1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
37
44
45
50
53
54
...
Псалом 118
Аллилу́я, 118.
1
Блаже́нні непоро́чнії в путь [в путі́], ходя́щії в зако́ні Госпо́дні.
2
Блаже́нні іспита́ющії свиді́нія Єго́, всім се́рдцем взи́щуть Єго́.
3
Не ді́лающії бо беззако́нія в путе́х Єго́ ходи́ша.
4
Ти запові́дал єси́ за́повіді Твоя́ сохрани́ти зіло́;
5
да́би іспра́вилися путіє́ мої́, сохрани́ти оправда́нія Твоя́.
6
Тогда́ не постижу́ся, внегда́ призрі́ти мі на вся за́повіді Твоя́.
7
Іспові́мся Тебі́ в пра́вості се́рдця, внегда́ научи́тимися судьба́м пра́вди Твоєя́.
8
Оправда́нія Твоя́ сохраню́; не оста́ви мене́ до зіла́.
9
В чесо́м іспра́вить юні́йшій путь свой? Внегда́ сохрани́ти словеса́ Твоя́.
10
Всім се́рдцем мої́м взиска́х Тебе́; не отри́ни мене́ от за́повідій Твої́х.
11
В се́рдці моє́м скрих словеса́ Твоя́, я́ко да не согрішу́ Тебі́.
12
Благослове́н єси́, Го́споди; научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.
13
Устна́ма мої́ма возвісти́х вся судьби́ уст Твої́х.
14
На путі́ свиді́ній Твої́х наслади́хся, я́ко о вся́ком бога́тстві.
15
В за́повідех Твої́х поглумлю́ся, і уразумі́ю путі́ Твоя́.
16
Во оправда́ніїх Твої́х поучу́ся; не забу́ду слове́с Твої́х.
17
Возда́ждь рабу́ Твоєму́; живи́ м'я, і сохраню́ словеса́ Твоя́.
18
Откри́й о́чі мої́, і уразумі́ю чудеса́ от зако́на Твоєго́.
19
Пришле́ць аз єсьм на землі́; не скрий от мене́ за́повіді Твоя́.
20
Возлюби́ душа́ моя́ возжела́ти судьби́ Твоя́ на вся́коє вре́м'я.
21
Запрети́л єси́ го́рдим; про́кляті уклоня́ющіїся от за́повідій Твої́х.
22
Отими́ от мене́ поно́с [поноше́ніє] і унічиже́ніє, я́ко свиді́ній Твої́х взиска́х.
23
І́бо сідо́ша кня́зі і на м'я клевета́ху, раб же Твой глумля́шеся во оправда́ніїх Твої́х;
24
і́бо свиді́нія Твоя́ — поуче́ніє моє́ єсть, і сові́ти мої́ — оправда́нія Твоя́.
25
Прильпе́ землі́ душа́ моя́; живи́ м'я по словесі́ Твоєму́.
26
Путі́ моя́ возвісти́х, і усли́шал м'я єси́; научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.
27
Путь оправда́ній Твої́х вразуми́ мі, і поглумлю́ся в чудесі́х Твої́х.
28
Воздрема́ душа́ моя́ от уни́нія; утверди́ м'я в словесі́х Твої́х.
29
Путь непра́вди отста́ви от мене́ і зако́ном Твої́м поми́луй м'я.
30
Путь і́стини ізво́лих і судьби́ Твоя́ не заби́х.
31
Приліпи́хся свиді́нієм Твої́м, Го́споди, не посрами́ мене́.
32
Путь за́повідій Твої́х теко́х, єгда́ разшири́л єси́ се́рдце моє́.
33
Законоположи́ мні, Го́споди, путь оправда́ній Твої́х, і взищу́ ї ви́ну;
34
Вразуми́ м'я, і іспита́ю зако́н Твой, і сохраню́ ї всім се́рдцем мої́м.
35
Наста́ви м'я на стезю́ за́повідій Твої́х, я́ко ту́ю восхоті́х.
36
Приклони́ се́рдце моє́ во свиді́нія Твоя́, а не в лихої́мство.
37
Отврати́ о́чі мої́, є́же не ви́діти суєти́; в путі́ Твоє́м живи́ м'я.
38
Поста́ви рабу́ Твоєму́ сло́во Твоє́ в страх Твой.
39
Отими́ поноше́ніє моє́, є́же непщева́х; я́ко судьби́ Твоя́ бла́гі.
40
Се, возжела́х за́повіді Твоя́; в пра́вді Твоє́й живи́ м'я.
41
І да при́йдеть на м'я ми́лость Твоя́, Го́споди, спасе́ніє Твоє́ по словесі́ Твоєму́;
42
і отвіща́ю поноша́ющим мі сло́во, я́ко упова́х на словеса́ Твоя́.
43
І не отими́ от уст мої́х словесе́ і́стинна до зіла́, я́ко на судьби́ Твоя́ упова́х;
44
і сохраню́ зако́н Твой ви́ну, в вік і в вік ві́ка.
45
І хожда́х в широті́, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х;
46
і глаго́лах о свиді́ніїх Твої́х пред царі́ і не стидя́хся;
47
і поуча́хся в за́повідех Твої́х, яже возлюби́х зіло́;
48
і воздвиго́х ру́ці мої́ к за́повідем Твої́м, яже возлюби́х, і глумля́хся во оправда́ніїх Твої́х.
49
Пом'яни́ словеса́ Твоя́ рабу́ Твоєму́, ї́хже упова́ніє дал мі єси́.
50
То м'я уті́ши во смире́нії моє́м, я́ко сло́во Твоє́ живи́ м'я.
51
Го́рдії законопреступова́ху до зіла́; от зако́на же Твоєго́ не уклони́хся.
52
Пом'яну́х судьби́ Твоя́ от ві́ка, Го́споди, і уті́шихся.
53
Печа́ль прия́т м'я от грі́шник, оставля́ющих зако́н Твой.
54
Пі́та бя́ху мні оправда́нія Твоя́ на мі́сті прише́льствія моєго́.
55
Пом'яну́х в нощі́ і́м'я Твоє́, Го́споди, і сохрани́х зако́н Твой.
56
Сей бисть мні, я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.
57
Часть моя́ єси́, Го́споди; ріх сохрани́ти зако́н Твой.
58
Помоли́хся лицю́ Твоєму́ всім се́рдцем мої́м; поми́луй м'я по словесі́ Твоєму́.
59
Поми́слих путі́ Твоя́ і возврати́х но́зі мої́ во свиді́нія Твоя́.
60
Угото́вихся і не смути́хся сохрани́ти за́повіді Твоя́.
61
У́жя грі́шник об'яза́шася мні, і зако́на Твоєго́ не заби́х.
62
Полу́нщі воста́х іспові́датися Тебі́ о судьба́х пра́вди Твоєя́.
63
Прича́стник аз єсьм всім боя́щимся Тебе́ і храня́щим за́повіді Твоя́.
64
Ми́лости Твоєя́, Го́споди, іспо́лнь земля́; оправда́нієм Твої́м научи́ м'я.
65
Благость сотвори́л єси́ с рабо́м Твої́м, Го́споди, по словесі́ Твоєму́;
66
бла́гості, і наказа́нію, і ра́зуму научи́ м'я, я́ко за́повідем Твої́м ві́ровах.
67
Пре́жде да́же не смири́тимися, аз прегріши́х; сего́ ра́ди сло́во Твоє́ сохрани́х.
68
Благ єси́ Ти, Го́споди; і бла́гостію Твоє́ю научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.
69
Умно́жися на м'я непра́вда го́рдих; аз же всім се́рдцем мої́м іспита́ю за́повіді Твоя́.
70
Усири́ся, я́ко млеко́, се́рдце їх; аз же зако́ну Твоєму́ поучи́хся.
71
Благо мні, я́ко смири́л м'я єси́, я́ко да научу́ся оправда́нієм Твої́м.
72
Благ мні зако́н уст Твої́х па́че ти́сящ зла́та і сребра́.
Сла́ва:
73
Ру́це Твої́ сотвори́сті м'я і созда́сті м'я; вразуми́ м'я, і научу́ся за́повідем Твої́м.
74
Боя́щіїся Тебе́ у́зрять м'я і возвеселя́ться, я́ко на словеса́ Твоя́ упова́х.
75
Разумі́х, Го́споди, я́ко пра́вда судьби́ Твоя́, і воі́стину смири́л м'я єси́.
76
Бу́ди же ми́лость Твоя́, да уті́шить м'я, по словесі́ Твоєму́ рабу́ Твоєму́;
77
да при́йдуть мні щедро́ти Твоя́, і жив бу́ду, я́ко зако́н Твой поуче́ніє моє́ єсть.
78
Да постидя́ться го́рдії, я́ко непра́ведно беззако́нноваша на м'я; аз же поглумлю́ся [размишля́ти бу́ду] в за́повідех Твої́х.
79
Да обратя́ть м'я боя́щіїся Тебе́ і ві́дящії свиді́нія Твоя́.
80
Бу́ди се́рдце моє́ непоро́чно во оправда́ніїх Твої́х, я́ко да не постижу́ся.
81
Ізчеза́єть во спасе́ніє Твоє́ душа́ моя́, на словеса́ Твоя́ упова́х;
82
ізчезо́ша о́чі мої́ в сло́во Твоє́, глаго́люще: когда́ уті́шиши м'я?
83
зане́ бих я́ко міх на сла́ні; оправда́ній Твої́х не заби́х.
84
Коли́ко єсть дній раба́ Твоєго́? Когда́ сотвори́ши мі от гоня́щих м'я суд?
85
Пові́даша мні законопресту́пници глумле́нія, но не я́ко зако́н Твой, Го́споди.
86
Вся за́повіді Твоя́ — і́стина; непра́ведно погна́ша м'я, помози́ мі.
87
Вма́лі не сконча́ша мене́ на землі́; аз же не оста́вих за́повідій Твої́х.
88
По ми́лості Твоє́й живи́ м'я, і сохраню́ свиді́нія уст Твої́х.
89
Во вік, Го́споди, сло́во Твоє́ пребива́єть на небесі́.
90
В род і род і́стина Твоя́; основа́л єси́ зе́млю, і пребива́єть.
91
Учине́нієм Твої́м пребива́єть день; я́ко вся́чеськая рабо́тна Тебі́.
92
Я́ко а́ще би не зако́н Твой поуче́ніє моє́ бил, тогда́ у́бо поги́бл бих во смире́нії моє́м;
93
во вік не забу́ду оправда́ній Твої́х, я́ко в них оживи́л м'я єси́.
94
Твой єсьм аз, спаси́ м'я; я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.
95
Мене́ жда́ша грі́шници погуби́ти м'я; свиді́нія Твоя́ разумі́х.
96
Вся́кия кончи́ни ви́діх коне́ць; широка́ за́повідь Твоя́ зіло́.
97
Коль возлюби́х зако́н Твой, Го́споди; весь день поуче́ніє моє́ єсть.
98
па́че враг мої́х умудри́л м'я єси́ за́повідію Твоє́ю, я́ко в вік моя́ єсть.
99
па́че всіх уча́щих м'я разумі́х, я́ко свиді́нія Твоя́ поуче́ніє моє́ єсть.
100
па́че ста́рець разумі́х, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х.
101
От вся́каго путі́ лука́ва возбрани́х нога́м мої́м, я́ко да сохраню́ словеса́ Твоя́;
102
от суде́б Твої́х не уклони́хся, я́ко Ти законоположи́л мі єси́.
103
Коль сладка́ горта́ні моєму́ словеса́ Твоя́; па́че ме́да усто́м мої́м.
104
От за́повідій Твої́х разумі́х; сего́ ра́ди возненави́діх всяк путь непра́вди.
105
Світи́льник нога́ма мої́ма зако́н Твой, і світ стезя́м мої́м.
106
Кля́хся і поста́вих сохрани́ти судьби́ пра́вди Твоєя́.
107
Смири́хся до зіла́; Го́споди, живи́ м'я по словесі́ Твоєму́.
108
Во́льная уст мої́х благоволи́ же, Го́споди, і судьба́м Твої́м научи́ м'я.
109
Душа́ моя́ в руку́ Твоє́ю [Алекс.: моє́ю] ви́ну, і зако́на Твоєго́ не заби́х.
110
Положи́ша грі́шници сіть мні; і от за́повідій Твої́х не заблуди́х.
111
Наслі́довах свиді́нія Твоя́ во вік, я́ко ра́дованіє се́рдця моєго́ суть;
112
приклони́х се́рдце моє́ сотвори́ти оправда́нія Твоя́ в вік за воздая́ніє.
113
Законопресту́пния возненави́діх, зако́н же Твой возлюби́х.
114
Помо́щник мой і Засту́пник мой єси́ Ти; на словеса́ Твоя́ упова́х.
115
Уклоні́теся от мене́, лука́внующії, і іспита́ю за́повіді Бо́га моєго́.
116
Заступи́ м'я по словесі́ Твоєму́, і жив бу́ду; і не посрами́ мене́ от ча́янія моєго́;
117
помози́ мі, і спасу́ся, і поучу́ся во оправда́ніїх Твої́х ви́ну.
118
Уничижи́л єси́ вся отступа́ющия от оправда́ній Твої́х; я́ко непра́ведно помишле́ніє їх.
119
Преступа́ющия непщева́х вся грі́шния землі́; сего́ ра́ди возлюби́х свиді́нія Твоя́.
120
Пригвозди́ стра́ху Твоєму́ пло́ті моя́; от суде́б бо Твої́х убоя́хся.
121
Сотвори́х суд і пра́вду; не преда́ждь мене́ оби́дящим м'я.
122
Восприйми́ раба́ Твоєго́ во бла́го, да не оклевета́ють мене́ го́рдії.
123
О́чі мої́ ізчезо́сті во спасе́ніє Твоє́ і в сло́во пра́вди Твоєя́;
124
сотвори́ с рабо́м Твої́м по ми́лості Твоє́й і оправда́нієм Твої́м научи́ м'я.
125
Раб Твой єсьм аз; вразуми́ м'я, і уві́м свиді́нія Твоя́.
126
Вре́м'я сотвори́ти Го́сподеві; разори́ша зако́н Твой.
127
Сего́ ра́ди возлюби́х за́повіді Твоя́ па́че зла́та і топа́зія.
128
Сего́ ра́ди ко всім за́повідем Твої́м направля́хся, всяк путь непра́вди возненави́діх.
129
Ди́вна свиді́нія Твоя́; сего́ ра́ди іспита́ я душа́ моя́.
130
Явле́ніє слове́с Твої́х просвіща́єть і вразумля́єть младе́нці.
131
Уста́ моя́ отверзо́х і привлеко́х дух, я́ко за́повідій Твої́х жела́х.
Сла́ва:
132
При́зри на м'я і поми́луй м'я, по суду́ лю́б’ящих і́м'я Твоє́.
133
Стопи́ моя́ напра́ви по словесі́ Твоєму́, і да не облада́єть мно́ю вся́коє беззако́ніє;
134
ізба́ви м'я от клевети́ челові́чеськия, і сохраню́ за́повіді Твоя́.
135
Лице́ Твоє́ просвіти́ на раба́ Твоєго́ і научи́ м'я оправда́нієм Твої́м.
136
Ісхо́дища водна́я ізведо́сті о́чі мої́, поне́же не сохрани́х зако́на Твоєго́.
137
Пра́веден єси́, Го́споди, і пра́ві суди́ Твої́;
138
запові́дал єси́ пра́вду свиді́нія Твоя́, і і́стину зіло́.
139
Іста́яла м'я єсть ре́вность Твоя́, я́ко заби́ша словеса́ Твоя́ вразі́ мої́.
140
Разжже́но сло́во Твоє́ зіло́, і раб Твой возлюби́ є.
141
Юні́йшій аз єсьм і унічиже́н; оправда́ній Твої́х не заби́х.
142
Пра́вда Твоя́ — пра́вда во вік, і зако́н Твой — і́стина.
143
Ско́рбі і ну́жди обріто́ша м'я; за́повіді Твоя́ — поуче́ніє моє́.
144
Пра́вда свиді́нія Твоя́ — в вік; вразуми́ м'я, і жив бу́ду.
145
Воззва́х всім се́рдцем мої́м, усли́ши м'я, Го́споди; оправда́нія Твоя́ взищу́.
146
Воззва́х Ті, спаси́ м'я, і сохраню́ свиді́нія Твоя́.
147
Предвари́х в безго́дії і воззва́х; на словеса́ Твоя́ упова́х.
148
Предвари́сті о́чі мої́ ко у́тру поучи́тися словесе́м Твої́м.
149
Глас мой усли́ши, Го́споди, по ми́лості Твоє́й; по судьбі́ Твоє́й живи́ м'я.
150
Прибли́жишася гоня́щії м'я беззако́нієм; от зако́на же Твоєго́ удали́шася.
151
Близ єси́ Ти, Го́споди, і всі путіє́ Твої́ — і́стина.
152
Іспе́рва позна́х от свиді́ній Твої́х, я́ко в вік основа́л я єси́.
153
Виждь смире́ніє моє́ і ізми́ м'я, я́ко зако́на Твоєго́ не заби́х.
154
Суди́ суд мой і ізба́ви м'я; словесе́ ра́ди Твоєго́ живи́ м'я.
155
Дале́че от грі́шник спасе́ніє, я́ко оправда́ній Твої́х не взиска́ша.
156
Щедро́ти Твоя́ мно́гі, Го́споди; по судьбі́ Твоє́й живи́ м'я.
157
Мно́зі ізгоня́щії м'я і стужа́ющії мі; от свиді́ній Твої́х не уклони́хся.
158
Ви́діх неразуміва́ющия і іста́ях, я́ко слове́с Твої́х не сохрани́ша.
159
Виждь, я́ко за́повіді Твоя́ возлюби́х; Го́споди, по ми́лості Твоє́й живи́ м'я.
160
Нача́ло слове́с Твої́х — і́стина, і во вік вся судьби́ пра́вди Твоєя́.
161
Кня́зі погна́ша м'я ту́не; і от слове́с Твої́х убоя́ся се́рдце моє́.
162
Возра́дуюся аз о словесі́х Твої́х, я́ко обріта́яй кори́сть мно́гу.
163
Непра́вду возненави́діх і омерзи́х; зако́н же Твой возлюби́х.
164
Седмери́цею днем хвали́х Тя о судьба́х пра́вди Твоєя́.
165
Мир мног лю́б'ящим зако́н Твой, і ність їм собла́зна.
166
Ча́ях спаcе́нія Твоєго́, Го́споди, і за́повіді Твоя́ возлюби́х.
167
Сохрани́ душа́ моя́ свиді́нія Твоя́ і возлюби́ я зіло́.
168
Сохрани́х за́повіді Твоя́ і свиді́нія Твоя́, я́ко всі путіє́ мої́ пред Тобо́ю, Го́споди.
169
Да прибли́житься моле́ніє моє́ пред Тя, Го́споди; по словесі́ Твоєму́ вразуми́ м'я.
170
Да вни́деть проше́ніє моє́ пред Тя; Го́споди, по словесі́ Твоєму́ ізба́ви м'я.
171
Отри́гнуть устні́ мої́ пі́ніє, єгда́ научи́ши м'я оправда́нієм Твої́м.
172
Провіща́єть язи́к мой словеса́ Твоя́, я́ко вся за́повіді Твоя́ — пра́вда.
173
Да бу́деть рука́ Твоя́ є́же спасти́ м'я, я́ко за́повіді Твоя́ ізво́лих.
174
Возжела́х спасе́ніє Твоє́, Го́споди, і зако́н Твой поуче́ніє моє́ єсть.
175
Жива́ бу́деть душа́ моя́ і восхва́лить Тя; і судьби́ Твоя́ помо́гуть мні.
176
Заблуди́х, я́ко овча́ поги́бшеє; взищи́ раба́ Твоєго́, я́ко за́повідій Твої́х не заби́х.
Сла́ва:
