Псалом 54
1
В коне́ць, в пі́снех ра́зума, Аса́фу, псало́м, 54.
2
Внуши́, Бо́же, моли́тву мою́ і не пре́зри моле́нія моєго́;
3
воньми́ мі і усли́ши м'я; возскорбі́х печа́лію моє́ю [во іскуше́нії моє́м], і см'ято́хся
4
от гла́са вра́жия і от стуже́нія грі́шнича; я́ко уклони́ша на м'я беззако́ніє і во гні́ві враждова́ху мі.
5
Се́рдце моє́ см'яте́ся во мні, і боя́знь сме́рти нападе́ на м'я;
6
страх і тре́пет при́йде на м'я, і покри́ м'я тьма.
І ріх: кто дасть мі крилі́ я́ко голуби́ні? І полещу́, і почи́ю.
8
Се, удали́хся бі́гая і водвори́хся в пусти́ні.
9
Ча́ях Бо́га спаса́ющаго м'я от малоду́шія і от бу́рі.
10
Потопи́, Го́споди, і разділи́ язи́ки їх; я́ко ви́діх беззако́ніє і преріка́ніє во гра́ді.
11
Днем і но́щію оби́деть ї по стіна́м єго́; беззако́ніє і труд посреді́ єго́, і непра́вда;
12
і не оскуді́ от стогн єго́ ли́хва і лесть.
13
Я́ко а́ще би враг поноси́л мі, претерпі́л бих у́бо; і а́ще би ненави́дяй м'я на м'я велері́чевал, укри́лбихся от него́.
14
Ти же, челові́че равноду́шне, влади́ко мой і зна́ємий мой,
15
і́же ку́пно наслажда́лся єси́ со мно́ю бра́шен; в дому́ Бо́жиї ходи́хом єдиномишле́нієм.
16
Да при́йдеть же смерть на ня, і да сни́дуть во ад жи́ві; я́ко лука́вство в жили́щих їх, посреді́ їх.
17
Аз к Бо́гу воззва́х, і Госпо́дь усли́ша м'я.
18
Ве́чер, і зау́тра, і полу́дне пові́м і возвіщу́, і усли́шить глас мой.
19
Ізба́вить ми́ром ду́шу мою́ от приближа́ющихся мні; я́ко во мно́зі бя́ху со мно́ю.
20
Усли́шить Бог, і смири́ть я Сий пре́жде вік; ність бо їм ізміне́нія, я́ко не убоя́шася Бо́га.
21
Простре́ ру́ку свою́ на воздая́ніє; оскверни́ша заві́т Єго́.
22
Разділи́шася от гні́ва лиця́ Єго́, і прибли́жишася сердця́ їх; ум'я́кнуша словеса́ їх па́че єле́я, і та суть стрі́ли.
23
Возве́рзи на Го́спода печа́ль твою́, і Той тя препита́єть; не дасть в вік молви́ пра́веднику.
24
Ти же, Бо́же, низведе́ши їх в студене́ць істлі́нія; му́жіє крове́й і льсти не преполов'я́ть дній свої́х. Аз же, Го́споди, упова́ю на Тя.