Псалом 106
|
Pал0мъ Rѕ
|
0
|
0
|
Аллилу́я, 106. | Ґллилyіа, Rѕ7. |
1
|
1
|
Іспові́дайтеся Го́сподеві, я́ко благ, я́ко во вік ми́лость Єго́. | И#сповёдайтесz гDеви, ћкw бlгъ, ћкw въ вёкъ млcть є3гw2. |
2
|
2
|
Да реку́ть ізба́вленнії Го́сподем, ї́хже ізба́ви із руки́ врага́, | Да рекyтъ и3збaвленніи гDемъ, и5хже и3збaви и3з8 руки2 врагA, |
3
|
3
|
і от стран собра́ їх, от восто́к і за́пад, і сі́вера і мо́ря; | и3 t стрaнъ собрA и4хъ, t востHкъ и3 з†падъ, и3 сёвера и3 м0рz: |
4
|
4
|
заблуди́ша в пусти́ні безво́дній, путі́ гра́да оби́тельнаго не обріто́ша; | заблуди1ша въ пустhни безв0днэй, пути2 грaда њби1телнагw не њбрэт0ша: |
5
|
5
|
а́лчуще і жа́ждуще, душа́ їх в них ізчезе́. | ѓлчуще и3 жaждуще, душA и4хъ въ ни1хъ и3зчезE. |
6
|
6
|
І воззва́ша ко Го́споду, внегда́ скорбі́ти їм, і от нужд їх ізба́ви я; | И# воззвaша ко гDу, внегдA скорбёти и5мъ, и3 t нyждъ и4хъ и3збaви |: |
7
|
7
|
і наста́ви я на путь прав, вни́ти во град оби́тельний. | и3 настaви | на пyть прaвъ, вни1ти во грaдъ њби1телный. |
8
|
8
|
Да іспові́дяться [да іспові́дять] Го́сподеві ми́лості Єго́ і чудеса́ Єго́ синово́м челові́чеським; | Да и3сповёдzтсz [да и3сповёдzтъ] гDеви млcти є3гw2 и3 чудесA є3гw2 сыновHмъ человёчєскимъ: |
9
|
9
|
я́ко наси́тил єсть ду́шу тщу, і ду́шу а́лчущу іспо́лни благ; | ћкw насhтилъ є4сть дyшу тщY, и3 дyшу ѓлчущу и3сп0лни бл†гъ: |
10
|
10
|
сідя́щия во тьмі і сі́ні сме́ртній, окова́нния нището́ю і желі́зом, | сэдsщыz во тмЁ и3 сёни смeртнэй, њков†нныz нищет0ю и3 желёзомъ, |
11
|
11
|
я́ко преогорчи́ша словеса́ Бо́жія, і сові́т Ви́шняго раздражи́ша. | ћкw преwгорчи1ша словесA б9іz, и3 совётъ вhшнzгw раздражи1ша. |
12
|
12
|
І смири́ся в труді́х се́рдце їх, і ізнемого́ша, і не бі помага́яй. | И# смири1сz въ трудёхъ сeрдце и4хъ, и3 и3знемог0ша, и3 не бЁ помагazй. |
13
|
13
|
І воззва́ша ко Го́споду, внегда́ скорбі́ти їм, і от нужд їх спасе́ я; | И# воззвaша ко гDу, внегдA скорбёти и5мъ, и3 t нyждъ и4хъ сп7сE |: |
14
|
14
|
і ізведе́ я із тьми і сі́ні сме́ртния, і у́зи їх растерза́. | и3 и3зведE | и3з8 тмы2 и3 сёни смeртныz, и3 ќзы и4хъ растерзA. |
15
|
15
|
Да іспові́дяться [да іспові́дять] Го́сподеві ми́лості Єго́ і чудеса́ Єго́ синово́м челові́чеським; | Да и3сповёдzтсz [да и3сповёдzтъ] гDеви млcти є3гw2 и3 чудесA є3гw2 сыновHмъ человёчєскимъ: |
16
|
16
|
я́ко сокруши́ врата́ мі́дная, і вереї́ желі́зния сломи́. | ћкw сокруши2 вратA мBднаz, и3 верєи2 желBзныz сломи2. |
17
|
17
|
Восприя́т я от путі́ беззако́нія їх; беззако́ній бо ра́ди свої́х смири́шася. | Воспріsтъ | t пути2 беззак0ніz и4хъ: беззак0ній бо рaди свои1хъ смири1шасz. |
18
|
18
|
Вся́каго бра́шна возгнуша́ся душа́ їх, і прибли́жишася до врат сме́ртних. | Всsкагw брaшна возгнушaсz душA и4хъ, и3 прибли1жишасz до врaтъ смeртныхъ. |
19
|
19
|
І воззва́ша ко Го́споду, внегда́ скорбі́ти їм, і от нужд їх спасе́ я; | И# воззвaша ко гDу, внегдA скорбёти и5мъ, и3 t нyждъ и4хъ сп7сE |: |
20
|
20
|
посла́ сло́во своє́, і ізціли́ я, і ізба́ви я от растлі́ній їх. | послA сл0во своE, и3 и3зцэли2 |, и3 и3збaви | t растлёній и4хъ. |
21
|
21
|
Да іспові́дяться [да іспові́дять] Го́сподеві ми́лості Єго́ і чудеса́ Єго́ синово́м челові́чеським; | Да и3сповёдzтсz [да и3сповёдzтъ] гDеви млcти є3гw2 и3 чудесA є3гw2 сыновHмъ человёчєскимъ: |
22
|
22
|
і да пожру́ть Єму́ же́ртву хвали́ і да возвістя́ть діла́ Єго́ в ра́дості. | и3 да пожрyтъ є3мY жeртву хвалы2 и3 да возвэстsтъ дэлA є3гw2 въ рaдости. |
23
|
23
|
Сходя́щії в мо́ре в корабле́х, творя́щії ді́ланія в вода́х мно́гих, | Сходsщіи въ м0ре въ кораблeхъ, творsщіи дBланіz въ водaхъ мн0гихъ, |
24
|
24
|
ті́ї ви́діша діла́ Госпо́дня і чудеса́ Єго́ во глубині́. | тjи ви1дэша дэлA гDнz и3 чудесA є3гw2 во глубинЁ. |
25
|
25
|
Рече́ — і ста дух бу́рен, і вознесо́шася во́лни єго́; | РечE, и3 стA дyхъ бyренъ, и3 вознес0шасz вHлны є3гw2: |
26
|
26
|
восхо́дять до небе́с і низхо́дять до бездн; душа́ їх в злих та́яше; | восх0дzтъ до небeсъ и3 низх0дzтъ до бeзднъ: душA и4хъ въ ѕлhхъ тazше: |
27
|
27
|
см'ято́шася, подвиго́шася, я́ко пія́ний, і вся му́дрость їх поглощена́ бисть. | смzт0шасz, подвиг0шасz ћкw піsный, и3 всS мyдрость и4хъ поглощенA бhсть. |
28
|
28
|
І воззва́ша ко Го́споду, внегда́ скорбі́ти їм, і от нужд їх ізведе́ я; | И# воззвaша ко гDу, внегдA скорбёти и5мъ, и3 t нyждъ и4хъ и3зведE |: |
29
|
29
|
і повелі́ бу́рі, і ста в тишину́, і умолко́ша во́лни єго́. | и3 повелЁ бyри, и3 стA въ тишинY, и3 ўмолк0ша вHлны є3гw2. |
30
|
30
|
І возвесели́шася, я́ко умолко́ша, і наста́ви я в приста́нище хоті́нія Своєго́. | И# возвесели1шасz, ћкw ўмолк0ша, и3 настaви | въ пристaнище хотёніz своегw2. |
31
|
31
|
Да іспові́дяться [да іспові́дять] Го́сподеві ми́лості Єго́ і чудеса́ Єго́ синово́м челові́чеським; | Да и3сповёдzтсz [да и3сповёдzтъ] гDеви млcти є3гw2 и3 чудесA є3гw2 сыновHмъ человёчєскимъ: |
32
|
32
|
да вознесу́ть єго́ в Це́ркві людсті́й, і на сіда́лищі ста́рець восхва́лять Єго́. | да вознесyтъ є3го2 въ цRкви людстёй, и3 на сэдaлищи стaрєцъ восхвaлzтъ є3го2. |
33
|
33
|
Положи́л єсть рі́ки в пусти́ню і ісхо́диша водна́я в жа́жду, | Положи1лъ є4сть рёки въ пустhню и3 и3схHдиша вwднaz въ жaжду, |
34
|
34
|
зе́млю плодоно́сную в сла́ность, от зло́би живу́щих на ней. | зeмлю плодон0сную въ слaность, t ѕл0бы живyщихъ на нeй. |
35
|
35
|
Положи́л єсть пусти́ню во єзе́ра водна́я і зе́млю безво́дную во ісхо́дища водна́я. | Положи1лъ є4сть пустhню во є3зeра вwднaz и3 зeмлю безв0дную во и3схHдища вwднaz. |
36
|
36
|
І насели́ та́мо а́лчущия, і соста́виша гра́ди оби́тельни; | И# насели2 тaмw ѓлчущыz, и3 состaвиша грaды њби1тєлны: |
37
|
37
|
і насі́яша се́ла, і насади́ша виногра́ди, і сотвори́ша плод жи́тен. | и3 насёzша сeла, и3 насади1ша віногрaды, и3 сотвори1ша пл0дъ жи1тенъ. |
38
|
38
|
І благослови́ я, і умно́жишася зіло́; і скоти́ їх не ума́ли. | И# блгcви2 |, и3 ўмн0жишасz ѕэлw2: и3 скоты2 и4хъ не ўмaли. |
39
|
39
|
І ума́лишася і озло́бишася от ско́рби зол і болі́зні; | И# ўмaлишасz и3 њѕл0бишасz t ск0рби ѕHлъ и3 болёзни: |
40
|
40
|
ізлія́ся унічиже́ніє на кня́зі їх, і облазни́ [заблужда́ти сотвори́] я по непрохо́дній, а не по путі́. | и3зліsсz ўничижeніе на кн‰зи и4хъ, и3 њблазни2 [заблуждaти сотвори2] | по непрох0днэй, ґ не по пути2. |
41
|
41
|
І помо́же убо́гу от нищети́ і положи́, я́ко о́вці, оте́чествія. | И# пом0же ўб0гу t нищеты2 и3 положи2 ћкw џвцы nтeчєствіz. |
42
|
42
|
У́зрять пра́вії і возвеселя́ться, і вся́коє беззако́ніє загради́ть уста́ своя́. | Ќзрzтъ прaвіи и3 возвеселsтсz, и3 всsкое беззак0ніе загради1тъ ўстA сво‰. |
43
|
43
|
Кто прему́др і сохрани́ть сія́? І разумі́ють ми́лості Госпо́дні. | Кто2 премyдръ и3 сохрани1тъ сі‰; и3 ўразумёютъ млcти гDни. |
1001
|
1001
|
Сла́ва: | Слaва: |