Псалом 108
|
Pал0мъ Rи
|
0
|
0
|
В коне́ць, псало́м Дави́ду, 108. | Въ конeцъ, pал0мъ дв7ду, R}. |
1
|
1
|
Бо́же, хвали́ моєя́ не премолчи́; | Б9е, хвалы2 моеS не премолчи2: |
2
|
2
|
я́ко уста́ грі́шнича і уста́ льсти́ваго на м'я отверзо́шася, глаго́лаша на м'я язи́ком льсти́вим, | ћкw ўстA грBшнича и3 ўстA льсти1вагw на мS tверз0шасz, глаг0лаша на мS љзhкомъ льсти1вымъ, |
3
|
3
|
і словеси́ ненави́стними обидо́ша м'я, і бра́шася со мно́ю ту́не. | и3 словесы2 ненави1стными њбыд0ша мS, и3 брaшасz со мн0ю тyне. |
4
|
4
|
Вмі́сто є́же люби́ти м'я, оболга́ху м'я, аз же моля́хся; | Вмёстw є4же люби1ти мS, њболгaху мS, ѓзъ же молsхсz: |
5
|
5
|
і положи́ша на м'я зла́я за блага́я, і не́нависть за возлюбле́ніє моє́. | и3 положи1ша на мS ѕл†z за бlг†z, и3 нeнависть за возлюблeніе моE. |
6
|
6
|
Поста́ви на него́ грі́шника, і дия́вол да ста́неть одесну́ю єго́; | Постaви на него2 грёшника, и3 діaволъ да стaнетъ њдеснyю є3гw2: |
7
|
7
|
внегда́ суди́тися єму́, да ізи́деть осужде́н, і моли́тва єго́ да бу́деть в гріх. | внегдA суди1тисz є3мY, да и3зhдетъ њсуждeнъ, и3 моли1тва є3гw2 да бyдетъ въ грёхъ. |
8
|
8
|
Да бу́дуть дні́є єго́ ма́лі, і єпи́скопство єго́ да при́йметь ін; | Да бyдутъ днjе є3гw2 мaли, и3 є3пjскопство є3гw2 да пріи1метъ и4нъ: |
9
|
9
|
да бу́дуть си́нове єго́ си́рі, і жена́ єго́ — вдова́; | да бyдутъ сhнове є3гw2 си1ри, и3 женA є3гw2 вдовA: |
10
|
10
|
дви́жущеся да преселя́ться си́нове єго́ і воспро́сять, да ізгна́ні бу́дуть із домо́в свої́х. | дви1жущесz да преселsтсz сhнове є3гw2 и3 воспр0сzтъ, да и3згнaни бyдутъ и3з8 домHвъ свои1хъ. |
11
|
11
|
Да взи́щеть займода́вець вся, єли́ка суть єго́; і да восхи́тять чужді́ї труди́ єго́. | Да взhщетъ заимодaвецъ вс‰, є3ли6ка сyть є3гw2: и3 да восхи1тzтъ чуждjи труды2 є3гw2. |
12
|
12
|
Да не бу́деть єму́ засту́пника, ніже́ да бу́деть ущедря́яй сироти́ єго́; | Да не бyдетъ є3мY застyпника, нижE да бyдетъ ўщедрszй сирwты2 є3гw2: |
13
|
13
|
да бу́дуть ча́да єго́ в погубле́ніє, в ро́ді єди́нім да потреби́ться і́м'я єго́. | да бyдутъ ч†да є3гw2 въ погублeніе, въ р0дэ є3ди1нэмъ да потреби1тсz и4мz є3гw2. |
14
|
14
|
Да воспом'яне́ться беззако́ніє оте́ць єго́ пред Го́сподем, і гріх ма́тере єго́ да не очи́ститься; | Да воспомzнeтсz беззак0ніе nтє1цъ є3гw2 пред8 гDемъ, и3 грёхъ мaтере є3гw2 да не њчи1ститсz: |
15
|
15
|
да бу́дуть пред Го́сподем ви́ну, і да потреби́ться от землі́ па́м'ять їх; | да бyдутъ пред8 гDемъ вhну, и3 да потреби1тсz t земли2 пaмzть и4хъ: |
16
|
16
|
зане́же не пом'яну́ сотвори́ти ми́лость, і погна́ челові́ка ни́ща і убо́га, і умиле́на се́рдцем умертви́ти. | занeже не помzнY сотвори1ти ми1лость, и3 погнA человёка ни1ща и3 ўб0га, и3 ўмилeна сeрдцемъ ўмертви1ти. |
17
|
17
|
І возлюби́ кля́тву, і при́йдеть єму́; і не восхоті́ благослове́нія, і удали́ться от него́. | И# возлюби2 клsтву, и3 пріи1детъ є3мY: и3 не восхотЁ блгcвeніz, и3 ўдали1тсz t негw2. |
18
|
18
|
І облече́ся в кля́тву, я́ко в ри́зу, і вни́де, я́ко вода́, во утро́бу єго́ і, я́ко єле́й, в ко́сті єго́; | И# њблечeсz въ клsтву ћкw въ ри1зу, и3 вни1де ћкw водA во ўтр0бу є3гw2 и3 ћкw є3лeй въ кHсти є3гw2: |
19
|
19
|
да бу́деть єму́, я́ко ри́за, в ню́же облачи́ться, і, я́ко по́яс, і́мже ви́ну опоясу́ється. | да бyдетъ є3мY ћкw ри1за, въ ню1же њблачи1тсz, и3 ћкw п0zсъ, и4мже вhну њпоzсyетсz. |
20
|
20
|
Сіє́ ді́ло оболга́ющих м'я у Го́спода і глаго́лющих лука́вая на ду́шу мою́. | СіE дёло њболгaющихъ мS ў гDа и3 глаг0лющихъ лук†ваz на дyшу мою2. |
21
|
21
|
І Ти, Го́споди, Го́споди, сотвори́ со мно́ю і́мене ра́ди Твоєго́, я́ко бла́га ми́лость Твоя́; | И# ты2, гDи, гDи, сотвори2 со мн0ю и4мене рaди твоегw2, ћкw бlга млcть твоS: |
22
|
22
|
ізба́ви м'я, я́ко нищ і убо́г єсьм аз, і се́рдце моє́ см'яте́ся внутр мене́. | и3збaви мS, ћкw ни1щъ и3 ўб0гъ є4смь ѓзъ, и3 сeрдце моE смzтeсz внyтрь менє2. |
23
|
23
|
Я́ко сінь, внегда́ уклони́тися єй, отя́хся; стрясо́хся, я́ко пру́зи. | Ћкw сёнь, внегдA ўклони1тисz є4й, tsхсz: стрzс0хсz ћкw прyзи. |
24
|
24
|
Колі́на моя́ ізнемо́госта от посту, і плоть моя́ ізміни́ся єле́я ра́ди. | Кwлёна мо‰ и3знем0госта t постA, и3 пл0ть моS и3змэни1сz є3лeа рaди. |
25
|
25
|
І аз бих поноше́ніє їм; ви́діша м'я, покива́ша глава́ми свої́ми. | И# ѓзъ бhхъ поношeніе и5мъ: ви1дэша мS, покивaша главaми свои1ми. |
26
|
26
|
Помози́ мі, Го́споди Бо́же мой, і спаси́ м'я по ми́лості Твоє́й; | Помози1 ми, гDи б9е м0й, и3 сп7си1 мz по млcти твоeй: |
27
|
27
|
і да разумі́ють, я́ко рука́ Твоя́ сія́, і Ти, Го́споди, сотвори́л єси́ ю. | и3 да разумёютъ, ћкw рукA твоS сіS, и3 ты2, гDи, сотвори1лъ є3си2 ю5. |
28
|
28
|
Проклену́ть ті́ї, і Ти благослови́ши; востаю́щії на м'я да постидя́ться, раб же Твой возвесели́ться. | Прокленyтъ тjи, и3 ты2 блгcви1ши: востаю1щіи на мS да постыдsтсz, рaбъ же тв0й возвесели1тсz. |
29
|
29
|
Да облеку́ться оболга́ющії м'я в срамоту́ і оде́ждуться, я́ко оде́ждою, студо́м свої́м. | Да њблекyтсz њболгaющіи мS въ срамотY и3 њдeждутсz ћкw nдeждою студ0мъ свои1мъ. |
30
|
30
|
Іспові́мся Го́сподеві зіло́ усти́ мої́ми і посреді́ мно́гих восхвалю́ Єго́; | И#сповёмсz гDеви ѕэлw2 ўсты6 мои1ми и3 посредЁ мн0гихъ восхвалю2 є3го2: |
31
|
31
|
я́ко преста́ одесну́ю убо́гаго, є́же спасти́ от гоня́щих ду́шу мою́. | ћкw престA њдеснyю ўб0гагw, є4же спcти2 t гонsщихъ дyшу мою2. |
1001
|
1001
|
Сла́ва: | Слaва: |