|
Псалом 32
|
Pал0мъ lв
|
|
0
|
0
|
|
Псало́м Дави́ду, не надпи́сан у євре́й, 32. |
Pал0мъ дв7ду, не надпи1санъ ў є3врє1й, lв7. |
|
1
|
1
|
|
Ра́дуйтеся, пра́веднії, о Го́споді; пра́вим подоба́єть похвала́. |
Рaдуйтесz, првdніи, њ гDэ: пр†вымъ подобaетъ похвалA. |
|
2
|
2
|
|
Іспові́дайтеся Го́сподеві в гу́слех, во псалти́рі десятостру́ннім по́йте Єму́; |
И#сповёдайтесz гDеви въ гyслехъ, во pалти1ри десzтострyннэмъ п0йте є3мY: |
|
3
|
3
|
|
воспо́йте Єму́ піснь но́ву, до́брі по́йте Єму́ со восклица́нієм; |
восп0йте є3мY пёснь н0ву, д0брэ п0йте є3мY со восклицaніемъ: |
|
4
|
4
|
|
я́ко пра́во сло́во Госпо́днє, і вся діла́ Єго́ в ві́рі. |
ћкw прaво сл0во гDне, и3 вс‰ дэлA є3гw2 въ вёрэ. |
|
5
|
5
|
|
Лю́бить ми́лостиню і суд Госпо́дь, ми́лости Госпо́дні іспо́лнь земля́. |
Лю1битъ млcтыню и3 сyдъ гDь, млcти гDни и3сп0лнь землS. |
|
6
|
6
|
|
Сло́вом Госпо́днім небеса́ утверди́шася, і Ду́хом уст Єго́ вся си́ла їх; |
Сл0вомъ гDнимъ небесA ўтверди1шасz, и3 д¦омъ ќстъ є3гw2 всS си1ла и4хъ: |
|
7
|
7
|
|
собира́яй, я́ко міх, во́ди морські́я, полага́яй в сокро́вищих бе́здни. |
собирazй ћкw мёхъ в0ды морск‡z, полагazй въ сокр0вищихъ бeздны. |
|
8
|
8
|
|
Да убої́ться Го́спода вся земля́, от Него́же да подви́жуться всі живу́щії по вселе́нній; |
Да ўбои1тсz гDа всS землS, t негHже да подви1жутсz вси2 живyщіи по вселeннэй: |
|
9
|
9
|
| я́ко Той рече́ — і би́ша; Той повелі́ — і созда́шася. | ћкw т0й речE, и3 бhша: т0й повелЁ, и3 создaшасz. |
|
10
|
10
|
|
Госпо́дь разоря́єть сові́ти язи́ков, отмета́єть же ми́слі люді́й і отмета́єть сові́ти князе́й. |
ГDь разорsетъ совёты kзhкwвъ, tметaетъ же мы6сли людjй и3 tметaетъ совёты кнzзeй. |
|
11
|
11
|
| Сові́т же Госпо́день во вік пребива́єть, помишле́нія се́рдця Єго́ — в род і род. | Совётъ же гDень во вёкъ пребывaетъ, помышлє1ніz с®ца є3гw2 въ р0дъ и3 р0дъ. |
|
12
|
12
|
| Блаже́н язи́к, єму́же єсть Госпо́дь Бог Єго́, — лю́діє, яже ізбра́ в наслі́діє Себі́. | Бlжeнъ kзhкъ, є3мyже є4сть гDь бGъ є3гw2, лю1діе, ±же и3збрA въ наслёдіе себЁ. |
|
13
|
13
|
|
С небесе́ призрі́ Госпо́дь, ви́ді вся си́ни челові́чеськія; |
Съ нб7сE призрЁ гDь, ви1дэ вс‰ сhны человёчєскіz: |
|
14
|
14
|
|
от гото́ваго жили́ща Своєго́ призрі́ на вся живу́щия на землі́; |
t гот0вагw жили1ща своегw2 призрЁ на вс‰ живyщыz на земли2: |
|
15
|
15
|
|
созда́вий на єди́ні сердця́ їх, разуміва́яй на вся діла́ їх. |
создaвый на є3ди1нэ сердцA и4хъ, разумэвazй на вс‰ дэлA и4хъ. |
|
16
|
16
|
|
Не спаса́ється цар мно́гою си́лою, і ісполи́н не спасе́ться мно́жеством крі́пости своєя́. |
Не спасaетсz цaрь мн0гою си1лою, и3 и3споли1нъ не спасeтсz мн0жествомъ крёпости своеS. |
|
17
|
17
|
|
Ложь конь во спасе́ніє, во мно́жестві же си́ли своєя́ не спасе́ться. |
Л0жь к0нь во спасeніе, во мн0жествэ же си1лы своеS не спасeтсz. |
|
18
|
18
|
|
Се, о́чі Госпо́дні на боя́щияся Єго́, упова́ющия на ми́лость Єго́; |
СE, џчи гDни на боsщыzсz є3гw2, ўповaющыz на млcть є3гw2: |
|
19
|
19
|
|
ізба́вити от сме́рти ду́ші їх, і препита́ти я в глад. |
и3збaвити t смeрти дyшы и4хъ, и3 препитaти | въ глaдъ. |
|
20
|
20
|
|
Душа́ же на́ша ча́єть Го́спода, я́ко помо́щник і защи́титель наш єсть; |
Душa же нaша чaетъ гDа, ћкw пом0щникъ и3 защи1титель нaшъ є4сть: |
|
21
|
21
|
|
я́ко о Нем возвесели́ться се́рдце на́ше, і во і́м'я свято́є Єго́ упова́хом. |
ћкw њ нeмъ возвесели1тсz сeрдце нaше, и3 во и4мz с™0е є3гw2 ўповaхомъ. |
|
22
|
22
|
|
Бу́ди, Го́споди, ми́лость Твоя́ на нас, я́коже упова́хом на Тя. |
Бyди, гDи, млcть твоS на нaсъ, ћкоже ўповaхомъ на тS. |
