8 чрeва мaтере моеS. | Я́ко Ти созда́л [стяжа́л] єси́ утро́би моя́, восприя́л м'я єси́ із чре́ва ма́тере моєя́. |
|
14
|
14
|
| И#сповёмсz тебЁ, ћкw стрaшнw ўдиви1лсz є3си2: ч{дна дэлA тво‰, и3 душA моS знaетъ ѕэлw2. | Іспові́мся Тебі́, я́ко стра́шно удиви́лся єси́; чу́дна діла́ Твоя́, і душа́ моя́ зна́єть зіло́. |
|
15
|
15
|
| Не ўтаи1сz к0сть моS t тебє2, ю4же сотвори1лъ є3си2 въ тaйнэ, и3 состaвъ м0й въ преисп0днихъ земли2. | Не утаї́ся кость моя́ от Тебе́, ю́же сотвори́л єси́ в та́йні, і соста́в мой в преіспо́дніх землі́. |
|
16
|
16
|
| Несодёланное моE ви1дэстэ џчи твои2, и3 въ кни1зэ твоeй вси2 напи1шутсz: во днeхъ сози1ждутсz, и3 никт0же въ ни1хъ. | Несоді́ланноє моє́ ви́дісті о́чі Твої́, і в кни́зі Твоє́й всі напи́шуться; во днех сози́ждуться, і нікто́же в них. |
|
17
|
17
|
| Мнё же ѕэлw2 чeстни бhша дрyзи твои2, б9е, ѕэлw2 ўтверди1шасz владhчєствіz и4хъ: | Мні же зіло́ че́стні би́ша дру́зі Твої́, Бо́же, зіло́ утверди́шася влади́чествія їх; |
|
18
|
18
|
| и3зочтY и5хъ, и3 пaче пескA ўмн0жатсz: востaхъ, и3 є3щE є4смь съ тоб0ю. | ізочту́ їх, і па́че піска́ умно́жаться; воста́х, і єще́ єсьм с Тобо́ю. |
|
19
|
19
|
| Ѓще и3збіeши грёшники, б9е: мyжіе кровeй, ўклони1тесz t менє2. | А́ще ізбіє́ши грі́шники, Бо́же; му́жіє крове́й, уклоні́теся от мене́. |
|
20
|
20
|
| Ћкw ревни1ви є3стE въ помышлeніихъ, пріи1мутъ въ суетY грaды тво‰. | Я́ко ревни́ві єсте́ в помишле́ніїх, при́ймуть в суєту́ гра́ди Твоя́. |
|
21
|
21
|
| Не ненави1дzщыz ли тS, гDи, возненави1дэхъ, и3 њ вразёхъ твои1хъ и3стazхъ; | Не ненави́дящия ли Тя, Го́споди, возненави́діх, і о вразі́х Твої́х іста́ях? |
|
22
|
22
|
| Совершeнною нeнавистію возненави1дэхъ |: во враги2 бhша ми2. | Соверше́нною не́навистію возненави́діх я; во враги́ би́ша мі. |
|
23
|
23
|
| И#скуси1 мz, б9е, и3 ўвёждь сeрдце моE: и3стzжи1 мz и3 разумёй стєзи2 мо‰: | Іскуси́ м'я, Бо́же, і уві́ждь се́рдце моє́; істяжи́ м'я і разумі́й стезі́ моя́; |
|
24
|
24
|
| и3 ви1ждь, ѓще пyть беззак0ніz во мнЁ, и3 настaви мS на пyть вёченъ. | і виждь, а́ще путь беззако́нія во мні, і наста́ви м'я на путь ві́чен. |
