Псалом 49
Псало́м Аса́фу, 49.
1
Бог бого́в Госпо́дь глаго́ла, і призва́ зе́млю от восто́к со́лнця до за́пад.
2
От Сіо́на благолі́піє красоти́ Єго́;
3
Бог я́ві при́йдеть, Бог наш, і не премолчи́ть; огнь пред Ним возгори́ться, і о́крест Єго́ бу́ря зі́льна.
4
Призове́ть не́бо сви́ше, і зе́млю, разсуди́ти лю́ди Своя́.
5
Собері́те Єму́ преподо́бния Єго́, завіща́ющия заві́т Єго́ о же́ртвах.
6
І возвістя́ть небеса́ пра́вду Єго́; я́ко Бог Судія́ єсть.
7
Усли́шіте, лю́діє Мої́, і возглаго́лю вам, Ізра́їлю, і засвиді́тельствую тебі́: Бог, Бог Твой єсьм Аз.
8
Не о же́ртвах твої́х обличу́ тя, всесожже́нія же твоя́ пре́до Мно́ю суть ви́ну;
9
не прийму́ от до́му твоєго́ тельце́в, ніже́ от стад твої́х козло́в.
10
Я́ко мої́ суть всі зві́ріє дубра́внії, ско́ти в гора́х і воло́ве;
11
позна́х вся пти́ці небе́сния, і красота́ се́льная со Мно́ю єсть.
12
А́ще вза́лчу, не реку́ тебі́; Моя́ бо єсть вселе́нная і ісполне́ніє єя́.
13
Єда́ ям м'яса́ ю́нча? Іли́ кров козло́в пію́?
14
Пожри́ Бо́гові же́ртву хвали́ і возда́ждь Ви́шнему моли́тви твоя́;
15
і призови́ М'я в день ско́рби твоєя́, і ізму́ тя, і просла́виши М'я.
16
Грі́шнику же рече́ Бог: вску́ю ти пові́даєши оправда́нія Моя́ і восприє́млеши заві́т Мой усти́ твої́ми?
17
Ти же возненави́діл єси́ наказа́ніє і отве́ргл єси́ словеса́ Моя́ всп'ять.
18
А́ще ви́діл єси́ та́тя, текл єси́ с ним і с прелюбоді́єм уча́стіє твоє́ полага́л єси́;
19
уста́ твоя́ умно́жиша зло́бу, і язи́к твой сплета́ше льще́нія;
20
сідя́ на бра́та твоєго́ клевета́л єси́ і на си́на ма́тере твоєя́ полага́л єси́ собла́зн.
21
Сія́ сотвори́л єси́ і умолча́х, вознепщева́л єси́ беззако́ніє, я́ко бу́ду тебі́ подо́бен; обличу́ тя і предста́влю пред лице́м твої́м гріхи́ твоя́.
22
Разумі́йте у́бо сія́, забива́ющії Бо́га, да не когда́ похи́тить, і не бу́деть ізбавля́яй.
23
Же́ртва хвали́ просла́вить М'я, і та́мо путь, і́мже явлю́ єму́ спасе́ніє Моє́.