1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
...
Псалом 43
1
В коне́ць, сино́в Коре́йових, в ра́зум, псало́м, 43.
2
Бо́же, уши́ма на́шима усли́шахом, і отці́ на́ші возвісти́ша нам ді́ло, є́же соді́лал єси́ во днех їх, во днех дре́вніх.
3
Рука́ Твоя́ язи́ки потреби́, і насади́л я єси́; озло́бил єси́ лю́ди і ізгна́л єси́ я.
4
Не бо мече́м свої́м наслі́диша зе́млю, і ми́шця їх не спасе́ їх, но десни́ця Твоя́ і ми́шця Твоя́ і просвіще́ніє лиця́ Твоєго́, я́ко благоволи́л єси́ в них.
5
Ти єси́ Сам Цар мой і Бог мой, запові́даяй спасе́нія Іа́ковля.
6
О Тебі́ враги́ на́ша ізбоде́м ро́ги, і о і́мені Твоє́м уничижи́м востаю́щия на ни.
7
Не на лук бо мой упова́ю, і меч мой не спасе́ть мене́;
8
спасл бо єси́ нас от стужа́ющих нам, і ненави́дящих нас посрами́л єси́.
9
О Бо́зі похва́лимся весь день, і о і́мені Твоє́м іспові́мися во вік.
10
Ни́ні же отри́нул єси́ і посрами́л єси́ нас, і не ізи́деши, Бо́же, в си́лах на́ших.
11
Возврати́л єси́ нас всп'ять при вразі́х на́ших, і ненави́дящії нас расхища́ху себі́.
12
Дал єси́ нас, я́ко о́вці, сні́ди і во язи́ціх разсі́ял ни єси́.
13
Отда́л єси́ лю́ди Твоя́ без ціни́, і не бі мно́жество в восклица́ніїх на́ших.
14
Положи́л єси́ нас поноше́ніє сосі́дом на́шим, подражне́ніє і поруга́ніє су́щим о́крест нас.
15
Положи́л єси́ нас в при́тчу во язи́ціх, покива́нію глави́ в лю́дех.
16
Весь день срам мой пре́до мно́ю єсть, і студ лиця́ моєго́ покри́ м'я,
17
от гла́са поноша́ющаго і оклевета́ющаго, от лиця́ вра́жия і ізгоня́щаго.
18
Сія́ вся прийдо́ша на ни, і не заби́хом Тебе́, і не непра́вдовахом в заві́ті Твоє́м,
19
і не отступи́ всп'ять се́рдце на́ше; і уклони́л єси́ стезі́ на́ша от путі́ Твоєго́,
20
я́ко смири́л єси́ нас на мі́сті озлобле́нія, і прикри́ ни сінь сме́ртная.
21
А́ще заби́хом і́м'я Бо́га на́шего, і а́ще возді́хом руки́ на́ша к бо́гу чужде́му,
22
не Бог ли взи́щеть сих? Той бо вість та́йная се́рдця.
23
Зане́ Тебе́ ра́ди умерщвля́ємся весь день, вміни́хомся, я́ко о́вці заколе́нія.
24
Воста́ни, вску́ю спи́ши, Го́споди? воскресни́, і не отри́ни до конця́.
25
Вску́ю лице́ Твоє́ отвраща́єши? Забива́єши нищету́ на́шу і скорб на́шу?
26
Я́ко смири́ся в персть душа́ на́ша, прильпе́ землі́ утро́ба на́ша.
27
Воскресни́, Го́споди, помози́ нам і ізба́ви нас і́мене ради Твоєго́.
